Job 32
1 And his three friends also ceased any longer to answer Job: for Job was righteous before them.
A [gdy] ci trzej mężczyźni przestali odpowiadać Hiobowi, ponieważ był sprawiedliwy we własnych oczach;
2 Then Elius the son of Barachiel, the Buzite, of the kindred of Ram, of the country of Ausis, was angered: and he was very angry with Job, because he justified himself before the Lord.
Wtedy zapłonął gniewem Elihu, syn Barakeela, Buzyta, z rodu Ram; rozgniewał się na Hioba, gdyż usprawiedliwiał siebie bardziej niż Boga.
3 And he was also very angry with [his] three friends, because they were not able to return answers to Job, yet set him down for an ungodly man.
Rozpalił się także jego gniew na jego trzech przyjaciół, bo nie znaleźli żadnej odpowiedzi, a jednak potępiali Hioba.
4 But Elius had forborne to give an answer to Job, because they were older than he.
Elihu czekał, aż Hiob skończy odpowiedź, gdyż oni byli od niego starsi.
5 And Elius saw that there was no answer in the mouth of the three men; and he was angered in his wrath.
Gdy Elihu zauważył, że w ustach trzech mężczyzn nie ma żadnej odpowiedzi, zapłonął gniewem.
6 And Elius the Buzite the son of Barachiel answered and said, I am younger in age, and you are elder, therefore I kept silence, fearing to declare to you my own knowledge.
I Elihu, syn Barakeela, Buzyta, odpowiedział: Ja jestem młody, a wy jesteście starzy, dlatego bałem się i nie śmiałem wyjawić wam swego zdania.
7 And I said, It is not time that speaks, though in many years [men] know wisdom:
Myślałem: Niech przemówią dni, a mnogość lat [niech] uczy mądrości.
8 but there is a spirit in mortals; and the inspiration of the Almighty is that which teaches.
Ale to duch jest w człowieku i tchnienie Wszechmogącego daje rozum.
9 The long-lived are not wise [as such]; neither do the aged know judgment.
Wielcy nie [zawsze są] mądrzy, a starcy nie [zawsze] rozumieją sąd.
10 Therefore I said, Hear me, and I will tell you what I know.
Dlatego mówię: Posłuchajcie mnie, ja też wypowiem swoje zdanie.
11 Listen to my words; for I will speak in your hearing, until you shall have tried [the matter] with words:
Oto czekałem na wasze słowa, przysłuchiwałem się waszym dowodom, gdy przygotowywaliście mowę.
12 and I shall understand as far as you; and, behold, there was no one of you that answered Job his words in argument,
I przypatrywałem się wam, a oto żaden z was nie przekonał Hioba i nikt nie odpowiedział na jego słowa;
13 lest you should say, We have found that we have added wisdom to the Lord.
I nie możecie powiedzieć: Znaleźliśmy mądrość. [Sam] Bóg go strąca, nie człowiek.
14 And you have commissioned a man to speak such words.
Nie do mnie skierował swoje słowa, a ja nie odpowiem mu waszymi słowami.
15 They were afraid, they answered no longer; they gave up their speaking.
Zaniepokoili się i już nie odpowiadali; przestali mówić.
16 I waited, (for I had not spoken, ) because they stood still, they answered not.
Czekałem, lecz nie mówili, ale stanęli i już nic nie powiedzieli.
17 And Elius continued, and said, I will again speak,
Odpowiem ze swojej strony, wypowiem też swoje zdanie.
18 for I am full of words, for the spirit of my belly destroys me.
Jestem bowiem pełny słów, mój duch przymusza mnie.
19 And my belly is as a skin of sweet wine, bound up [and] ready to burst; or as a brazier's laboring bellows.
Oto moje wnętrze jest jak wino, które nie ma ujścia; jak nowe bukłaki [zagrożone] pęknięciem.
20 I will speak, that I may open my lips and relieve myself.
Będę więc mówić, aby ulżyć sobie; otworzę swoje wargi i odpowiem.
21 For truly I will not be awed because of man, nor indeed will I be confounded before a mortal.
Nie będę miał względu na nikogo i nikomu nie będę schlebiał.
22 For I know not how to respect persons: and if otherwise, even the moths would eat me.
Nie umiem bowiem schlebiać, gdyż mój Stwórca wnet by mnie porwał.
