Song of Solomon 2

1 I [am] the rose of Sharon, [and] the lily of the valleys.

Jestem różą Saronu i lilią dolin.

2 As the lily among thorns, so [is] my love among the daughters.

Jak lilia między cierniami, tak moja umiłowana między pannami.

3 As the apple tree among the trees of the wood, so [is] my beloved among the sons. I sat down under his shadow with great delight, and his fruit [was] sweet to my taste.

Jak jabłoń między leśnymi drzewami, tak mój miły między młodzieńcami. Z wielkim pragnieniem usiadłam w jego cieniu, a jego owoc [jest] słodki memu podniebieniu.

4 He brought me to the banqueting house, and his banner over me [was] love.

Wprowadził mnie do komnaty biesiadnej, a jego chorągwią nade mną jest miłość.

5 Stay me with flagons, comfort me with apples: for I [am] sick of love.

Pokrzepcie mnie bukłakami, posilcie mnie jabłkami, bo jestem chora z miłości.

6 His left hand [is] under my head, and his right hand doth embrace me.

Jego lewa ręka pod moją głową, a jego prawa ręka mnie obejmuje.

7 I charge you, O ye daughters of Jerusalem, by the roes, and by the hinds of the field, that ye stir not up, nor awake [my] love, till he please.

Zaklinam was, córki Jerozolimy, na sarny i łanie polne: Nie budźcie mego umiłowanego i nie przerywajcie [jego] snu, dopóki nie zechce.

8 The voice of my beloved! behold, he cometh leaping upon the mountains, skipping upon the hills.

Głos mego umiłowanego! Oto idzie, skacząc po górach, a podskakując po pagórkach.

9 My beloved is like a roe or a young hart: behold, he standeth behind our wall, he looketh forth at the windows, shewing himself through the lattice.

Mój umiłowany podobny jest do sarny albo młodego jelenia. Oto stoi za naszym murem, zagląda przez okna, patrzy przez kraty.

10 My beloved spake, and said unto me, Rise up, my love, my fair one, and come away.

Mój umiłowany odezwał się i powiedział mi: Wstań, moja umiłowana, moja piękna, i chodź!

11 For, lo, the winter is past, the rain is over [and] gone;

Oto bowiem minęła zima, deszcz ustał i przeszedł.

12 The flowers appear on the earth; the time of the singing [of birds] is come, and the voice of the turtle is heard in our land;

Kwiatki pokazały się na ziemi, nadszedł czas śpiewania i głos synogarlicy słychać w naszej ziemi.

13 The fig tree putteth forth her green figs, and the vines [with] the tender grape give a [good] smell. Arise, my love, my fair one, and come away.

Drzewo figowe już wypuściło swoje niedojrzałe figi, a kwitnąca winorośl wydaje swoją woń. Wstań, moja umiłowana, moja piękna, i chodź!

14 O my dove, [that art] in the clefts of the rock, in the secret [places] of the stairs, let me see thy countenance, let me hear thy voice; for sweet [is] thy voice, and thy countenance [is] comely.

Moja gołębico, [mieszkająca] w skalnych szczelinach, w stromych kryjówkach, ukaż mi swoją twarz, daj mi usłyszeć swój głos, gdyż twój głos jest słodki i twoja twarz piękna.

15 Take us the foxes, the little foxes, that spoil the vines: for our vines [have] tender grapes.

Schwytajcie nam lisy, małe lisy, które psują winnice, ponieważ nasze winnice kwitną.

16 My beloved [is] mine, and I [am] his: he feedeth among the lilies.

Mój umiłowany [jest] mój, a ja jestem jego. Pasie on wśród lilii.

17 Until the day break, and the shadows flee away, turn, my beloved, and be thou like a roe or a young hart upon the mountains of Bether.

Nim zaświta dzień i znikną cienie, zawróć, mój umiłowany, bądź jak sarna albo młode jelenie na górach Beter.