Psalms 12

1 To the chief Musician upon Sheminith, A Psalm of David. Help, LORD; for the godly man ceaseth; for the faithful fail from among the children of men.

Drottinn! Hjálpa þú! Hinum trúuðu fækkar óðum. Hvar eru þeir sem hægt er að treysta?

2 They speak vanity every one with his neighbour: [with] flattering lips [and] with a double heart do they speak.

Allir ljúga og iðka svik og pretti, en einlægnin virðist fokin út í veður og vind.

3 The LORD shall cut off all flattering lips, [and] the tongue that speaketh proud things:

En Drottinn mun ekki fara mjúkum höndum um þá sem iðka ranglæti.

4 Who have said, With our tongue will we prevail; our lips [are] our own: who [is] lord over us?

Hann mun útrýma þessum lygurum sem segja: „Við skulum ljúga til um áform okkar, enda ráðum við sjálfir hvað við segjum!“

5 For the oppression of the poor, for the sighing of the needy, now will I arise, saith the LORD; I will set [him] in safety [from him that] puffeth at him.

Þessu svarar Drottinn: „Ég mun rísa upp og verja þá kúguðu, fátæku og hrjáðu. Ég mun frelsa þá samkvæmt bænum þeirra.“

6 The words of the LORD [are] pure words: [as] silver tried in a furnace of earth, purified seven times.

Loforð Drottins eru áreiðanleg. Hvert orð á vörum hans er satt og rétt eins og marghreinsað skíragull.

7 Thou shalt keep them, O LORD, thou shalt preserve them from this generation for ever.

Drottinn, við vitum að þú munt varðveita þitt fólk frá verkum illra manna,

8 The wicked walk on every side, when the vilest men are exalted.

þó svo þeir vaði alls staðar uppi og njóti heiðurs í landinu.