Psalms 104
1 Bless the LORD, O my soul. O LORD my God, thou art very great; thou art clothed with honour and majesty.
Błogosław, moja duszo, PANA. PANIE, mój Boże, jesteś bardzo wielki; odziałeś się w chwałę i majestat.
2 Who coverest [thyself] with light as [with] a garment: who stretchest out the heavens like a curtain:
Okryłeś się światłością jak szatą, rozciągnąłeś niebiosa jak zasłonę.
3 Who layeth the beams of his chambers in the waters: who maketh the clouds his chariot: who walketh upon the wings of the wind:
Zbudowałeś na wodach swoje komnaty, czynisz obłoki swym rydwanem, chodzisz na skrzydłach wiatru.
4 Who maketh his angels spirits; his ministers a flaming fire:
Czynisz swoich aniołów duchami, swe sługi ogniem płonącym.
5 [Who] laid the foundations of the earth, [that] it should not be removed for ever.
Założyłeś fundamenty ziemi, tak że się nigdy nie zachwieje.
6 Thou coveredst it with the deep as [with] a garment: the waters stood above the mountains.
Okryłeś ją głębią jak szatą, wody stanęły nad górami.
7 At thy rebuke they fled; at the voice of thy thunder they hasted away.
Na twoje zgromienie rozbiegły się, a na głos twego grzmotu szybko pouciekały.
8 They go up by the mountains; they go down by the valleys unto the place which thou hast founded for them.
Wzniosły się ponad góry, zniżyły się w doliny, na miejsce, które dla nich założyłeś.
9 Thou hast set a bound that they may not pass over; that they turn not again to cover the earth.
Wyznaczyłeś [im] granicę, aby jej nie przekroczyły ani nie powróciły, by okryć ziemię.
10 He sendeth the springs into the valleys, [which] run among the hills.
Wypuszczasz źródła po dolinach, [aby] płynęły między górami;
11 They give drink to every beast of the field: the wild asses quench their thirst.
I napoiły wszystkie zwierzęta polne, dzikie osły gaszą [w nich] swoje pragnienie.
12 By them shall the fowls of the heaven have their habitation, [which] sing among the branches.
Przy nich mieszka ptactwo niebieskie i śpiewa pośród gałęzi.
13 He watereth the hills from his chambers: the earth is satisfied with the fruit of thy works.
Nawadniasz góry ze swoich komnat, owocami twoich dzieł syci się ziemia.
14 He causeth the grass to grow for the cattle, and herb for the service of man: that he may bring forth food out of the earth;
Sprawiasz, że rośnie trawa dla bydła i zioła na użytek człowieka, żeby dobywał chleb z ziemi;
15 And wine [that] maketh glad the heart of man, [and] oil to make [his] face to shine, and bread [which] strengtheneth man’s heart.
I wino, które rozwesela serce człowieka, i oliwę, od której rozjaśnia się twarz, i chleb, który krzepi serce ludzkie.
16 The trees of the LORD are full [of sap; ] the cedars of Lebanon, which he hath planted;
Nasycone są drzewa PANA, cedry Libanu, które zasadził;
17 Where the birds make their nests: [as for] the stork, the fir trees [are] her house.
Na których ptaki mają swe gniazda; jedliny, na których bocian [ma] swój dom.
18 The high hills [are] a refuge for the wild goats; [and] the rocks for the conies.
Wysokie góry są dla górskich kozłów, a skały [są] schronieniem dla królików.
19 He appointed the moon for seasons: the sun knoweth his going down.
Uczynił księżyc, aby odmierzał czas; słońce zna swój zachód.
20 Thou makest darkness, and it is night: wherein all the beasts of the forest do creep [forth].
Sprowadzasz ciemność i nastaje noc, w której wychodzą wszystkie zwierzęta leśne.
21 The young lions roar after their prey, and seek their meat from God.
Lwiątka ryczą za łupem i szukają swego pokarmu od Boga.
22 The sun ariseth, they gather themselves together, and lay them down in their dens.
Słońce wstaje, schodzą się razem i kładą się w swoich jamach.
23 Man goeth forth unto his work and to his labour until the evening.
[Wtedy] wychodzi człowiek do swojej roboty i do swojej pracy aż do wieczora.
24 O LORD, how manifold are thy works! in wisdom hast thou made them all: the earth is full of thy riches.
O, jak liczne są twoje dzieła, PANIE! Wszystkie je uczyniłeś mądrze, ziemia jest pełna twego bogactwa.
25 [So is] this great and wide sea, wherein [are] things creeping innumerable, both small and great beasts.
Oto morze wielkie i szerokie, w nim niezliczone istoty pełzające, zwierzęta małe i wielkie.
26 There go the ships: [there is] that leviathan, [whom] thou hast made to play therein.
Po nim pływają okręty i Lewiatan, którego stworzyłeś, aby w nim igrał.
27 These wait all upon thee; that thou mayest give [them] their meat in due season.
Wszystko to czeka na ciebie, abyś dał im pokarm we właściwym czasie.
28 [That] thou givest them they gather: thou openest thine hand, they are filled with good.
[Gdy] dajesz im, zbierają; gdy otwierasz swą rękę, sycą się dobrami.
29 Thou hidest thy face, they are troubled: thou takest away their breath, they die, and return to their dust.
[Lecz gdy] ukrywasz swe oblicze, trwożą się; gdy odbierasz im ducha, giną i obracają się w proch.
30 Thou sendest forth thy spirit, they are created: and thou renewest the face of the earth.
[Gdy] wysyłasz twego ducha, zostają stworzone i odnawiasz oblicze ziemi.
31 The glory of the LORD shall endure for ever: the LORD shall rejoice in his works.
Niech chwała PANA trwa na wieki, niech się raduje PAN swymi dziełami.
32 He looketh on the earth, and it trembleth: he toucheth the hills, and they smoke.
Patrzy na ziemię, a ona drży, dotyka gór, a dymią.
33 I will sing unto the LORD as long as I live: I will sing praise to my God while I have my being.
Będę śpiewał PANU, póki żyję; będę śpiewał memu Bogu, póki istnieję.
34 My meditation of him shall be sweet: I will be glad in the LORD.
Moje rozmyślanie o nim wdzięczne będzie, rozraduję się w PANU.
35 Let the sinners be consumed out of the earth, and let the wicked be no more. Bless thou the LORD, O my soul. Praise ye the LORD.
Niech zostaną wytraceni z ziemi grzesznicy i niech nie będzie już niegodziwych! Błogosław, moja duszo, PANA. Alleluja.
