Job 39
1 Knowest thou the time when the wild goats of the rock bring forth? [or] canst thou mark when the hinds do calve?
| آیا زمان زاییدن بز کوهی را می‌دانی؟ آیا وضع حمل آهو را با چشم خود دیده‌ای؟ |
2 Canst thou number the months [that] they fulfil? or knowest thou the time when they bring forth?
| آیا می‌دانی چند ماه طول می‌کشد تا بچه‌های خود را زاییده از بارداری فارغ شوند؟ |
3 They bow themselves, they bring forth their young ones, they cast out their sorrows.
4 Their young ones are in good liking, they grow up with corn; they go forth, and return not unto them.
| بچه‌های آنها در صحرا رشد می‌کنند، سپس والدین خود را ترک نموده، دیگر نزدشان برنمی‌گردند. |
5 Who hath sent out the wild ass free? or who hath loosed the bands of the wild ass?
| چه کسی خر وحشی را رها کرده است؟ چه کسی بندهای او را گشوده است؟ |
6 Whose house I have made the wilderness, and the barren land his dwellings.
| من بیابانها و شوره‌زارها را مسکن آنها ساخته‌ام. |
7 He scorneth the multitude of the city, neither regardeth he the crying of the driver.
| از سر و صدای شهر بیزارند و کسی نمی‌تواند آنها را رام کند. |
8 The range of the mountains [is] his pasture, and he searcheth after every green thing.
| دامنهٔ کوهها چراگاه آنهاست و در آنجا هر سبزه‌ای پیدا کنند می‌خورند. |
9 Will the unicorn be willing to serve thee, or abide by thy crib?
| آیا گاو وحشی راضی می‌شود تو را خدمت کند؟ آیا او کنار آخور تو می‌ایستد؟ |
10 Canst thou bind the unicorn with his band in the furrow? or will he harrow the valleys after thee?
| آیا می‌توانی گاو وحشی را با طناب ببندی تا زمینت را شخم بزند؟ |
11 Wilt thou trust him, because his strength [is] great? or wilt thou leave thy labour to him?
| آیا صرفاً به خاطر قوت زیادش می‌توانی به او اعتماد کنی و کار خودت را به او بسپاری؟ |
12 Wilt thou believe him, that he will bring home thy seed, and gather [it into] thy barn?
| آیا می‌توانی او را بفرستی تا محصول تو را بیاورد و در خرمنگاه جمع کند؟ |
13 [Gavest thou] the goodly wings unto the peacocks? or wings and feathers unto the ostrich?
| شترمرغ با غرور بالهایش را تکان می‌دهد، ولی نمی‌تواند مانند لک‌لک پرواز کند. |
14 Which leaveth her eggs in the earth, and warmeth them in dust,
| شترمرغ تخمهای خود را روی زمین می‌گذارد تا خاک آنها را گرم کند. |
15 And forgetteth that the foot may crush them, or that the wild beast may break them.
| او فراموش می‌کند که ممکن است کسی بر آنها پا بگذارد و آنها را له کند و یا حیوانات وحشی آنها را از بین ببرند. |
16 She is hardened against her young ones, as though [they were] not hers: her labour is in vain without fear;
| او نسبت به جوجه‌هایش چنان بی‌توجه است که گویی مال خودش نیستند، و اگر بمیرند اعتنایی نمی‌کند؛ |
17 Because God hath deprived her of wisdom, neither hath he imparted to her understanding.
| زیرا من او را از فهم و شعور محروم کرده‌ام. |
18 What time she lifteth up herself on high, she scorneth the horse and his rider.
| ولی هر وقت بالهایش را باز می‌کند تا بدود هیچ اسب و سوارکاری به پایش نمی‌رسد. |
19 Hast thou given the horse strength? hast thou clothed his neck with thunder?
| آیا قوت اسب را تو به او داده‌ای؟ یا تو گردنش را با یال پوشانیده‌ای؟ |
20 Canst thou make him afraid as a grasshopper? the glory of his nostrils [is] terrible.
| آیا تو به او توانایی بخشیده‌ای تا چون ملخ خیز بردارد و با خُرناسِ مهیبش وحشت ایجاد کند؟ |
21 He paweth in the valley, and rejoiceth in [his] strength: he goeth on to meet the armed men.
| ببین چگونه سم خود را به زمین می‌کوبد و از قدرت خویش لذت می‌برد. هنگامی که به جنگ می‌رود نمی‌هراسد؛ تیغ شمشیر و رگبار تیر و برق نیزه او را به عقب بر نمی‌گرداند. |
22 He mocketh at fear, and is not affrighted; neither turneth he back from the sword.
23 The quiver rattleth against him, the glittering spear and the shield.
24 He swalloweth the ground with fierceness and rage: neither believeth he that [it is] the sound of the trumpet.
| وحشیانه سم بر زمین می‌کوبد و به مجرد نواخته شدن شیپور حمله، به میدان کارزار یورش می‌برد. |
25 He saith among the trumpets, Ha, ha; and he smelleth the battle afar off, the thunder of the captains, and the shouting.
| با شنیدن صدای شیپور، شیهه برمی‌آورد و بوی جنگ را از فاصلهٔ دور استشمام می‌کند. از غوغای جنگ و فرمان سرداران به وجد می‌آید. |
26 Doth the hawk fly by thy wisdom, [and] stretch her wings toward the south?
| آیا تو به شاهین یاد داده‌ای که چگونه بپرد و بالهایش را به سوی جنوب پهن کند؟ |
27 Doth the eagle mount up at thy command, and make her nest on high?
| آیا به فرمان توست که عقاب بر فراز قله‌ها به پرواز در می‌آید تا در آنجا آشیانهٔ خود را بسازد؟ |
28 She dwelleth and abideth on the rock, upon the crag of the rock, and the strong place.
| ببین چگونه روی صخره‌ها آشیانه می‌سازد و بر قله‌های بلند زندگی می‌کند |
29 From thence she seeketh the prey, [and] her eyes behold afar off.
| و از آن فاصلهٔ دور، شکار خود را زیر نظر می‌گیرد. |
30 Her young ones also suck up blood: and where the slain [are], there [is] she.
| ببین چگونه دور اجساد کشته شده را می‌گیرد و جوجه‌هایشان خون آنها را می‌خورد. |
