Job 32
1 So these three men ceased to answer Job, because he [was] righteous in his own eyes.
| آن سه دوست ایوب، دیگر به او جواب ندادند، چون ایوب بر بی‌گناهی خود پافشاری می‌کرد. |
2 Then was kindled the wrath of Elihu the son of Barachel the Buzite, of the kindred of Ram: against Job was his wrath kindled, because he justified himself rather than God.
| شخصی به نام الیهو، پسر برکئیل بوزی، از طایفهٔ رام، که شاهد این گفتگو بود خشمگین شد، زیرا ایوب نمی‌خواست قبول کند که گناهکار است و خدا به حق او را مجازات کرده است. |
3 Also against his three friends was his wrath kindled, because they had found no answer, and [yet] had condemned Job.
| او از آن سه رفیق ایوب نیز خشمگین بود، چون بدون اینکه پاسخ قانع کننده‌ای برای ایوب داشته باشند، او را محکوم می‌کردند. |
4 Now Elihu had waited till Job had spoken, because they [were] elder than he.
| الیهو برای سخن گفتن با ایوب صبر کرده بود چون سایرین از او بزرگتر بودند. |
5 When Elihu saw that [there was] no answer in the mouth of [these] three men, then his wrath was kindled.
| اما وقتی که دید آنها دیگر جوابی ندارند، برآشفت. |
6 And Elihu the son of Barachel the Buzite answered and said, I [am] young, and ye [are] very old; wherefore I was afraid, and durst not shew you mine opinion.
| الیهو به سخن آمده چنین گفت: من جوانم و شما پیر. به همین علّت لب فرو بستم و جرأت نکردم عقیده‌ام را برای شما بیان کنم، |
7 I said, Days should speak, and multitude of years should teach wisdom.
| زیرا گفته‌اند که پیران داناترند. |
8 But [there is] a spirit in man: and the inspiration of the Almighty giveth them understanding.
| ولی حکمت و دانایی فقط بستگی به سن و سال ندارد، بلکه آن روحی که در انسان قرار دارد و نفس خدای قادر مطلق است، به انسان حکمت می‌بخشد. |
9 Great men are not [always] wise: neither do the aged understand judgment.
10 Therefore I said, Hearken to me; I also will shew mine opinion.
| پس به من گوش بدهید و بگذارید عقیده‌ام را بیان کنم. |
11 Behold, I waited for your words; I gave ear to your reasons, whilst ye searched out what to say.
| من در تمام این مدت صبر کردم و با دقت به سخنان و دلایل شما گوش دادم. هیچ‌کدام از شما نتوانستید پاسخ ایوب را بدهید و یا ثابت کنید که او گناهکار است. |
12 Yea, I attended unto you, and, behold, [there was] none of you that convinced Job, [or] that answered his words:
13 Lest ye should say, We have found out wisdom: God thrusteth him down, not man.
| به من نگویید: «ایوب بسیار حکیم است. فقط خدا می‌تواند او را قانع کند.» |
14 Now he hath not directed [his] words against me: neither will I answer him with your speeches.
| اگر ایوب با من به مباحثه پرداخته بود، با این نوع منطق پاسخ او را نمی‌دادم! |
15 They were amazed, they answered no more: they left off speaking.
| شما حیران نشسته‌اید و هیچ جوابی ندارید. |
16 When I had waited, (for they spake not, but stood still, [and] answered no more; )
| آیا حال که شما سکوت کرده‌اید من هم باید همچنان صبر کنم و ساکت بمانم؟ |
17 [I said], I will answer also my part, I also will shew mine opinion.
| نه، من به سهم خود جواب می‌دهم. |
18 For I am full of matter, the spirit within me constraineth me.
| حرفهای زیادی برای گفتن دارم و دیگر نمی‌توانم صبر کنم. |
19 Behold, my belly [is] as wine [which] hath no vent; it is ready to burst like new bottles.
| مانند مشکی هستم که از شراب پر شده و نزدیک ترکیدن است. |
20 I will speak, that I may be refreshed: I will open my lips and answer.
| باید حرف بزنم تا راحت شوم. پس بگذارید من هم به سهم خود جواب بدهم. |
21 Let me not, I pray you, accept any man’s person, neither let me give flattering titles unto man.
| من قصد ندارم از کسی طرفداری کنم و سخنان تملق‌آمیز بگویم، |
22 For I know not to give flattering titles; [in so doing] my maker would soon take me away.
| چون انسان چاپلوسی نیستم و گرنه خالقم مرا هلاک می‌کرد. |
