Job 20
1 Then answered Zophar the Naamathite, and said,
Андин Нааматлиқ Зофар җававән мундақ деди: —
2 Therefore do my thoughts cause me to answer, and for [this] I make haste.
«Мени беарам қилған хияллар җавап беришкә үндәватиду, Чүнки қәлбим беарамлиқта өртәнмәктә.
3 I have heard the check of my reproach, and the spirit of my understanding causeth me to answer.
Мән маңа һақарәт кәлтүрүп, мени әйипләйдиған сөзләрни аңлидим, Шуңа мениң роһ-зеһним мени җавап беришкә қистиди.
4 Knowest thou [not] this of old, since man was placed upon earth,
Сән шуни билмәмсәнки, Йәр йүзидә Адәм атимиз апиридә болғандин бери,
5 That the triumphing of the wicked [is] short, and the joy of the hypocrite [but] for a moment?
Рәзилләрниң ғалипә тәнтәниси қисқидур, Ипласларниң хошаллиғи бирдәмликтур.
6 Though his excellency mount up to the heavens, and his head reach unto the clouds;
Ундақ кишиниң шан-шәриви асманға йәткән болсиму, Беши булутларға тақашсиму,
7 [Yet] he shall perish for ever like his own dung: they which have seen him shall say, Where [is] he?
Йәнила өзиниң поқидәк йоқап кетиду; Уни көргәнләр: «У нәдидур?» дәйду.
8 He shall fly away as a dream, and shall not be found: yea, he shall be chased away as a vision of the night.
У чүштәк учуп кетиду, Қайта тапқили болмайду; Кечидики ғайипанә аламәттәк у һайдиветилиду.
9 The eye also [which] saw him shall [see him] no more; neither shall his place any more behold him.
Уни көргән көз иккинчи уни көрмәйду, Униң турған җайи уни қайта учратмайду.
10 His children shall seek to please the poor, and his hands shall restore their goods.
Униң оғуллири мискинләргә шәпқәт қилишқа мәҗбурлиниду; Шуниңдәк у һәтта өз қоли билән байлиқлирини қайтуруп бериду.
11 His bones are full [of the sin] of his youth, which shall lie down with him in the dust.
Униң устиханлири яшлиқ мағдуриға толған болсиму, Бирақ [униң мағдури] униң билән биллә топа-чаңда йетип қалиду.
12 Though wickedness be sweet in his mouth, [though] he hide it under his tongue;
Гәрчә рәзиллик униң ағзида татлиқ тетиған болсиму, У уни тил астиға йошурған болсиму,
13 [Though] he spare it, and forsake it not; but keep it still within his mouth:
У уни жутқуси кәлмәй меһрини үзәлмисиму, У уни ағзида қалдурсиму,
14 [Yet] his meat in his bowels is turned, [it is] the gall of asps within him.
Бирақ униң қарнидики тамиғи өзгирип, Кобра иланниң зәһәригә айлиниду.
15 He hath swallowed down riches, and he shall vomit them up again: God shall cast them out of his belly.
У байлиқларни жутуветиду, бирақ уларни яндуриду; Худа уларни ашқазинидин чиқириветиду.
16 He shall suck the poison of asps: the viper’s tongue shall slay him.
У кобра иланниң зәһәрини шорайду, Чар иланниң нәштири уни өлтүриду.
17 He shall not see the rivers, the floods, the brooks of honey and butter.
У қайтидин ериқ-өстәңләргә һәвәс билән қаралмайду, Бал вә сериқ май билән ақидиған дәриялардин һозурлиналмайду.
18 That which he laboured for shall he restore, and shall not swallow [it] down: according to [his] substance [shall] the restitution [be], and he shall not rejoice [therein].
У еришкәнни жуталмай қайтуриду, Тиҗарәт қилған пайдисидин у һеч һозурлиналмайду.
19 Because he hath oppressed [and] hath forsaken the poor; [because] he hath violently taken away an house which he builded not;
Чүнки у мискинләрни езип, уларни ташливәткән; У өзи салмиған өйни егиливалған.
20 Surely he shall not feel quietness in his belly, he shall not save of that which he desired.
У ачкөзлүктин әсла зерикмәйду, У арзулиған нәрсилиридин һеч қайсисини сақлап қалалмайду.
21 There shall none of his meat be left; therefore shall no man look for his goods.
Униңға жутувалғидәк һеч нәрсә қалмайду, Шуңа униң баяшатлиғи мәңгүлүк болмайду.
22 In the fulness of his sufficiency he shall be in straits: every hand of the wicked shall come upon him.
Униң тоққузи тәл болғанда, туюқсиз қисилчилиққа учрайду; Һәр бир езилгүчиниң қоли униңға қарши чиқиду.
23 [When] he is about to fill his belly, [God] shall cast the fury of his wrath upon him, and shall rain [it] upon him while he is eating.
У қосиғини тойғузиватқинида, Худа дәһшәтлик ғәзивини униңға чүшүриду; У ғизалиниватқанда [ғәзивини] униң үстигә яғдуриду.
24 He shall flee from the iron weapon, [and] the bow of steel shall strike him through.
У төмүр қуралдин қечип қутулсиму, Бирақ мис оқя уни санҗийду.
25 It is drawn, and cometh out of the body; yea, the glittering sword cometh out of his gall: terrors [are] upon him.
Тәккән оқ кәйнидин тартип чиқиривелгинидә, Ялтирақ оқ учи өттин чиқиривелгинидә, Вәһимиләр уни басиду.
26 All darkness [shall be] hid in his secret places: a fire not blown shall consume him; it shall go ill with him that is left in his tabernacle.
Зулмәт қараңғулуқ униң байлиқлирини жутуветишкә тәйяр туриду, Инсан пүвлимигән от уни жутувалиду, Униң чедирида қелип қалғанлириниму жутуветиду.
27 The heaven shall reveal his iniquity; and the earth shall rise up against him.
Асманлар униң қәбиһлигини ашкарилайду; Йәр-зиминму униңға қарши қозғилиду.
28 The increase of his house shall depart, [and his goods] shall flow away in the day of his wrath.
Униң мал-дунияси елип кетилиду, [Худаниң] ғәзәплик күнидә кәлкүн улғийип өй-бисатини ғулитиду.
29 This [is] the portion of a wicked man from God, and the heritage appointed unto him by God.
Худаниң рәзил адәмгә бәлгүлигән несивиси мана шундақтур, Бу Худа униңға бекиткән мирастур».
