Psalms 129

1 Many a time have they afflicted me from my youth, may Israel now say:

Een bedevaartslied. Van jongs af heeft men wreed mij mishandeld, Mag Israël wel zeggen;

2 Many a time have they afflicted me from my youth: yet they have not prevailed against me.

Mij hardvochtig gekweld sinds mijn jeugd, Maar nooit mij gebroken.

3 The plowers plowed upon my back: they made long their furrows.

Ploegers hebben mijn rug beploegd, En lange voren getrokken;

4 The LORD is righteous: he has cut asunder the cords of the wicked.

Maar Jahweh bleef trouw: De riemen der bozen sneed Hij stuk.

5 Let them all be confounded and turned back that hate Zion.

Beschaamd moeten vluchten Alle haters van Sion.

6 Let them be as the grass upon the housetops, which withers before it grows up:

Ze zullen worden als gras op de daken, Dat vóór het opschiet, verdort;

7 Wherewith the mower fills not his hand; nor he that binds sheaves his bosom.

Waarmee geen maaier zijn hand kan vullen, Geen hooier zijn arm.

8 Neither do they which go by say, The blessing of the LORD be upon you: we bless you in the name of the LORD.

En niemand zal in het voorbijgaan zeggen: "De zegen van Jahweh over u; Wij zegenen u in Jahweh’s Naam!"