Acts 27
1 And when it was determined that we should sail into Italy, they delivered Paul and certain other prisoners unto one named Julius, a centurion of Augustus' band.
જલપથેનાસ્માકમ્ ઇતોલિયાદેશં પ્રતિ યાત્રાયાં નિશ્ચિતાયાં સત્યાં તે યૂલિયનામ્નો મહારાજસ્ય સંઘાતાન્તર્ગતસ્ય સેનાપતેઃ સમીપે પૌલં તદન્યાન્ કતિનયજનાંશ્ચ સમાર્પયન્|
2 And entering into a ship of Adramyttium, we launched, meaning to sail by the coasts of Asia; one Aristarchus, a Macedonian of Thessalonica, being with us.
વયમ્ આદ્રામુત્તીયં પોતમેકમ્ આરુહ્ય આશિયાદેશસ્ય તટસમીપેન યાતું મતિં કૃત્વા લઙ્ગરમ્ ઉત્થાપ્ય પોતમ્ અમોચયામ; માકિદનિયાદેશસ્થથિષલનીકીનિવાસ્યારિસ્તાર્ખનામા કશ્ચિદ્ જનોઽસ્માભિઃ સાર્દ્ધમ્ આસીત્|
3 And the next day we touched at Sidon. And Julius courteously pleaded Paul, and gave him liberty to go unto his friends to refresh himself.
પરસ્મિન્ દિવસે ઽસ્માભિઃ સીદોન્નગરે પોતે લાગિતે તત્ર યૂલિયઃ સેનાપતિઃ પૌલં પ્રતિ સૌજન્યં પ્રદર્થ્ય સાન્ત્વનાર્થં બન્ધુબાન્ધવાન્ ઉપયાતુમ્ અનુજજ્ઞૌ|
4 And when we had launched from thence, we sailed under Cyprus, because the winds were contrary.
તસ્માત્ પોતે મોચિતે સતિ સમ્મુખવાયોઃ સમ્ભવાદ્ વયં કુપ્રોપદ્વીપસ્ય તીરસમીપેન ગતવન્તઃ|
5 And when we had sailed over the sea of Cilicia and Pamphylia, we came to Myra, a city of Lycia.
કિલિકિયાયાઃ પામ્ફૂલિયાયાશ્ચ સમુદ્રસ્ય પારં ગત્વા લૂકિયાદેશાન્તર્ગતં મુરાનગરમ્ ઉપાતિષ્ઠામ|
6 And there the centurion found a ship of Alexandria sailing into Italy; and he put us therein.
તત્સ્થાનાદ્ ઇતાલિયાદેશં ગચ્છતિ યઃ સિકન્દરિયાનગરસ્ય પોતસ્તં તત્ર પ્રાપ્ય શતસેનાપતિસ્તં પોતમ્ અસ્માન્ આરોહયત્|
7 And when we had sailed slowly many days, and scarce were come opposite to Cnidus, the wind not suffering us, we sailed under Crete, opposite to Salmone;
તતઃ પરં બહૂનિ દિનાનિ શનૈઃ શનૈઃ ર્ગત્વા ક્નીદપાર્શ્વોપસ્થ્તિઃ પૂર્વ્વં પ્રતિકૂલેન પવનેન વયં સલ્મોન્યાઃ સમ્મુખમ્ ઉપસ્થાય ક્રીત્યુપદ્વીપસ્ય તીરસમીપેન ગતવન્તઃ|
8 And, hardly passing it, came unto a place which is called The fair havens; nigh unto which was the city of Lasea.
કષ્ટેન તમુત્તીર્ય્ય લાસેયાનગરસ્યાધઃ સુન્દરનામકં ખાતમ્ ઉપાતિષ્ઠામ|
9 Now when much time was spent, and when sailing was now dangerous, because the fast was now already past, Paul admonished them,
ઇત્થં બહુતિથઃ કાલો યાપિત ઉપવાસદિનઞ્ચાતીતં, તત્કારણાત્ નૌવર્ત્મનિ ભયઙ્કરે સતિ પૌલો વિનયેન કથિતવાન્,
10 And said unto them, Sirs, I perceive that this voyage will be with hurt and much damage, not only of the lading and ship, but also of our lives.
હે મહેચ્છા અહં નિશ્ચયં જાનામિ યાત્રાયામસ્યામ્ અસ્માકં ક્લેશા બહૂનામપચયાશ્ચ ભવિષ્યન્તિ, તે કેવલં પોતસામગ્ર્યોરિતિ નહિ, કિન્ત્વસ્માકં પ્રાણાનામપિ|
11 Nevertheless the centurion believed the master and the owner of the ship, more than those things which were spoken by Paul.
તદા શતસેનાપતિઃ પૌલોક્તવાક્યતોપિ કર્ણધારસ્ય પોતવણિજશ્ચ વાક્યં બહુમંસ્ત|
12 And because the haven was not commodious to winter in, the more part advised to depart thence also, if by any means they might attain to Phenice, and there to winter; which is an haven of Crete, and lies toward the south west and north west.
તત્ ખાતં શીતકાલે વાસાર્હસ્થાનં ન તસ્માદ્ અવાચીપ્રતીચોર્દિશોઃ ક્રીત્યાઃ ફૈનીકિયખાતં યાતું યદિ શક્નુવન્તસ્તર્હિ તત્ર શીતકાલં યાપયિતું પ્રાયેણ સર્વ્વે મન્ત્રયામાસુઃ|
13 And when the south wind blew softly, supposing that they had obtained their purpose, loosing thence, they sailed close by Crete.
તતઃ પરં દક્ષિણવાયુ ર્મન્દં વહતીતિ વિલોક્ય નિજાભિપ્રાયસ્ય સિદ્ધેઃ સુયોગો ભવતીતિ બુદ્ધ્વા પોતં મોચયિત્વા ક્રીત્યુપદ્વીપસ્ય તીરસમીપેન ચલિતવન્તઃ|
14 But not long after there arose against it a tempestuous wind, called Euroclydon.
કિન્ત્વલ્પક્ષણાત્ પરમેવ ઉરક્લુદોન્નામા પ્રતિકૂલઃ પ્રચણ્ડો વાયુ ર્વહન્ પોતેઽલગીત્
15 And when the ship was caught, and could not bear up into the wind, we let her drive.
તસ્યાભિમુખં ગન્તુમ્ પોતસ્યાશક્તત્વાદ્ વયં વાયુના સ્વયં નીતાઃ|
16 And running under a certain island which is called Clauda, we had much work to come by the boat:
અનન્તરં ક્લૌદીનામ્ન ઉપદ્વીપસ્ય કૂલસમીપેન પોતં ગમયિત્વા બહુના કષ્ટેન ક્ષુદ્રનાવમ્ અરક્ષામ|
17 Which when they had taken up, they used support cables, undergirding the ship; and, fearing lest they should fall into the quicksand, strake sail, and so were driven.
તે તામારુહ્ય રજ્જ્ચા પોતસ્યાધોભાગમ્ અબધ્નન્ તદનન્તરં ચેત્ પોતો સૈકતે લગતીતિ ભયાદ્ વાતવસનાન્યમોચયન્ તતઃ પોતો વાયુના ચાલિતઃ|
18 And we being exceedingly tossed with a tempest, the next day they lightened the ship;
કિન્તુ ક્રમશો વાયોઃ પ્રબલત્વાત્ પોતો દોલાયમાનોઽભવત્ પરસ્મિન્ દિવસે પોતસ્થાનિ કતિપયાનિ દ્રવ્યાણિ તોયે નિક્ષિપ્તાનિ|
19 And the third day we cast out with our own hands the cordage of the ship.
તૃતીયદિવસે વયં સ્વહસ્તૈઃ પોતસજ્જનદ્રવ્યાણિ નિક્ષિપ્તવન્તઃ|
20 And when neither sun nor stars in many days appeared, and no small tempest lay on us, all hope that we should be saved was then taken away.
તતો બહુદિનાનિ યાવત્ સૂર્ય્યનક્ષત્રાદીનિ સમાચ્છન્નાનિ તતો ઽતીવ વાત્યાગમાદ્ અસ્માકં પ્રાણરક્ષાયાઃ કાપિ પ્રત્યાશા નાતિષ્ઠત્|
21 But after long abstinence Paul stood forth in the midst of them, and said, Sirs, all of you should have hearkened unto me, and not have loosed from Crete, and to have gained this harm and loss.
બહુદિનેષુ લોકૈરનાહારેણ યાપિતેષુ સર્વ્વેષાં સાક્ષત્ પૌલસ્તિષ્ઠન્ અકથયત્, હે મહેચ્છાઃ ક્રીત્યુપદ્વીપાત્ પોતં ન મોચયિતુમ્ અહં પૂર્વ્વં યદ્ અવદં તદ્ગ્રહણં યુષ્માકમ્ ઉચિતમ્ આસીત્ તથા કૃતે યુષ્માકમ્ એષા વિપદ્ એષોઽપચયશ્ચ નાઘટિષ્યેતામ્|
22 And now I exhort you to be of good cheer: for there shall be no loss of any man's life among you, but of the ship.
કિન્તુ સામ્પ્રતં યુષ્માન્ વિનીય બ્રવીમ્યહં, યૂયં ન ક્ષુભ્યત યુષ્માકમ્ એકસ્યાપિ પ્રાણિનો હાનિ ર્ન ભવિષ્યતિ, કેવલસ્ય પોતસ્ય હાનિ ર્ભવિષ્યતિ|
23 For there stood by me this night the angel of God, whose I am, and whom I serve,
યતો યસ્યેશ્વરસ્ય લોકોઽહં યઞ્ચાહં પરિચરામિ તદીય એકો દૂતો હ્યો રાત્રૌ મમાન્તિકે તિષ્ઠન્ કથિતવાન્,
24 Saying, Fear not, Paul; you must be brought before Caesar: and, lo, God has given you all them that sail with you.
હે પૌલ મા ભૈષીઃ કૈસરસ્ય સમ્મુખે ત્વયોપસ્થાતવ્યં; તવૈતાન્ સઙ્ગિનો લોકાન્ ઈશ્વરસ્તુભ્યં દત્તવાન્|
25 Wherefore, sirs, be of good cheer: for I believe God, that it shall be even as it was told me.
અતએવ હે મહેચ્છા યૂયં સ્થિરમનસો ભવત મહ્યં યા કથાકથિ સાવશ્યં ઘટિષ્યતે મમૈતાદૃશી વિશ્વાસ ઈશ્વરે વિદ્યતે,
26 Nevertheless we must be cast upon a certain island.
કિન્તુ કસ્યચિદ્ ઉપદ્વીપસ્યોપરિ પતિતવ્યમ્ અસ્માભિઃ|
27 But when the fourteenth night was come, as we were driven up and down in Adria, about midnight the sailors deemed that they drew near to some country;
તતઃ પરમ્ આદ્રિયાસમુદ્રે પોતસ્તથૈવ દોલાયમાનઃ સન્ ઇતસ્તતો ગચ્છન્ ચતુર્દશદિવસસ્ય રાત્રે ર્દ્વિતીયપ્રહરસમયે કસ્યચિત્ સ્થલસ્ય સમીપમુપતિષ્ઠતીતિ પોતીયલોકા અન્વમન્યન્ત|
28 And sounded, and found it twenty fathoms: and when they had gone a little further, they sounded again, and found it fifteen fathoms.
તતસ્તે જલં પરિમાય તત્ર વિંશતિ ર્વ્યામા જલાનીતિ જ્ઞાતવન્તઃ| કિઞ્ચિદ્દૂરં ગત્વા પુનરપિ જલં પરિમિતવન્તઃ| તત્ર પઞ્ચદશ વ્યામા જલાનિ દૃષ્ટ્વા
29 Then fearing lest we should have fallen upon rocks, they cast four anchors out of the stern, and wished for the day.
ચેત્ પાષાણે લગતીતિ ભયાત્ પોતસ્ય પશ્ચાદ્ભાગતશ્ચતુરો લઙ્ગરાન્ નિક્ષિપ્ય દિવાકરમ્ અપેક્ષ્ય સર્વ્વે સ્થિતવન્તઃ|
30 And as the sailors were about to flee out of the ship, when they had let down the boat into the sea, under colour as though they would have cast anchors out of the bow,
કિન્તુ પોતીયલોકાઃ પોતાગ્રભાગે લઙ્ગરનિક્ષેપં છલં કૃત્વા જલધૌ ક્ષુદ્રનાવમ્ અવરોહ્ય પલાયિતુમ્ અચેષ્ટન્ત|
31 Paul said to the centurion and to the soldiers, Except these abide in the ship, all of you cannot be saved.
તતઃ પૌલઃ સેનાપતયે સૈન્યગણાય ચ કથિતવાન્, એતે યદિ પોતમધ્યે ન તિષ્ઠન્તિ તર્હિ યુષ્માકં રક્ષણં ન શક્યં|
32 Then the soldiers cut off the ropes of the boat, and let her fall off.
તદા સેનાગણો રજ્જૂન્ છિત્વા નાવં જલે પતિતુમ્ અદદાત્|
33 And while the day was coming on, Paul besought them all to take food, saying, This day is the fourteenth day that all of you have tarried and continued fasting, having taken nothing.
પ્રભાતસમયે પૌલઃ સર્વ્વાન્ જનાન્ ભોજનાર્થં પ્રાર્થ્ય વ્યાહરત્, અદ્ય ચતુર્દશદિનાનિ યાવદ્ યૂયમ્ અપેક્ષમાના અનાહારાઃ કાલમ્ અયાપયત કિમપિ નાભુંગ્ધં|
34 Wherefore I pray you to take some food: for this is for your health: for there shall not an hair fall from the head of any of you.
અતો વિનયેઽહં ભક્ષ્યં ભુજ્યતાં તતો યુષ્માકં મઙ્ગલં ભવિષ્યતિ, યુષ્માકં કસ્યચિજ્જનસ્ય શિરસઃ કેશૈકોપિ ન નંક્ષ્યતિ|
35 And when he had thus spoken, he took bread, and gave thanks to God in presence of them all: and when he had broken it, he began to eat.
ઇતિ વ્યાહૃત્ય પૌલં પૂપં ગૃહીત્વેશ્વરં ધન્યં ભાષમાણસ્તં ભંક્ત્વા ભોક્તુમ્ આરબ્ધવાન્|
36 Then were they all of good cheer, and they also took some food.
અનન્તરં સર્વ્વે ચ સુસ્થિરાઃ સન્તઃ ખાદ્યાનિ પર્પ્યગૃહ્લન્|
37 And we were in all in the ship two hundred threescore and sixteen souls.
અસ્માકં પોતે ષટ્સપ્તત્યધિકશતદ્વયલોકા આસન્|
38 And when they had eaten enough, they lightened the ship, and cast out the wheat into the sea.
સર્વ્વેષુ લોકેષુ યથેષ્ટં ભુક્તવત્સુ પોતસ્થન્ ગોધૂમાન્ જલધૌ નિક્ષિપ્ય તૈઃ પોતસ્ય ભારો લઘૂકૃતઃ|
39 And when it was day, they knew not the land: but they discovered a certain creek with a shore, into the which they were minded, if it were possible, to thrust in the ship.
દિને જાતેઽપિ સ કો દેશ ઇતિ તદા ન પર્ય્યચીયત; કિન્તુ તત્ર સમતટમ્ એકં ખાતં દૃષ્ટ્વા યદિ શક્નુમસ્તર્હિ વયં તસ્યાભ્યન્તરં પોતં ગમયામ ઇતિ મતિં કૃત્વા તે લઙ્ગરાન્ છિત્ત્વા જલધૌ ત્યક્તવન્તઃ|
40 And when they had taken up the anchors, they committed themselves unto the sea, and loosed the rudder bands, and hoisted up the mainsail to the wind, and made toward shore.
તથા કર્ણબન્ધનં મોચયિત્વા પ્રધાનં વાતવસનમ્ ઉત્તોલ્ય તીરસમીપં ગતવન્તઃ|
41 And falling into a place where two seas met, they ran the ship aground; and the front part stuck fast, and remained immoveable, but the hinder part was broken with the violence of the waves.
કિન્તુ દ્વયોઃ સમુદ્રયોઃ સઙ્ગમસ્થાને સૈકતોપરિ પોતે નિક્ષિપ્તે ઽગ્રભાગે બાધિતે પશ્ચાદ્ભાગે પ્રબલતરઙ્ગોઽલગત્ તેન પોતો ભગ્નઃ|
42 And the soldiers' counsel was to kill the prisoners, lest any of them should swim out, and escape.
તસ્માદ્ બન્દયશ્ચેદ્ બાહુભિસ્તરન્તઃ પલાયન્તે ઇત્યાશઙ્કયા સેનાગણસ્તાન્ હન્તુમ્ અમન્ત્રયત્;
43 But the centurion, willing to save Paul, kept them from their purpose; and commanded that they which could swim should cast themselves first into the sea, and get to land:
કિન્તુ શતસેનાપતિઃ પૌલં રક્ષિતું પ્રયત્નં કૃત્વા તાન્ તચ્ચેષ્ટાયા નિવર્ત્ય ઇત્યાદિષ્ટવાન્, યે બાહુતરણં જાનન્તિ તેઽગ્રે પ્રોલ્લમ્પ્ય સમુદ્રે પતિત્વા બાહુભિસ્તીર્ત્ત્વા કૂલં યાન્તુ|
44 And the rest, some on boards, and some on broken pieces of the ship. And so it came to pass, that they escaped all safe to land.
અપરમ્ અવશિષ્ટા જનાઃ કાષ્ઠં પોતીયં દ્રવ્યં વા યેન યત્ પ્રાપ્યતે તદવલમ્બ્ય યાન્તુ; ઇત્થં સર્વ્વે ભૂમિં પ્રાપ્ય પ્રાણૈ ર્જીવિતાઃ|
