< Philippians 4 >

1 Therefore, my brothers dearly beloved and longed for, my joy and crown, so stand fast in the Lord, my dearly beloved.
ای برادران عزیز، من شما را بسیار دوست می‌دارم و مشتاقانه در انتظار دیدار شما هستم، چون شما شادی من و پاداش زحماتم هستید. ای عزیزان من، به خداوند وفادار بمانید.
2 I beseech Euodias, and beseech Syntyche, that they be of the same mind in the Lord.
در ضمن، از آن دو بانوی گرامی، اِفودیه و سینتیخی التماس می‌کنم با هم آشتی کنند، زیرا متعلق به خداوند هستند.
3 And I entreat you also, true yoke fellow, help those women which labored with me in the gospel, with Clement also, and with other my fellow laborers, whose names are in the book of life.
از تو، دوست و همکار صمیمی خود نیز استدعا می‌کنم که به این دو بانو در حل اختلافشان کمک کنی، زیرا ایشان زمانی دوش به دوش من خدمت کرده‌اند تا پیغام انجیل را اعلام نماییم. ایشان با کلمنت و سایر همقطاران من نیز که نامهایشان در دفتر حیات نوشته شده است، همکاری کرده‌اند.
4 Rejoice in the Lord always: and again I say, Rejoice.
در خداوند دائماً شاد باشید، و باز می‌گویم شاد باشید!
5 Let your moderation be known to all men. The Lord is at hand.
در هر کاری از خود گذشتگی نشان بدهید و ملاحظهٔ دیگران را بکنید. به خاطر داشته باشید که خداوند به‌زودی باز می‌گردد.
6 Be careful for nothing; but in every thing by prayer and supplication with thanksgiving let your requests be made known to God.
برای هیچ چیز نگران نباشید. در عوض، در هر شرایطی، با دعا و التماس، همراه با شکرگزاری، درخواستهای خود را به پیشگاه خدا ببرید.
7 And the peace of God, which passes all understanding, shall keep your hearts and minds through Christ Jesus.
اگر چنین کنید، از آرامش خدا بهره‌مند خواهید شد، آرامشی که فکر انسان قادر به درک آن نیست. این آرامش الهی به فکر و دل شما که به مسیح عیسی ایمان آورده‌اید، راحتی و آسایش خواهد بخشید.
8 Finally, brothers, whatever things are true, whatever things are honest, whatever things are just, whatever things are pure, whatever things are lovely, whatever things are of good report; if there be any virtue, and if there be any praise, think on these things.
و حال، دوستان عزیزم، یک نکتۀ پایانی: فکرتان را متمرکز سازید بر آنچه راست و قابل احترام است، بر آنچه درست است و پاک، بر آنچه دوست داشتنی است و قابل ستایش. به اموری بیندیشید که عالی و قابل تحسین است.
9 Those things, which you have both learned, and received, and heard, and seen in me, do: and the God of peace shall be with you.
هر چه از من آموختید، یا از من دریافت کردید، یا شنیدید، یا در من مشاهده کردید، آنها را به‌عمل آورید. آنگاه خدای آرامش با شما خواهد بود.
10 But I rejoiced in the Lord greatly, that now at the last your care of me has flourished again; wherein you were also careful, but you lacked opportunity.
چقدر از خدا سپاسگزارم و او را ستایش می‌کنم که بار دیگر به کمک من شتافتید. می‌دانم که همیشه در این فکر بوده‌اید، اما فرصت انجامش را نمی‌یافتید.
11 Not that I speak in respect of want: for I have learned, in whatever state I am, therewith to be content.
البته منظورم این نیست که در احتیاج بودم، زیرا آموخته‌ام که به آنچه دارم، راضی و قانع باشم.
12 I know both how to be abased, and I know how to abound: every where and in all things I am instructed both to be full and to be hungry, both to abound and to suffer need.
می‌دانم که در تنگدستی و دولتمندی، چگونه زندگی کنم. رمز قناعت را در هر شرایطی آموخته‌ام، چه سیر باشم چه گرسنه، چه زیاد داشته باشم و چه اندک.
13 I can do all things through Christ which strengthens me.
هر چه خدا از من بخواهد، با کمک مسیح می‌توانم انجام دهم، زیرا مسیح قدرت انجام آن را به من می‌بخشد.
14 Notwithstanding you have well done, that you did communicate with my affliction.
با تمام اینها، لطف کردید که در مشکلاتم به کمکم شتافتید.
15 Now you Philippians know also, that in the beginning of the gospel, when I departed from Macedonia, no church communicated with me as concerning giving and receiving, but you only.
شما فیلیپیان به خوبی آگاهید که وقتی برای نخستین بار پیام انجیل را به شما اعلام نمودم، و سپس از مقدونیه روانه شدم، فقط شما به من کمک‌های مالی کردید. کلیسای دیگری در این امر پیشقدم نشد.
16 For even in Thessalonica you sent once and again to my necessity.
حتی زمانی که در «تسالونیکی» بودم، دو بار مبلغی برای رفع احتیاجاتم فرستادید.
17 Not because I desire a gift: but I desire fruit that may abound to your account.
البته از هدایای شما سپاسگزارم، ولی آنچه بیشتر مرا شاد می‌سازد، این است که به خاطر این نیکوکاری‌تان، پاداش خوبی خواهید یافت.
18 But I have all, and abound: I am full, having received of Epaphroditus the things which were sent from you, an odor of a sweet smell, a sacrifice acceptable, well pleasing to God.
در حال حاضر، همه چیز دارم که حتی بیش از نیازم است؛ و غرق هدایایی هستم که به دست «اپافرودیتوس» فرستادید، هدایایی که همچون قربانی خوشبو، خدا را خشنود می‌سازد.
19 But my God shall supply all your need according to his riches in glory by Christ Jesus.
خدا نیز به سبب جانبازی عیسی مسیح، تمام احتیاجات شما را با ثروت شکوهمند خود، رفع خواهد نمود.
20 Now to God and our Father be glory for ever and ever. Amen. (aiōn g165)
از حال تا ابد، پدر ما خدا را جلال باد، آمین. (aiōn g165)
21 Salute every saint in Christ Jesus. The brothers which are with me greet you.
به تمام ایمانداران در مسیح عیسی سلام برسانید. برادرانی که با من هستند، سلام می‌رسانند.
22 All the saints salute you, chiefly they that are of Caesar’s household.
همهٔ ایمانداران اینجا، بخصوص ایماندارانی که از دربار قیصر هستند، سلام می‌رسانند.
23 The grace of our Lord Jesus Christ be with you all. Amen.
فیض خداوند، عیسی مسیح، با روح شما باد.

< Philippians 4 >