Job 4
1 Then Eliphaz the Temanite answered and said,
Wtedy Elifaz z Temanu odpowiedział:
2 If we assay to commune with you, will you be grieved? but who can withhold himself from speaking?
Jeśli będziemy rozmawiać z tobą, nie będzie ci przykro? Ale któż może się od mówienia powstrzymać?
3 Behold, you have instructed many, and you have strengthened the weak hands.
Oto nauczałeś wielu i ręce słabe umocniłeś.
4 Your words have upheld him that was falling, and you have strengthened the feeble knees.
Twoje słowa podnosiły upadającego, a omdlałe kolana wzmacniałeś.
5 But now it is come on you, and you faint; it touches you, and you are troubled.
A teraz, gdy [to] przyszło na ciebie, opadasz z sił, dotknęło cię i się trwożysz.
6 Is not this your fear, your confidence, your hope, and the uprightness of your ways?
Czy twoja bojaźń nie była twoją ufnością, a prawość twoich dróg – twoją nadzieją?
7 Remember, I pray you, who ever perished, being innocent? or where were the righteous cut off?
Przypomnij sobie, proszę, czy kiedykolwiek zginął ktoś niewinny? Albo gdzie sprawiedliwych wytępiono?
8 Even as I have seen, they that plow iniquity, and sow wickedness, reap the same.
Według tego, co zauważyłem, ci, którzy orzą zło i sieją niegodziwość, zbierają je.
9 By the blast of God they perish, and by the breath of his nostrils are they consumed.
Od tchnienia Boga giną i od powiewu jego gniewu niszczeją.
10 The roaring of the lion, and the voice of the fierce lion, and the teeth of the young lions, are broken.
Ryk lwa, głos dzikiego lwa i zęby lwiątek są złamane.
11 The old lion perishes for lack of prey, and the stout lion’s whelps are scattered abroad.
Lew ginie z braku łupu i młode lwicy rozpraszają się.
12 Now a thing was secretly brought to me, and my ear received a little thereof.
Oto potajemnie doszło do mnie słowo i moje ucho usłyszało szept.
13 In thoughts from the visions of the night, when deep sleep falls on men,
W rozmyślaniu o nocnych widzeniach, gdy twardy sen spada na ludzi;
14 Fear came on me, and trembling, which made all my bones to shake.
Ogarnęły mnie strach i drżenie, od których wszystkie moje kości zadrżały.
15 Then a spirit passed before my face; the hair of my flesh stood up:
Wtedy duch przeszedł przed moją twarzą, zjeżyły się włosy na moim ciele.
16 It stood still, but I could not discern the form thereof: an image was before my eyes, there was silence, and I heard a voice, saying,
Stanął, lecz nie rozpoznałem jego wyglądu, [tylko jakiś] kształt [był] przed moimi oczami; nastała cisza, a potem usłyszałem głos [mówiący]:
17 Shall mortal man be more just than God? shall a man be more pure than his maker?
Czy śmiertelny człowiek może być sprawiedliwszy niż Bóg? Czy człowiek [może być] czystszy niż jego Stwórca?
18 Behold, he put no trust in his servants; and his angels he charged with folly:
Oto swoim sługom nie ufa i w swoich aniołach dostrzega braki;
19 How much less in them that dwell in houses of clay, whose foundation is in the dust, which are crushed before the moth?
O ileż bardziej w tych, którzy mieszkają w domach glinianych, których podstawa jest w prochu – łatwiej [ich] zgnieść niż mola.
20 They are destroyed from morning to evening: they perish for ever without any regarding it.
Od poranka aż do wieczora są gładzeni; giną na wieki, a nikt [tego] nie zauważa.
21 Does not their excellency which is in them go away? they die, even without wisdom.
Czy ich wspaniałość nie przemija wraz z nimi? Umierają, ale nie w mądrości.
