Psalms 38
1 A Psalm of David, to make memorial. O LORD, rebuke me not in Thine anger; neither chasten me in Thy wrath.
Psalm Dawida. Dla przypomnienia. PANIE, nie karć mnie w swym gniewie i nie karz mnie w swojej zapalczywości.
2 For Thine arrows are gone deep into me, and Thy hand is come down upon me.
Twoje strzały utkwiły bowiem we mnie i ciąży na mnie twoja ręka.
3 There is no soundness in my flesh because of Thine indignation; neither is there any health in my bones because of my sin.
Nie ma nic zdrowego w moim ciele wskutek twego gniewu, nie ma odpoczynku dla moich kości z powodu mojego grzechu.
4 For mine iniquities are gone over my head; as a heavy burden they are too heavy for me.
Bo moje nieprawości sięgają ponad moją głowę, obciążają mnie jak ciężkie brzemię.
5 My wounds are noisome, they fester, because of my foolishness.
Cuchną i ropieją moje rany z powodu mej głupoty.
6 I am bent and bowed down greatly; I go mourning all the day.
Jestem zgnębiony i bardzo pochylony, przez cały dzień chodzę smutny.
7 For my loins are filled with burning; and there is no soundness in my flesh.
Moje wnętrze bowiem pali straszna [dolegliwość] i nie ma nic zdrowego w moim ciele.
8 I am benumbed and sore crushed; I groan by reason of the moaning of my heart.
Jestem osłabiony i bardzo załamany, zawodzę z powodu trwogi mego serca.
9 Lord, all my desire is before Thee; and my sighing is not hid from Thee.
Panie, przed tobą [są] wszystkie moje pragnienia i moje wzdychanie nie jest przed tobą ukryte.
10 My heart fluttereth, my strength faileth me; as for the light of mine eyes, it also is gone from me.
Moje serce trzepocze, opuściła mnie siła, a światło moich oczu znikło.
11 My friends and my companions stand aloof from my plague; and my kinsmen stand afar off.
Moi bliscy i przyjaciele stronią od moich ran, a moi krewni stoją z daleka.
12 They also that seek after my life lay snares for me; and they that seek my hurt speak crafty devices, and utter deceits all the day.
Ci, którzy czyhają na moją duszę, zastawiają sidła, a ci, którzy pragną mego nieszczęścia, mówią przewrotnie i przez cały dzień knują podstępy.
13 But I am as a deaf man, I hear not; and I am as a dumb man that openeth not his mouth.
Lecz ja niczym głuchy nie słyszałem i [byłem] jak niemy, [który] nie otwiera swych ust.
14 Yea, I am become as a man that heareth not, and in whose mouth are no arguments.
I stałem się jak człowiek, który [nic] nie słyszy i nie ma w ustach upomnień.
15 For in Thee, O LORD, do I hope; Thou wilt answer, O Lord my God.
Ciebie bowiem, PANIE, oczekuję; ty odpowiesz, Panie, mój Boże.
16 For I said: 'Lest they rejoice over me; when my foot slippeth, they magnify themselves against me.'
Bo powiedziałem: Niech się nie cieszą z mojego powodu; gdy moja noga poślizgnie się, niech nie wynoszą się nade mnie.
17 For I am ready to halt, and my pain is continually before me.
Jestem bowiem bliski upadku i moja boleść zawsze jest przede mną.
18 For I do declare mine iniquity; I am full of care because of my sin.
Wyznaję więc moją nieprawość i boleję nad swoim grzechem.
19 But mine enemies are strong in health; and they that hate me wrongfully are multiplied.
Lecz moi wrogowie są zdrowi i silni i namnożyło się tych, którzy bez powodu mnie nienawidzą.
20 They also that repay evil for good are adversaries unto me, because I follow the thing that is good.
Odpłacają mi złem za dobro i sprzeciwiają mi się, bo podążam za dobrem.
21 Forsake me not, O LORD; O my God, be not far from me.
Nie opuszczaj mnie, PANIE, mój Boże, nie oddalaj się ode mnie.
22 Make haste to help me, O LORD, my salvation.
Pospiesz mi z pomocą, Panie, moje zbawienie.
