Mark 9
1 And He said to them, Truly I say unto you, that there are certain ones of those standing here, who may not taste of death, until they may see the kingdom of God, having come with power.
Jesús hélt áfram að tala við lærisveina sína og sagði: „Sumir ykkar, sem hér standa, munu lifa það að sjá guðsríki – vald Guðs og stjórn – koma með miklum krafti.“
2 After six days Jesus takes Peter, and John, and James, and carries them up into an exceedingly high mountain privately alone; and was transfigured before them:
Sex dögum síðar tók Jesús þá Pétur, Jakob og Jóhannes eina með sér upp á hátt fjall. Skyndilega sáu þeir að andlit hans sveipaðist dýrlegum ljóma
3 and His raiment became resplendent, exceedingly white like snow; as no fuller on earth is able to whiten.
og föt hans urðu skínandi björt – hvítari en nokkur föt geta orðið.
4 And Elijah was seen by them with Moses: and they were talking with Jesus.
Síðan birtust Móse og Elía og fóru að ræða við Jesú!
5 And Peter responding says to Jesus, Master, it is good for us to be here: and let us make three tabernacles; one for thee, and one for Moses, and one for Elijah:
„Meistari, þetta er stórkostlegt!“hrópaði Pétur. „Við skulum reisa hér þrjú skýli, eitt handa þér, annað handa Móse og það þriðja handa Elía.“
6 for he did not know what he might say; for they were afraid.
Þetta sagði hann bara til að segja eitthvað, því hann vissi ekki hvað hann átti að gera, og raunar voru þeir allir skelfingu lostnir.
7 And there was a cloud overshadowing them: and a voice came out of the cloud, saying, This is my beloved Son: hear ye Him.
En áður en Pétur hafði lokið við setninguna, kom ský yfir þá, sem skyggði á sólina, og þeir heyrðu rödd úr skýinu, sem sagði: „Þessi er minn elskaði sonur. Hlustið á hann.“
8 And immediately looking around, they saw no one, but Jesus only with them.
Er þeir litu í kring um sig, sáu þeir engan nema Jesú einan, – Móse og Elía voru horfnir.
9 And they coming down from the mountain, He charged them, that they should relate to no one the things which they saw, until the Son of man may rise from the dead.
Á leiðinni niður af fjallinu bað hann þá að segja engum frá því sem þeir höfðu séð, ekki fyrr en hann væri risinn upp frá dauðum.
10 And they held the word to themselves, inquiring, what it is to rise from the dead.
Þeir þögðu því um þetta við aðra en ræddu það oft sín á milli og veltu þá fyrir sér hvað hann hefði átt við með orðunum „risinn upp frá dauðum“.
11 And they asked Him, saying, that the scribes say, that it behooves Elijah first to come.
En þarna í fjallshlíðinni spurðu þeir hann um nokkuð sem trúarleiðtogar þjóðarinnar töluðu oft um, það að fyrst yrði Elía að koma (áður en Kristur gæti komið).
12 He responding said to them, Elijah indeed having first come, restores all things: and how has it been written in reference to the Son of man, that he should suffer many things, and be set at naught?
Jesús játti því að Elía yrði að koma á undan og ryðja brautina – síðan bætti hann við: „Hann er reyndar búinn að koma! En það var farið hræðilega með hann, rétt eins og spámennirnir höfðu sagt fyrir.“Síðan spurði hann þá hvað spámennirnir hefðu átt við er þeir spáðu að Kristur ætti að þjást og þola hina dýpstu niðurlægingu.
13 But I say unto you, that Elijah indeed has come, and they did unto him so many things as they wished, as has been written in reference to him.
14 And having come to the disciples, He saw a great multitude around them and the scribes disputing with them!
Við rætur fjallsins sáu þeir mikinn mannfjölda, sem safnast hafði umhverfis lærisveinana níu, sem orðið höfðu eftir. Þar voru nokkrir fræðimenn að þrátta við þá.
15 And immediately the whole multitude, seeing Him, became excited, and running to Him, seized Him; and He asked the scribes,
Þegar Jesús nálgaðist, leit fólkið til hans með lotningu og hljóp til móts við hann til þess að heilsa honum.
16 Why are you disputing with them?
„Um hvað eruð þið að deila?“spurði Jesús.
17 And one responding from the multitude, said, Teacher, I have brought my son to thee, having a dumb spirit.
„Meistari, “sagði maður einn í hópnum, „ég kom hingað með son minn til að biðja þig að lækna hann – hann er mállaus, því illur andi er í honum.
18 And when he may take him, he lacerates him: and he froths, and gnashes his teeth, and pines away. And I said to thy disciples, that they should cast him out; and they were not able.
Þegar andinn hefur hann á valdi sínu, kastar hann honum niður svo að hann froðufellir, gnístir tönnum og stífnar upp. Ég bað lærisveina þína að reka þennan illa anda út en þeir gátu það ekki.“
19 And He responding to them, says, O faithless generation, how long shall I be with you? how long shall I bear with you? Bring him hither to me.
Þá sagði Jesús (við lærisveinana): „Æ, lítil er trú ykkar, hversu lengi þarf ég að vera með ykkur til þess að þið trúið? Hversu lengi á ég að umbera ykkur? Komið hingað með drenginn.“
20 And they brought him to Him; and seeing Him, immediately the spirit convulsed him; and falling on the ground, he continued to wallow, foaming.
Þeir sóttu því drenginn, en þegar illi andinn sá Jesú, þá teygði hann drenginn sundur og saman svo að hann féll til jarðar, veltist um og froðufelldi.
21 And He asked his father, How long is it since this occurred to him? And he said, from childhood:
„Hve lengi hefur þetta verið svona?“spurði Jesús föður hans. „Síðan hann var lítill.
22 and frequently he cast him into the fire and into the waters, in order that he may destroy him: but if you are able to do anything, assist us, being moved with compassion towards us.
Oft lætur andinn hann falla í eldstóna eða í vatn til að reyna að gera út af við hann. Ó, miskunnaðu okkur og gerðu eitthvað til að hjálpa okkur, ef þú getur.“
23 And Jesus said to him, It is this, if you are able (to believe); all things are possible to him that believeth.
„Ef ég get?“spurði Jesús, og síðan bætti hann við: „Ef þú trúir er allt mögulegt.“
24 And immediately the father of the child crying out with tears, continued to say, I believe; assist thou my unbelief.
„Ég trúi, “svaraði maðurinn, „en hjálpaðu mér svo ég eignist enn meiri trú.“
25 And Jesus seeing that the multitude are running together, rebuked the unclean spirit, saying to him, Dumb and deaf spirit, I command thee, come out from him, and enter no more into him.
Mannfjöldinn þyrptist nú að, en Jesús hastaði á illa andann og sagði: „Þú andi heyrnarleysis og málleysis, ég skipa þér að fara út af þessu barni og koma aldrei aftur.“
26 And crying out, and convulsing he came out. And he became like a corpse; so that many said, that, he is dead.
Þá rak illi andinn upp hræðilegt org, teygði drenginn sundur og saman og fór út úr honum. Drengurinn lá hreyfingarlaus og virtist dáinn. Kliður fór um mannfjöldann – „Hann er dáinn, hann er dáinn.“
27 And Jesus, taking him by the hand, lifted him up; and he stood up.
En Jesús tók um hönd hans og hjálpaði honum á fætur. Og þarna stóð hann – alheill!
28 And His disciples asked I Iim privately, having come into the house, Why were we not able to cast him out?
Eftir á, þegar Jesús var orðinn einn með lærisveinunum innan dyra, spurðu þeir hann: „Hvers vegna gátum við ekki rekið þennan illa anda út?“
29 And He said unto them, This kind is able to come out by nothing, but by prayer.
Jesús svaraði og sagði: „Við þessu dugar ekkert nema bæn.“
30 And they coming out thence, traveled through Galilee; and He was not willing that any one should know it.
Síðan fór hann burt þaðan og ferðaðist um Galíleu. Hann reyndi að forðast að vekja á sér athygli, svo að hann gæti eytt meiri tíma með lærisveinunum og kennt þeim. Hann sagði við þá: „Ég, Kristur, mun verða svikinn og deyddur en á þriðja degi mun ég rísa upp á ný.“
31 For He was teaching His disciples, and saying to them, The Son of man is betrayed into the hands of men, and they will kill Him; and having been killed, He will rise again the third day.
32 And they did not understand the word, and they were afraid to ask Him.
Þetta skildu þeir ekki og þorðu ekki að spyrja hann við hvað hann ætti.
33 And He came into Capernaum. And He being in the house asked them, What were you disputing about to one another in the way?
Þeir komu til Kapernaum og er þeir voru komnir þar inn í hús, spurði hann þá: „Um hvað voruð þið að ræða á leiðinni?“
34 And they were silent: for they were disputing to one another in the way, who was the greater.
Þeir þorðu ekki að svara, því þeir höfðu verið að þrátta um hver þeirra væri mestur.
35 And sitting down, He called the twelve; and says to them, If any one wishes to be first, he shall be last of all, and servant of all.
Hann settist, kallaði þá til sín og sagði: „Sá sem vill verða mestur, hann verður að vera minnstur; þjónn allra.“
36 And taking a little child, He placed it in their midst; and taking it up in His arms, He said to them,
Síðan kallaði hann á lítið barn og setti það á meðal þeirra. Að því búnu tók hann það í fang sér og sagði:
37 Whosoever may receive one of such little children in my name, receives me: and whosoever may receive me, receives not me, but Him that sent me.
„Hver sá sem tekur á móti litlu barni eins og þessu, mín vegna, tekur á móti mér, og hver sá sem tekur á móti mér, tekur á móti föður mínum sem sendi mig.“
38 And John responded to Him saying, Teacher, we saw one casting out demons in Thy name, who does not follow us; and we forbade him, because he does not follow us.
Dag einn sagði Jóhannes, einn af lærisveinum hans, við hann: „Meistari, við sáum mann sem notaði nafn þitt til að reka út illa anda. Við bönnuðum honum það, af því að hann er ekki einn úr okkar hópi.“
39 And Jesus said, Forbid him not. For there is no one who shall do a miracle in my name, and be able quickly to speak evil of me.
„Það skuluð þið ekki gera, “sagði Jesús, „því að enginn sem unnið hefur kraftaverk í mínu nafni, snýst gegn mér á eftir.
40 For whosoever is not against us, is on our side.
Sá sem ekki er á móti okkur, hann er með okkur.
41 For whosoever may give you a cup of water in my name, because you are Christ's, truly I say unto you, can not lose his reward.
Ef einhver gefur ykkur eitthvað, þó ekki sé nema eitt vatnsglas, vegna þess að þið tilheyrið mér – þá skuluð þið vita að hann mun fá sín laun.
42 Whosoever may offend one of these little ones who believe in me, rather is it good for him, if a millstone is hung about his neck, and he may be cast into the sea.
En! – ef einhver verður til þess að einn af þessum smælingjum sem trúa á mig, glatar trúnni, væri betra fyrir þann mann að vera fleygt í sjóinn, með stóran myllustein bundinn um hálsinn.
43 And if thy hand may offend thee, cut it off: it is good for thee to go into life maimed, rather than having two hands to go away into hell, into the fire that can not be quenched. (Geenna g1067)
Ef hönd þín gerir rangt, þá er betra að skera hana af og hafa aðeins aðra höndina og eignast eilíft líf, en hafa báðar og vera varpað í helvíti. (Geenna g1067)
45 If thy foot offend thee, cut it off: it is good for thee to go into life lame, rather than have two feet to be cast into hell. (Geenna g1067)
Ef fótur þinn leiðir þig á veg illskunnar, höggðu hann þá af! Betra er að vera einfættur og eignast eilíft líf, en ganga á báðum fótum til helvítis. (Geenna g1067)
47 If thine eye may offend thee, cast it from thee: it is good for thee entering into the kingdom of God having one eye, rather than having two eyes to be cast into hell; (Geenna g1067)
Ef auga þitt teymir þig út í syndina, stingdu það þá úr! Betra er að ganga hálfblindur inn í guðsríki, en hafa bæði augun og líta elda helvítis. (Geenna g1067)
48 where their worm does not die, and the fire is not quenched.
Þar mun ormurinn aldrei deyja og eldur ekki slokkna.
49 For every one shall be salted with fire.
Þar eru allir eldi saltaðir!
50 Salt is good: but if the salt may become savorless, with what will you salt it? Have salt in yourselves, and live in peace with one another.
Salt er gott, en ef það missir seltuna, þá er það gagnslaust. Gætið því að missa ekki seltuna og haldið frið ykkar á milli.“
