Psalms 95

1 Come, let vs reioyce vnto the Lord: let vs sing aloude vnto the rocke of our saluation.

۱ بیایید خداوند را بسراییم و صخره نجات خود را آواز شادمانی دهیم!

2 Let vs come before his face with praise: let vs sing loude vnto him with Psalmes.

۲ به حضور او با حمد نزدیک بشویم! و با مزامیر او راآواز شادمانی دهیم!

3 For the Lord is a great God, and a great King aboue all gods.

۳ زیرا که یهوه، خدای بزرگ است،

4 In whose hande are the deepe places of the earth, and the heightes of the mountaines are his:

۴ و پادشاه عظیم بر جمیع خدایان. نشیبهای زمین در دست وی است و فرازهای کوهها از آن او.

5 To whome the Sea belongeth: for hee made it, and his handes formed the dry land.

۵ دریا از آن اوست، او آن رابساخت؛ و دستهای وی خشکی را مصور نمود.

6 Come, let vs worship and fall downe, and kneele before the Lord our maker.

۶ بیایید عبادت و سجده نماییم و به حضورآفریننده خود خداوند زانو زنیم!

7 For he is our God, and we are the people of his pasture, and the sheepe of his hande: to day, if ye will heare his voyce,

۷ زیرا که اوخدای ما است! و ما قوم مرتع و گله دست اومی باشیم! امروز کاش آواز او را می‌شنیدید!

8 Harden not your heart, as in Meribah, and as in the day of Massah in the wildernesse.

۸ دل خود را سخت مسازید، مثل مریبا، مانند یوم مسا در صحرا.

9 Where your fathers tempted me, proued me, though they had seene my worke.

۹ چون اجداد شما مرا آزمودند وتجربه کردند و اعمال مرا دیدند.

10 Fourtie yeeres haue I contended with this generation, and said, They are a people that erre in heart, for they haue not knowen my wayes.

۱۰ چهل سال ازآن قوم محزون بودم و گفتم: «قوم گمراه دل هستند که طرق مرا نشناختند.

11 Wherefore I sware in my wrath, saying, Surely they shall not enter into my rest.

۱۱ پس در غضب خود قسم خوردم، که به آرامی من داخل نخواهند شد.»