Psalms 38
1 A Psalme of Dauid for remembrance. O Lord, rebuke mee not in thine anger, neither chastise me in thy wrath.
Давут язған күй: — (Әслимә үчүн) И Пәрвәрдигар, ғәзивиңдә тәнбиһ бәрмигәйсән, Қәһриңдә мени җазалимиғайсән!
2 For thine arrowes haue light vpon me, and thine hand lyeth vpon me.
Чүнки оқлириң мени зәхимләндүрүп санҗиди, Қолуң үстүмдин қаттиқ басти.
3 There is nothing sound in my flesh, because of thine anger: neither is there rest in my bones because of my sinne.
Қаттиқ ғәзивиң түпәйлидин әтлиримдә һеч сақлиқ йоқ, Гунайим түпәйлидин устиханлиримда арам йоқтур.
4 For mine iniquities are gone ouer mine head, and as a weightie burden they are too heauie for me.
Чүнки гуналирим боюмдин ташти; Улар көтирәлмигүсиз еғир жүктәк мени бесивалди.
5 My woundes are putrified, and corrupt because of my foolishnes.
Ахмақлиғимдин җараһәтлирим сесип, шәлвәрәп кәтти.
6 I am bowed, and crooked very sore: I goe mourning all the day.
Азаптин бәллирим толиму пүкүлүп кәтти, Күн бойи ғәмгә петип жүримән!
7 For my reines are full of burning, and there is nothing sound in my flesh.
Чатирақлирим отқа толди, Әтлиримниң сақ йери йоқтур.
8 I am weakened and sore broken: I roare for the very griefe of mine heart.
Мән толиму һалсирап, езилип кәттим; Қәлбимдики азап-қайғу түпәйлидин һөкирәймән.
9 Lord, I powre my whole desire before thee, and my sighing is not hid from thee.
Рәб, барлиқ арзуюм көз алдиңдидур; Уһ тартишлирим Сәндин йошурун әмәс;
10 Mine heart panteth: my strength faileth me, and the light of mine eyes, euen they are not mine owne.
Жүригим җиғилдап, һалимдин кәттим; Көзлиримниң нури өчти.
11 My louers and my friends stand aside from my plague, and my kinsmen stand a farre off.
Яр-бурадәрлиримму мени урған ваба түпәйлидин, өзлирини мәндин тартти; Йеқинлиримму мәндин жирақ қачти.
12 They also, that seeke after my life, laye snares, and they that go about to do me euil, talke wicked things and imagine deceite continually.
Җенимни алмақчи болғанлар қапқан қуриду; Маңа зиянни қәстлигәнләр зәһирини чачмақта; Улар күн бойи һейлә-микирләрни ойлимақта.
13 But I as a deafe man heard not, and am as a dumme man, which openeth not his mouth.
Лекин мән гас адәмдәк аңлимаймән, Гача адәмдәк ағзимни ачмаймән;
14 Thus am I as a man, that heareth not, and in whose mouth are no reproofes.
Бәрһәқ, мән аңлалмайдиған гаслардәк болуп қалдим; Ағзимда қилидиған рәддийә-тәнбиһ йоқ.
15 For on thee, O Lord, do I waite: thou wilt heare me, my Lord, my God.
Чүнки үмүтүмни Сән Пәрвәрдигарға бағлидим; Рәб Худайим, Сән илтиҗайимға иҗабәт қилисән.
16 For I said, Heare me, least they reioyce ouer me: for when my foote slippeth, they extol themselues against me.
Чүнки мән: — «Улар мениң үстүмгә чиқип махтанмиғай; Болмиса, путлирим тейилип кәткәндә, улар шатлиниду» — дедим мән.
17 Surely I am ready to halte, and my sorow is euer before me.
Чүнки мән дәлдәңшип, түгишәй дәп қалдим, Азавим көз алдимдин кәтмәйду.
18 When I declare my paine, and am sory for my sinne,
Чүнки мән өз яманлиғимни иқрар қилимән; Гунайим үстидә қайғуримән.
19 Then mine enemies are aliue and are mightie, and they that hate me wrongfully are many.
Лекин дүшмәнлирим җушқун һәм күчлүктур; Қара чаплап, маңа нәпрәтләнгәнләрниң сани нурғундур.
20 They also, that rewarde euill for good, are mine aduersaries, because I follow goodnesse.
Вапаға җапа қилидиғанлар болса, мән билән қаршилишиду; Чүнки мән яхшилиқни көзләп, интилимән.
21 Forsake me not, O Lord: be not thou farre from me, my God.
И Пәрвәрдигар, мәндин ваз кәчмигәйсән! И Худайим, мәндин жирақлашмиғайсән!
22 Haste thee to helpe mee, O my Lord, my saluation.
И Рәб, мениң ниҗатлиғим, Маңа чапсан ярдәм қилғайсән!
