Psalms 22

1 To him that excelleth upon Aiieleth Hasshahar. A Psalme of Dauid. My God, my God, why hast thou forsaken me, and art so farre from mine health, and from the wordes of my roaring?

۱ برای سالار مغنیان بر غزاله صبح. مزمور داود ای خدای من، ای خدای من، چرا مراترک کرده‌ای و از نجات من و سخنان فریادم دور هستی؟

2 O my God, I crie by day, but thou hearest not, and by night, but haue no audience.

۲ ‌ای خدای من در روز می خوانم و مرا اجابت نمی کنی. در شب نیز و مراخاموشی نیست.

3 But thou art holy, and doest inhabite the prayses of Israel.

۳ و اما تو قدوس هستی، ای که بر تسبیحات اسرائیل نشسته‌ای.

4 Our fathers trusted in thee: they trusted, and thou didest deliuer them.

۴ پدران ما بر توتوکل داشتند. بر تو توکل داشتند و ایشان راخلاصی دادی.

5 They called vpon thee, and were deliuered: they trusted in thee, and were not confounded.

۵ نزد تو فریاد برآوردند و رهایی یافتند. بر تو توکل داشتند، پس خجل نشدند.

6 But I am a worme, and not a man: a shame of men, and the contempt of the people.

۶ و اما من کرم هستم و انسان نی. عار آدمیان هستم و حقیر شمرده شده قوم.

7 All they that see me, haue me in derision: they make a mowe and nod the head, saying,

۷ هرکه مرا بیند به من استهزا می‌کند. لبهای خود را باز می‌کنند وسرهای خود را می‌جنبانند (و می‌گویند):

8 He trusted in the Lord, let him deliuer him: let him saue him, seeing he loueth him.

۸ «برخداوند توکل کن پس او را خلاصی بدهد. او رابرهاند چونکه به وی رغبت می‌دارد.»

9 But thou didest draw me out of ye wombe: thou gauest me hope, euen at my mothers breasts.

۹ زیرا که تومرا از شکم بیرون آوردی؛ وقتی که بر آغوش مادر خود بودم مرا مطمئن ساختی.

10 I was cast vpon thee, euen from ye wombe: thou art my God from my mothers belly.

۱۰ از رحم برتو انداخته شدم. از شکم مادرم خدای من توهستی.

11 Be not farre from me, because trouble is neere: for there is none to helpe me.

۱۱ از من دور مباش زیرا تنگی نزدیک است. و کسی نیست که مدد کند.

12 Many yong bulles haue compassed me: mightie bulles of Bashan haue closed me about.

۱۲ گاوان نربسیار دور مرا گرفته‌اند. زورمندان باشان مرااحاطه کرده‌اند.

13 They gape vpon me with their mouthes, as a ramping and roaring lyon.

۱۳ دهان خود را بر من باز کردند، مثل شیر درنده غران.

14 I am like water powred out, and all my bones are out of ioynt: mine heart is like waxe: it is molten in the middes of my bowels.

۱۴ مثل آب ریخته شده‌ام. وهمه استخوانهایم از هم گسیخته. دلم مثل موم گردیده، در میان احشایم گداخته شده است.

15 My strength is dryed vp like a potsheard, and my tongue cleaueth to my iawes, and thou hast brought me into the dust of death.

۱۵ قوت من مثل سفال خشک شده و زبانم به کامم چسبیده. و مرا به خاک موت نهاده‌ای.

16 For dogges haue compassed me, and the assemblie of the wicked haue inclosed me: they perced mine hands and my feete.

۱۶ زیراسگان دور مرا گرفته‌اند. جماعت اشرار مرا احاطه کرده، دستها و پایهای مرا سفته‌اند.

17 I may tell all my bones: yet they beholde, and looke vpon me.

۱۷ همه استخوانهای خود را می‌شمارم. ایشان به من چشم دوخته، می‌نگرند.

18 They part my garments among them, and cast lottes vpon my vesture.

۱۸ رخت مرا در میان خود تقسیم کردند. و بر لباس من قرعه انداختند.

19 But be thou not farre off, O Lord, my strength: hasten to helpe me.

۱۹ اما تو‌ای خداوند دور مباش. ای قوت من برای نصرت من شتاب کن.

20 Deliuer my soule from the sword: my desolate soule from the power of the dogge.

۲۰ جان مرا از شمشیرخلاص کن. و یگانه مرا از دست سگان.

21 Saue me from the lyons mouth, and answere me in sauing me from the hornes of the vnicornes.

۲۱ مرا ازدهان شیر خلاصی ده. ای که از میان شاخهای گاووحشی مرا اجابت کرده‌ای.

22 I wil declare thy Name vnto my brethren: in the middes of the Congregation will I praise thee, saying,

۲۲ نام تو را به برادران خود اعلام خواهم کرد. در میان جماعت تو راتسبیح خواهم خواند.

23 Prayse the Lord, ye that feare him: magnifie ye him, all the seede of Iaakob, and feare ye him, all the seede of Israel.

۲۳ ‌ای ترسندگان خداوند او را حمد گویید. تمام ذریت یعقوب او را تمجید نمایید. و جمیع ذریت اسرائیل از وی بترسید.

24 For he hath not despised nor abhorred ye affliction of the poore: neither hath he hid his face from him, but when he called vnto him, he heard.

۲۴ زیرا مسکنت مسکین را حقیر و خوار نشمرده، و روی خود رااز او نپوشانیده است. و چون نزد وی فریاد برآورداو را اجابت فرمود.

25 My prayse shalbe of thee in the great Congregation: my vowes will I perfourme before them that feare him.

۲۵ تسبیح من در جماعت بزرگ از تو است. نذرهای خود را به حضورترسندگانت ادا خواهم نمود.

26 The poore shall eate and be satisfied: they that seeke after the Lord, shall prayse him: your heart shall liue for euer.

۲۶ حلیمان غذاخورده، سیر خواهند شد. و طالبان خداوند او راتسبیح خواهند خواند. و دلهای شما زیست خواهد کرد تا ابدالاباد.

27 All the endes of the worlde shall remember themselues, and turne to the Lord: and all the kinreds of the nations shall worship before thee.

۲۷ جمیع کرانه های زمین متذکر شده، بسوی خداوند بازگشت خواهندنمود. و همه قبایل امت‌ها به حضور تو سجده خواهند کرد.

28 For the kingdome is the Lords, and he ruleth among the nations.

۲۸ زیرا سلطنت از آن خداونداست. و او بر امت‌ها مسلط است.

29 All they that be fat in the earth, shall eate and worship: all they that go downe into the dust, shall bowe before him, euen he that cannot quicken his owne soule.

۲۹ همه متمولان زمین غذا خورده، سجده خواهند کرد. وبه حضور وی هر‌که به خاک فرو می‌رود رکوع خواهد نمود. و کسی جان خود را زنده نخواهدساخت.

30 Their seede shall serue him: it shalbe counted vnto the Lord for a generation.

۳۰ ذریتی او را عبادت خواهند کرد ودرباره خداوند طبقه بعد را اخبار خواهند نمود.

31 They shall come, and shall declare his righteousnesse vnto a people that shall be borne, because he hath done it.

۳۱ ایشان خواهند آمد و از عدالت او خبرخواهند داد، قومی را که متولد خواهند شد که اواین کار کرده است.