Psalms 109
1 To him that excelleth. A Psalme of David. Holde not thy tongue, O God of my praise.
| برای رهبر سرایندگان. مزمور داوود. ای خدا و ای معبود من، خاموش مباش! |
2 For the mouth of the wicked, and the mouth full of deceite are opened vpon me: they haue spoken to me with a lying tongue.
| بدکاران به من تهمت ناروا می‌زنند و حرفهای دروغ دربارهٔ من می‌گویند. |
3 They compassed me about also with words of hatred, and fought against me without a cause.
| با نفرت دور مرا گرفته‌اند و بی‌سبب با من می‌جنگند. |
4 For my friendship they were mine aduersaries, but I gaue my selfe to praier.
| من آنها را دوست دارم و برای ایشان دعای خیر می‌کنم، ولی آنها با من مخالفت می‌ورزند. |
5 And they haue rewarded me euil for good, and hatred for my friendship.
| به عوض خوبی، به من بدی می‌کنند و به عوض محبت، با من دشمنی می‌نمایند. |
6 Set thou the wicked ouer him, and let the aduersarie stand at his right hand.
| ای خدا، دشمنم را به دست داوری ظالم بسپار و بگذار یکی از بدخواهانش کنار او بایستد و بر ضد او شهادت دهد. |
7 Whe he shalbe iudged, let him be condemned, and let his praier be turned into sinne.
| بگذار او در محاکمه مجرم شناخته شود. حتی دعای او، برایش جرم محسوب گردد. |
8 Let his daies be fewe, and let another take his charge.
| عمرش کوتاه شود و مقام او را به دیگری بدهند. |
9 Let his children be fatherlesse, and his wife a widowe.
| فرزندانش یتیم و زنش بیوه شود. |
10 Let his children be vagabonds and beg and seeke bread, comming out of their places destroyed.
| فرزندانش آواره شده، در میان ویرانه‌های خانهٔ خود به گدایی بنشینند. |
11 Let the extortioner catch al that he hath, and let the strangers spoile his labour.
| طلبکاران تمام دارایی او را ضبط نمایند و بیگانگان هر آنچه را که او به زحمت اندوخته است، تاراج کنند. |
12 Let there be none to extend mercie vnto him: neither let there be any to shewe mercie vpon his fatherlesse children.
| کسی بر او رحم نکند و برای یتیمان او دل نسوزاند. |
13 Let his posteritie be destroied, and in the generation following let their name be put out.
| نسلش به کلی از بین برود و دیگر نامی از آنها باقی نماند. |
14 Let the iniquitie of his fathers bee had in remembrance with the Lord: and let not the sinne of his mother be done away.
| خداوند گناهان اجدادش را به یاد آورد و گناهان مادرش را نیامرزد. |
15 But let them alway be before the Lord, that he may cut off their memorial from ye earth.
| گناهان آنها در نظر خداوند همیشه بماند، اما نام و نشان آنها از روی زمین محو گردد. |
16 Because he remembred not to shew mercie, but persecuted the afflicted and poore man, and the sorowfull hearted to slay him.
| این دشمن من رحم نداشت. او بر فقیران و بی‌کسان ظلم می‌کرد و آنها را می‌کشت. |
17 As he loued cursing, so shall it come vnto him, and as he loued not blessing, so shall it be farre from him.
| دوست داشت مردم را نفرین کند، پس خودش نفرین شود. نمی‌خواست به مردم برکت رساند، پس خود از برکت محروم شود. |
18 As he clothed himselfe with cursing like a rayment, so shall it come into his bowels like water, and like oyle into his bones.
| تمام وجودش به نفرین آلوده بود، پس باشد که نفرینهای او مانند آبی که می‌نوشد وارد بدنش شود و مغز استخوانهایش را بخورد؛ همچون لباس او را در بر گیرد و چون کمربند، به دور او حلقه زند. |
19 Let it be vnto him as a garment to couer him, and for a girdle, wherewith he shalbe alway girded.
20 Let this be the rewarde of mine aduersarie from the Lord, and of them, that speake euill against my soule.
| ای خداوند، دشمنانم را که درباره من دروغ می‌گویند و مرا تهدید به مرگ می‌کنند، اینچنین مجازات کن. |
21 But thou, O Lord my God, deale with me according vnto thy Name: deliuer me, (for thy mercie is good)
| اما ای خداوند، با من برحسب وعده خود عمل نما و به خاطر محبت عظیم خویش، مرا نجات ده، |
22 Because I am poore and needie, and mine heart is wounded within me.
| زیرا که من فقیر و درمانده و دل شکسته‌ام؛ |
23 I depart like the shadowe that declineth, and am shaken off as the grashopper.
| همچون سایه، رو به زوال هستم و مانند ملخ از باد رانده شده‌ام. |
24 My knees are weake through fasting, and my flesh hath lost all fatnes.
| از بس روزه گرفته‌ام زانوهایم می‌لرزند و گوشت بدنم آب می‌شود. |
25 I became also a rebuke vnto them: they that looked vpon me, shaked their heads.
| نزد دشمنان رسوا شده‌ام. هرگاه مرا می‌بینند، سر خود را تکان می‌دهند و مسخره‌ام می‌کنند. |
26 Helpe me, O Lord my God: saue me according to thy mercie.
| ای خداوند، ای خدای من، مرا یاری فرما؛ مطابق محبت خود، مرا نجات بده، |
27 And they shall know, that this is thine hand, and that thou, Lord, hast done it.
| تا بدخواهانم بدانند که تو نجا‌ت‌دهندۀ من هستی. |
28 Though they curse, yet thou wilt blesse: they shall arise and be confounded, but thy seruant shall reioyce.
| آنها مرا نفرین کنند، اما تو مرا برکت بده. آنها سرافکنده شوند، اما بنده تو، شادمان شود. |
29 Let mine aduersaries be clothed with shame, and let them couer themselues with their confusion, as with a cloke.
| دشمنانم شرمسار شوند و خفت و خواری وجودشان را در بر گیرد. |
30 I will giue thankes vnto the Lord greatly with my mouth and praise him among ye multitude.
| خداوند را بسیار سپاس خواهم گفت و در بین مردم او را ستایش خواهم کرد، |
31 For he will stand at the right hand of the poore, to saue him from them that woulde condemne his soule.
| زیرا او از بیچارگان پشتیبانی می‌کند و ایشان را از دست ظالمان می‌رهاند. |
