Psalms 104

1 My soule, prayse thou the Lord: O Lord my God, thou art exceeding great, thou art clothed with glorie and honour.

Pupurihin ko si Yahweh nang buong buhay ko, Yahweh aking Diyos, lubhang kahanga-hanga ka; dinadamitan ka ng kaningningan at kamahalan.

2 Which couereth himselfe with light as with a garment, and spreadeth the heauens like a curtaine.

Nilulukuban mo ang iyong sarili ng liwanag gaya ng isang damit; inilalatag mo ang kalangitan na parang isang kurtina ng tolda.

3 Which layeth the beames of his chambers in the waters, and maketh the cloudes his chariot, and walketh vpon the wings of the winde.

Nilalagay mo ang mga biga ng iyong mga silid sa ibabaw ng mga ulap; ginagawa mong sariling karwahe ang mga ulap; lumalakad ka sa ibabaw ng mga pakpak ng hangin.

4 Which maketh his spirits his messengers, and a flaming fire his ministers.

Ginagawa niyang mensahero niya ang mga hangin, mga liyab ng apoy ay kanyang mga lingkod.

5 He set the earth vpon her foundations, so that it shall neuer moue.

Inilagay niya ang mga pundasyon ng daigdig, at hindi ito kailanman matitinag.

6 Thou coueredst it with the deepe as with a garment: the waters woulde stand aboue the mountaines.

Binalot mo ang daigdig ng tubig tulad ng isang damit; binalot ng tubig ang mga bundok.

7 But at thy rebuke they flee: at the voyce of thy thunder they haste away.

Ang pagsusuway mo ang nagpaurong ng mga tubig; sa tunog ng iyong dumadagundong na tinig, (sila) ay lumayo.

8 And the mountaines ascend, and the valleis descend to the place which thou hast established for them.

Lumitaw ang mga bundok, lumatag ang mga lambak sa mga lugar na itinalaga mo sa kanila.

9 But thou hast set them a bounde, which they shall not passe: they shall not returne to couer the earth.

Nagtakda ka ng isang hangganan para sa kanila na hindi nila tatawirin; hindi na nila muling babalutin ang daigdig.

10 He sendeth the springs into the valleis, which runne betweene the mountaines.

Pinadaloy niya ang mga bukal sa mga lambak; Dumadaloy ang mga batis sa pagitan ng mga bundok.

11 They shall giue drinke to all the beasts of the fielde, and the wilde asses shall quench their thirst.

Nagdadala (sila) ng tubig para sa lahat ng mga hayop sa bukid; napapawi ang pagkauhaw ng mga maiilap na asno.

12 By these springs shall the foules of the heauen dwell, and sing among the branches.

Sa may tabing-ilog, ginagawa ng mga ibon ang kanilang mga pugad; umaawit (sila) sa mga sanga.

13 He watereth the mountaines from his chambers, and the earth is filled with the fruite of thy workes.

Dinidiligan niya ang mga bundok mula sa kanyang mga silid ng tubig sa kalangitan. Napupuno ang daigdig ng bunga ng kanyang mga gawain.

14 He causeth grasse to growe for the cattell, and herbe for the vse of man, that he may bring forth bread out of the earth,

Pinapatubo niya ang damo para sa mga baka at mga halaman para linangin ng tao nang sa gayon ay makapag-ani ang tao ng pagkain mula sa lupa.

15 And wine that maketh glad the heart of man, and oyle to make the face to shine, and bread that strengtheneth mans heart.

Gumagawa siya ng alak para pasayahin ang tao, langis para magliwanag ang kanyang mukha, at pagkain para magpatuloy ang kanyang buhay.

16 The high trees are satisfied, euen the cedars of Lebanon, which he hath planted,

Nadidiligan nang mabuti ang mga puno ni Yahweh; itinanim niya ang mga sedar ng Lebanon.

17 That ye birdes may make their nestes there: the storke dwelleth in the firre trees.

Doon ginagawa ng mga ibon ang kanilang mga pugad. Ginagawang tahanan ng tagak ang puno ng pir.

18 The high mountaines are for the goates: the rockes are a refuge for the conies.

Naninirahan sa matataas na bundok ang mababangis na kambing; ang kaitaasan ng bundok ay isang kanlungan para sa mga kuneho.

19 He appoynted the moone for certaine seasons: the sunne knoweth his going downe.

Itinalaga niya ang buwan bilang tanda ng mga panahon; alam ng araw ang oras ng kanyang paglubog.

20 Thou makest darkenesse, and it is night, wherein all the beastes of the forest creepe forth.

Ginawa mo ang kadiliman ng gabi kung kailan lahat ng mga hayop sa gubat ay lumalabas.

21 The lions roare after their praye, and seeke their meate at God.

Umuungol ang mga batang leon para sa kanilang huli at naghahanap (sila) ng pagkain mula sa Diyos.

22 When the sunne riseth, they retire, and couche in their dennes.

Sa pagsikat ng araw, bumabalik at natutulog (sila) sa kanilang mga lungga.

23 Then goeth man forth to his worke, and to his labour vntill the euening.

Samantala, nagtatrabaho ang mga tao at gumagawa hanggang gabi.

24 O Lord, howe manifolde are thy workes! in wisdome hast thou made them all: the earth is full of thy riches.

Yahweh, kayrami at iba't iba ang iyong mga gawa! Ginawa mo ang lahat ng mga iyon nang may karunungan; umaapaw ang daigdig sa mga gawa mo.

25 So is this sea great and wide: for therein are things creeping innumerable, both small beastes and great.

Banda roon ay ang dagat, malalim at malawak, punong-puno ng hindi mabilang na mga nilalang, kapwa maliit at malaki.

26 There goe the shippes, yea, that Liuiathan, whom thou hast made to play therein.

Naglalakbay doon ang mga barko, at naroroon din si Leviatan, na hinubog mo para maglaro sa dagat.

27 All these waite vpon thee, that thou maiest giue them foode in due season.

Ang lahat ng mga ito ay tumitingin sa iyo para bigyan (sila) ng pagkain sa tamang oras.

28 Thou giuest it to them, and they gather it: thou openest thine hand, and they are filled with good things.

Kapag nagbibigay ka sa kanila, (sila) ay nagtitipon; kapag binubuksan mo ang iyong palad, (sila) ay nasisiyahan.

29 But if thou hide thy face, they are troubled: if thou take away their breath, they dye and returne to their dust.

Kapag itinatago mo ang iyong mukha, (sila) ay nababagabag; kapag nilalagot mo ang kanilang hininga, (sila) ay namamatay at nauuwi sa alabok.

30 Againe if thou send forth thy spirit, they are created, and thou renuest the face of the earth.

Kapag ipinapadala mo ang iyong Espiritu, (sila) ay nalilikha, at pinapanumbalik mo ang kanayunan.

31 Glory be to the Lord for euer: let the Lord reioyce in his workes.

Nawa manatili magpakailanman ang kaluwalhatian ni Yahweh; masiyahan nawa si Yahweh sa kanyang nilikha.

32 He looketh on the earth and it trembleth: he toucheth the mountaines, and they smoke.

Pinagmamasdan niya ang daigdig, at ito ay nayayanig; hinahawakan niya ang kabundukan, at ang mga iyon ay umuusok.

33 I will sing vnto the Lord all my life: I will prayse my God, while I liue.

Aawit ako kay Yahweh ng buong buhay ko; aawit ako ng papuri sa aking Diyos habang ako ay nabubuhay.

34 Let my wordes be acceptable vnto him: I will reioyce in the Lord.

Nawa maging matamis ang aking mga isipan sa kanya; magagalak ako kay Yahweh.

35 Let the sinners be consumed out of the earth, and the wicked till there be no more: O my soule, prayse thou the Lord. Prayse ye the Lord.

Mawala nawa ang mga makasalanan mula sa daigdig, at ang mga masasama ay maglaho. Nagbibigay ako ng papuri kay Yahweh ng buong buhay ko. Purihin si Yahweh.