Psalms 104
1 My soule, prayse thou the Lord: O Lord my God, thou art exceeding great, thou art clothed with glorie and honour.
Błogosław, moja duszo, PANA. PANIE, mój Boże, jesteś bardzo wielki; odziałeś się w chwałę i majestat.
2 Which couereth himselfe with light as with a garment, and spreadeth the heauens like a curtaine.
Okryłeś się światłością jak szatą, rozciągnąłeś niebiosa jak zasłonę.
3 Which layeth the beames of his chambers in the waters, and maketh the cloudes his chariot, and walketh vpon the wings of the winde.
Zbudowałeś na wodach swoje komnaty, czynisz obłoki swym rydwanem, chodzisz na skrzydłach wiatru.
4 Which maketh his spirits his messengers, and a flaming fire his ministers.
Czynisz swoich aniołów duchami, swe sługi ogniem płonącym.
5 He set the earth vpon her foundations, so that it shall neuer moue.
Założyłeś fundamenty ziemi, tak że się nigdy nie zachwieje.
6 Thou coueredst it with the deepe as with a garment: the waters woulde stand aboue the mountaines.
Okryłeś ją głębią jak szatą, wody stanęły nad górami.
7 But at thy rebuke they flee: at the voyce of thy thunder they haste away.
Na twoje zgromienie rozbiegły się, a na głos twego grzmotu szybko pouciekały.
8 And the mountaines ascend, and the valleis descend to the place which thou hast established for them.
Wzniosły się ponad góry, zniżyły się w doliny, na miejsce, które dla nich założyłeś.
9 But thou hast set them a bounde, which they shall not passe: they shall not returne to couer the earth.
Wyznaczyłeś [im] granicę, aby jej nie przekroczyły ani nie powróciły, by okryć ziemię.
10 He sendeth the springs into the valleis, which runne betweene the mountaines.
Wypuszczasz źródła po dolinach, [aby] płynęły między górami;
11 They shall giue drinke to all the beasts of the fielde, and the wilde asses shall quench their thirst.
I napoiły wszystkie zwierzęta polne, dzikie osły gaszą [w nich] swoje pragnienie.
12 By these springs shall the foules of the heauen dwell, and sing among the branches.
Przy nich mieszka ptactwo niebieskie i śpiewa pośród gałęzi.
13 He watereth the mountaines from his chambers, and the earth is filled with the fruite of thy workes.
Nawadniasz góry ze swoich komnat, owocami twoich dzieł syci się ziemia.
14 He causeth grasse to growe for the cattell, and herbe for the vse of man, that he may bring forth bread out of the earth,
Sprawiasz, że rośnie trawa dla bydła i zioła na użytek człowieka, żeby dobywał chleb z ziemi;
15 And wine that maketh glad the heart of man, and oyle to make the face to shine, and bread that strengtheneth mans heart.
I wino, które rozwesela serce człowieka, i oliwę, od której rozjaśnia się twarz, i chleb, który krzepi serce ludzkie.
16 The high trees are satisfied, euen the cedars of Lebanon, which he hath planted,
Nasycone są drzewa PANA, cedry Libanu, które zasadził;
17 That ye birdes may make their nestes there: the storke dwelleth in the firre trees.
Na których ptaki mają swe gniazda; jedliny, na których bocian [ma] swój dom.
18 The high mountaines are for the goates: the rockes are a refuge for the conies.
Wysokie góry są dla górskich kozłów, a skały [są] schronieniem dla królików.
19 He appoynted the moone for certaine seasons: the sunne knoweth his going downe.
Uczynił księżyc, aby odmierzał czas; słońce zna swój zachód.
20 Thou makest darkenesse, and it is night, wherein all the beastes of the forest creepe forth.
Sprowadzasz ciemność i nastaje noc, w której wychodzą wszystkie zwierzęta leśne.
21 The lions roare after their praye, and seeke their meate at God.
Lwiątka ryczą za łupem i szukają swego pokarmu od Boga.
22 When the sunne riseth, they retire, and couche in their dennes.
Słońce wstaje, schodzą się razem i kładą się w swoich jamach.
23 Then goeth man forth to his worke, and to his labour vntill the euening.
[Wtedy] wychodzi człowiek do swojej roboty i do swojej pracy aż do wieczora.
24 O Lord, howe manifolde are thy workes! in wisdome hast thou made them all: the earth is full of thy riches.
O, jak liczne są twoje dzieła, PANIE! Wszystkie je uczyniłeś mądrze, ziemia jest pełna twego bogactwa.
25 So is this sea great and wide: for therein are things creeping innumerable, both small beastes and great.
Oto morze wielkie i szerokie, w nim niezliczone istoty pełzające, zwierzęta małe i wielkie.
26 There goe the shippes, yea, that Liuiathan, whom thou hast made to play therein.
Po nim pływają okręty i Lewiatan, którego stworzyłeś, aby w nim igrał.
27 All these waite vpon thee, that thou maiest giue them foode in due season.
Wszystko to czeka na ciebie, abyś dał im pokarm we właściwym czasie.
28 Thou giuest it to them, and they gather it: thou openest thine hand, and they are filled with good things.
[Gdy] dajesz im, zbierają; gdy otwierasz swą rękę, sycą się dobrami.
29 But if thou hide thy face, they are troubled: if thou take away their breath, they dye and returne to their dust.
[Lecz gdy] ukrywasz swe oblicze, trwożą się; gdy odbierasz im ducha, giną i obracają się w proch.
30 Againe if thou send forth thy spirit, they are created, and thou renuest the face of the earth.
[Gdy] wysyłasz twego ducha, zostają stworzone i odnawiasz oblicze ziemi.
31 Glory be to the Lord for euer: let the Lord reioyce in his workes.
Niech chwała PANA trwa na wieki, niech się raduje PAN swymi dziełami.
32 He looketh on the earth and it trembleth: he toucheth the mountaines, and they smoke.
Patrzy na ziemię, a ona drży, dotyka gór, a dymią.
33 I will sing vnto the Lord all my life: I will prayse my God, while I liue.
Będę śpiewał PANU, póki żyję; będę śpiewał memu Bogu, póki istnieję.
34 Let my wordes be acceptable vnto him: I will reioyce in the Lord.
Moje rozmyślanie o nim wdzięczne będzie, rozraduję się w PANU.
35 Let the sinners be consumed out of the earth, and the wicked till there be no more: O my soule, prayse thou the Lord. Prayse ye the Lord.
Niech zostaną wytraceni z ziemi grzesznicy i niech nie będzie już niegodziwych! Błogosław, moja duszo, PANA. Alleluja.
