Psalms 102

1 A prayer of the afflicted, when he shall be in distresse, and pour forth his meditation before the Lord. O Lord, heare my prayer, and let my crye come vnto thee.

Modlitwa utrapionego, gdy będąc w ucisku, przed Panem wylewa żądość swoję. Panie! wysłuchaj modlitwę moję, a wołanie moje niechaj przyjdzie do ciebie.

2 Hide not thy face from me in the time of my trouble: incline thine eares vnto me: when I call, make haste to heare me.

Nie ukrywaj oblicza twego przedemną; w dzień ucisku mego nakłoń ku mnie ucha twego; w dzień którego cię wzywam, prędko mię wysłuchaj.

3 For my dayes are consumed like smoke, and my bones are burnt like an herthe.

Albowiem niszczeją jako dym dni moje, a kości moje jako ognisko wypalone są.

4 Mine heart is smitten and withereth like grasse, because I forgate to eate my bread.

Porażone jest jako trawa, i uwiędło serce moje, tak, żem zapomniał jeść chleba swego.

5 For the voyce of my groning my bones doe cleaue to my skinne.

Od głosu wzdychania mego przylgnęły kości moje do ciała mego.

6 I am like a pelicane of the wildernesse: I am like an owle of the deserts.

Stałem się podobnym pelikanowi na puszczy; jestem jako puhacz na pustyniach.

7 I watch and am as a sparrowe alone vpon the house top.

Czuję, a jestem jako wróbel samotny na dachu.

8 Mine enemies reuile me dayly, and they that rage against me, haue sworne against me.

Przez cały dzień urągają mi nieprzyjaciele moi, a naśmiewcy moi przeklinają mię.

9 Surely I haue eaten asshes as bread, and mingled my drinke with weeping,

Bo jadam popiół jako chleb, a napój mój mięszam ze łzami,

10 Because of thine indignation and thy wrath: for thou hast heaued me vp, and cast me downe.

Dla rozgniewania twego, i dla zapalczywości gniewu twego; albowiem podniósłszy mię porzuciłeś mię.

11 My dayes are like a shadowe that fadeth, and I am withered like grasse.

Dni moje są jako cień nachylony, a jam jako trawa uwiądł;

12 But thou, O Lord, doest remaine for euer, and thy remembrance from generation to generation.

Ale ty, Panie! trwasz na wieki, a pamiątka twoja od narodu do narodu.

13 Thou wilt arise and haue mercy vpon Zion: for the time to haue mercie thereon, for the appointed time is come.

Ty powstawszy zmiłujesz się nad Syonem; boć czas, żebyś się zlitował nad nim, gdyż przyszedł czas naznaczony.

14 For thy seruants delite in the stones thereof, and haue pitie on the dust thereof.

Albowiem upodobały się sługom twoim kamienie jego, i nad prochem jego zmiłują się;

15 Then the heathen shall feare the Name of the Lord, and all the Kings of the earth thy glory,

Aby się bali poganie imienia Pańskiego, a wszyscy królowie ziemscy chwały twojej;

16 When the Lord shall build vp Zion, and shall appeare in his glory,

Gdy pobuduje Pan Syon, i okaże się w chwale swojej;

17 And shall turne vnto the prayer of the desolate, and not despise their prayer.

Gdy wejrzy na modlitwę poniżonych, nie gardząc modlitwą ich.

18 This shall be written for the generation to come: and the people, which shalbe created, shall prayse the Lord.

To zapiszą dla narodu potomnego, a lud, który ma być stworzony, chwalić będzie Pana,

19 For he hath looked downe from the height of his Sanctuarie: out of the heauen did the Lord beholde the earth,

Że wejrzał z wysokości świątnicy swojej, że z nieba na ziemię spojrzał;

20 That he might heare the mourning of the prisoner, and deliuer the children of death:

Aby wysłuchał wzdychania więźniów, i rozwiązał na śmierć skazanych;

21 That they may declare the Name of the Lord in Zion, and his prayse in Ierusalem,

Aby opowiadali na Syonie imię Pańskie, a chwałę jego w Jeruzalemie,

22 When the people shalbe gathered together, and the kingdomes to serue the Lord.

Gdy się pospołu zgromadzą narody i królestwa, aby służyły Panu.

23 He abated my strength in the way, and shortened my dayes.

Utrapił w drodze siłę moję, ukrócił dni moich;

24 And I sayd, O my God, take me not away in the middes of my dayes: thy yeeres endure from generation to generation.

Ażem rzekł; Boże mój! nie bierz mię w połowie dni moich; od narodu bowiem aż do narodu trwają lata twoje.

25 Thou hast aforetime layde the foundation of the earth, and the heauens are the worke of thine hands.

I pierwej niżeliś założył ziemię, i niebiosa, dzieło rąk twoich.

26 They shall perish, but thou shalt endure: euen they all shall waxe olde as doeth a garment: as a vesture shalt thou change them, and they shall be changed.

One pominą, ale ty zostajesz; wszystkie te rzeczy jako szata zwiotszeją, jako odzienie odmienisz je, i odmienione będą.

27 But thou art the same, and thy yeeres shall not fayle.

Ale ty tenżeś zawżdy jest, a lata twoje nigdy nie ustaną.

28 The children of thy seruants shall continue, and their seede shall stand fast in thy sight.

Synowie sług twoich, u ciebie mieszkać będą, a nasienie ich zmocni się przed tobą.