Psalms 102

1 A prayer of the afflicted, when he shall be in distresse, and pour forth his meditation before the Lord. O Lord, heare my prayer, and let my crye come vnto thee.

Preĝo de mizerulo, kiam li perdas la fortojn kaj elverŝas antaŭ la Eternulo sian malĝojon. Ho Eternulo, aŭskultu mian preĝon; Kaj mia krio venu al Vi.

2 Hide not thy face from me in the time of my trouble: incline thine eares vnto me: when I call, make haste to heare me.

Ne kaŝu antaŭ mi Vian vizaĝon en la tago de mia suferado; Klinu al mi Vian orelon; En la tago, kiam mi vokas, rapide aŭskultu min.

3 For my dayes are consumed like smoke, and my bones are burnt like an herthe.

Ĉar pasis kiel fumo miaj tagoj, Kaj miaj ostoj ĉirkaŭbrulis kiel en forno.

4 Mine heart is smitten and withereth like grasse, because I forgate to eate my bread.

Falĉiĝis kiel herbo kaj sekiĝis mia koro, Ĉar mi forgesis manĝi mian panon.

5 For the voyce of my groning my bones doe cleaue to my skinne.

De la voĉo de mia plorado Algluiĝis miaj ostoj al mia karno.

6 I am like a pelicane of the wildernesse: I am like an owle of the deserts.

Mi similiĝis al pelikano en la dezerto, Mi fariĝis kiel noktuo en ruinoj.

7 I watch and am as a sparrowe alone vpon the house top.

Mi ne dormas, Kaj mi estas kiel birdo solulo sur tegmento.

8 Mine enemies reuile me dayly, and they that rage against me, haue sworne against me.

Ĉiutage insultas min miaj malamikoj, Miaj mokantoj ĵuras per mi.

9 Surely I haue eaten asshes as bread, and mingled my drinke with weeping,

Ĉar cindron mi manĝis kiel panon, Kaj mian trinkaĵon mi miksis kun larmoj,

10 Because of thine indignation and thy wrath: for thou hast heaued me vp, and cast me downe.

Kaŭze de Via kolero kaj indigno; Ĉar Vi min levis kaj ĵetis.

11 My dayes are like a shadowe that fadeth, and I am withered like grasse.

Miaj tagoj malaperas kiel ombro, Kaj mi sekiĝas kiel herbo.

12 But thou, O Lord, doest remaine for euer, and thy remembrance from generation to generation.

Sed Vi, ho Eternulo, restas eterne; Kaj la memoro pri Vi restas de generacio al generacio.

13 Thou wilt arise and haue mercy vpon Zion: for the time to haue mercie thereon, for the appointed time is come.

Vi leviĝos, Vi korfavoros Cionon; Ĉar estas tempo por ĝin kompati, ĉar venis la tempo.

14 For thy seruants delite in the stones thereof, and haue pitie on the dust thereof.

Ĉar Viaj sklavoj ekamis ĝiajn ŝtonojn, Ĉarma estas por ili ĝia polvo.

15 Then the heathen shall feare the Name of the Lord, and all the Kings of the earth thy glory,

Kaj ektimos popoloj la nomon de la Eternulo, Kaj ĉiuj reĝoj de la tero Vian gloron.

16 When the Lord shall build vp Zion, and shall appeare in his glory,

Ĉar la Eternulo rekonstruis Cionon, Kaj aperis en Sia gloro.

17 And shall turne vnto the prayer of the desolate, and not despise their prayer.

Li Sin turnis al la preĝo de la forlasitoj, Kaj ne forpuŝis ilian petegon.

18 This shall be written for the generation to come: and the people, which shalbe created, shall prayse the Lord.

Ĉi tio estos skribita por estontaj generacioj; Kaj rekreita popolo gloros la Eternulon.

19 For he hath looked downe from the height of his Sanctuarie: out of the heauen did the Lord beholde the earth,

Ĉar Li rigardis malsupren el Sia sankta altaĵo, El la ĉielo la Eternulo direktis rigardon al la tero,

20 That he might heare the mourning of the prisoner, and deliuer the children of death:

Por aŭdi la ĝemon de malliberulo, Por liberigi la kondamnitajn al morto;

21 That they may declare the Name of the Lord in Zion, and his prayse in Ierusalem,

Por ke oni rakontu en Cion pri la nomo de la Eternulo Kaj en Jerusalem pri Lia gloro,

22 When the people shalbe gathered together, and the kingdomes to serue the Lord.

Kiam kolektiĝos kune la popoloj kaj regnoj, Por servi al la Eternulo.

23 He abated my strength in the way, and shortened my dayes.

Li lacigis en la vojo miajn fortojn, Li mallongigis miajn tagojn.

24 And I sayd, O my God, take me not away in the middes of my dayes: thy yeeres endure from generation to generation.

Mi diras: Ho mia Dio, ne forprenu min en la mezo de miaj tagoj, Vi, kies jaroj estas de generacio al generacio.

25 Thou hast aforetime layde the foundation of the earth, and the heauens are the worke of thine hands.

En antikveco Vi fondis la teron; Kaj la ĉielo estas la faro de Viaj manoj.

26 They shall perish, but thou shalt endure: euen they all shall waxe olde as doeth a garment: as a vesture shalt thou change them, and they shall be changed.

Ili pereos, sed Vi restos; Kaj ĉiuj ili eluziĝos kiel vesto, Kiel veston Vi ilin ŝanĝos, kaj ili ŝanĝiĝos.

27 But thou art the same, and thy yeeres shall not fayle.

Sed Vi restas la sama, Kaj Viaj jaroj ne finiĝos.

28 The children of thy seruants shall continue, and their seede shall stand fast in thy sight.

La filoj de Viaj sklavoj restos, Kaj ilia semo fortikiĝos antaŭ Vi.