Psalms 102

1 A prayer of the afflicted, when he shall be in distresse, and pour forth his meditation before the Lord. O Lord, heare my prayer, and let my crye come vnto thee.

Oh Jehova, patalinghugi ang akong pag-ampo, Ug padangata ang akong pagtu-aw nganha kanimo.

2 Hide not thy face from me in the time of my trouble: incline thine eares vnto me: when I call, make haste to heare me.

Ayaw pagtagoa ang imong nawong gikan kanako sa adlaw sa akong kalisdanan: Ikiling kanako ang imong igdulungog; Sa adlaw sa akong pagsangpit, tubaga ako sa madali.

3 For my dayes are consumed like smoke, and my bones are burnt like an herthe.

Kay ang akong mga adlaw nangahanaw sama sa aso, Ug ang akong mga bukog nangasunog ingon sa agipo.

4 Mine heart is smitten and withereth like grasse, because I forgate to eate my bread.

Ang akong kasingkasing gisamaran ingon sa balili, ug nalaya; Kay nahakalimot ako sa pagkaon sa akong tinapay.

5 For the voyce of my groning my bones doe cleaue to my skinne.

Tungod sa tingog sa akong pagagulo Ang akong mga bukog mingtapot sa akong unod.

6 I am like a pelicane of the wildernesse: I am like an owle of the deserts.

Ako sama sa pelicano sa kamingawan; Ingon ako sa ngiw-ngiw sa mga dapit nga kamingawan.

7 I watch and am as a sparrowe alone vpon the house top.

Nagatukaw ako, ug nahimong ingon sa gorion Nga nagainusara sa ibabaw sa atop sa balay.

8 Mine enemies reuile me dayly, and they that rage against me, haue sworne against me.

Sa tibook nga adlaw nagatamay ang akong mga kaaway; Ang mga nangasuko batok kanako, nanagpanghimaraut kanako.

9 Surely I haue eaten asshes as bread, and mingled my drinke with weeping,

Kay nakakaon ako sa abo ingon sa tinapay, Ug gisagol ko ang akong ilimnon uban sa paghilak,

10 Because of thine indignation and thy wrath: for thou hast heaued me vp, and cast me downe.

Tungod sa imong kasuko ug sa imong kaligutgut: Kay gibayaw mo ako ug gisalikway mo ako.

11 My dayes are like a shadowe that fadeth, and I am withered like grasse.

Ang akong mga adlaw ingon sa animo nga nagalingay; Ug ako nagmala ingon sa balili.

12 But thou, O Lord, doest remaine for euer, and thy remembrance from generation to generation.

Apan ikaw, Oh Jehova, magapabilin sa walay katapusan; Ug ang imong ngalan nga halandumon ngadto sa tanang mga kaliwatan.

13 Thou wilt arise and haue mercy vpon Zion: for the time to haue mercie thereon, for the appointed time is come.

Ikaw motindog, ug abuton ug kalooy sa Sion; Kay panahon na sa pagkalooy kaniya, Oo, ang panahon nga gitagal miabut na.

14 For thy seruants delite in the stones thereof, and haue pitie on the dust thereof.

Kay ang imong mga alagad nahagugma sa iyang mga bato, Ug (sila) adunay kalooy sa iyang mga abug.

15 Then the heathen shall feare the Name of the Lord, and all the Kings of the earth thy glory,

Busa mahadlok ang mga nasud sa ngalan ni Jehova, Ug ang tanang mga hari sa yuta mangurog sa imong himaya.

16 When the Lord shall build vp Zion, and shall appeare in his glory,

Kay si Jehova nagpatindog sa Sion; Sa iyang himaya mitungha siya.

17 And shall turne vnto the prayer of the desolate, and not despise their prayer.

Nagatagad siya sa pag-ampo sa mga masulob-on, Ug wala niya tamaya ang pagampo nila.

18 This shall be written for the generation to come: and the people, which shalbe created, shall prayse the Lord.

Kini sulaton alang sa kaliwatan nga umalabut; Ug ang katawohan nga pagabuhaton magadayeg kang Jehova.

19 For he hath looked downe from the height of his Sanctuarie: out of the heauen did the Lord beholde the earth,

Kay nasud-ong niya gikan sa kahitas-an sa iyang balaang puloyanan; Gikan sa langit natan-aw ni Jehova ang yuta;

20 That he might heare the mourning of the prisoner, and deliuer the children of death:

Aron sa pagpatalinghug sa panghupaw sa binilanggo; Aron sa pagbuhi niadtong mga sinilotan sa kamatayon;

21 That they may declare the Name of the Lord in Zion, and his prayse in Ierusalem,

Aron isugilon sa mga tawo ang ngalan ni Jehova sa Sion, Ug ang iyang pagdayeg didto sa Jerusalem;

22 When the people shalbe gathered together, and the kingdomes to serue the Lord.

Sa diha nga ang mga katawohan managtigum sa tingub, Ug ang mga gingharian, aron sa pag-alagad kang Jehova.

23 He abated my strength in the way, and shortened my dayes.

Iyang gipaluya ang akong kusog diha sa dalan; Gipahamubo niya ang akong mga adlaw.

24 And I sayd, O my God, take me not away in the middes of my dayes: thy yeeres endure from generation to generation.

Miingon ako: Oh Dios ko, ayaw ako pagkuhaa sa kinataliwad-an sa akong mga adlaw: Ang imong katuigan nagapadayon ngadto sa tanang mga kaliwatan.

25 Thou hast aforetime layde the foundation of the earth, and the heauens are the worke of thine hands.

Sa kanhi pa gayud gitukod mo ang patukoranan sa yuta; Ug ang mga langit mao ang mga buhat sa imong mga kamot.

26 They shall perish, but thou shalt endure: euen they all shall waxe olde as doeth a garment: as a vesture shalt thou change them, and they shall be changed.

(Sila) mangahanaw, apan ikaw molungtad; Oo, silang tanan mangadaan sama sa bisti; Ingon sa usa ka bisting-ilisan nga pagailisan mo (sila) ug (sila) pagaalid-an:

27 But thou art the same, and thy yeeres shall not fayle.

Apan ikaw mao sa gihapon, Ug ang imong mga tuig walay katapusan.

28 The children of thy seruants shall continue, and their seede shall stand fast in thy sight.

Ang mga anak sa imong mga ulipon managpadayon, Ug ang ilang kaliwat mapalig-on sa atubangan nimo.