< Psalms 102 >

1 A prayer of the afflicted, when he shall be in distresse, and pour forth his meditation before the Lord. O Lord, heare my prayer, and let my crye come vnto thee.
O Zot, dëgjo lutjen time dhe britma ime arriftë tek ty.
2 Hide not thy face from me in the time of my trouble: incline thine eares vnto me: when I call, make haste to heare me.
Mos ma fshih fytyrën tënde ditën e fatkeqësisë sime. Zgjate ndaj meje veshin tënd; kur unë të kërkoj, nxito të më përgjigjesh.
3 For my dayes are consumed like smoke, and my bones are burnt like an herthe.
Sepse ditët e mia davariten si tymi dhe kockat e mia digjen si urë zjarri.
4 Mine heart is smitten and withereth like grasse, because I forgate to eate my bread.
Zemra ime është goditur dhe thahet si bari, dhe unë harroj madje të ha ushqim.
5 For the voyce of my groning my bones doe cleaue to my skinne.
Duke vajtuar vazhdimisht, lëkura ime po u ngjitet kockave të mia.
6 I am like a pelicane of the wildernesse: I am like an owle of the deserts.
I ngjaj pelikanit të shketëtirës dhe jam bërë si bufi i vendeve të shkretuara.
7 I watch and am as a sparrowe alone vpon the house top.
Jam pa gjumë dhe si harabeli i vetmuar mbi çati.
8 Mine enemies reuile me dayly, and they that rage against me, haue sworne against me.
Armiqtë e mi tallen me mua tërë ditën; ata që më përqeshin flasin kundër meje.
9 Surely I haue eaten asshes as bread, and mingled my drinke with weeping,
Sepse e ha hirin si buka dhe përzjej lotët me atë që pi.
10 Because of thine indignation and thy wrath: for thou hast heaued me vp, and cast me downe.
Po, për shkak të indinjatës sate dhe të zemërimit tënd, më ngrite dhe më hodhe larg.
11 My dayes are like a shadowe that fadeth, and I am withered like grasse.
Ditët e mia janë si hija që zgjatet, dhe unë po thahem si bari.
12 But thou, O Lord, doest remaine for euer, and thy remembrance from generation to generation.
Por ti, o Zot, mbetesh përjetë, dhe kujtimi yt zgjat brez pas brezi.
13 Thou wilt arise and haue mercy vpon Zion: for the time to haue mercie thereon, for the appointed time is come.
Ti do të ngrihesh dhe do të të vijë keq për Sionin, sepse erdhi koha të tregosh dhembshuri ndaj tij; dhe koha e caktuar erdhi.
14 For thy seruants delite in the stones thereof, and haue pitie on the dust thereof.
Sepse shërbëtorët e tu i duan edhe gurët e tij dhe u vjen keq për pluhurin e tij.
15 Then the heathen shall feare the Name of the Lord, and all the Kings of the earth thy glory,
Po, kombet do të kenë frikë nga emri i Zotit dhe gjithë mbretërit e dheut nga lavdia jote,
16 When the Lord shall build vp Zion, and shall appeare in his glory,
kur Zoti do të rindërtojë Sionin dhe do të duket në lavdinë e tij.
17 And shall turne vnto the prayer of the desolate, and not despise their prayer.
Ai do të dëgjojë lutjen e njerëzve të braktisur dhe nuk do ta përbuzë lutjen e tyre.
18 This shall be written for the generation to come: and the people, which shalbe created, shall prayse the Lord.
Kjo do të shkruhet për brezin e ardhshmëm, dhe populli që do të krijohet do të lëvdojë Zotin,
19 For he hath looked downe from the height of his Sanctuarie: out of the heauen did the Lord beholde the earth,
sepse ai shikon nga lartësia e shenjtërores së tij; nga qielli Zoti këqyr dheun,
20 That he might heare the mourning of the prisoner, and deliuer the children of death:
për të dëgjuar vajtimin e robërve, për të çliruar të dënuarit me vdekje;
21 That they may declare the Name of the Lord in Zion, and his prayse in Ierusalem,
me qëllim që në Sion të shpallin emrin e Zotit dhe në Jeruzalem lavdinë e tij,
22 When the people shalbe gathered together, and the kingdomes to serue the Lord.
kur popujt dhe mbretëritë do të mblidhen bashkë për t’i shërbyer Zotit.
23 He abated my strength in the way, and shortened my dayes.
Rrugës ai ka pakësuar fuqinë time dhe ka shkurtuar ditët e mia.
24 And I sayd, O my God, take me not away in the middes of my dayes: thy yeeres endure from generation to generation.
Kam thënë: “O Perëndia im, mos më merr në mes të ditëve të mia. Vitet e tua zgjasin brez pas brezi.
25 Thou hast aforetime layde the foundation of the earth, and the heauens are the worke of thine hands.
Së lashti ti ke vendosur tokën dhe qiejtë janë vepër e duarve të tua;
26 They shall perish, but thou shalt endure: euen they all shall waxe olde as doeth a garment: as a vesture shalt thou change them, and they shall be changed.
ata do të zhduken, por ti do të mbetesh; do të konsumohen të gjithë si një rrobe; ti do t’i ndërrosh si një rrobe dhe ata do të ndryshohen.
27 But thou art the same, and thy yeeres shall not fayle.
Por ti je gjithnjë po ai dhe vitet e tua nuk do të kenë kurrë fund.
28 The children of thy seruants shall continue, and their seede shall stand fast in thy sight.
Bijtë e shërbëtorëve të tu do të kenë një vendbanim dhe pasardhësit e tyre do të jenë të qëndrueshëm para teje”.

< Psalms 102 >