Luke 7
1 When hee had ended all his sayings in the audience of the people, he entred into Capernaum.
ତତଃ ପରଂ ସ ଲୋକାନାଂ କର୍ଣଗୋଚରେ ତାନ୍ ସର୍ୱ୍ୱାନ୍ ଉପଦେଶାନ୍ ସମାପ୍ୟ ଯଦା କଫର୍ନାହୂମ୍ପୁରଂ ପ୍ରୱିଶତି
2 And a certaine Ceturions seruant was sicke and readie to die, which was deare vnto him.
ତଦା ଶତସେନାପତେଃ ପ୍ରିଯଦାସ ଏକୋ ମୃତକଲ୍ପଃ ପୀଡିତ ଆସୀତ୍|
3 And when he heard of Iesus, hee sent vnto him the Elders of the Iewes, beseeching him that he would come, and heale his seruant.
ଅତଃ ସେନାପତି ର୍ୟୀଶୋ ର୍ୱାର୍ତ୍ତାଂ ନିଶମ୍ୟ ଦାସସ୍ୟାରୋଗ୍ୟକରଣାଯ ତସ୍ୟାଗମନାର୍ଥଂ ୱିନଯକରଣାଯ ଯିହୂଦୀଯାନ୍ କିଯତଃ ପ୍ରାଚଃ ପ୍ରେଷଯାମାସ|
4 So they came to Iesus, and besought him instantly, saying that hee was worthy that hee should doe this for him:
ତେ ଯୀଶୋରନ୍ତିକଂ ଗତ୍ୱା ୱିନଯାତିଶଯଂ ୱକ୍ତୁମାରେଭିରେ, ସ ସେନାପତି ର୍ଭୱତୋନୁଗ୍ରହଂ ପ୍ରାପ୍ତୁମ୍ ଅର୍ହତି|
5 For he loueth, said they, our nation, and he hath built vs a Synagogue.
ଯତଃ ସୋସ୍ମଜ୍ଜାତୀଯେଷୁ ଲୋକେଷୁ ପ୍ରୀଯତେ ତଥାସ୍ମତ୍କୃତେ ଭଜନଗେହଂ ନିର୍ମ୍ମିତୱାନ୍|
6 Then Iesus went with them: but when he was now not farre from the house, the Centurion sent friendes to him, saying vnto him, Lord, trouble not thy selfe: for I am not worthy that thou shouldest enter vnder my roofe:
ତସ୍ମାଦ୍ ଯୀଶୁସ୍ତୈଃ ସହ ଗତ୍ୱା ନିୱେଶନସ୍ୟ ସମୀପଂ ପ୍ରାପ, ତଦା ସ ଶତସେନାପତି ର୍ୱକ୍ଷ୍ୟମାଣୱାକ୍ୟଂ ତଂ ୱକ୍ତୁଂ ବନ୍ଧୂନ୍ ପ୍ରାହିଣୋତ୍| ହେ ପ୍ରଭୋ ସ୍ୱଯଂ ଶ୍ରମୋ ନ କର୍ତ୍ତୱ୍ୟୋ ଯଦ୍ ଭୱତା ମଦ୍ଗେହମଧ୍ୟେ ପାଦାର୍ପଣଂ କ୍ରିଯେତ ତଦପ୍ୟହଂ ନାର୍ହାମି,
7 Wherefore I thought not my selfe worthy to come vnto thee: but say the word, and my seruant shalbe whole:
କିଞ୍ଚାହଂ ଭୱତ୍ସମୀପଂ ଯାତୁମପି ନାତ୍ମାନଂ ଯୋଗ୍ୟଂ ବୁଦ୍ଧୱାନ୍, ତତୋ ଭୱାନ୍ ୱାକ୍ୟମାତ୍ରଂ ୱଦତୁ ତେନୈୱ ମମ ଦାସଃ ସ୍ୱସ୍ଥୋ ଭୱିଷ୍ୟତି|
8 For I likewise am a man set vnder authoritie, and haue vnder mee souldiers, and I say vnto one, Goe, and he goeth: and to another, Come, and hee commeth: and to my seruant, Doe this, and he doeth it.
ଯସ୍ମାଦ୍ ଅହଂ ପରାଧୀନୋପି ମମାଧୀନା ଯାଃ ସେନାଃ ସନ୍ତି ତାସାମ୍ ଏକଜନଂ ପ୍ରତି ଯାହୀତି ମଯା ପ୍ରୋକ୍ତେ ସ ଯାତି; ତଦନ୍ୟଂ ପ୍ରତି ଆଯାହୀତି ପ୍ରୋକ୍ତେ ସ ଆଯାତି; ତଥା ନିଜଦାସଂ ପ୍ରତି ଏତତ୍ କୁର୍ୱ୍ୱିତି ପ୍ରୋକ୍ତେ ସ ତଦେୱ କରୋତି|
9 When Iesus heard these things, he marueiled at him, and turned him, and said to the people, that followed him, I say vnto you, I haue not found so great faith, no not in Israel.
ଯୀଶୁରିଦଂ ୱାକ୍ୟଂ ଶ୍ରୁତ୍ୱା ୱିସ୍ମଯଂ ଯଯୌ, ମୁଖଂ ପରାୱର୍ତ୍ୟ ପଶ୍ଚାଦ୍ୱର୍ତ୍ତିନୋ ଲୋକାନ୍ ବଭାଷେ ଚ, ଯୁଷ୍ମାନହଂ ୱଦାମି ଇସ୍ରାଯେଲୋ ୱଂଶମଧ୍ୟେପି ୱିଶ୍ୱାସମୀଦୃଶଂ ନ ପ୍ରାପ୍ନୱଂ|
10 And when they that were sent, turned backe to the house, they founde the seruant that was sicke, whole.
ତତସ୍ତେ ପ୍ରେଷିତା ଗୃହଂ ଗତ୍ୱା ତଂ ପୀଡିତଂ ଦାସଂ ସ୍ୱସ୍ଥଂ ଦଦୃଶୁଃ|
11 And it came to passe the day after, that he went into a citie called Nain, and many of his disciples went with him, and a great multitude.
ପରେଽହନି ସ ନାଯୀନାଖ୍ୟଂ ନଗରଂ ଜଗାମ ତସ୍ୟାନେକେ ଶିଷ୍ୟା ଅନ୍ୟେ ଚ ଲୋକାସ୍ତେନ ସାର୍ଦ୍ଧଂ ଯଯୁଃ|
12 Nowe when hee came neere to the gate of the citie, behold, there was a dead man caried out, who was the onely begotten sonne of his mother, which was a widowe, and much people of the citie was with her.
ତେଷୁ ତନ୍ନଗରସ୍ୟ ଦ୍ୱାରସନ୍ନିଧିଂ ପ୍ରାପ୍ତେଷୁ କିଯନ୍ତୋ ଲୋକା ଏକଂ ମୃତମନୁଜଂ ୱହନ୍ତୋ ନଗରସ୍ୟ ବହିର୍ୟାନ୍ତି, ସ ତନ୍ମାତୁରେକପୁତ୍ରସ୍ତନ୍ମାତା ଚ ୱିଧୱା; ତଯା ସାର୍ଦ୍ଧଂ ତନ୍ନଗରୀଯା ବହୱୋ ଲୋକା ଆସନ୍|
13 And when the Lord sawe her, he had compassion on her, and said vnto her, Weepe not.
ପ୍ରଭୁସ୍ତାଂ ୱିଲୋକ୍ୟ ସାନୁକମ୍ପଃ କଥଯାମାସ, ମା ରୋଦୀଃ| ସ ସମୀପମିତ୍ୱା ଖଟ୍ୱାଂ ପସ୍ପର୍ଶ ତସ୍ମାଦ୍ ୱାହକାଃ ସ୍ଥଗିତାସ୍ତମ୍ୟୁଃ;
14 And he went and touched the coffin (and they that bare him, stoode still) and he said, Yong man, I say vnto thee, Arise.
ତଦା ସ ଉୱାଚ ହେ ଯୁୱମନୁଷ୍ୟ ତ୍ୱମୁତ୍ତିଷ୍ଠ, ତ୍ୱାମହମ୍ ଆଜ୍ଞାପଯାମି|
15 And he that was dead, sate vp, and began to speake, and he deliuered him to his mother.
ତସ୍ମାତ୍ ସ ମୃତୋ ଜନସ୍ତତ୍କ୍ଷଣମୁତ୍ଥାଯ କଥାଂ ପ୍ରକଥିତଃ; ତତୋ ଯୀଶୁସ୍ତସ୍ୟ ମାତରି ତଂ ସମର୍ପଯାମାସ|
16 Then there came a feare on them all, and they glorified God, saying, A great Prophet is risen among vs, and God hath visited his people.
ତସ୍ମାତ୍ ସର୍ୱ୍ୱେ ଲୋକାଃ ଶଶଙ୍କିରେ; ଏକୋ ମହାଭୱିଷ୍ୟଦ୍ୱାଦୀ ମଧ୍ୟେଽସ୍ମାକମ୍ ସମୁଦୈତ୍, ଈଶ୍ୱରଶ୍ଚ ସ୍ୱଲୋକାନନ୍ୱଗୃହ୍ଲାତ୍ କଥାମିମାଂ କଥଯିତ୍ୱା ଈଶ୍ୱରଂ ଧନ୍ୟଂ ଜଗଦୁଃ|
17 And this rumour of him went foorth throughout all Iudea, and throughout all the region round about.
ତତଃ ପରଂ ସମସ୍ତଂ ଯିହୂଦାଦେଶଂ ତସ୍ୟ ଚତୁର୍ଦିକ୍ସ୍ଥଦେଶଞ୍ଚ ତସ୍ୟୈତତ୍କୀର୍ତ୍ତି ର୍ୱ୍ୟାନଶେ|
18 And the disciples of Iohn shewed him of all these things.
ତତଃ ପରଂ ଯୋହନଃ ଶିଷ୍ୟେଷୁ ତଂ ତଦ୍ୱୃତ୍ତାନ୍ତଂ ଜ୍ଞାପିତୱତ୍ସୁ
19 So Iohn called vnto him two certaine men of his disciples, and sent them to Iesus, saying, Art thou hee that should come, or shall we waite for another?
ସ ସ୍ୱଶିଷ୍ୟାଣାଂ ଦ୍ୱୌ ଜନାୱାହୂଯ ଯୀଶୁଂ ପ୍ରତି ୱକ୍ଷ୍ୟମାଣଂ ୱାକ୍ୟଂ ୱକ୍ତୁଂ ପ୍ରେଷଯାମାସ, ଯସ୍ୟାଗମନମ୍ ଅପେକ୍ଷ୍ୟ ତିଷ୍ଠାମୋ ୱଯଂ କିଂ ସ ଏୱ ଜନସ୍ତ୍ୱଂ? କିଂ ୱଯମନ୍ୟମପେକ୍ଷ୍ୟ ସ୍ଥାସ୍ୟାମଃ?
20 And when the men were come vnto him, they said, Iohn Baptist hath sent vs vnto thee, saying, Art thou hee that should come, or shall we waite for another?
ପଶ୍ଚାତ୍ତୌ ମାନୱୌ ଗତ୍ୱା କଥଯାମାସତୁଃ, ଯସ୍ୟାଗମନମ୍ ଅପେକ୍ଷ୍ୟ ତିଷ୍ଠାମୋ ୱଯଂ, କିଂ ସଏୱ ଜନସ୍ତ୍ୱଂ? କିଂ ୱଯମନ୍ୟମପେକ୍ଷ୍ୟ ସ୍ଥାସ୍ୟାମଃ? କଥାମିମାଂ ତୁଭ୍ୟଂ କଥଯିତୁଂ ଯୋହନ୍ ମଜ୍ଜକ ଆୱାଂ ପ୍ରେଷିତୱାନ୍|
21 And at that time, he cured many of their sickenesses, and plagues, and of euill spirites, and vnto many blinde men he gaue sight freely.
ତସ୍ମିନ୍ ଦଣ୍ଡେ ଯୀଶୂରୋଗିଣୋ ମହାୱ୍ୟାଧିମତୋ ଦୁଷ୍ଟଭୂତଗ୍ରସ୍ତାଂଶ୍ଚ ବହୂନ୍ ସ୍ୱସ୍ଥାନ୍ କୃତ୍ୱା, ଅନେକାନ୍ଧେଭ୍ୟଶ୍ଚକ୍ଷୁଂଷି ଦତ୍ତ୍ୱା ପ୍ରତ୍ୟୁୱାଚ,
22 And Iesus answered, and saide vnto them, Goe your wayes and shewe Iohn, what things ye haue seene and heard: that the blinde see, the halt goe, the lepers are cleansed, the deafe heare, the dead are raised, and the poore receiue the Gospel.
ଯୁୱାଂ ୱ୍ରଜତମ୍ ଅନ୍ଧା ନେତ୍ରାଣି ଖଞ୍ଜାଶ୍ଚରଣାନି ଚ ପ୍ରାପ୍ନୁୱନ୍ତି, କୁଷ୍ଠିନଃ ପରିଷ୍କ୍ରିଯନ୍ତେ, ବଧିରାଃ ଶ୍ରୱଣାନି ମୃତାଶ୍ଚ ଜୀୱନାନି ପ୍ରାପ୍ନୁୱନ୍ତି, ଦରିଦ୍ରାଣାଂ ସମୀପେଷୁ ସୁସଂୱାଦଃ ପ୍ରଚାର୍ୟ୍ୟତେ, ଯଂ ପ୍ରତି ୱିଘ୍ନସ୍ୱରୂପୋହଂ ନ ଭୱାମି ସ ଧନ୍ୟଃ,
23 And blessed is hee, that shall not be offended in me.
ଏତାନି ଯାନି ପଶ୍ୟଥଃ ଶୃଣୁଥଶ୍ଚ ତାନି ଯୋହନଂ ଜ୍ଞାପଯତମ୍|
24 And when the messengers of Iohn were departed, hee began to speake vnto the people, of Iohn, What went ye out into the wildernes to see? A reede shaken with the winde?
ତଯୋ ର୍ଦୂତଯୋ ର୍ଗତଯୋଃ ସତୋ ର୍ୟୋହନି ସ ଲୋକାନ୍ ୱକ୍ତୁମୁପଚକ୍ରମେ, ଯୂଯଂ ମଧ୍ୟେପ୍ରାନ୍ତରଂ କିଂ ଦ୍ରଷ୍ଟୁଂ ନିରଗମତ? କିଂ ୱାଯୁନା କମ୍ପିତଂ ନଡଂ?
25 But what went ye out to see? A man clothed in soft rayment? beholde, they which are gorgeously apparelled, and liue delicately, are in Kings courtes.
ଯୂଯଂ କିଂ ଦ୍ରଷ୍ଟୁଂ ନିରଗମତ? କିଂ ସୂକ୍ଷ୍ମୱସ୍ତ୍ରପରିଧାଯିନଂ କମପି ନରଂ? କିନ୍ତୁ ଯେ ସୂକ୍ଷ୍ମମୃଦୁୱସ୍ତ୍ରାଣି ପରିଦଧତି ସୂତ୍ତମାନି ଦ୍ରୱ୍ୟାଣି ଭୁଞ୍ଜତେ ଚ ତେ ରାଜଧାନୀଷୁ ତିଷ୍ଠନ୍ତି|
26 But what went ye foorth to see? A Prophet? yea, I say to you, and greater then a Prophet.
ତର୍ହି ଯୂଯଂ କିଂ ଦ୍ରଷ୍ଟୁଂ ନିରଗମତ? କିମେକଂ ଭୱିଷ୍ୟଦ୍ୱାଦିନଂ? ତଦେୱ ସତ୍ୟଂ କିନ୍ତୁ ସ ପୁମାନ୍ ଭୱିଷ୍ୟଦ୍ୱାଦିନୋପି ଶ୍ରେଷ୍ଠ ଇତ୍ୟହଂ ଯୁଷ୍ମାନ୍ ୱଦାମି;
27 This is he of whom it is written, Beholde, I sende my messenger before thy face, which shall prepare thy way before thee.
ପଶ୍ୟ ସ୍ୱକୀଯଦୂତନ୍ତୁ ତୱାଗ୍ର ପ୍ରେଷଯାମ୍ୟହଂ| ଗତ୍ୱା ତ୍ୱଦୀଯମାର୍ଗନ୍ତୁ ସ ହି ପରିଷ୍କରିଷ୍ୟତି| ଯଦର୍ଥେ ଲିପିରିଯମ୍ ଆସ୍ତେ ସ ଏୱ ଯୋହନ୍|
28 For I say vnto you, there is no greater Prophet then Iohn, among them that are begotten of women: neuerthelesse, hee that is the least in the kingdome of God, is greater then he.
ଅତୋ ଯୁଷ୍ମାନହଂ ୱଦାମି ସ୍ତ୍ରିଯା ଗର୍ବ୍ଭଜାତାନାଂ ଭୱିଷ୍ୟଦ୍ୱାଦିନାଂ ମଧ୍ୟେ ଯୋହନୋ ମଜ୍ଜକାତ୍ ଶ୍ରେଷ୍ଠଃ କୋପି ନାସ୍ତି, ତତ୍ରାପି ଈଶ୍ୱରସ୍ୟ ରାଜ୍ୟେ ଯଃ ସର୍ୱ୍ୱସ୍ମାତ୍ କ୍ଷୁଦ୍ରଃ ସ ଯୋହନୋପି ଶ୍ରେଷ୍ଠଃ|
29 Then all the people that heard, and the Publicanes iustified God, being baptized with the baptisme of Iohn.
ଅପରଞ୍ଚ ସର୍ୱ୍ୱେ ଲୋକାଃ କରମଞ୍ଚାଯିନଶ୍ଚ ତସ୍ୟ ୱାକ୍ୟାନି ଶ୍ରୁତ୍ୱା ଯୋହନା ମଜ୍ଜନେନ ମଜ୍ଜିତାଃ ପରମେଶ୍ୱରଂ ନିର୍ଦୋଷଂ ମେନିରେ|
30 But the Pharises and the expounders of the Law despised the counsell of God against themselues, and were not baptized of him.
କିନ୍ତୁ ଫିରୂଶିନୋ ୱ୍ୟୱସ୍ଥାପକାଶ୍ଚ ତେନ ନ ମଜ୍ଜିତାଃ ସ୍ୱାନ୍ ପ୍ରତୀଶ୍ୱରସ୍ୟୋପଦେଶଂ ନିଷ୍ଫଲମ୍ ଅକୁର୍ୱ୍ୱନ୍|
31 And the Lord saide, Whereunto shall I liken the men of this generation? and what thing are they like vnto?
ଅଥ ପ୍ରଭୁଃ କଥଯାମାସ, ଇଦାନୀନ୍ତନଜନାନ୍ କେନୋପମାମି? ତେ କସ୍ୟ ସଦୃଶାଃ?
32 They are like vnto litle children sitting in the market place, and crying one to another, and saying, We haue piped vnto you, and ye haue not daunced: we haue mourned to you, and ye haue not wept.
ଯେ ବାଲକା ୱିପଣ୍ୟାମ୍ ଉପୱିଶ୍ୟ ପରସ୍ପରମ୍ ଆହୂଯ ୱାକ୍ୟମିଦଂ ୱଦନ୍ତି, ୱଯଂ ଯୁଷ୍ମାକଂ ନିକଟେ ୱଂଶୀରୱାଦିଷ୍ମ, କିନ୍ତୁ ଯୂଯଂ ନାନର୍ତ୍ତିଷ୍ଟ, ୱଯଂ ଯୁଷ୍ମାକଂ ନିକଟ ଅରୋଦିଷ୍ମ, କିନ୍ତୁ ଯୁଯଂ ନ ୱ୍ୟଲପିଷ୍ଟ, ବାଲକୈରେତାଦୃଶୈସ୍ତେଷାମ୍ ଉପମା ଭୱତି|
33 For Iohn Baptist came, neither eating bread, nor drinking wine: and ye say, He hath the deuil.
ଯତୋ ଯୋହନ୍ ମଜ୍ଜକ ଆଗତ୍ୟ ପୂପଂ ନାଖାଦତ୍ ଦ୍ରାକ୍ଷାରସଞ୍ଚ ନାପିୱତ୍ ତସ୍ମାଦ୍ ଯୂଯଂ ୱଦଥ, ଭୂତଗ୍ରସ୍ତୋଯମ୍|
34 The Sonne of man is come, and eateth and drinketh: and ye say, Beholde, a man which is a glutton, and a drinker of wine, a friend of Publicanes and sinners:
ତତଃ ପରଂ ମାନୱସୁତ ଆଗତ୍ୟାଖାଦଦପିୱଞ୍ଚ ତସ୍ମାଦ୍ ଯୂଯଂ ୱଦଥ, ଖାଦକଃ ସୁରାପଶ୍ଚାଣ୍ଡାଲପାପିନାଂ ବନ୍ଧୁରେକୋ ଜନୋ ଦୃଶ୍ୟତାମ୍|
35 But wisdome is iustified of all her children.
କିନ୍ତୁ ଜ୍ଞାନିନୋ ଜ୍ଞାନଂ ନିର୍ଦୋଷଂ ୱିଦୁଃ|
36 And one of the Pharises desired him that hee would eate with him: and hee went into the Pharises house, and sate downe at table.
ପଶ୍ଚାଦେକଃ ଫିରୂଶୀ ଯୀଶୁଂ ଭୋଜନାଯ ନ୍ୟମନ୍ତ୍ରଯତ୍ ତତଃ ସ ତସ୍ୟ ଗୃହଂ ଗତ୍ୱା ଭୋକ୍ତୁମୁପୱିଷ୍ଟଃ|
37 And beholde, a woman in the citie, which was a sinner, when she knewe that Iesus sate at table in the Pharises house, shee brought a boxe of oyntment.
ଏତର୍ହି ତତ୍ଫିରୂଶିନୋ ଗୃହେ ଯୀଶୁ ର୍ଭେକ୍ତୁମ୍ ଉପାୱେକ୍ଷୀତ୍ ତଚ୍ଛ୍ରୁତ୍ୱା ତନ୍ନଗରୱାସିନୀ କାପି ଦୁଷ୍ଟା ନାରୀ ପାଣ୍ଡରପ୍ରସ୍ତରସ୍ୟ ସମ୍ପୁଟକେ ସୁଗନ୍ଧିତୈଲମ୍ ଆନୀଯ
38 And shee stoode at his feete behinde him weeping, and began to wash his feete with teares, and did wipe them with the heares of her head, and kissed his feete, and anoynted them with the oyntment.
ତସ୍ୟ ପଶ୍ଚାତ୍ ପାଦଯୋଃ ସନ୍ନିଧୌ ତସ୍ୟୌ ରୁଦତୀ ଚ ନେତ୍ରାମ୍ବୁଭିସ୍ତସ୍ୟ ଚରଣୌ ପ୍ରକ୍ଷାଲ୍ୟ ନିଜକଚୈରମାର୍କ୍ଷୀତ୍, ତତସ୍ତସ୍ୟ ଚରଣୌ ଚୁମ୍ବିତ୍ୱା ତେନ ସୁଗନ୍ଧିତୈଲେନ ମମର୍ଦ|
39 Nowe when the Pharise which bade him, saw it, he spake within himselfe, saying, If this man were a Prophet, hee woulde surely haue knowen who, and what maner of woman this is which toucheth him: for she is a sinner.
ତସ୍ମାତ୍ ସ ନିମନ୍ତ୍ରଯିତା ଫିରୂଶୀ ମନସା ଚିନ୍ତଯାମାସ, ଯଦ୍ୟଯଂ ଭୱିଷ୍ୟଦ୍ୱାଦୀ ଭୱେତ୍ ତର୍ହି ଏନଂ ସ୍ପୃଶତି ଯା ସ୍ତ୍ରୀ ସା କା କୀଦୃଶୀ ଚେତି ଜ୍ଞାତୁଂ ଶକ୍ନୁଯାତ୍ ଯତଃ ସା ଦୁଷ୍ଟା|
40 And Iesus answered, and saide vnto him, Simon, I haue somewhat to say vnto thee. And he said, Master, say on.
ତଦା ଯାଶୁସ୍ତଂ ଜଗାଦ, ହେ ଶିମୋନ୍ ତ୍ୱାଂ ପ୍ରତି ମମ କିଞ୍ଚିଦ୍ ୱକ୍ତୱ୍ୟମସ୍ତି; ତସ୍ମାତ୍ ସ ବଭାଷେ, ହେ ଗୁରୋ ତଦ୍ ୱଦତୁ|
41 There was a certaine lender which had two detters: the one ought fiue hundreth pence, and the other fiftie:
ଏକୋତ୍ତମର୍ଣସ୍ୟ ଦ୍ୱାୱଧମର୍ଣାୱାସ୍ତାଂ, ତଯୋରେକଃ ପଞ୍ଚଶତାନି ମୁଦ୍ରାପାଦାନ୍ ଅପରଶ୍ଚ ପଞ୍ଚାଶତ୍ ମୁଦ୍ରାପାଦାନ୍ ଧାରଯାମାସ|
42 When they had nothing to pay, he forgaue them both: Which of them therefore, tell mee, will loue him most?
ତଦନନ୍ତରଂ ତଯୋଃ ଶୋଧ୍ୟାଭାୱାତ୍ ସ ଉତ୍ତମର୍ଣସ୍ତଯୋ ରୃଣେ ଚକ୍ଷମେ; ତସ୍ମାତ୍ ତଯୋର୍ଦ୍ୱଯୋଃ କସ୍ତସ୍ମିନ୍ ପ୍ରେଷ୍ୟତେ ବହୁ? ତଦ୍ ବ୍ରୂହି|
43 Simon answered, and said, I suppose that he, to whom he forgaue most. And he said vnto him, Thou hast truely iudged.
ଶିମୋନ୍ ପ୍ରତ୍ୟୁୱାଚ, ମଯା ବୁଧ୍ୟତେ ଯସ୍ୟାଧିକମ୍ ଋଣଂ ଚକ୍ଷମେ ସ ଇତି; ତତୋ ଯୀଶୁସ୍ତଂ ୱ୍ୟାଜହାର, ତ୍ୱଂ ଯଥାର୍ଥଂ ୱ୍ୟଚାରଯଃ|
44 Then he turned to the woman, and said vnto Simon, Seest thou this woman? I entred into thine house, and thou gauest mee no water to my feete: but she hath washed my feete with teares, and wiped them with the heares of her head.
ଅଥ ତାଂ ନାରୀଂ ପ୍ରତି ୱ୍ୟାଘୁଠ୍ୟ ଶିମୋନମୱୋଚତ୍, ସ୍ତ୍ରୀମିମାଂ ପଶ୍ୟସି? ତୱ ଗୃହେ ମଯ୍ୟାଗତେ ତ୍ୱଂ ପାଦପ୍ରକ୍ଷାଲନାର୍ଥଂ ଜଲଂ ନାଦାଃ କିନ୍ତୁ ଯୋଷିଦେଷା ନଯନଜଲୈ ର୍ମମ ପାଦୌ ପ୍ରକ୍ଷାଲ୍ୟ କେଶୈରମାର୍କ୍ଷୀତ୍|
45 Thou gauest me no kisse: but she, since the time I came in, hath not ceased to kisse my feete.
ତ୍ୱଂ ମାଂ ନାଚୁମ୍ବୀଃ କିନ୍ତୁ ଯୋଷିଦେଷା ସ୍ୱୀଯାଗମନାଦାରଭ୍ୟ ମଦୀଯପାଦୌ ଚୁମ୍ବିତୁଂ ନ ୱ୍ୟରଂସ୍ତ|
46 Mine head with oyle thou didest not anoint: but she hath anoynted my feete with oyntment.
ତ୍ୱଞ୍ଚ ମଦୀଯୋତ୍ତମାଙ୍ଗେ କିଞ୍ଚିଦପି ତୈଲଂ ନାମର୍ଦୀଃ କିନ୍ତୁ ଯୋଷିଦେଷା ମମ ଚରଣୌ ସୁଗନ୍ଧିତୈଲେନାମର୍ଦ୍ଦୀତ୍|
47 Wherefore I say vnto thee, many sinnes are forgiuen her: for she loued much. To whom a litle is forgiuen, he doeth loue a litle.
ଅତସ୍ତ୍ୱାଂ ୱ୍ୟାହରାମି, ଏତସ୍ୟା ବହୁ ପାପମକ୍ଷମ୍ୟତ ତତୋ ବହୁ ପ୍ରୀଯତେ କିନ୍ତୁ ଯସ୍ୟାଲ୍ପପାପଂ କ୍ଷମ୍ୟତେ ସୋଲ୍ପଂ ପ୍ରୀଯତେ|
48 And he saide vnto her, Thy sinnes are forgiuen thee.
ତତଃ ପରଂ ସ ତାଂ ବଭାଷେ, ତ୍ୱଦୀଯଂ ପାପମକ୍ଷମ୍ୟତ|
49 And they that sate at table with him, began to say within themselues, Who is this that euen forgiueth sinnes?
ତଦା ତେନ ସାର୍ଦ୍ଧଂ ଯେ ଭୋକ୍ତୁମ୍ ଉପୱିୱିଶୁସ୍ତେ ପରସ୍ପରଂ ୱକ୍ତୁମାରେଭିରେ, ଅଯଂ ପାପଂ କ୍ଷମତେ କ ଏଷଃ?
50 And he said to the woman, Thy faith hath saued thee: goe in peace.
କିନ୍ତୁ ସ ତାଂ ନାରୀଂ ଜଗାଦ, ତୱ ୱିଶ୍ୱାସସ୍ତ୍ୱାଂ ପର୍ୟ୍ୟତ୍ରାସ୍ତ ତ୍ୱଂ କ୍ଷେମେଣ ୱ୍ରଜ|
