Luke 7
1 When hee had ended all his sayings in the audience of the people, he entred into Capernaum.
ತತಃ ಪರಂ ಸ ಲೋಕಾನಾಂ ಕರ್ಣಗೋಚರೇ ತಾನ್ ಸರ್ವ್ವಾನ್ ಉಪದೇಶಾನ್ ಸಮಾಪ್ಯ ಯದಾ ಕಫರ್ನಾಹೂಮ್ಪುರಂ ಪ್ರವಿಶತಿ
2 And a certaine Ceturions seruant was sicke and readie to die, which was deare vnto him.
ತದಾ ಶತಸೇನಾಪತೇಃ ಪ್ರಿಯದಾಸ ಏಕೋ ಮೃತಕಲ್ಪಃ ಪೀಡಿತ ಆಸೀತ್|
3 And when he heard of Iesus, hee sent vnto him the Elders of the Iewes, beseeching him that he would come, and heale his seruant.
ಅತಃ ಸೇನಾಪತಿ ರ್ಯೀಶೋ ರ್ವಾರ್ತ್ತಾಂ ನಿಶಮ್ಯ ದಾಸಸ್ಯಾರೋಗ್ಯಕರಣಾಯ ತಸ್ಯಾಗಮನಾರ್ಥಂ ವಿನಯಕರಣಾಯ ಯಿಹೂದೀಯಾನ್ ಕಿಯತಃ ಪ್ರಾಚಃ ಪ್ರೇಷಯಾಮಾಸ|
4 So they came to Iesus, and besought him instantly, saying that hee was worthy that hee should doe this for him:
ತೇ ಯೀಶೋರನ್ತಿಕಂ ಗತ್ವಾ ವಿನಯಾತಿಶಯಂ ವಕ್ತುಮಾರೇಭಿರೇ, ಸ ಸೇನಾಪತಿ ರ್ಭವತೋನುಗ್ರಹಂ ಪ್ರಾಪ್ತುಮ್ ಅರ್ಹತಿ|
5 For he loueth, said they, our nation, and he hath built vs a Synagogue.
ಯತಃ ಸೋಸ್ಮಜ್ಜಾತೀಯೇಷು ಲೋಕೇಷು ಪ್ರೀಯತೇ ತಥಾಸ್ಮತ್ಕೃತೇ ಭಜನಗೇಹಂ ನಿರ್ಮ್ಮಿತವಾನ್|
6 Then Iesus went with them: but when he was now not farre from the house, the Centurion sent friendes to him, saying vnto him, Lord, trouble not thy selfe: for I am not worthy that thou shouldest enter vnder my roofe:
ತಸ್ಮಾದ್ ಯೀಶುಸ್ತೈಃ ಸಹ ಗತ್ವಾ ನಿವೇಶನಸ್ಯ ಸಮೀಪಂ ಪ್ರಾಪ, ತದಾ ಸ ಶತಸೇನಾಪತಿ ರ್ವಕ್ಷ್ಯಮಾಣವಾಕ್ಯಂ ತಂ ವಕ್ತುಂ ಬನ್ಧೂನ್ ಪ್ರಾಹಿಣೋತ್| ಹೇ ಪ್ರಭೋ ಸ್ವಯಂ ಶ್ರಮೋ ನ ಕರ್ತ್ತವ್ಯೋ ಯದ್ ಭವತಾ ಮದ್ಗೇಹಮಧ್ಯೇ ಪಾದಾರ್ಪಣಂ ಕ್ರಿಯೇತ ತದಪ್ಯಹಂ ನಾರ್ಹಾಮಿ,
7 Wherefore I thought not my selfe worthy to come vnto thee: but say the word, and my seruant shalbe whole:
ಕಿಞ್ಚಾಹಂ ಭವತ್ಸಮೀಪಂ ಯಾತುಮಪಿ ನಾತ್ಮಾನಂ ಯೋಗ್ಯಂ ಬುದ್ಧವಾನ್, ತತೋ ಭವಾನ್ ವಾಕ್ಯಮಾತ್ರಂ ವದತು ತೇನೈವ ಮಮ ದಾಸಃ ಸ್ವಸ್ಥೋ ಭವಿಷ್ಯತಿ|
8 For I likewise am a man set vnder authoritie, and haue vnder mee souldiers, and I say vnto one, Goe, and he goeth: and to another, Come, and hee commeth: and to my seruant, Doe this, and he doeth it.
ಯಸ್ಮಾದ್ ಅಹಂ ಪರಾಧೀನೋಪಿ ಮಮಾಧೀನಾ ಯಾಃ ಸೇನಾಃ ಸನ್ತಿ ತಾಸಾಮ್ ಏಕಜನಂ ಪ್ರತಿ ಯಾಹೀತಿ ಮಯಾ ಪ್ರೋಕ್ತೇ ಸ ಯಾತಿ; ತದನ್ಯಂ ಪ್ರತಿ ಆಯಾಹೀತಿ ಪ್ರೋಕ್ತೇ ಸ ಆಯಾತಿ; ತಥಾ ನಿಜದಾಸಂ ಪ್ರತಿ ಏತತ್ ಕುರ್ವ್ವಿತಿ ಪ್ರೋಕ್ತೇ ಸ ತದೇವ ಕರೋತಿ|
9 When Iesus heard these things, he marueiled at him, and turned him, and said to the people, that followed him, I say vnto you, I haue not found so great faith, no not in Israel.
ಯೀಶುರಿದಂ ವಾಕ್ಯಂ ಶ್ರುತ್ವಾ ವಿಸ್ಮಯಂ ಯಯೌ, ಮುಖಂ ಪರಾವರ್ತ್ಯ ಪಶ್ಚಾದ್ವರ್ತ್ತಿನೋ ಲೋಕಾನ್ ಬಭಾಷೇ ಚ, ಯುಷ್ಮಾನಹಂ ವದಾಮಿ ಇಸ್ರಾಯೇಲೋ ವಂಶಮಧ್ಯೇಪಿ ವಿಶ್ವಾಸಮೀದೃಶಂ ನ ಪ್ರಾಪ್ನವಂ|
10 And when they that were sent, turned backe to the house, they founde the seruant that was sicke, whole.
ತತಸ್ತೇ ಪ್ರೇಷಿತಾ ಗೃಹಂ ಗತ್ವಾ ತಂ ಪೀಡಿತಂ ದಾಸಂ ಸ್ವಸ್ಥಂ ದದೃಶುಃ|
11 And it came to passe the day after, that he went into a citie called Nain, and many of his disciples went with him, and a great multitude.
ಪರೇಽಹನಿ ಸ ನಾಯೀನಾಖ್ಯಂ ನಗರಂ ಜಗಾಮ ತಸ್ಯಾನೇಕೇ ಶಿಷ್ಯಾ ಅನ್ಯೇ ಚ ಲೋಕಾಸ್ತೇನ ಸಾರ್ದ್ಧಂ ಯಯುಃ|
12 Nowe when hee came neere to the gate of the citie, behold, there was a dead man caried out, who was the onely begotten sonne of his mother, which was a widowe, and much people of the citie was with her.
ತೇಷು ತನ್ನಗರಸ್ಯ ದ್ವಾರಸನ್ನಿಧಿಂ ಪ್ರಾಪ್ತೇಷು ಕಿಯನ್ತೋ ಲೋಕಾ ಏಕಂ ಮೃತಮನುಜಂ ವಹನ್ತೋ ನಗರಸ್ಯ ಬಹಿರ್ಯಾನ್ತಿ, ಸ ತನ್ಮಾತುರೇಕಪುತ್ರಸ್ತನ್ಮಾತಾ ಚ ವಿಧವಾ; ತಯಾ ಸಾರ್ದ್ಧಂ ತನ್ನಗರೀಯಾ ಬಹವೋ ಲೋಕಾ ಆಸನ್|
13 And when the Lord sawe her, he had compassion on her, and said vnto her, Weepe not.
ಪ್ರಭುಸ್ತಾಂ ವಿಲೋಕ್ಯ ಸಾನುಕಮ್ಪಃ ಕಥಯಾಮಾಸ, ಮಾ ರೋದೀಃ| ಸ ಸಮೀಪಮಿತ್ವಾ ಖಟ್ವಾಂ ಪಸ್ಪರ್ಶ ತಸ್ಮಾದ್ ವಾಹಕಾಃ ಸ್ಥಗಿತಾಸ್ತಮ್ಯುಃ;
14 And he went and touched the coffin (and they that bare him, stoode still) and he said, Yong man, I say vnto thee, Arise.
ತದಾ ಸ ಉವಾಚ ಹೇ ಯುವಮನುಷ್ಯ ತ್ವಮುತ್ತಿಷ್ಠ, ತ್ವಾಮಹಮ್ ಆಜ್ಞಾಪಯಾಮಿ|
15 And he that was dead, sate vp, and began to speake, and he deliuered him to his mother.
ತಸ್ಮಾತ್ ಸ ಮೃತೋ ಜನಸ್ತತ್ಕ್ಷಣಮುತ್ಥಾಯ ಕಥಾಂ ಪ್ರಕಥಿತಃ; ತತೋ ಯೀಶುಸ್ತಸ್ಯ ಮಾತರಿ ತಂ ಸಮರ್ಪಯಾಮಾಸ|
16 Then there came a feare on them all, and they glorified God, saying, A great Prophet is risen among vs, and God hath visited his people.
ತಸ್ಮಾತ್ ಸರ್ವ್ವೇ ಲೋಕಾಃ ಶಶಙ್ಕಿರೇ; ಏಕೋ ಮಹಾಭವಿಷ್ಯದ್ವಾದೀ ಮಧ್ಯೇಽಸ್ಮಾಕಮ್ ಸಮುದೈತ್, ಈಶ್ವರಶ್ಚ ಸ್ವಲೋಕಾನನ್ವಗೃಹ್ಲಾತ್ ಕಥಾಮಿಮಾಂ ಕಥಯಿತ್ವಾ ಈಶ್ವರಂ ಧನ್ಯಂ ಜಗದುಃ|
17 And this rumour of him went foorth throughout all Iudea, and throughout all the region round about.
ತತಃ ಪರಂ ಸಮಸ್ತಂ ಯಿಹೂದಾದೇಶಂ ತಸ್ಯ ಚತುರ್ದಿಕ್ಸ್ಥದೇಶಞ್ಚ ತಸ್ಯೈತತ್ಕೀರ್ತ್ತಿ ರ್ವ್ಯಾನಶೇ|
18 And the disciples of Iohn shewed him of all these things.
ತತಃ ಪರಂ ಯೋಹನಃ ಶಿಷ್ಯೇಷು ತಂ ತದ್ವೃತ್ತಾನ್ತಂ ಜ್ಞಾಪಿತವತ್ಸು
19 So Iohn called vnto him two certaine men of his disciples, and sent them to Iesus, saying, Art thou hee that should come, or shall we waite for another?
ಸ ಸ್ವಶಿಷ್ಯಾಣಾಂ ದ್ವೌ ಜನಾವಾಹೂಯ ಯೀಶುಂ ಪ್ರತಿ ವಕ್ಷ್ಯಮಾಣಂ ವಾಕ್ಯಂ ವಕ್ತುಂ ಪ್ರೇಷಯಾಮಾಸ, ಯಸ್ಯಾಗಮನಮ್ ಅಪೇಕ್ಷ್ಯ ತಿಷ್ಠಾಮೋ ವಯಂ ಕಿಂ ಸ ಏವ ಜನಸ್ತ್ವಂ? ಕಿಂ ವಯಮನ್ಯಮಪೇಕ್ಷ್ಯ ಸ್ಥಾಸ್ಯಾಮಃ?
20 And when the men were come vnto him, they said, Iohn Baptist hath sent vs vnto thee, saying, Art thou hee that should come, or shall we waite for another?
ಪಶ್ಚಾತ್ತೌ ಮಾನವೌ ಗತ್ವಾ ಕಥಯಾಮಾಸತುಃ, ಯಸ್ಯಾಗಮನಮ್ ಅಪೇಕ್ಷ್ಯ ತಿಷ್ಠಾಮೋ ವಯಂ, ಕಿಂ ಸಏವ ಜನಸ್ತ್ವಂ? ಕಿಂ ವಯಮನ್ಯಮಪೇಕ್ಷ್ಯ ಸ್ಥಾಸ್ಯಾಮಃ? ಕಥಾಮಿಮಾಂ ತುಭ್ಯಂ ಕಥಯಿತುಂ ಯೋಹನ್ ಮಜ್ಜಕ ಆವಾಂ ಪ್ರೇಷಿತವಾನ್|
21 And at that time, he cured many of their sickenesses, and plagues, and of euill spirites, and vnto many blinde men he gaue sight freely.
ತಸ್ಮಿನ್ ದಣ್ಡೇ ಯೀಶೂರೋಗಿಣೋ ಮಹಾವ್ಯಾಧಿಮತೋ ದುಷ್ಟಭೂತಗ್ರಸ್ತಾಂಶ್ಚ ಬಹೂನ್ ಸ್ವಸ್ಥಾನ್ ಕೃತ್ವಾ, ಅನೇಕಾನ್ಧೇಭ್ಯಶ್ಚಕ್ಷುಂಷಿ ದತ್ತ್ವಾ ಪ್ರತ್ಯುವಾಚ,
22 And Iesus answered, and saide vnto them, Goe your wayes and shewe Iohn, what things ye haue seene and heard: that the blinde see, the halt goe, the lepers are cleansed, the deafe heare, the dead are raised, and the poore receiue the Gospel.
ಯುವಾಂ ವ್ರಜತಮ್ ಅನ್ಧಾ ನೇತ್ರಾಣಿ ಖಞ್ಜಾಶ್ಚರಣಾನಿ ಚ ಪ್ರಾಪ್ನುವನ್ತಿ, ಕುಷ್ಠಿನಃ ಪರಿಷ್ಕ್ರಿಯನ್ತೇ, ಬಧಿರಾಃ ಶ್ರವಣಾನಿ ಮೃತಾಶ್ಚ ಜೀವನಾನಿ ಪ್ರಾಪ್ನುವನ್ತಿ, ದರಿದ್ರಾಣಾಂ ಸಮೀಪೇಷು ಸುಸಂವಾದಃ ಪ್ರಚಾರ್ಯ್ಯತೇ, ಯಂ ಪ್ರತಿ ವಿಘ್ನಸ್ವರೂಪೋಹಂ ನ ಭವಾಮಿ ಸ ಧನ್ಯಃ,
23 And blessed is hee, that shall not be offended in me.
ಏತಾನಿ ಯಾನಿ ಪಶ್ಯಥಃ ಶೃಣುಥಶ್ಚ ತಾನಿ ಯೋಹನಂ ಜ್ಞಾಪಯತಮ್|
24 And when the messengers of Iohn were departed, hee began to speake vnto the people, of Iohn, What went ye out into the wildernes to see? A reede shaken with the winde?
ತಯೋ ರ್ದೂತಯೋ ರ್ಗತಯೋಃ ಸತೋ ರ್ಯೋಹನಿ ಸ ಲೋಕಾನ್ ವಕ್ತುಮುಪಚಕ್ರಮೇ, ಯೂಯಂ ಮಧ್ಯೇಪ್ರಾನ್ತರಂ ಕಿಂ ದ್ರಷ್ಟುಂ ನಿರಗಮತ? ಕಿಂ ವಾಯುನಾ ಕಮ್ಪಿತಂ ನಡಂ?
25 But what went ye out to see? A man clothed in soft rayment? beholde, they which are gorgeously apparelled, and liue delicately, are in Kings courtes.
ಯೂಯಂ ಕಿಂ ದ್ರಷ್ಟುಂ ನಿರಗಮತ? ಕಿಂ ಸೂಕ್ಷ್ಮವಸ್ತ್ರಪರಿಧಾಯಿನಂ ಕಮಪಿ ನರಂ? ಕಿನ್ತು ಯೇ ಸೂಕ್ಷ್ಮಮೃದುವಸ್ತ್ರಾಣಿ ಪರಿದಧತಿ ಸೂತ್ತಮಾನಿ ದ್ರವ್ಯಾಣಿ ಭುಞ್ಜತೇ ಚ ತೇ ರಾಜಧಾನೀಷು ತಿಷ್ಠನ್ತಿ|
26 But what went ye foorth to see? A Prophet? yea, I say to you, and greater then a Prophet.
ತರ್ಹಿ ಯೂಯಂ ಕಿಂ ದ್ರಷ್ಟುಂ ನಿರಗಮತ? ಕಿಮೇಕಂ ಭವಿಷ್ಯದ್ವಾದಿನಂ? ತದೇವ ಸತ್ಯಂ ಕಿನ್ತು ಸ ಪುಮಾನ್ ಭವಿಷ್ಯದ್ವಾದಿನೋಪಿ ಶ್ರೇಷ್ಠ ಇತ್ಯಹಂ ಯುಷ್ಮಾನ್ ವದಾಮಿ;
27 This is he of whom it is written, Beholde, I sende my messenger before thy face, which shall prepare thy way before thee.
ಪಶ್ಯ ಸ್ವಕೀಯದೂತನ್ತು ತವಾಗ್ರ ಪ್ರೇಷಯಾಮ್ಯಹಂ| ಗತ್ವಾ ತ್ವದೀಯಮಾರ್ಗನ್ತು ಸ ಹಿ ಪರಿಷ್ಕರಿಷ್ಯತಿ| ಯದರ್ಥೇ ಲಿಪಿರಿಯಮ್ ಆಸ್ತೇ ಸ ಏವ ಯೋಹನ್|
28 For I say vnto you, there is no greater Prophet then Iohn, among them that are begotten of women: neuerthelesse, hee that is the least in the kingdome of God, is greater then he.
ಅತೋ ಯುಷ್ಮಾನಹಂ ವದಾಮಿ ಸ್ತ್ರಿಯಾ ಗರ್ಬ್ಭಜಾತಾನಾಂ ಭವಿಷ್ಯದ್ವಾದಿನಾಂ ಮಧ್ಯೇ ಯೋಹನೋ ಮಜ್ಜಕಾತ್ ಶ್ರೇಷ್ಠಃ ಕೋಪಿ ನಾಸ್ತಿ, ತತ್ರಾಪಿ ಈಶ್ವರಸ್ಯ ರಾಜ್ಯೇ ಯಃ ಸರ್ವ್ವಸ್ಮಾತ್ ಕ್ಷುದ್ರಃ ಸ ಯೋಹನೋಪಿ ಶ್ರೇಷ್ಠಃ|
29 Then all the people that heard, and the Publicanes iustified God, being baptized with the baptisme of Iohn.
ಅಪರಞ್ಚ ಸರ್ವ್ವೇ ಲೋಕಾಃ ಕರಮಞ್ಚಾಯಿನಶ್ಚ ತಸ್ಯ ವಾಕ್ಯಾನಿ ಶ್ರುತ್ವಾ ಯೋಹನಾ ಮಜ್ಜನೇನ ಮಜ್ಜಿತಾಃ ಪರಮೇಶ್ವರಂ ನಿರ್ದೋಷಂ ಮೇನಿರೇ|
30 But the Pharises and the expounders of the Law despised the counsell of God against themselues, and were not baptized of him.
ಕಿನ್ತು ಫಿರೂಶಿನೋ ವ್ಯವಸ್ಥಾಪಕಾಶ್ಚ ತೇನ ನ ಮಜ್ಜಿತಾಃ ಸ್ವಾನ್ ಪ್ರತೀಶ್ವರಸ್ಯೋಪದೇಶಂ ನಿಷ್ಫಲಮ್ ಅಕುರ್ವ್ವನ್|
31 And the Lord saide, Whereunto shall I liken the men of this generation? and what thing are they like vnto?
ಅಥ ಪ್ರಭುಃ ಕಥಯಾಮಾಸ, ಇದಾನೀನ್ತನಜನಾನ್ ಕೇನೋಪಮಾಮಿ? ತೇ ಕಸ್ಯ ಸದೃಶಾಃ?
32 They are like vnto litle children sitting in the market place, and crying one to another, and saying, We haue piped vnto you, and ye haue not daunced: we haue mourned to you, and ye haue not wept.
ಯೇ ಬಾಲಕಾ ವಿಪಣ್ಯಾಮ್ ಉಪವಿಶ್ಯ ಪರಸ್ಪರಮ್ ಆಹೂಯ ವಾಕ್ಯಮಿದಂ ವದನ್ತಿ, ವಯಂ ಯುಷ್ಮಾಕಂ ನಿಕಟೇ ವಂಶೀರವಾದಿಷ್ಮ, ಕಿನ್ತು ಯೂಯಂ ನಾನರ್ತ್ತಿಷ್ಟ, ವಯಂ ಯುಷ್ಮಾಕಂ ನಿಕಟ ಅರೋದಿಷ್ಮ, ಕಿನ್ತು ಯುಯಂ ನ ವ್ಯಲಪಿಷ್ಟ, ಬಾಲಕೈರೇತಾದೃಶೈಸ್ತೇಷಾಮ್ ಉಪಮಾ ಭವತಿ|
33 For Iohn Baptist came, neither eating bread, nor drinking wine: and ye say, He hath the deuil.
ಯತೋ ಯೋಹನ್ ಮಜ್ಜಕ ಆಗತ್ಯ ಪೂಪಂ ನಾಖಾದತ್ ದ್ರಾಕ್ಷಾರಸಞ್ಚ ನಾಪಿವತ್ ತಸ್ಮಾದ್ ಯೂಯಂ ವದಥ, ಭೂತಗ್ರಸ್ತೋಯಮ್|
34 The Sonne of man is come, and eateth and drinketh: and ye say, Beholde, a man which is a glutton, and a drinker of wine, a friend of Publicanes and sinners:
ತತಃ ಪರಂ ಮಾನವಸುತ ಆಗತ್ಯಾಖಾದದಪಿವಞ್ಚ ತಸ್ಮಾದ್ ಯೂಯಂ ವದಥ, ಖಾದಕಃ ಸುರಾಪಶ್ಚಾಣ್ಡಾಲಪಾಪಿನಾಂ ಬನ್ಧುರೇಕೋ ಜನೋ ದೃಶ್ಯತಾಮ್|
35 But wisdome is iustified of all her children.
ಕಿನ್ತು ಜ್ಞಾನಿನೋ ಜ್ಞಾನಂ ನಿರ್ದೋಷಂ ವಿದುಃ|
36 And one of the Pharises desired him that hee would eate with him: and hee went into the Pharises house, and sate downe at table.
ಪಶ್ಚಾದೇಕಃ ಫಿರೂಶೀ ಯೀಶುಂ ಭೋಜನಾಯ ನ್ಯಮನ್ತ್ರಯತ್ ತತಃ ಸ ತಸ್ಯ ಗೃಹಂ ಗತ್ವಾ ಭೋಕ್ತುಮುಪವಿಷ್ಟಃ|
37 And beholde, a woman in the citie, which was a sinner, when she knewe that Iesus sate at table in the Pharises house, shee brought a boxe of oyntment.
ಏತರ್ಹಿ ತತ್ಫಿರೂಶಿನೋ ಗೃಹೇ ಯೀಶು ರ್ಭೇಕ್ತುಮ್ ಉಪಾವೇಕ್ಷೀತ್ ತಚ್ಛ್ರುತ್ವಾ ತನ್ನಗರವಾಸಿನೀ ಕಾಪಿ ದುಷ್ಟಾ ನಾರೀ ಪಾಣ್ಡರಪ್ರಸ್ತರಸ್ಯ ಸಮ್ಪುಟಕೇ ಸುಗನ್ಧಿತೈಲಮ್ ಆನೀಯ
38 And shee stoode at his feete behinde him weeping, and began to wash his feete with teares, and did wipe them with the heares of her head, and kissed his feete, and anoynted them with the oyntment.
ತಸ್ಯ ಪಶ್ಚಾತ್ ಪಾದಯೋಃ ಸನ್ನಿಧೌ ತಸ್ಯೌ ರುದತೀ ಚ ನೇತ್ರಾಮ್ಬುಭಿಸ್ತಸ್ಯ ಚರಣೌ ಪ್ರಕ್ಷಾಲ್ಯ ನಿಜಕಚೈರಮಾರ್ಕ್ಷೀತ್, ತತಸ್ತಸ್ಯ ಚರಣೌ ಚುಮ್ಬಿತ್ವಾ ತೇನ ಸುಗನ್ಧಿತೈಲೇನ ಮಮರ್ದ|
39 Nowe when the Pharise which bade him, saw it, he spake within himselfe, saying, If this man were a Prophet, hee woulde surely haue knowen who, and what maner of woman this is which toucheth him: for she is a sinner.
ತಸ್ಮಾತ್ ಸ ನಿಮನ್ತ್ರಯಿತಾ ಫಿರೂಶೀ ಮನಸಾ ಚಿನ್ತಯಾಮಾಸ, ಯದ್ಯಯಂ ಭವಿಷ್ಯದ್ವಾದೀ ಭವೇತ್ ತರ್ಹಿ ಏನಂ ಸ್ಪೃಶತಿ ಯಾ ಸ್ತ್ರೀ ಸಾ ಕಾ ಕೀದೃಶೀ ಚೇತಿ ಜ್ಞಾತುಂ ಶಕ್ನುಯಾತ್ ಯತಃ ಸಾ ದುಷ್ಟಾ|
40 And Iesus answered, and saide vnto him, Simon, I haue somewhat to say vnto thee. And he said, Master, say on.
ತದಾ ಯಾಶುಸ್ತಂ ಜಗಾದ, ಹೇ ಶಿಮೋನ್ ತ್ವಾಂ ಪ್ರತಿ ಮಮ ಕಿಞ್ಚಿದ್ ವಕ್ತವ್ಯಮಸ್ತಿ; ತಸ್ಮಾತ್ ಸ ಬಭಾಷೇ, ಹೇ ಗುರೋ ತದ್ ವದತು|
41 There was a certaine lender which had two detters: the one ought fiue hundreth pence, and the other fiftie:
ಏಕೋತ್ತಮರ್ಣಸ್ಯ ದ್ವಾವಧಮರ್ಣಾವಾಸ್ತಾಂ, ತಯೋರೇಕಃ ಪಞ್ಚಶತಾನಿ ಮುದ್ರಾಪಾದಾನ್ ಅಪರಶ್ಚ ಪಞ್ಚಾಶತ್ ಮುದ್ರಾಪಾದಾನ್ ಧಾರಯಾಮಾಸ|
42 When they had nothing to pay, he forgaue them both: Which of them therefore, tell mee, will loue him most?
ತದನನ್ತರಂ ತಯೋಃ ಶೋಧ್ಯಾಭಾವಾತ್ ಸ ಉತ್ತಮರ್ಣಸ್ತಯೋ ರೃಣೇ ಚಕ್ಷಮೇ; ತಸ್ಮಾತ್ ತಯೋರ್ದ್ವಯೋಃ ಕಸ್ತಸ್ಮಿನ್ ಪ್ರೇಷ್ಯತೇ ಬಹು? ತದ್ ಬ್ರೂಹಿ|
43 Simon answered, and said, I suppose that he, to whom he forgaue most. And he said vnto him, Thou hast truely iudged.
ಶಿಮೋನ್ ಪ್ರತ್ಯುವಾಚ, ಮಯಾ ಬುಧ್ಯತೇ ಯಸ್ಯಾಧಿಕಮ್ ಋಣಂ ಚಕ್ಷಮೇ ಸ ಇತಿ; ತತೋ ಯೀಶುಸ್ತಂ ವ್ಯಾಜಹಾರ, ತ್ವಂ ಯಥಾರ್ಥಂ ವ್ಯಚಾರಯಃ|
44 Then he turned to the woman, and said vnto Simon, Seest thou this woman? I entred into thine house, and thou gauest mee no water to my feete: but she hath washed my feete with teares, and wiped them with the heares of her head.
ಅಥ ತಾಂ ನಾರೀಂ ಪ್ರತಿ ವ್ಯಾಘುಠ್ಯ ಶಿಮೋನಮವೋಚತ್, ಸ್ತ್ರೀಮಿಮಾಂ ಪಶ್ಯಸಿ? ತವ ಗೃಹೇ ಮಯ್ಯಾಗತೇ ತ್ವಂ ಪಾದಪ್ರಕ್ಷಾಲನಾರ್ಥಂ ಜಲಂ ನಾದಾಃ ಕಿನ್ತು ಯೋಷಿದೇಷಾ ನಯನಜಲೈ ರ್ಮಮ ಪಾದೌ ಪ್ರಕ್ಷಾಲ್ಯ ಕೇಶೈರಮಾರ್ಕ್ಷೀತ್|
45 Thou gauest me no kisse: but she, since the time I came in, hath not ceased to kisse my feete.
ತ್ವಂ ಮಾಂ ನಾಚುಮ್ಬೀಃ ಕಿನ್ತು ಯೋಷಿದೇಷಾ ಸ್ವೀಯಾಗಮನಾದಾರಭ್ಯ ಮದೀಯಪಾದೌ ಚುಮ್ಬಿತುಂ ನ ವ್ಯರಂಸ್ತ|
46 Mine head with oyle thou didest not anoint: but she hath anoynted my feete with oyntment.
ತ್ವಞ್ಚ ಮದೀಯೋತ್ತಮಾಙ್ಗೇ ಕಿಞ್ಚಿದಪಿ ತೈಲಂ ನಾಮರ್ದೀಃ ಕಿನ್ತು ಯೋಷಿದೇಷಾ ಮಮ ಚರಣೌ ಸುಗನ್ಧಿತೈಲೇನಾಮರ್ದ್ದೀತ್|
47 Wherefore I say vnto thee, many sinnes are forgiuen her: for she loued much. To whom a litle is forgiuen, he doeth loue a litle.
ಅತಸ್ತ್ವಾಂ ವ್ಯಾಹರಾಮಿ, ಏತಸ್ಯಾ ಬಹು ಪಾಪಮಕ್ಷಮ್ಯತ ತತೋ ಬಹು ಪ್ರೀಯತೇ ಕಿನ್ತು ಯಸ್ಯಾಲ್ಪಪಾಪಂ ಕ್ಷಮ್ಯತೇ ಸೋಲ್ಪಂ ಪ್ರೀಯತೇ|
48 And he saide vnto her, Thy sinnes are forgiuen thee.
ತತಃ ಪರಂ ಸ ತಾಂ ಬಭಾಷೇ, ತ್ವದೀಯಂ ಪಾಪಮಕ್ಷಮ್ಯತ|
49 And they that sate at table with him, began to say within themselues, Who is this that euen forgiueth sinnes?
ತದಾ ತೇನ ಸಾರ್ದ್ಧಂ ಯೇ ಭೋಕ್ತುಮ್ ಉಪವಿವಿಶುಸ್ತೇ ಪರಸ್ಪರಂ ವಕ್ತುಮಾರೇಭಿರೇ, ಅಯಂ ಪಾಪಂ ಕ್ಷಮತೇ ಕ ಏಷಃ?
50 And he said to the woman, Thy faith hath saued thee: goe in peace.
ಕಿನ್ತು ಸ ತಾಂ ನಾರೀಂ ಜಗಾದ, ತವ ವಿಶ್ವಾಸಸ್ತ್ವಾಂ ಪರ್ಯ್ಯತ್ರಾಸ್ತ ತ್ವಂ ಕ್ಷೇಮೇಣ ವ್ರಜ|
