Lamentations 3
1 I am the man, that hath seene affliction in the rod of his indignation.
(Аләф) Мән униң ғәзәп тайиғини йәп җәбир-зулум көргән адәмдурмән.
2 He hath ledde mee, and brought me into darkenes, but not to light.
Мени У һайдивәтти, Нурға әмәс, бәлки қараңғулуққа маңдурди;
3 Surely he is turned against me: he turneth his hand against me all the day.
Бәрһәқ, У күн бойи қолини маңа қайта-қайта һуҗум қилдурди;
4 My flesh and my skinne hath he caused to waxe olde, and he hath broken my bones.
(Бәт) Әтлиримни вә терилиримни қақшал қиливәтти, Сүйәклиримни сундурувәтти.
5 He hath builded against me, and compassed me with gall, and labour.
У маңа муһасирә қурди, Өт сүйи вә җапа билән мени қапсивалди.
6 He hath set me in darke places, as they that be dead for euer.
У мени өлгили узун болғанлардәк қап қараңғу җайларда турушқа мәҗбур қилди.
7 He hath hedged about mee, that I cannot get out: he hath made my chaines heauy.
(Гимәл) У мени чиқалмайдиған қилип читлап қоршивалди; Зәнҗиримни еғир қилди.
8 Also when I cry and showte, hee shutteth out my prayer.
Мән вақирап нида қилсамму, У дуайимни һеч иштимиди.
9 He hath stopped vp my wayes with hewen stone, and turned away my paths.
У йоллиримни җипсилашқан таш там билән тосувалди, Чиғир йоллиримни әгир-тоқай қиливәтти.
10 He was vnto me as a beare lying in waite, and as a Lion in secret places.
(Даләт) У маңа пайлап ятқан ейиқтәк, Пистирмида ятқан ширдәктур.
11 He hath stopped my wayes, and pulled me in pieces: he hath made me desolate.
Мени йоллиримдин бурап тетма-титма қилди; Мени түгәштүрди.
12 He hath bent his bow and made me a marke for the arrow.
У оқясини керип, Мени оқиниң қариси қилди.
13 Hee caused the arrowes of his quiuer to enter into my reines.
(Хе) Оқденидики оқларни бөрәклиримгә санҗитқузди.
14 I was a derision to all my people, and their song all the day.
Мән өз хәлқимгә рәсва объекти, Күн бойи уларниң мәсқирә нахшисиниң нишани болдум.
15 He hath filled me with bitternes, and made me drunken with wormewood.
У маңа зәрдабни тойғичә жутқузуп, Кәкрә сүйини тойғичә ичкүзди.
16 He hath also broken my teeth with stones, and hath couered me with ashes.
(Вав) У чишлиримни шеғил ташлар билән чеқивәтти, Мени күлләрдә түгүлдүрди;
17 Thus my soule was farre off from peace: I forgate prosperitie,
Җеним тинич-хатирҗәмликтин жирақлаштурулди; Арамбәхшниң немә екәнлигини унтуп кәттим.
18 And I saide, My strength and mine hope is perished from the Lord,
Мән: «Дәрманим қалмиди, Пәрвәрдигардин үмүтүм қалмиди» — дедим.
19 Remembring mine affliction, and my mourning, the wormewood and the gall.
(Заин) Мениң хар қилинғанлиримни, сәргәдан болғанлиримни, Әмән вә өт сүйини [йәп-ичкинимни] есиңгә кәлтүргәйсән!
20 My soule hath them in remembrance, and is humbled in me.
Җеним буларни һәрдайим әсләватиду, Йәргә кирип кәткидәк болмақта.
21 I consider this in mine heart: therefore haue I hope.
Лекин шуни көңлүмгә кәлтүрүп әсләймәнки, Шуниң билән үмүт қайтидин яниду, —
22 It is the Lordes mercies that wee are not consumed, because his compassions faile not.
(Хәт) Мана, Пәрвәрдигарниң өзгәрмәс меһриванлиқлири! Шуңа биз түгәшмидуқ; Чүнки Униң рәһимдиллиқлириниң айиғи йоқтур;
23 They are renued euery morning: great is thy faithfulnesse.
Улар һәр сәһәрдә йеңилиниду; Сениң һәқиқәт-садиқлиғиң толиму молдур!
24 The Lord is my portion, sayth my soule: therefore wil I hope in him.
Өз-өзүмгә: «Пәрвәрдигар мениң несивәмдур; Шуңа мән Униңға үмүт бағлаймән» — дәймән.
25 The Lord is good vnto them, that trust in him, and to the soule that seeketh him.
(Тәт) Пәрвәрдигар Өзини күткәнләргә, Өзини издигән җан егисигә меһривандур;
26 It is good both to trust, and to waite for the saluation of the Lord.
Пәрвәрдигарниң ниҗатини күтүш, Уни сүкүт ичидә күтүш яхшидур.
27 It is good for a man that he beare the yoke in his youth.
Адәмниң яш вақтида боюнтуруқни көтириши яхшидур.
28 He sitteth alone, and keepeth silence, because he hath borne it vpon him.
(Йод) У йеганә болуп сүкүт қилип олтарсун; Чүнки Рәб буни униңға жүклиди.
29 He putteth his mouth in the dust, if there may be hope.
Йүзини топа-тупраққа тәккүзсун, — Еһтимал, үмүт болуп қалар?
30 Hee giueth his cheeke to him that smiteth him: he is filled full with reproches.
Мәңзини урғучиға тутуп бәрсун; Тил-аһанәтләрни тойғичә ишитсун!
31 For the Lord will not forsake for euer.
(Каф) Чүнки Рәб әбәдил-әбәд инсандин ваз кәчмәйду;
32 But though he sende affliction, yet will he haue compassion according to the multitude of his mercies.
Азар бәргән болсиму, Өзгәрмәс меһриванлиқлириниң моллуғи билән ичини ағритиду;
33 For he doeth not punish willingly, nor afflict the children of men,
Чүнки У инсан балилирини хар қилишни яки азаплашни халиған әмәстур.
34 In stamping vnder his feete all the prisoners of the earth,
(Ламәд) Йәр йүзидики барлиқ әсирләрни аяқ астида янҗишқа,
35 In ouerthrowing the right of a man before the face of the most high,
Һәммидин Алий Болғучиниң алдида адәмни өз һәққидин мәһрум қилишқа,
36 In subuerting a man in his cause: the Lord seeth it not.
Инсанға өз дәвасида увал қилишқа, — Рәб буларниң һәммисигә гувачи әмәсму?
37 Who is he then that sayth, and it commeth to passe, and the Lord commandeth it not?
(Мәм) Рәб уни буйрумиған болса, Ким дегинини әмәлгә ашуралисун?
38 Out of the mouth of the most high proceedeth not euill and good?
Күлпәтләр болсун, бәхит-саадәт болсун, һәммиси Һәммидин Алий Болғучиниң ағзидин кәлгән әмәсму?
39 Wherefore then is the liuing man sorowfull? man suffreth for his sinne.
Әнди тирик бир инсан немә дәп ағриниду, Адәм балиси гуналириниң җазасидин немә дәп вайсайду?
40 Let vs search and try our wayes, and turne againe to the Lord.
(Нун) Йоллиримизни тәкшүрүп синап биләйли, Пәрвәрдигарниң йениға йәнә қайтайли;
41 Let vs lift vp our hearts with our handes vnto God in the heauens.
Қоллиримизни көңлимиз билән биллә әрштики Тәңригә көтирәйли!
42 We haue sinned, and haue rebelled, therefore thou hast not spared.
Биз итаәтсизлик қилип сәндин йүз өридуқ; Сән кәчүрүм қилмидиң.
43 Thou hast couered vs with wrath, and persecuted vs: thou hast slaine and not spared.
(Самәқ) Сән өзүңни ғәзәп билән қаплап, бизни қоғлидиң; Сән өлтүрдүң, һеч рәһим қилмидиң.
44 Thou hast couered thy selfe with a cloude, that our prayer should not passe through.
Сән Өзүңни булут билән қаплиғансәнки, Дуа-тилавәт униңдин һеч өтәлмәс.
45 Thou hast made vs as the ofscouring and refuse in the middes of the people.
Сән бизни хәлиқләр арисида дашқал вә ниҗасәт қилдиң.
46 All our enemies haue opened their mouth against vs.
(Пе) Барлиқ дүшмәнлиримиз бизгә қарап ағзини йоған ечип [мазақ қилди];
47 Feare, and a snare is come vpon vs with desolation and destruction.
Үстимизгә чүшти алақзадилик вә ора-қапқан, Вәйранчилиқ һәм һалакәт.
48 Mine eye casteth out riuers of water, for the destruction of the daughter of my people.
Хәлқимниң қизи набут болғини үчүн, Көзүмдин яшлар өстәң болуп ақмақта.
49 Mine eye droppeth without stay and ceaseth not,
(Айин) Көзүм яшларни үзүлмәй төкүватиду, Улар һеч тохталмайду,
50 Till the Lord looke downe, and beholde from heauen.
Таки Пәрвәрдигар асманлардин төвәнгә нәзәр селип [һалимизға] қариғичә.
51 Mine eye breaketh mine heart because of all the daughters of my citie.
Мениң көзүм Роһумға азап йәткүзмәктә, Шәһиримниң барлиқ қизлириниң Һали түпәйлидин.
52 Mine enemies chased me sore like a birde, without cause.
(Тсадә) Маңа сәвәпсиз дүшмән болғанлар, Мени қуштәк һәдәп овлап кәлди.
53 They haue shut vp my life in the dungeon, and cast a stone vpon me.
Улар орида җенимни үзмәкчи болуп, Үстүмгә ташни чөриди.
54 Waters flowed ouer mine head, then thought I, I am destroyed.
Сулар бешимдин тешип ақти; Мән: «Үзүп ташландим!» — дедим.
55 I called vpon thy Name, O Lord, out of the lowe dungeon.
(Коф) Һаңниң түвлиридин намиңни чақирип нида қилдим, и Пәрвәрдигар;
56 Thou hast heard my voyce: stoppe not thine eare from my sigh and from my cry.
Сән авазимни аңлидиң; Қутулдурушқа нидайимға қулиқиңни юпурувалмиғин!
57 Thou drewest neere in the day that I called vpon thee: thou saydest, Feare not.
Саңа нида қилған күнидә маңа йеқин кәлдиң, «Қорқма» — дедиң.
58 O Lord, thou hast maintained the cause of my soule, and hast redeemed my life.
(Рәш) И рәб, җенимниң дәвасини өзүң соридиң; Сән маңа һәмҗәмәт болуп һаятимни қутқуздуң.
59 O Lord, thou hast seene my wrong, iudge thou my cause.
И Пәрвәрдигар, маңа болған уваллиқни көрдүңсән; Мән үчүн һөкүм чиқарғайсән;
60 Thou hast seene all their vengeance, and all their deuises against me.
Сән уларниң маңа қилған барлиқ өчмәнликлирини, Барлиқ қәстлирини көрдуңсән.
61 Thou hast heard their reproch, O Lord, and all their imaginations against me:
(Шийн) И Пәрвәрдигар, уларниң аһанәтлирини, Мени барлиқ қәстлигәнлирини аңлидиңсән,
62 The lippes also of those that rose against me, and their whispering against me continually.
Маңа қарши турғанларниң шивирлашлирини, Уларниң күн бойи кәйнимдин кусур-кусур қилишқанлирини аңлидиңсән.
63 Behold, their sitting downe and their rising vp, how I am their song.
Олтарғанлирида, турғанлирида уларға қариғайсән! Мән уларниң [мәсқирә] нахшиси болдум.
64 Giue them a recompence, O Lord, according to the worke of their handes.
(Тав) Уларниң қоллири қилғанлири бойичә, и Пәрвәрдигар, бешиға җаза яндурғайсән;
65 Giue them sorow of heart, euen thy curse to them.
Уларниң көңүллирини каҗ қилғайсән! Бу сениң уларға чүшидиған ләнитиң болиду!
66 Persecute with wrath and destroy them from vnder the heauen, O Lord.
Ғәзәп билән уларни қоғлиғайсән, Уларни Пәрвәрдигарниң асманлири астидин йоқатқайсән!
