< Job 29 >

1 So Iob proceeded and continued his parable, saying,
Oo haddana Ayuub hadalkiisuu sii waday, oo wuxuu yidhi,
2 Oh that I were as in times past, when God preserued me!
Waxaan jeclaan lahaa inaan ahaado sidii waayihii hore, Iyo sidii aan ahaan jiray markii Ilaah i dhawri jiray,
3 When his light shined vpon mine head: and when by his light I walked thorowe the darkenesse,
Markay laambaddiisu madaxayga ku ifin jirtay, Oo aan nuurkiisa gudcurka ku dhex mari jiray,
4 As I was in the dayes of my youth: when Gods prouidence was vpon my tabernacle:
Markii aan xoog lahaan jiray, Oo qarsoodiga Ilaahna teendhadayda saarnaan jiray,
5 When the almightie was yet with me, and my children round about me.
Markii Ilaaha Qaadirka ahu ila jiri jiray, Oo carruurtayduna ay hareerahayga joogi jireen,
6 When I washed my pathes with butter, and when the rocke powred me out riuers of oyle:
Markay tallaabooyinkaygu subagga la barwaaqoobi jireen, Oo ay webiyaasha saliidda ahu dhagaxa iiga soo shubmi jireen!
7 When I went out to the gate, euen to the iudgement seat, and when I caused them to prepare my seate in the streete.
Markaan magaalada iriddeeda u bixi jiray, Oo aan kursigayga meel bannaan ku diyaarin jiray.
8 The yong men saw me, and hid themselues, and the aged arose, and stood vp.
Dhallinyaradu intay i arkaan ayay dhuuman jireen, Oo odayaashuna intay sara joogsadaan ayay istaagi jireen,
9 The princes stayed talke, and layde their hand on their mouth.
Amiirraduna intay hadalka joojiyaan, Ayay afka gacanta saari jireen.
10 The voyce of princes was hidde, and their tongue cleaued to the roofe of their mouth.
Ragga gobta ahuna way aamusi jireen, Oo carrabkoodiina dhabxanagguu ku dhegi jiray.
11 And when the eare heard me, it blessed me: and when the eye sawe me, it gaue witnesse to me.
Waayo, markii dhegu i maqasho, way ii ducayn jirtay, Oo iluna markay i aragto, way ii marag furi jirtay.
12 For I deliuered the poore that cryed, and the fatherlesse, and him that had none to helpe him.
Maxaa yeelay, waxaan samatabbixin jiray miskiinka qaylinaya, Iyo weliba agoonka aan wax u kaalmeeya lahayn.
13 The blessing of him that was ready to perish, came vpon me, and I caused the widowes heart to reioyce.
Ka halligaadda ku dhow ducadiisa ayaa igu soo degi jirtay, Oo ta carmalka ahna qalbigeeda waan ka farxin jiray ilaa ay gabay la rayrayso.
14 I put on iustice, and it couered me: my iudgement was as a robe, and a crowne.
Waxaan huwan jiray xaqnimo, oo iyana dhar bay ii noqon jirtay, Oo caddaaladdayduna waxay ii ahaan jirtay sida khamiis iyo cimaamad oo kale.
15 I was the eyes to the blinde, and I was the feete to the lame.
Kuwa indhaha la' indho baan u ahaan jiray, Kuwa curyaanka ahna cago baan u ahaan jiray.
16 I was a father vnto the poore, and when I knewe not the cause, I sought it out diligently.
Aabbaan u ahaan jiray saboolka baahan, Oo ka aanan aqoonna xaalkiisa waan baadhi jiray.
17 I brake also the chawes of the vnrighteous man, and pluckt the praye out of his teeth.
Ka xaqa daran daamankiisa waan jebin jiray, Oo wixii uu dhufsadana ilkihiisaan ka soo bixin jiray.
18 Then I sayde, I shall die in my nest, and I shall multiplie my dayes as the sand.
Markaasaan is-idhi, Buulkaygaan ku dhex dhiman doonaa, Oo cimrigayguna wuxuu u badan doonaa sida cammuudda oo kale.
19 For my roote is spread out by the water, and the dewe shall lye vpon my branche.
Xididkaygu biyaha xaggooduu u faafayaa, Oo laamahaygana habeenkii oo dhan waxaa saaran sayax.
20 My glory shall renue towarde me, and my bowe shall be restored in mine hand.
Sharaftaydu way igu cusub tahay, Oo qaansadayduna gacantayday ku cusboonaatay.
21 Vnto me men gaue eare, and wayted, and helde their tongue at my counsell.
Dadku dhegtuu ii dhigi jiray, oo i sugi jiray, Oo taladayda aawadeedna way u aamusi jireen.
22 After my wordes they replied not, and my talke dropped vpon them.
Weligood igama ay daba hadlin, Oo hadalkayguna korkooduu ku soo dhibci jiray.
23 And they wayted for me, as for the raine, and they opened their mouth as for the latter rayne.
Oo waxay ii dhawri jireen sidii roobka oo kale, Oo waxay afkooda u kala furi jireen sidii roobka dambe loo sugo.
24 If I laughed on them, they beleeued it not: neither did they cause the light of my countenance to fall.
Waan u af caddayn jiray markay qalbi jabaan, Oo nuurkii jaahaygana hoos uma ay tuuri jirin.
25 I appoynted out their way, and did sit as chiefe, and dwelt as a King in the army, and like him that comforteth the mourners.
Waxaan dooran jiray jidkooda, oo sida nin madax ah ayaan u fadhiisan jiray, Oo waxaan u dhaqmi jiray sidii boqor ciidan dhex fadhiya, Iyo sidii mid u tacsiyeeya kuwa baroorta.

< Job 29 >