Job 17
1 My breath is corrupt: my dayes are cut off, and the graue is readie for me.
“Fryma ime u copëtua, ditët po më shuhen, varri po më pret.
2 There are none but mockers with mee, and mine eye continueth in their bitternesse.
A nuk jam i rrethuar nga njerëz që më përqeshin. Syri im ndalet mbi fyerjet e tyre.
3 Lay downe nowe and put me in suretie for thee: who is hee, that will touch mine hand?
Më jep, pra, një peng pranë teje, përndryshe kush do të më shtrëngonte dorën si garant?
4 For thou hast hid their heart from vnderstanding: therefore shalt thou not set them vp on hie.
Nga që i ke penguar mendjet e tyre të kuptojnë, prandaj nuk do t’i bësh të triumfojnë.
5 For the eyes of his children shall faile, that speaketh flattery to his friends.
Kush i tradhton miqtë deri sa t’i grabisë, ka për t’i parë më pak sytë e fëmijëve të tij.
6 Hee hath also made mee a byword of the people, and I am as a Tabret before them.
Por unë prej tij jam bërë gazi i popujve dhe jam katandisur në një njeri të cilin e pështyjnë në fytyrë.
7 Mine eye therefore is dimme for griefe, and all my strength is like a shadowe.
Syri më erret për shkak të dhembjes dhe tërë gjymtyrët e mia nuk janë veçse hije.
8 The righteous shalbe astonied at this, and the innocent shalbe moued against ye hypocrite.
Njerëzit e drejtë habiten nga kjo, dhe i pafajmi ngrihet kundër të pabesit.
9 But the righteous wil holde his way, and he whose hands are pure, shall increase his strength.
Megjithatë i drejti mbetet i lidhur fort me rrugën e tij, dhe ai që i ka duart e pastra fortësohet gjithnjë e më tepër.
10 All you therefore turne you, and come nowe, and I shall not finde one wise among you.
Sa për ju të gjithë, kthehuni, ejani, pra, sepse midis jush nuk po gjej asnjë njeri të urtë.
11 My dayes are past, mine enterprises are broken, and the thoughts of mine heart
Ditët e mia shkuan dhe planet e mia u prishën, pikërisht ato dëshira që unë ushqeja në zemër.
12 Haue changed the nyght for the day, and the light that approched, for darkenesse.
Ata e ndërrojnë natën në ditë, “drita është afër”, thonë, për shkak të errësirës.
13 Though I hope, yet the graue shall bee mine house, and I shall make my bed in the darke. (Sheol h7585)
Në rast se e pres Sheolin si shtëpinë time në rast se e shtrij shtrojen time në terr, (Sheol h7585)
14 I shall say to corruption, Thou art my father, and to the worme, Thou art my mother and my sister.
në rast se i them vendvarrit: “Ti je ati im”, dhe krimbave: “Jeni nëna ime dhe motra ime”,
15 Where is then now mine hope? or who shall consider the thing, that I hoped for?
ku është, pra, shpresa ime? Kush mund të dallojë ndonjë shpresë për mua?
