Hebrews 3
1 Therefore, holy brethren, partakers of the heauenly vocation, consider the Apostle and high Priest of our profession Christ Iesus:
เห สฺวรฺคียสฺยาหฺวานสฺย สหภาคิน: ปวิตฺรภฺราตร: , อสฺมากํ ธรฺมฺมปฺรติชฺญายา ทูโต'คฺรสรศฺจ โย ยีศุสฺตมฺ อาโลจธฺวํฯ
2 Who was faithfull to him that hath appointed him, euen as Moses was in al his house.
มูสา ยทฺวตฺ ตสฺย สรฺวฺวปริวารมเธฺย วิศฺวาสฺย อาสีตฺ, ตทฺวตฺ อยมปิ สฺวนิโยชกสฺย สมีเป วิศฺวาโสฺย ภวติฯ
3 For this man is counted worthy of more glory then Moses, inasmuch as he which hath builded the house, hath more honour then the house.
ปริวาราจฺจ ยทฺวตฺ ตตฺสฺถาปยิตุรธิกํ เคารวํ ภวติ ตทฺวตฺ มูสโส'ยํ พหุตรเคารวสฺย โยโคฺย ภวติฯ
4 For euery house is builded of some man, and he that hath built all things, is God.
เอไกกสฺย นิเวศนสฺย ปริชนานำ สฺถาปยิตา กศฺจิทฺ วิทฺยเต ยศฺจ สรฺวฺวสฺถาปยิตา ส อีศฺวร เอวฯ
5 Now Moses verely was faithfull in all his house, as a seruant, for a witnesse of the thinges which should be spoken after.
มูสาศฺจ วกฺษฺยมาณานำ สากฺษี ภฺฤตฺย อิว ตสฺย สรฺวฺวปริชนมเธฺย วิศฺวาโสฺย'ภวตฺ กินฺตุ ขฺรีษฺฏสฺตสฺย ปริชนานามธฺยกฺษ อิวฯ
6 But Christ is as the Sonne, ouer his owne house, whose house we are, if we holde fast that confidence and that reioycing of that hope vnto the ende.
วยํ ตุ ยทิ วิศฺวาสโสฺยตฺสาหํ ศฺลาฆนญฺจ เศษํ ยาวทฺ ธารยามสฺตรฺหิ ตสฺย ปริชนา ภวาม: ฯ
7 Wherefore, as the holy Ghost sayth, To day if ye shall heare his voyce,
อโต เหโต: ปวิเตฺรณาตฺมนา ยทฺวตฺ กถิตํ, ตทฺวตฺ, "อทฺย ยูยํ กถำ ตสฺย ยทิ สํโศฺรตุมิจฺฉถฯ
8 Harden not your hearts, as in the prouocation, according to the day of the tentation in the wildernes,
ตรฺหิ ปุรา ปรีกฺษายา ทิเน ปฺรานฺตรมธฺยต: ฯ มทาชฺญานิคฺรหสฺถาเน ยุษฺมาภิสฺตุ กฺฤตํ ยถาฯ ตถา มา กุรุเตทานีํ กฐินานิ มนำสิ ว: ฯ
9 Where your fathers tempted me, prooued me, and sawe my workes fourtie yeeres long.
ยุษฺมากํ ปิตรสฺตตฺร มตฺปรีกฺษามฺ อกุรฺวฺวตฯ กุรฺวฺวทฺภิ เรฺม'นุสนฺธานํ ไตรทฺฤศฺยนฺต มตฺกฺริยา: ฯ จตฺวารึศตฺสมา ยาวตฺ กฺรุทฺธฺวาหนฺตุ ตทนฺวเยฯ
10 Wherefore I was grieued with that generation, and sayde, They erre euer in their heart, neither haue they knowen my wayes.
อวาทิษมฺ อิเม โลกา ภฺรานฺตานฺต: กรณา: สทาฯ มามกีนานิ วรฺตฺมานิ ปริชานนฺติ โน อิเมฯ
11 Therefore I sware in my wrath, If they shall enter into my rest.
อิติ เหโตรหํ โกปาตฺ ศปถํ กฺฤตวานฺ อิมํฯ เปฺรเวกฺษฺยเต ชไนเรไต รฺน วิศฺรามสฺถลํ มม๚ "
12 Take heede, brethren, least at any time there be in any of you an euill heart, and vnfaithfull, to depart away from the liuing God.
เห ภฺราตร: สาวธานา ภวต, อมเรศฺวราตฺ นิวรฺตฺตโก โย'วิศฺวาสสฺตทฺยุกฺตํ ทุษฺฏานฺต: กรณํ ยุษฺมากํ กสฺยาปิ น ภวตุฯ
13 But exhort one another dayly, while it is called to day, lest any of you be hardened through the deceitfulnes of sinne.
กินฺตุ ยาวทฺ อทฺยนามา สมโย วิทฺยเต ตาวทฺ ยุษฺมนฺมเธฺย โก'ปิ ปาปสฺย วญฺจนยา ยตฺ กโฐรีกฺฤโต น ภเวตฺ ตทรฺถํ ปฺรติทินํ ปรสฺปรมฺ อุปทิศตฯ
14 For we are made partakers of Christ, if we keepe sure vnto the ende that beginning, wherewith we are vpholden,
ยโต วยํ ขฺรีษฺฏสฺยำศิโน ชาตา: กินฺตุ ปฺรถมวิศฺวาสสฺย ทฺฤฒตฺวมฺ อสฺมาภิ: เศษํ ยาวทฺ อโมฆํ ธารยิตวฺยํฯ
15 So long as it is sayd, To day if ye heare his voyce, harden not your hearts, as in the prouocation.
อทฺย ยูยํ กถำ ตสฺย ยทิ สํโศฺรตุมิจฺฉถ, ตรฺหฺยาชฺญาลงฺฆนสฺถาเน ยุษฺมาภิสฺตุ กฺฤตํ ยถา, ตถา มา กุรุเตทานีํ กฐินานิ มนำสิ ว อิติ เตน ยทุกฺตํ,
16 For some when they heard, prouoked him to anger: howbeit, not all that came out of Egypt by Moses.
ตทนุสาราทฺ เย ศฺรุตฺวา ตสฺย กถำ น คฺฤหีตวนฺตเสฺต เก? กึ มูสสา มิสรเทศาทฺ อาคตา: สรฺเวฺว โลกา นหิ?
17 But with whome was he displeased fourtie yeeres? Was hee not displeased with them that sinned, whose carkeises fell in the wildernes?
เกโภฺย วา ส จตฺวารึศทฺวรฺษาณิ ยาวทฺ อกฺรุธฺยตฺ? ปาปํ กุรฺวฺวตำ เยษำ กุณปา: ปฺรานฺตเร 'ปตนฺ กึ เตโภฺย นหิ?
18 And to whom sware he that they should not enter into his rest, but vnto them that obeyed not?
ปฺรเวกฺษฺยเต ชไนเรไต รฺน วิศฺรามสฺถลํ มเมติ ศปถ: เกษำ วิรุทฺธํ เตนาการิ? กิมฺ อวิศฺวาสินำ วิรุทฺธํ นหิ?
19 So we see that they could not enter in, because of vnbeliefe.
อตเสฺต ตตฺ สฺถานํ ปฺรเวษฺฏุมฺ อวิศฺวาสาตฺ นาศกฺนุวนฺ อิติ วยํ วีกฺษามเหฯ
