Hebrews 10

1 For the Law hauing the shadowe of good things to come, and not the very image of the things, can neuer with those sacrifices, which they offer yeere by yeere continually, sanctifie the commers thereunto.

۱ زیرا که چون شریعت را سایه نعمتهای آینده است، نه نفس صورت آن چیزها، آن هرگز نمی تواند هر سال به همان قربانی هایی که پیوسته می‌گذرانند، تقرب جویندگان را کامل گرداند.

2 For would they not then haue ceased to haue bene offered, because that the offerers once purged, should haue had no more conscience of sinnes?

۲ والا آیا گذرانیدن آنها موقوف نمی شدچونکه عبادت‌کنندگان، بعد از آنکه یک بار پاک شدند، دیگر حس گناهان را در ضمیر نمی داشتند؟

3 But in those sacrifices there is a remembrance againe of sinnes euery yeere.

۳ بلکه در اینها هر سال یادگاری گناهان می‌شود.

4 For it is vnpossible that the blood of bulles and goates should take away sinnes.

۴ زیرا محال است که خون گاوهاو بزها رفع گناهان را بکند.

5 Wherefore when he commeth into the world, he saith, Sacrifice and offring thou wouldest not: but a body hast thou ordeined me.

۵ لهذا هنگامی که داخل جهان می‌شود، می‌گوید: «قربانی و هدیه را نخواستی، لکن جسدی برای من مهیا ساختی.

6 In burnt offerings, and sinne offrings thou hast had no pleasure.

۶ به قربانی های سوختنی و قربانی های گناه رغبت نداشتی.

7 Then I sayd, Lo, I come (In the beginning of the booke it is written of me) that I should doe thy will, O God.

۷ آنگاه گفتم، اینک می‌آیم (در طومار کتاب درحق من مکتوب است ) تا اراده تو را‌ای خدا بجاآورم.»

8 Aboue, when he sayd, Sacrifice and offring, and burnt offrings, and sinne offrings thou wouldest not haue, neither hadst pleasure therein (which are offered by the Lawe)

۸ چون پیش می‌گوید: «هدایا و قربانی‌ها وقربانی های سوختنی و قربانی های گناه رانخواستی و به آنها رغبت نداشتی، » که آنها رابحسب شریعت می‌گذرانند،

9 Then sayd he, Lo, I come to doe thy wil, O God, he taketh away the first, that he may stablish the second.

۹ بعد گفت که «اینک می‌آیم تا اراده تو را‌ای خدا بجا آورم.» پس اول را برمی دارد، تا دوم را استوار سازد.

10 By the which wil we are sanctified, euen by the offring of the body of Iesus Christ once made.

۱۰ و به این اراده مقدس شده‌ایم، به قربانی جسد عیسی مسیح، یک مرتبه فقط.

11 And euery Priest standeth dayly ministring, and oft times offreth one maner of offring, which can neuer take away sinnes:

۱۱ و هر کاهن هر روزه به خدمت مشغول بوده، می‌ایستد وهمان قربانی‌ها را مکرر می‌گذراند که هرگز رفع گناهان را نمی تواند کرد.

12 But this man after he had offered one sacrifice for sinnes, sitteth for euer at the right hand of God,

۱۲ لکن او چون یک قربانی برای گناهان گذرانید، به‌دست راست خدابنشست تا ابدالاباد.

13 And from hencefoorth tarieth, till his enemies be made his footestoole.

۱۳ و بعد از آن منتظر است تادشمنانش پای انداز او شوند.

14 For with one offering hath he consecrated for euer them that are sanctified.

۱۴ از آنرو که به یک قربانی مقدسان را کامل گردانیده است تا ابدالاباد.

15 For the holy Ghost also beareth vs record: for after that he had sayd before,

۱۵ و روح‌القدس نیزبرای ما شهادت می‌دهد، زیرا بعد از آنکه گفته بود:

16 This is the Testament that I will make vnto them after those dayes, sayth the Lord, I wil put my Lawes in their heart, and in their mindes I will write them.

۱۶ «این است آن عهدی که بعد از آن ایام باایشان خواهم بست، خداوند می‌گوید احکام خود را در دلهای ایشان خواهم نهاد و بر ذهن ایشان مرقوم خواهم داشت،

17 And their sinnes and iniquities will I remember no more.

۱۷ (باز می‌گوید) وگناهان و خطایای ایشان را دیگر به یاد نخواهم آورد.»

18 Nowe where remission of these things is, there is no more offering for sinne.

۱۸ اما جایی که آمرزش اینها هست، دیگرقربانی گناهان نیست.

19 Seeing therefore, brethren, that by the blood of Iesus we may be bolde to enter into the Holy place,

۱۹ پس‌ای برادران، چونکه به خون عیسی دلیری داریم تا به مکان اقدس داخل شویم

20 By the newe and liuing way, which hee hath prepared for vs, through the vaile, that is, his flesh:

۲۰ ازطریق تازه و زنده که آن را بجهت ما از میان پرده یعنی جسم خود مهیا نموده است،

21 And seeing we haue an hie Priest, which is ouer the house of God,

۲۱ و کاهنی بزرگ را بر خانه خدا داریم،

22 Let vs drawe neere with a true heart in assurance of faith, our hearts being pure from an euill conscience,

۲۲ پس به دل راست، در یقین ایمان، دلهای خود را از ضمیر بد پاشیده و بدنهای خود را به آب پاک غسل داده، نزدیک بیاییم؛

23 And washed in our bodies with pure water, let vs keepe the profession of our hope, without wauering, (for he is faithfull that promised)

۲۳ و اعتراف امید را محکم نگاه داریم زیراکه وعده‌دهنده امین است.

24 And let vs consider one another, to prouoke vnto loue, and to good workes,

۲۴ و ملاحظه یکدیگررا بنماییم تا به محبت و اعمال نیکو ترغیب نماییم.

25 Not forsaking the fellowship that we haue among our selues, as the maner of some is: but let vs exhort one another, and that so much the more, because ye see that the day draweth neere.

۲۵ و از با هم آمدن در جماعت غافل نشویم چنانکه بعضی را عادت است، بلکه یکدیگر را نصیحت کنیم و زیادتر به اندازه‌ای که می‌بینید که آن روز نزدیک می‌شود.

26 For if we sinne willingly after that we haue receiued and acknowledged that trueth, there remaineth no more sacrifice for sinnes,

۲۶ زیرا که بعد از پذیرفتن معرفت راستی اگرعمد گناهکار شویم، دیگر قربانی گناهان باقی نیست،

27 But a fearefull looking for of iudgement, and violent fire, which shall deuoure the aduersaries.

۲۷ بلکه انتظار هولناک عذاب و غیرت آتشی که مخالفان را فرو خواهد برد.

28 He that despiseth Moses Law, dieth without mercy vnder two, or three witnesses:

۲۸ هر‌که شریعت موسی را خوار شمرد، بدون رحم به دویا سه شاهد کشته می‌شود.

29 Of howe much sorer punishment suppose ye shall hee be worthy, which treadeth vnder foote the Sonne of God, and counteth the blood of the Testament as an vnholy thing, wherewith he was sanctified, and doeth despite the Spirit of grace?

۲۹ پس به چه مقدارگمان می‌کنید که آن کس، مستحق عقوبت سخت‌تر شمرده خواهد شد که پسر خدا راپایمال کرد و خون عهدی را که به آن مقدس گردانیده شد، ناپاک شمرد و روح نعمت رابی حرمت کرد؟

30 For we know him that hath sayd, Vengeance belongeth vnto mee: I will recompense, saith the Lord. And againe, The Lord shall iudge his people.

۳۰ زیرا می‌شناسیم او را که گفته است: «خداوند می‌گوید انتقام از آن من است؛ من مکافات خواهم داد.» و ایض: «خداوند قوم خودرا داوری خواهد نمود.»

31 It is a fearefull thing to fall into the hands of the liuing God.

۳۱ افتادن به‌دستهای خدای زنده چیزی هولناک است.

32 Nowe call to remembrance the dayes that are passed, in the which, after ye had receiued light, ye endured a great fight in afflictions,

۳۲ ولیکن ایام سلف را به یاد آورید که بعد ازآنکه منور گردیدید، متحمل مجاهده‌ای عظیم ازدردها شدید،

33 Partly while yee were made a gazing stocke both by reproches and afflictions, and partly while ye became companions of them which were so tossed to and from.

۳۳ چه از اینکه از دشنامها وزحمات تماشای مردم می‌شدید، و چه از آنکه شریک با کسانی می‌بودید که در چنین چیزها بسرمی بردند.

34 For both ye sorowed with mee for my bonds, and suffered with ioy the spoyling of your goods, knowing in your selues howe that ye haue in heauen a better, and an enduring substance.

۳۴ زیرا که با اسیران نیز همدردمی بودید و تاراج اموال خود را نیز به خوشی می‌پذیرفتید، چون دانستید که خود شما را درآسمان مال نیکوتر و باقی است.

35 Cast not away therefore your confidence which hath great recompense of reward.

۳۵ پس ترک مکنید دلیری خود را که مقرون به مجازات عظیم می‌باشد.

36 For ye haue neede of patience, that after ye haue done the will of God, ye might receiue the promise.

۳۶ زیرا که شما را صبر لازم است تااراده خدا را بجا آورده، وعده را بیابید.

37 For yet a very litle while, and hee that shall come, will come, and will not tary.

۳۷ زیرا که «بعد از اندک زمانی، آن آینده خواهد آمد وتاخیر نخواهد نمود.

38 Nowe the iust shall liue by faith: but if any withdrawe himselfe, my soule shall haue no pleasure in him.

۳۸ لکن عادل به ایمان زیست خواهد نمود و اگر مرتد شود نفس من باوی خوش نخواهد شد.»

39 But we are not they which withdrawe our selues vnto perdition, but follow faith vnto the conseruation of the soule.

۳۹ لکن ما از مرتدان نیستیم تا هلاک شویم، بلکه از ایمانداران تا جان خود را دریابیم.