Acts 11
1 Nowe the Apostles and the brethren that were in Iudea, heard, that the Gentiles had also receiued the worde of God.
Апостолуря тай пхрала, савэ джювдэ дэ Иудея, шундэ, со кади ж и наиудея прылиле Дэвлэхкоро лав.
2 And when Peter was come vp to Hierusalem, they of the circumcision contended against him,
Колэсти, кала Пётро авиля дэ Ерусалимо, патякунэ иудея ачиле тэ выпхэнэ лэсти:
3 Saying, Thou wentest in to men vncircumcised, and hast eaten with them.
— Ту пхирдан наобчиндэ манушэндэ и халян лэнца, — пхэнэнас вонэ.
4 Then Peter beganne, and expounded the thing in order to them, saying,
Тунчи Пётро ачиля тэ розпхэнэ лэнди вса, со сля майанглал и пала кодэлэ.
5 I was in the citie of Ioppa, praying, and in a trance I sawe this vision, A certaine vessell comming downe as it had bene a great sheete, let downe from heauen by the foure corners, and it came to me.
— Мэ слём дэ форо Яффа тай манглёмпэ, — пхэнда вов, — и дэ кадыя вряма мандэ сля дыкхлимо: кода, со сля поджило пэ бари цэрга, сави пала штар рига обмукэласпэ болыбнастар ворта пордэ, тев мэ слём.
6 Towarde the which when I had fastened mine eyes, I considered, and sawe foure footed beastes of the earth, and wilde beastes, and creeping things, and foules of the heauen.
Мэ подыкхлём андрал тай удыкхлём штарэпурэнгоро ското, сапэн тай болыбнахкэрэн чириклен.
7 Also I heard a voyce, saying vnto me, Arise, Peter: slay and eate.
Тунчи мэ шундом ґласо, саво дэдумэлас манди: «Пётро, вщи, чин тай ха!»
8 And I said, God forbid, Lord: for nothing polluted or vncleane hath at any time entred into my mouth.
Мэ пхэндом: «Нат, Рае! Ни пала со! Мэ никала на халём кода, со исин маґрисардо тай нажужо».
9 But the voyce answered me the seconde time from heauen, The things that God hath purified, pollute thou not.
Гласо болыбнастар пхэнда манди авэр моло: «На акхар маґрисардэґа кода, со Дэвэл жужарда».
10 And this was done three times, and all were taken vp againe into heauen.
Кади сля тривар, и тунчи цэрга сля подлити дэ болыбэн.
11 Then behold, immediatly there were three men already come vnto the house where I was, sent from Cesarea vnto me.
Дэ кодыя ж вряма паша цэр, дэ саво мэ слём, пашыле трин мануша, бичалдэ мандэ Кесариятар.
12 And the Spirit saide vnto me, that I should go with them, without doubting: moreouer these sixe brethren came with me, and we entred into the mans house.
Фано прыпхэнда манди тэ джяв лэнца и тэ на розпхучяв ни пала со. Акэ кадэла шов пхрала кади ж джиле манца, тай амэ авиле дэ цэр кодэлэстэ, ко ман акхарда.
13 And he shewed vs, howe he had seene an Angel in his house, which stoode and said to him, Send men to Ioppa, and call for Simon, whose surname is Peter.
Вов розпхэнда амэнди пала кода, сар дыкхля пэстэ ангело. Ангело пхэнда лэсти: «Бичал манушэн дэ Яффа пала Симоно, савэ инте акхарэн Пётро,
14 He shall speake wordes vnto thee, whereby both thou and all thine house shalbe saued.
и вов розпхэнэла, сар тэ фирисарэпэ тути и всавэрэ тирэ цэрэсти».
15 And as I began to speake, the holy Ghost fell on them, euen as vpon vs at the beginning.
Кала мэ ачилём тэ дэдумэ, пэ лэндэ сджиля Свэнто Фано, кади, сар Вов сджиля англэ и пэ амэн.
16 Then I remembred the word of the Lord, howe he said, Iohn baptized with water, but ye shalbe baptized with the holy Ghost.
Тунчи мэ срапердом лава Раехкэрэ: «Иоанно болдэня панеґа, а тумэ авэна болдэ Свэнтонэ Фаноґа».
17 For as much then as God gaue them a like gift, as he did vnto vs, when we beleeued in the Lord Iesus Christ, who was I, that I coulde let God?
Колэсти, кала Дэвэл дэня лэнди кацаво даро, сар и амэнди, савэ патине Раести Исусости Христости, ко ж мэ кацаво, соб тэ запхэнэ Дэвлэсти?
18 When they heard these things, they helde their peace, and glorified God, saying, Then hath God also to the Gentiles graunted repentance vnto life.
Кала вонэ вышундэ када, тунчи пэрэачиле тэ розпхуче тай ваздэне патив Дэвлэсти. Тай дэдумэнас: — Выджял кади, со Дэвэл дэня и наиудеенди тэ уджян бэзимастар тай тэ лэн джювимо!
19 And they which were scattered abroade because of the affliction that arose about Steuen, went throughout till they came vnto Phenice and Cyprus, and Antiochia, preaching the worde to no man, but vnto the Iewes onely.
Патякунэ, савэ розджилепэ, кала лэн ачиле тэ традэ пала кодэлэ, сар муля Стефано, проджиле Финикия, Кипро тай Антиохия, нэ розпхэнэнас Лав кацик иудеенди.
20 Now some of them were men of Cyprus and of Cyrene, which when they were come into Antiochia, spake vnto the Grecians, and preached the Lord Iesus.
Нэ койсавэ лэндар, савэ сле Кипростар тай дэ Киренеятар, авиле дэ Антиохия тай ачиле тэ розпхэнэ Бахтало Лав пала Рае Исусо эллинистонэнди.
21 And the hand of the Lord was with them, so that a great number beleeued and turned vnto the Lord.
Раехкоро васт сля лэнца, и бут манушэн патине тай обрисардэпэ Раестэ.
22 Then tydings of those things came vnto the eares of the Church, which was in Hierusalem, and they sent foorth Barnabas, that he should goe vnto Antiochia.
Дума пала кода доджиля кхандирятэ дэ Ерусалимо. Котарь бичалдэ дэ Антиохия Варнава.
23 Who when he was come and had seene the grace of God, was glad, and exhorted all, that with purpose of heart they would continue in the Lord.
Кала Варнава авиля тай удыкхля Дэвлэхкоро мищимо, вов лошыля тай умангэлас всавэрэн, соб тэ аченпэ дэ патявима Раести.
24 For he was a good man, and full of the holy Ghost, and faith, and much people ioyned them selues vnto the Lord.
Варнава сля лачё мануш, пхэрдо Свэнтонэ Фаноґа тай патявимаґа. Тай фартэ бут манушэн ачиле тэ патя Раести.
25 Then departed Barnabas to Tarsus to seeke Saul:
Тунчи Варнава джиля дэ Тарсо, соб тэ аракхэ котэ Савло.
26 And when he had founde him, he brought him vnto Antiochia: and it came to passe that a whole yere they were conuersant with ye Church, and taught much people, in so much that the disciples were first called Christians in Antiochia.
И кала аракхля лэ, тунчи анда дэ Антиохия. Састо бэрш вонэ аченаспэ дэ антиохийско кхандири тай сиклярэнас бутэн манушэн. Дэ Антиохия сиклярнэн дэ перво моло ачиле тэ акхарэ «христиануря».
27 In those dayes also came Prophets from Hierusalem vnto Antiochia.
Дэ кадыя вряма Ерусалимостар дэ Антиохия авиле койсавэ англунаря.
28 And there stoode vp one of them named Agabus, and signified by the Spirit, that there should be great famine throughout all the world, which also came to passe vnder Claudius Cesar.
Екх лэндар, савэ акхарэнас Агаво, вщиля тай Фаноґа пропхэнда, со пав всавири пхув авэла бари бокх. Кади и тердапэ, кала Клавдии сля императоро.
29 Then the disciples, euery man according to his ability, purposed to sende succour vnto the brethren which dwelt in Iudea.
Колэсти сиклярнэ допхэндэпэ, со кожно лэндар дэла пэхкэрэ хулаимастар скици исин, тэ подрицарэ пхралэн дэ Иудея.
30 Which thing they also did, and sent it to the Elders, by the hand of Barnabas and Saul.
Кади вонэ и тердэ. Тай бичалдэ Варнава тай Савло тэ отлиджя ловэ, савэ вонэ стидэне, и тэ отдэ лэн пхурэдэрэнди.
