2 Corinthians 3
1 Doe we begin to praise our selues againe? or neede we as some other, epistles of recommendation vnto you, or letters of recommendation from you?
| آیا باز به سفارش خود شروع می‌کنیم؟ وآیا مثل بعضی احتیاج به سفارش نامه جات به شما یا از شما داشته باشیم؟ | ۱ |
2 Yee are our epistle, written in our hearts, which is vnderstand, and read of all men,
| شما رساله ماهستید، نوشته شده در دلهای ما، معروف وخوانده شده جمیع آدمیان. | ۲ |
3 In that yee are manifest, to be the Epistle of Christ, ministred by vs, and written, not with yncke, but with the Spirite of the liuing God, not in tables of stone, but in fleshly tables of the heart.
| چونکه ظاهرشده‌اید که رساله مسیح می‌باشید، خدمت کرده شده از ما و نوشته شده نه به مرکب بلکه به روح خدای حی، نه بر الواح سنگ، بلکه بر الواح گوشتی دل. | ۳ |
4 And such trust haue we through Christ to God:
| اما بوسیله مسیح چنین اعتماد به خدا داریم. | ۴ |
5 Not that we are sufficient of our selues, to thinke any thing, as of our selues: but our sufficiencie is of God,
| نه آنکه کافی باشیم که چیزی را به خود تفکر کنیم که گویا از ما باشد، بلکه کفایت مااز خداست. | ۵ |
6 Who also hath made vs able ministers of the Newe testament, not of the letter, but of the Spirite: for the letter killeth, but the Spirite giueth life.
| که او ما را هم کفایت داد تا عهدجدید را خادم شویم، نه حرف را بلکه روح رازیرا که حرف می‌کشد لیکن روح زنده می‌کند. | ۶ |
7 If then the ministration of death written with letters and ingrauen in stones, was glorious, so that the children of Israel coulde not beholde the face of Moses, for the glorie of his countenance (which glorie is done away.)
| اما اگر خدمت موت که در حرف بود و برسنگها تراشیده شده با جلال می‌بود، بحدی که بنی‌اسرائیل نمی توانستند صورت موسی را نظاره کنند به‌سبب جلال چهره او که فانی بود، | ۷ |
8 Howe shall not the ministration of the Spirite be more glorious?
| چگونه خدمت روح بیشتر با جلال نخواهد بود؟ | ۸ |
9 For if the ministerie of condemnation was glorious, much more doeth the ministration of righteousnesse exceede in glorie.
| زیراهرگاه خدمت قصاص با جلال باشد، چند مرتبه زیادتر خدمت عدالت در جلال خواهد افزود. | ۹ |
10 For euen that which was glorified, was not glorified in this point, that is, as touching the exceeding glorie.
| زیرا که آنچه جلال داده شده بود نیز بدین نسبت جلالی نداشت به‌سبب این جلال فایق. | ۱۰ |
11 For if that which should be abolished, was glorious, much more shall that which remaineth, be glorious.
| زیرا اگر آن فانی با جلال بودی، هرآینه این باقی از طریق اولی در جلال خواهد بود. | ۱۱ |
12 Seeing then that we haue such trust, we vse great boldnesse of speach.
| پس چون چنین امید داریم، با کمال دلیری سخن می‌گوییم. | ۱۲ |
13 And we are not as Moses, which put a vaile vpon his face, that the children of Israel should not looke vnto the ende of that which should be abolished.
| و نه مانند موسی که نقابی برچهره خود کشید تا بنی‌اسرائیل، تمام شدن این فانی را نظر نکنند، | ۱۳ |
14 Therefore their mindes are hardened: for vntill this day remaineth the same couering vntaken away in the reading of the olde Testament, which vaile in Christ is put away.
| بلکه ذهن ایشان غلیظ شدزیرا که تا امروز همان نقاب در خواندن عهد عتیق باقی است و کشف نشده است، زیرا که فقط درمسیح باطل می‌گردد. | ۱۴ |
15 But euen vnto this day, whe Moses is read, the vaile is laid ouer their hearts.
| بلکه تا امروز وقتی که موسی را می‌خوانند، نقاب بر دل ایشان برقرارمی ماند. | ۱۵ |
16 Neuertheles when their heart shall be turned to the Lord, the vaile shalbe taken away.
| لیکن هرگاه به سوی خداوند رجوع کند، نقاب برداشته می‌شود. | ۱۶ |
17 Nowe the Lord is the Spirite, and where the Spirite of the Lord is, there is libertie.
| اما خداوند روح است و جایی که روح خداوند است، آنجا آزادی است. | ۱۷ |
18 But we al behold as in a mirrour the glory of the Lord with open face, and are changed into the same image, from glorie to glorie, as by the Spirit of the Lord.
| لیکن همه ما چون با چهره بی‌نقاب جلال خداوند را در آینه می‌نگریم، از جلال تاجلال به همان صورت متبدل می‌شویم، چنانکه از خداوند که روح است. | ۱۸ |
