Revelation 6
1 I watched as the Lamb broke open the first of the seven seals. I heard one of the four living creatures shout with a thunderous voice, “Come!”
| و دیدم چون بره یکی از آن هفت مهر راگشود؛ و شنیدم یکی از آن چهار حیوان به صدایی مثل رعد می‌گوید: «بیا (و ببین )!» | ۱ |
2 I looked and saw a white horse. Its rider was holding a bow. He was given a crown, and he rode out conquering so that he would be victorious.
| ودیدم که ناگاه اسبی سفید که سوارش کمانی داردو تاجی بدو داده شد و بیرون آمد، غلبه کننده و تاغلبه نماید. | ۲ |
3 When he opened the second seal, I heard the second living creature say, “Come!”
| و چون مهر دوم را گشود، حیوان دوم راشنیدم که می‌گوید: «بیا (و ببین )!» | ۳ |
4 Another horse came out, a red one. Its rider was given a large sword, and the power to take away peace from the earth so that people would slaughter one other.
| و اسبی دیگر، آتشگون بیرون آمد و سوارش را توانایی داده شده بود که سلامتی را از زمین بردارد و تا یکدیگررا بکشند؛ و به وی شمشیری بزرگ داده شد. | ۴ |
5 When he opened the third seal, I heard the third living creature say, “Come!” I looked and saw a black horse. Its rider was holding a pair of scales in his hand.
| و چون مهر سوم را گشود، حیوان سوم راشنیدم که می‌گوید: «بیا (و ببین )!» و دیدم اینک اسبی سیاه که سوارش ترازویی بدست خود دارد. | ۵ |
6 I heard what seemed to be a voice coming from among the four living creatures that said, “Two pounds of wheat cost a day's wages, and three pounds of barley cost the same. But don't damage the oil or the wine.”
| و از میان چهار حیوان، آوازی را شنیدم که می‌گوید: «یک هشت یک گندم به یک دینار و سه هشت یک جو به یک دینار و به روغن و شراب ضرر مرسان.» | ۶ |
7 When he opened the fourth seal, I heard the fourth living creature say, “Come!”
| و چون مهر‌چهارم را گشود، حیوان چهارم را شنیدم که می‌گوید: «بیا (و ببین )!» | ۷ |
8 I looked and saw a pale horse. The rider was called Death, and Hades followed him. They received authority over a quarter of the earth to kill people by the sword, by famine, by plague, and by wild beasts. (Hadēs g86)
| و دیدم که اینک اسبی زرد و کسی بر آن سوار شده که اسم اوموت است و عالم اموات از عقب او می‌آید؛ و به آن دو اختیار بر یک ربع زمین داده شد تا به شمشیر و قحط و موت و با وحوش زمین بکشند. (Hadēs g86) | ۸ |
9 When he opened the fifth seal, I saw underneath the altar those who had been killed because of their dedication to the word of God and their faithful witness.
| و چون مهر پنجم را گشود، در زیر مذبح دیدم نفوس آنانی را که برای کلام خدا و شهادتی که داشتند کشته شده بودند؛ | ۹ |
10 They cried out, shouting, “How long, Lord who is holy and true, before you will judge and bring to justice those on earth who spilled our blood?”
| که به آواز بلندصدا کرده، می‌گفتند: «ای خداوند قدوس و حق، تا به کی انصاف نمی نمایی و انتقام خون ما را ازساکنان زمین نمی کشی؟» | ۱۰ |
11 Each one of them was given a white robe, and they were told to wait for a little longer until their number was complete—their fellow-believers and brothers who would be killed like them.
| و به هر یکی از ایشان جامه‌ای سفید داده شد و به ایشان گفته شد که اندکی دیگر آرامی نمایند تا عدد همقطاران که مثل ایشان کشته خواهند شد، تمام شود. | ۱۱ |
12 When he opened the sixth seal there was a tremendous earthquake. The sun turned black like hair sackcloth and the whole moon turned red like blood.
| و چون مهر ششم را گشود، دیدم که زلزله‌ای عظیم واقع شد و آفتاب چون پلاس پشمی سیاه گردید و تمام ماه چون خون گشت؛ | ۱۲ |
13 The stars of heaven fell to earth like unripe figs falling from a fig tree shaken by a windstorm.
| و ستارگان آسمان بر زمین فرو ریختند، مانند درخت انجیری که از باد سخت به حرکت آمده، میوه های نارس خود را می‌افشاند. | ۱۳ |
14 The sky disappeared like a scroll rolling up, and all the mountains and islands were moved from where they were.
| و آسمان چون طوماری پیچیده شده، از جا برده شد و هرکوه و جزیره از مکان خود منتقل گشت. | ۱۴ |
15 The kings of the earth, the great leaders, the wealthy, the powerful, and all people, slave or free, hid themselves in caves and among the rocks in the mountains.
| وپادشاهان زمین و بزرگان و سپه سالاران ودولتمندان و جباران و هر غلام و آزاد خود را درمغاره‌ها و صخره های کوهها پنهان کردند. | ۱۵ |
16 They called on the mountains and the rocks, telling them, “Fall upon us! Hide us from the face of the one who sits on the throne, and from the judgment of the Lamb.
| و به کوهها و صخره‌ها می‌گویند که «بر ما بیفتید و ما رامخفی سازید از روی آن تخت‌نشین و از غضب بره؛ | ۱۶ |
17 For the terrible day of their judgment has come, and who can stand against it?”
| زیرا روز عظیم غضب او رسیده است وکیست که می‌تواند ایستاد؟» | ۱۷ |
