Matthew 9
1 So Jesus took a boat back across the lake to the town where he lived.
Шуниң билән у кемигә чүшүп деңиздин өтүп, өзи турған шәһәргә қайтип кәлди.
2 There they brought to him a paralyzed man lying on a mat. When Jesus saw how they trusted him, he told the paralyzed man, “My friend, cheer up! Your sins are forgiven.”
Вә мана, кишиләр зәмбилгә ятқузулған бир паләчни униң алдиға елип кәлди. Әйса уларниң ишәшини көрүп һелиқи паләчкә: — Оғлум, жүрәклик бол, гуналириң кәчүрүм қилинди, — деди.
3 In response some of the religious teachers said to themselves, “He's speaking blasphemy!”
Андин мана, Тәврат устазлиридин бәзилири көңлидә: «Бу адәм күпүрлүк қиливатиду!» дәп ойлиди.
4 But Jesus knew what they were thinking. He asked them, “Why are you thinking evil thoughts in your minds?
Уларниң көңлидә немә ойлаватқанлиғини билгән Әйса уларға: — Немә үчүн көңлүңларда рәзил ойларда болисиләр?
5 What is easier to say, ‘Your sins are forgiven,’ or ‘Get up and walk’?
«Гуналириң кәчүрүм қилинди» дейиш асанму яки «Орнуңдин тур, маң!» дейишму? — деди вә йәнә уларға: —
6 But to convince you that the Son of man does have the authority to forgive sins…” he said to the paralyzed man, “Get up, pick up your mat, and go home!”
Амма һазир силәрниң Инсаноғлиниң йәр йүзидә гуналарни кәчүрүм қилиш һоқуқиға егә екәнлигини билишиңлар үчүн, — у паләч кесәлгә: — Орнуңдин тур, орун-көрпәңни жиғиштуруп өйүңгә қайт, — деди.
7 The man got up and went home.
Һелиқи адәм орнидин туруп өйигә қайтти.
8 When the crowds saw what had happened, they were scared. Then they praised God that he had given human beings such power.
Буни көргән топ-топ адәмләр қорқушуп, инсанларға бундақ һоқуқни бәргән Худани улуқлашти.
9 As Jesus moved on from there he saw a man called Matthew sitting at the tax booth. Jesus called to him, “Follow me!” He got up, and followed Jesus.
Әйса у йәрдин чиқип алдиға кетиветип, баҗ жиғидиған орунда олтарған, Матта исимлиқ бир [баҗгирни] көрди. У униңға: — Маңа әгәшкин! — деди. Вә Матта орнидин туруп, униңға әгәшти.
10 While Jesus was eating at Matthew's home, many tax-collectors and sinners came and sat down at the table with Jesus and his disciples.
Вә шундақ болдики, Әйса [Маттаниң] өйидә меһман болуп дәстиханда олтарғанда, нурғун баҗгирлар вә гунакарларму кирип, Әйса вә униң мухлислири билән һәмдәстихан болди.
11 When the Pharisees saw this they asked Jesus' disciples, “Why does your Teacher eat with tax-collectors and sinners?”
Буни көргән Пәрисийләр униң мухлислириға: — Устазиңлар немишкә баҗгир вә гунакарлар билән бир дәстиханда йәп-ичип олтириду?! — деди.
12 When Jesus heard the question, he replied, “Those who are well don't need a doctor, but sick people do.
Бу гәпни аңлиған Әйса: — Сағлам адәмләр әмәс, бәлки бемарлар тевипқа муһтаҗдур.
13 Go and discover what this means: ‘I want mercy, not sacrifice. For I didn't come to call those who do what's right—I came to call sinners.’”
Силәр берип [муқәддәс язмилардики]: «Издәйдиғиним қурбанлиқлар әмәс, бәлки рәһим-шәпқәт» дейилгән шу сөзниң мәнасини үгиниңлар; чүнки мән һәққанийларни әмәс, бәлки гунакарларни чақирғили кәлдим, деди.
14 Then the disciples of John came and asked, “Why is that we and the Pharisees fast frequently, but your disciples don't?”
Шу вақитларда, Йәһя [пәйғәмбәрниң] мухлислири Әйсаниң йениға келип униңға: — Немишкә биз вә Пәрисийләр пат-пат роза тутимиз, лекин сизниң мухлислириңиз тутмайду? — дәп сорашти.
15 “Do wedding guests mourn while the bridegroom is with them?” Jesus responded. “But the time is coming when the bridegroom will be taken from them, and then they will fast.
Әйса җававән: — Тойи болуватқан жигит техи тойда һәмдәстихан олтуған чағда, той меһманлири һаза тутуп олтарса қандақ болиду!? Амма шу күнләр келидуки, жигит улардин елип кетилиду, улар шу күндә роза тутиду.
16 No one puts a new patch on old clothes, otherwise it will shrink and make the tear worse.
Һеч ким кона көйнәккә йеңи рәхттин ямақ салмайду. Ундақ қилса, йеңи ямақ [киришип], кийимни тартип житиветиду. Нәтиҗидә, житиқ техиму йоғинап кетиду.
17 No one puts new wine in old wineskins either, otherwise the wineskins will burst, spilling the wine and ruining the wineskins. No, new wine is put into new wineskins, and both last.”
Шуниңдәк, һеч ким йеңи шарапни кона тулумларға қачилимайду. Әгәр ундақ қилса, [шарапниң ечиши билән] тулумлар йерилип кетиду-дә, шарапму төкүлүп кетиду һәм тулумларму кардин чиқиду. Шуниң үчүн кишиләр йеңи шарапни йеңи тулумларға қачилайду; шундақ қилғанда, һәр иккилиси сақлинип қалиду.
18 While he was telling them this, one of the leading officials came and bowed before him. “My daughter has just died,” the man told Jesus. “But if you come and place your hand on her, I know she will come back to life.”
У [Йәһяниң мухлислириға] бу сөзләрни қиливатқан вақтида, мана бир һөкүмдар келип, униң алдиға баш уруп: — Мениң қизим һазирла өлүп кәтти; амма сиз берип униңға қолиңизни тәккүзүп қойсиңиз, у тирилиду, деди.
19 Jesus and his disciples got up and followed him.
Әйса орнидин туруп, мухлислири билән биллә униң кәйнидин маңди.
20 At that moment a woman who had been sick with bleeding for twelve years came up behind him and touched the hem of his cloak.
Вә мана, йолда хун тәврәш кесилигә гириптар болғиниға он икки жил болған бир аял Әйсаниң арқисидин келип, униң тониниң пешини силиди.
21 She had told herself, “If I can just touch his cloak, I'll be healed.”
Чүнки у ичидә «Униң тонини силисамла, чоқум сақийип кетимән» дәп ойлиған еди.
22 Jesus turned and saw her. “Be happy, for your trust in me has healed you,” he told her. The woman was immediately healed.
Амма Әйса кәйнигә бурулуп, уни көрүп: — Қизим, жүрәклик бол, ишәшиң сени сақайтти! деди. Шуниң билән у аял шу сааттә сақайди.
23 Jesus arrived at the official's house. He saw the flute-players and the crowd that was weeping loudly.
Әнди Әйса һелиқи һөкүмдарниң өйигә киргәндә, нәй челиватқан вә һаза тутуп вайсаватқан кишиләр топини көрүп,
24 “Please leave,” he told them, “For the girl isn't dead, she's just asleep.” But they laughed and made fun of him.
уларға: — Чиқип кетиңлар, бу қиз өлмиди, бәлки ухлаватиду, деди. [Шуни аңлап] көпчилик уни мәсқирә қилди.
25 But once the crowd had been sent out, he went in and took the girl by the hand, and she got up.
Кишиләр чиқириветилгәндин кейин, у қизниң йениға кирип, униң қолини тутивиди, қиз орнидин турди.
26 News of what happened spread throughout that region.
Бу тоғрисидики хәвәр пүтүн жутта пур кәтти.
27 As Jesus continued on from there, two blind men followed him, shouting, “Son of David, please have mercy on us!”
Әйса у йәрдин чиққанда, икки қариғу униң кәйнидин келип: — И Давутниң оғли, бизгә рәһим қилғайсиз! — дәп нида қилишти.
28 When Jesus arrived at the house where he was staying, the blind men came in too. “Are you convinced that I'm able to do this?” he asked them. “Yes, Lord,” they replied.
У өйгә киргәндин кейин, шу икки қариғу униң алдиға кәлди. Әйса улардин: — Силәр мениң бу ишқа қадир екәнлигимгә ишинәмсиләр? — дәп сориди. — И Рәббим, ишинимиз, — дәп җавап бәрди улар.
29 Then Jesus touched their eyes, and said, “Because of your trust in me it will happen!”
У қолини уларниң көзлиригә тәккүзүп туруп: — Ишәшиңлар бойичә болсун! девиди,
30 And they could see. Then Jesus warned them, “Make sure nobody knows about this.”
Уларниң көзлири ечилди. Әйса уларға: Бу ишни һеч кимгә ейтмаңлар! дәп қаттиқ тапилиди.
31 But they went and spread the word about Jesus everywhere.
Лекин улар у йәрдин чиқипла, униң нам-шөһритини пүткүл жутқа йейивәтти.
32 As Jesus and his disciples were leaving, a man was brought to him who was dumb and demon-possessed.
Улар чиқип кетиватқанда, кишиләр җин чаплашқан бир гачини униң алдиға елип кәлди.
33 Once the demon had been thrown out of him, the dumb man spoke, and the crowds were amazed. “Nothing ever happened like this before in Israel,” they said.
Униңға чаплашқан җинниң һайдилиши биләнла, һелиқи адәм зуванға кәлди. Халайиқ интайин һәйрануһәс болуп: — Бундақ иш Исраилда зади көрүлүп бақмиған, — дейишти.
34 But the Pharisees remarked, “He throws out demons using the power of the chief of demons.”
Лекин Пәрисийләр: — У җинларни җинларниң әмригә тайинип қоғлайдикән, дейишти.
35 Jesus went all over, visiting the towns and villages. He taught in their synagogues, telling them about the good news of the kingdom, and he healed all kinds of sicknesses and diseases.
Вә Әйса барлиқ шәһәр вә йеза-қишлақларни кезип, уларниң синагоглирида тәлим берип, әрш падишалиғидики хуш хәвәрни җакалиди вә һәр хил кесәлләрни вә һәр хил мәйип-аҗизларни сақайтти.
36 When he saw the crowds, Jesus was deeply moved with compassion for them, because they were troubled and helpless, like sheep without a shepherd.
Лекин у топ-топ адәмләрни көрүп уларға ич ағритти, чүнки улар харлинип падичисиз қой падилиридәк панаһсиз еди.
37 He told his disciples, “The harvest is large, but there are only a few workers.
Шуниң билән у мухлислириға: — Һосул дәрвәқә көп екән, бирақ [һосул елиш үчүн] ишләйдиғанлар аз екән.
38 Pray to the Lord of the harvest, and ask him to send more workers for his harvest.”
Шуңа һосулниң Егисидин, Өз һосулиңни жиғивелишқа ишләмчиләрни җиддий әвәткәйсән, дәп тиләңлар, — деди.
