Matthew 22
1 Jesus spoke to them using more illustrated stories.
અનન્તરં યીશુઃ પુનરપિ દૃષ્ટાન્તેન તાન્ અવાદીત્,
2 “The kingdom of heaven is like a king who organized a wedding celebration for his son,” Jesus explained.
સ્વર્ગીયરાજ્યમ્ એતાદૃશસ્ય નૃપતેઃ સમં, યો નિજ પુત્રં વિવાહયન્ સર્વ્વાન્ નિમન્ત્રિતાન્ આનેતું દાસેયાન્ પ્રહિતવાન્,
3 “He sent out his servants to everyone who was invited to the wedding to tell them to come, but they refused.
કિન્તુ તે સમાગન્તું નેષ્ટવન્તઃ|
4 So he sent out more servants, with the instructions, ‘Tell those who are invited that I've prepared the wedding banquet. The bulls and fattened calves have been killed—everything's ready. So come to the wedding!’
તતો રાજા પુનરપિ દાસાનન્યાન્ ઇત્યુક્ત્વા પ્રેષયામાસ, નિમન્ત્રિતાન્ વદત, પશ્યત, મમ ભેજ્યમાસાદિતમાસ્તે, નિજવ્ટષાદિપુષ્ટજન્તૂન્ મારયિત્વા સર્વ્વં ખાદ્યદ્રવ્યમાસાદિતવાન્, યૂયં વિવાહમાગચ્છત|
5 But they ignored the invitation and left. One went to his fields; another to take care of his business.
તથપિ તે તુચ્છીકૃત્ય કેચિત્ નિજક્ષેત્રં કેચિદ્ વાણિજ્યં પ્રતિ સ્વસ્વમાર્ગેણ ચલિતવન્તઃ|
6 The rest grabbed the king's servants, mistreated them, and killed them.
અન્યે લોકાસ્તસ્ય દાસેયાન્ ધૃત્વા દૌરાત્મ્યં વ્યવહૃત્ય તાનવધિષુઃ|
7 The king became furious. He sent his soldiers to destroy those murderers and burn down their town.
અનન્તરં સ નૃપતિસ્તાં વાર્ત્તાં શ્રુત્વા ક્રુધ્યન્ સૈન્યાનિ પ્રહિત્ય તાન્ ઘાતકાન્ હત્વા તેષાં નગરં દાહયામાસ|
8 Then the king said to his servants, ‘The wedding banquet is ready, but those who were invited didn't deserve to attend.
તતઃ સ નિજદાસેયાન્ બભાષે, વિવાહીયં ભોજ્યમાસાદિતમાસ્તે, કિન્તુ નિમન્ત્રિતા જના અયોગ્યાઃ|
9 Go into the streets and invite everyone you find to come to the wedding.’
તસ્માદ્ યૂયં રાજમાર્ગં ગત્વા યાવતો મનુજાન્ પશ્યત, તાવતએવ વિવાહીયભોજ્યાય નિમન્ત્રયત|
10 So the servants went out into the streets and brought back everyone they could find, both the good and the bad. The wedding hall was full.
તદા તે દાસેયા રાજમાર્ગં ગત્વા ભદ્રાન્ અભદ્રાન્ વા યાવતો જનાન્ દદૃશુઃ, તાવતએવ સંગૃહ્યાનયન્; તતોઽભ્યાગતમનુજૈ ર્વિવાહગૃહમ્ અપૂર્ય્યત|
11 But when the king came in to meet the guests, he noticed a man who didn't have a wedding robe on.
તદાનીં સ રાજા સર્વ્વાનભ્યાગતાન્ દ્રષ્ટુમ્ અભ્યન્તરમાગતવાન્; તદા તત્ર વિવાહીયવસનહીનમેકં જનં વીક્ષ્ય તં જગાદ્,
12 He asked him, ‘My friend, how did you get in here without a wedding robe?’ The man had nothing to say.
હે મિત્ર, ત્વં વિવાહીયવસનં વિના કથમત્ર પ્રવિષ્ટવાન્? તેન સ નિરુત્તરો બભૂવ|
13 Then the king told his servants, ‘Bind his hands and feet, and throw him out into the dark, where there'll be crying and grinding of teeth.’
તદા રાજા નિજાનુચરાન્ અવદત્, એતસ્ય કરચરણાન્ બદ્ધા યત્ર રોદનં દન્તૈર્દન્તઘર્ષણઞ્ચ ભવતિ, તત્ર વહિર્ભૂતતમિસ્રે તં નિક્ષિપત|
14 For many are invited, but few are chosen.”
ઇત્થં બહવ આહૂતા અલ્પે મનોભિમતાઃ|
15 Then the Pharisees left and met together to plot how they could trap him by what he said.
અનન્તરં ફિરૂશિનઃ પ્રગત્ય યથા સંલાપેન તમ્ ઉન્માથે પાતયેયુસ્તથા મન્ત્રયિત્વા
16 They sent their disciples to him, together with some of Herod's supporters. “Teacher, we know you are a honest man, and that you teach God's way is the truth,” they began. “You don't allow yourself to be influenced by anyone, and you don't care about rank or status.
હેરોદીયમનુજૈઃ સાકં નિજશિષ્યગણેન તં પ્રતિ કથયામાસુઃ, હે ગુરો, ભવાન્ સત્યઃ સત્યમીશ્વરીયમાર્ગમુપદિશતિ, કમપિ માનુષં નાનુરુધ્યતે, કમપિ નાપેક્ષતે ચ, તદ્ વયં જાનીમઃ|
17 So let us know your opinion. Is it right to pay Caesar's taxes, or not?”
અતઃ કૈસરભૂપાય કરોઽસ્માકં દાતવ્યો ન વા? અત્ર ભવતા કિં બુધ્યતે? તદ્ અસ્માન્ વદતુ|
18 Jesus knew their motives were evil. He asked them, “Why are you trying to trap me, you hypocrites?
તતો યીશુસ્તેષાં ખલતાં વિજ્ઞાય કથિતવાન્, રે કપટિનઃ યુયં કુતો માં પરિક્ષધ્વે?
19 Show me the coin that is used to pay the tax.” They brought a denarius coin to him.
તત્કરદાનસ્ય મુદ્રાં માં દર્શયત| તદાનીં તૈસ્તસ્ય સમીપં મુદ્રાચતુર્થભાગ આનીતે
20 “Whose image and whose title is inscribed here?” he asked them.
સ તાન્ પપ્રચ્છ, અત્ર કસ્યેયં મૂર્ત્તિ ર્નામ ચાસ્તે? તે જગદુઃ, કૈસરભૂપસ્ય|
21 “Caesar's,” they replied. “You should give back to Caesar what belongs to Caesar, and to God what belongs to God,” he told them.
તતઃ સ ઉક્તવાન, કૈસરસ્ય યત્ તત્ કૈસરાય દત્ત, ઈશ્વરસ્ય યત્ તદ્ ઈશ્વરાય દત્ત|
22 When they heard Jesus' answer they were stunned. They went away and left him.
ઇતિ વાક્યં નિશમ્ય તે વિસ્મયં વિજ્ઞાય તં વિહાય ચલિતવન્તઃ|
23 Later the same day some Sadducees came to see him. (They are the ones who say there's no resurrection.)
તસ્મિન્નહનિ સિદૂકિનોઽર્થાત્ શ્મશાનાત્ નોત્થાસ્યન્તીતિ વાક્યં યે વદન્તિ, તે યીશેરન્તિકમ્ આગત્ય પપ્રચ્છુઃ,
24 They asked him, “Teacher, Moses said that if a married man dies without having children, his brother should marry his widow and have children on behalf of his brother.
હે ગુરો, કશ્ચિન્મનુજશ્ચેત્ નિઃસન્તાનઃ સન્ પ્રાણાન્ ત્યજતિ, તર્હિ તસ્ય ભ્રાતા તસ્ય જાયાં વ્યુહ્ય ભ્રાતુઃ સન્તાનમ્ ઉત્પાદયિષ્યતીતિ મૂસા આદિષ્ટવાન્|
25 Well, once there were seven brothers here with us. The first married, and died, and since he had no children he left his widow to his brother.
કિન્ત્વસ્માકમત્ર કેઽપિ જનાઃ સપ્તસહોદરા આસન્, તેષાં જ્યેષ્ઠ એકાં કન્યાં વ્યવહાત્, અપરં પ્રાણત્યાગકાલે સ્વયં નિઃસન્તાનઃ સન્ તાં સ્ત્રિયં સ્વભ્રાતરિ સમર્પિતવાન્,
26 The same thing happened to the second and third husband, right up to the seventh.
તતો દ્વિતીયાદિસપ્તમાન્તાશ્ચ તથૈવ ચક્રુઃ|
27 In the end the woman died too.
શેષે સાપી નારી મમાર|
28 So when the resurrection takes place, whose wife of the seven brothers will she be, for she married all of them?”
મૃતાનામ્ ઉત્થાનસમયે તેષાં સપ્તાનાં મધ્યે સા નારી કસ્ય ભાર્ય્યા ભવિષ્યતિ? યસ્માત્ સર્વ્વએવ તાં વ્યવહન્|
29 Jesus replied, “Your mistake is you don't know Scripture or what God can do.
તતો યીશુઃ પ્રત્યવાદીત્, યૂયં ધર્મ્મપુસ્તકમ્ ઈશ્વરીયાં શક્તિઞ્ચ ન વિજ્ઞાય ભ્રાન્તિમન્તઃ|
30 For in the resurrection people don't marry, and they aren't given in marriage either—they're like the angels in heaven.
ઉત્થાનપ્રાપ્તા લોકા ન વિવહન્તિ, ન ચ વાચા દીયન્તે, કિન્ત્વીશ્વરસ્ય સ્વર્ગસ્થદૂતાનાં સદૃશા ભવન્તિ|
31 As for the resurrection of the dead—haven't you read what God said to you,
અપરં મૃતાનામુત્થાનમધિ યુષ્માન્ પ્રતીયમીશ્વરોક્તિઃ,
32 ‘I am the God of Abraham, and the God of Isaac, and the God of Jacob’? He's not the God of the dead, but of the living.”
"અહમિબ્રાહીમ ઈશ્વર ઇસ્હાક ઈશ્વરો યાકૂબ ઈશ્વર" ઇતિ કિં યુષ્માભિ ર્નાપાઠિ? કિન્ત્વીશ્વરો જીવતામ્ ઈશ્વર: , સ મૃતાનામીશ્વરો નહિ|
33 When the crowds heard what he said, they were amazed at his teaching.
ઇતિ શ્રુત્વા સર્વ્વે લોકાસ્તસ્યોપદેશાદ્ વિસ્મયં ગતાઃ|
34 When the Pharisees heard that he'd left the Sadducees speechless, they got together and went to ask some more questions.
અનન્તરં સિદૂકિનામ્ નિરુત્તરત્વવાર્તાં નિશમ્ય ફિરૂશિન એકત્ર મિલિતવન્તઃ,
35 One of them, who was a legal expert, asked him a question to try to trap him:
તેષામેકો વ્યવસ્થાપકો યીશું પરીક્ષિતું પપચ્છ,
36 “Teacher, which is the greatest commandment in the law?”
હે ગુરો વ્યવસ્થાશાસ્ત્રમધ્યે કાજ્ઞા શ્રેષ્ઠા?
37 Jesus told them, “‘Love the Lord your God in all you think, in all you feel, and in all you do.’
તતો યીશુરુવાચ, ત્વં સર્વ્વાન્તઃકરણૈઃ સર્વ્વપ્રાણૈઃ સર્વ્વચિત્તૈશ્ચ સાકં પ્રભૌ પરમેશ્વરે પ્રીયસ્વ,
38 This is the greatest commandment, the first commandment.
એષા પ્રથમમહાજ્ઞા| તસ્યાઃ સદૃશી દ્વિતીયાજ્ઞૈષા,
39 The second is just like it, ‘Love your neighbor as yourself.’
તવ સમીપવાસિનિ સ્વાત્મનીવ પ્રેમ કુરુ|
40 All biblical law and the writings of the prophets depend on these two commandments.”
અનયો ર્દ્વયોરાજ્ઞયોઃ કૃત્સ્નવ્યવસ્થાયા ભવિષ્યદ્વક્તૃગ્રન્થસ્ય ચ ભારસ્તિષ્ઠતિ|
41 While the Pharisees were gathered there, Jesus asked them a question.
અનન્તરં ફિરૂશિનામ્ એકત્ર સ્થિતિકાલે યીશુસ્તાન્ પપ્રચ્છ,
42 “What do you think about the Messiah?” he asked. “Whose son is he?” “The son of David,” they replied.
ખ્રીષ્ટમધિ યુષ્માકં કીદૃગ્બોધો જાયતે? સ કસ્ય સન્તાનઃ? તતસ્તે પ્રત્યવદન્, દાયૂદઃ સન્તાનઃ|
43 “But how can David under inspiration call him ‘Lord’?” Jesus asked them. “He says,
તદા સ ઉક્તવાન્, તર્હિ દાયૂદ્ કથમ્ આત્માધિષ્ઠાનેન તં પ્રભું વદતિ?
44 ‘The Lord said to my Lord, sit down at my right hand until I defeat all your enemies.’
યથા મમ પ્રભુમિદં વાક્યમવદત્ પરમેશ્વરઃ| તવારીન્ પાદપીઠં તે યાવન્નહિ કરોમ્યહં| તાવત્ કાલં મદીયે ત્વં દક્ષપાર્શ્વ ઉપાવિશ| અતો યદિ દાયૂદ્ તં પ્રભું વદતિ, ર્તિહ સ કથં તસ્ય સન્તાનો ભવતિ?
45 If David called him Lord, how can he be his son?”
તદાનીં તેષાં કોપિ તદ્વાક્યસ્ય કિમપ્યુત્તરં દાતું નાશક્નોત્;
46 Nobody could answer him, and from then on nobody dared to ask him any more questions.
તદ્દિનમારભ્ય તં કિમપિ વાક્યં પ્રષ્ટું કસ્યાપિ સાહસો નાભવત્|
