Mark 14
1 It was now two days before Passover and the Feast of Unleavened Bread. The chief priests and the religious leaders were trying to find a surreptitious way to arrest Jesus and have him killed.
ਤਦਾ ਨਿਸ੍ਤਾਰੋਤ੍ਸਵਕਿਣ੍ਵਹੀਨਪੂਪੋਤ੍ਸਵਯੋਰਾਰਮ੍ਭਸ੍ਯ ਦਿਨਦ੍ਵਯੇ (ਅ)ਵਸ਼ਿਸ਼਼੍ਟੇ ਪ੍ਰਧਾਨਯਾਜਕਾ ਅਧ੍ਯਾਪਕਾਸ਼੍ਚ ਕੇਨਾਪਿ ਛਲੇਨ ਯੀਸ਼ੁੰ ਧਰ੍ੱਤਾਂ ਹਨ੍ਤੁਞ੍ਚ ਮ੍ਰੁʼਗਯਾਞ੍ਚਕ੍ਰਿਰੇ;
2 “But not during Passover,” they said to themselves, “otherwise the people may riot.”
ਕਿਨ੍ਤੁ ਲੋਕਾਨਾਂ ਕਲਹਭਯਾਦੂਚਿਰੇ, ਨਚੋਤ੍ਸਵਕਾਲ ਉਚਿਤਮੇਤਦਿਤਿ|
3 Meanwhile Jesus was in Bethany, eating a meal at Simon the leper's home. A woman came in with an alabaster jar of very expensive pure nard perfume. She broke the jar open and poured the perfume on Jesus' head.
ਅਨਨ੍ਤਰੰ ਬੈਥਨਿਯਾਪੁਰੇ ਸ਼ਿਮੋਨਕੁਸ਼਼੍ਠਿਨੋ ਗ੍ਰੁʼਹੇ ਯੋਸ਼ੌ ਭੋਤ੍ਕੁਮੁਪਵਿਸ਼਼੍ਟੇ ਸਤਿ ਕਾਚਿਦ੍ ਯੋਸ਼਼ਿਤ੍ ਪਾਣ੍ਡਰਪਾਸ਼਼ਾਣਸ੍ਯ ਸਮ੍ਪੁਟਕੇਨ ਮਹਾਰ੍ਘ੍ਯੋੱਤਮਤੈਲਮ੍ ਆਨੀਯ ਸਮ੍ਪੁਟਕੰ ਭੰਕ੍ਤ੍ਵਾ ਤਸ੍ਯੋੱਤਮਾਙ੍ਗੇ ਤੈਲਧਾਰਾਂ ਪਾਤਯਾਞ੍ਚਕ੍ਰੇ|
4 Some of those who were there became annoyed and said, “Why waste this perfume?
ਤਸ੍ਮਾਤ੍ ਕੇਚਿਤ੍ ਸ੍ਵਾਨ੍ਤੇ ਕੁਪ੍ਯਨ੍ਤਃ ਕਥਿਤਵੰਨ੍ਤਃ ਕੁਤੋਯੰ ਤੈਲਾਪਵ੍ਯਯਃ?
5 It could've been sold for a year's wages and the money given to the poor.” They were angry with her.
ਯਦ੍ਯੇਤਤ੍ ਤੈਲ ਵ੍ਯਕ੍ਰੇਸ਼਼੍ਯਤ ਤਰ੍ਹਿ ਮੁਦ੍ਰਾਪਾਦਸ਼ਤਤ੍ਰਯਾਦਪ੍ਯਧਿਕੰ ਤਸ੍ਯ ਪ੍ਰਾਪ੍ਤਮੂਲ੍ਯੰ ਦਰਿਦ੍ਰਲੋਕੇਭ੍ਯੋ ਦਾਤੁਮਸ਼ਕ੍ਸ਼਼੍ਯਤ, ਕਥਾਮੇਤਾਂ ਕਥਯਿਤ੍ਵਾ ਤਯਾ ਯੋਸ਼਼ਿਤਾ ਸਾਕੰ ਵਾਚਾਯੁਹ੍ਯਨ੍|
6 But Jesus replied, “Leave her alone! Why are you criticizing her for doing something beautiful to me?
ਕਿਨ੍ਤੁ ਯੀਸ਼ੁਰੁਵਾਚ, ਕੁਤ ਏਤਸ੍ਯੈ ਕ੍ਰੁʼੱਛ੍ਰੰ ਦਦਾਸਿ? ਮਹ੍ਯਮਿਯੰ ਕਰ੍ੰਮੋੱਤਮੰ ਕ੍ਰੁʼਤਵਤੀ|
7 You'll always have the poor with you, and you can help them whenever you want. But you won't always have me with you.
ਦਰਿਦ੍ਰਾਃ ਸਰ੍ੱਵਦਾ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਭਿਃ ਸਹ ਤਿਸ਼਼੍ਠਨ੍ਤਿ, ਤਸ੍ਮਾਦ੍ ਯੂਯੰ ਯਦੇੱਛਥ ਤਦੈਵ ਤਾਨੁਪਕਰ੍ੱਤਾਂ ਸ਼ਕ੍ਨੁਥ, ਕਿਨ੍ਤ੍ਵਹੰ ਯੁਭਾਭਿਃ ਸਹ ਨਿਰਨ੍ਤਰੰ ਨ ਤਿਸ਼਼੍ਠਾਮਿ|
8 She did what she could: she anointed my body in anticipation of my burial.
ਅਸ੍ਯਾ ਯਥਾਸਾਧ੍ਯੰ ਤਥੈਵਾਕਰੋਦਿਯੰ, ਸ਼੍ਮਸ਼ਾਨਯਾਪਨਾਤ੍ ਪੂਰ੍ੱਵੰ ਸਮੇਤ੍ਯ ਮਦ੍ਵਪੁਸ਼਼ਿ ਤੈਲਮ੍ ਅਮਰ੍ੱਦਯਤ੍|
9 I tell you the truth: wherever the good news is spread in the world, people will remember what she did.”
ਅਹੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮਭ੍ਯੰ ਯਥਾਰ੍ਥੰ ਕਥਯਾਮਿ, ਜਗਤਾਂ ਮਧ੍ਯੇ ਯਤ੍ਰ ਯਤ੍ਰ ਸੁਸੰਵਾਦੋਯੰ ਪ੍ਰਚਾਰਯਿਸ਼਼੍ਯਤੇ ਤਤ੍ਰ ਤਤ੍ਰ ਯੋਸ਼਼ਿਤ ਏਤਸ੍ਯਾਃ ਸ੍ਮਰਣਾਰ੍ਥੰ ਤਤ੍ਕ੍ਰੁʼਤਕਰ੍ੰਮੈਤਤ੍ ਪ੍ਰਚਾਰਯਿਸ਼਼੍ਯਤੇ|
10 Then Judas Iscariot, one of the twelve disciples, went to the chief priests and arranged to betray Jesus to them.
ਤਤਃ ਪਰੰ ਦ੍ਵਾਦਸ਼ਾਨਾਂ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਾਣਾਮੇਕ ਈਸ਼਼੍ਕਰਿਯੋਤੀਯਯਿਹੂਦਾਖ੍ਯੋ ਯੀਸ਼ੁੰ ਪਰਕਰੇਸ਼਼ੁ ਸਮਰ੍ਪਯਿਤੁੰ ਪ੍ਰਧਾਨਯਾਜਕਾਨਾਂ ਸਮੀਪਮਿਯਾਯ|
11 When they heard this, they were delighted, and promised to pay him. So Judas began to look for an opportunity to betray Jesus.
ਤੇ ਤਸ੍ਯ ਵਾਕ੍ਯੰ ਸਮਾਕਰ੍ਣ੍ਯ ਸਨ੍ਤੁਸ਼਼੍ਟਾਃ ਸਨ੍ਤਸ੍ਤਸ੍ਮੈ ਮੁਦ੍ਰਾ ਦਾਤੁੰ ਪ੍ਰਤ੍ਯਜਾਨਤ; ਤਸ੍ਮਾਤ੍ ਸ ਤੰ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਕਰੇਸ਼਼ੁ ਸਮਰ੍ਪਣਾਯੋਪਾਯੰ ਮ੍ਰੁʼਗਯਾਮਾਸ|
12 On the first day of the Feast of Unleavened Bread, the time when the Passover lamb is sacrificed, Jesus' disciples asked him, “Where do you want us to go and prepare the Passover meal for you?”
ਅਨਨ੍ਤਰੰ ਕਿਣ੍ਵਸ਼ੂਨ੍ਯਪੂਪੋਤ੍ਸਵਸ੍ਯ ਪ੍ਰਥਮੇ(ਅ)ਹਨਿ ਨਿਸ੍ਤਾਰੋਤ੍ਮਵਾਰ੍ਥੰ ਮੇਸ਼਼ਮਾਰਣਾਸਮਯੇ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਾਸ੍ਤੰ ਪਪ੍ਰੱਛਃ ਕੁਤ੍ਰ ਗਤ੍ਵਾ ਵਯੰ ਨਿਸ੍ਤਾਰੋਤ੍ਸਵਸ੍ਯ ਭੋਜ੍ਯਮਾਸਾਦਯਿਸ਼਼੍ਯਾਮਃ? ਕਿਮਿੱਛਤਿ ਭਵਾਨ੍?
13 He sent two of his disciples, telling them, “Go into the city and there you'll meet a man carrying a water pot. Follow him,
ਤਦਾਨੀਂ ਸ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਦ੍ਵਯੰ ਪ੍ਰੇਰਯਨ੍ ਬਭਾਸ਼਼ੇ ਯੁਵਯੋਃ ਪੁਰਮਧ੍ਯੰ ਗਤਯੋਃ ਸਤੋ ਰ੍ਯੋ ਜਨਃ ਸਜਲਕੁਮ੍ਭੰ ਵਹਨ੍ ਯੁਵਾਂ ਸਾਕ੍ਸ਼਼ਾਤ੍ ਕਰਿਸ਼਼੍ਯਤਿ ਤਸ੍ਯੈਵ ਪਸ਼੍ਚਾਦ੍ ਯਾਤੰ;
14 and when he goes into a house, ask the owner where I and my disciples can celebrate the Passover.
ਸ ਯਤ੍ ਸਦਨੰ ਪ੍ਰਵੇਕ੍ਸ਼਼੍ਯਤਿ ਤਦ੍ਭਵਨਪਤਿੰ ਵਦਤੰ, ਗੁਰੁਰਾਹ ਯਤ੍ਰ ਸਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯੋਹੰ ਨਿਸ੍ਤਾਰੋਤ੍ਸਵੀਯੰ ਭੋਜਨੰ ਕਰਿਸ਼਼੍ਯਾਮਿ, ਸਾ ਭੋਜਨਸ਼ਾਲਾ ਕੁਤ੍ਰਾਸ੍ਤਿ?
15 He will take you to a large upstairs room that is furnished and ready. You can make preparations for us there.”
ਤਤਃ ਸ ਪਰਿਸ਼਼੍ਕ੍ਰੁʼਤਾਂ ਸੁਸੱਜਿਤਾਂ ਬ੍ਰੁʼਹਤੀਚਞ੍ਚ ਯਾਂ ਸ਼ਾਲਾਂ ਦਰ੍ਸ਼ਯਿਸ਼਼੍ਯਤਿ ਤਸ੍ਯਾਮਸ੍ਮਦਰ੍ਥੰ ਭੋਜ੍ਯਦ੍ਰਵ੍ਯਾਣ੍ਯਾਸਾਦਯਤੰ|
16 The disciples went into the city, and found things just as he'd described them. They prepared the Passover meal.
ਤਤਃ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯੌ ਪ੍ਰਸ੍ਥਾਯ ਪੁਰੰ ਪ੍ਰਵਿਸ਼੍ਯ ਸ ਯਥੋਕ੍ਤਵਾਨ੍ ਤਥੈਵ ਪ੍ਰਾਪ੍ਯ ਨਿਸ੍ਤਾਰੋਤ੍ਸਵਸ੍ਯ ਭੋਜ੍ਯਦ੍ਰਵ੍ਯਾਣਿ ਸਮਾਸਾਦਯੇਤਾਮ੍|
17 In the evening Jesus went there with the twelve disciples.
ਅਨਨ੍ਤਰੰ ਯੀਸ਼ੁਃ ਸਾਯੰਕਾਲੇ ਦ੍ਵਾਦਸ਼ਭਿਃ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯੈਃ ਸਾਰ੍ੱਧੰ ਜਗਾਮ;
18 While they were sitting eating, Jesus said, “I tell you the truth: one of you is going to betray me; one who is eating with me now.”
ਸਰ੍ੱਵੇਸ਼਼ੁ ਭੋਜਨਾਯ ਪ੍ਰੋਪਵਿਸ਼਼੍ਟੇਸ਼਼ੁ ਸ ਤਾਨੁਦਿਤਵਾਨ੍ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨਹੰ ਯਥਾਰ੍ਥੰ ਵ੍ਯਾਹਰਾਮਿ, ਅਤ੍ਰ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕਮੇਕੋ ਜਨੋ ਯੋ ਮਯਾ ਸਹ ਭੁੰਕ੍ਤੇ ਮਾਂ ਪਰਕੇਰੇਸ਼਼ੁ ਸਮਰ੍ਪਯਿਸ਼਼੍ਯਤੇ|
19 They were shocked, and they each asked, “It's not me, is it?”
ਤਦਾਨੀਂ ਤੇ ਦੁਃਖਿਤਾਃ ਸਨ੍ਤ ਏਕੈਕਸ਼ਸ੍ਤੰ ਪ੍ਰਸ਼਼੍ਟੁਮਾਰਬ੍ਧਵਨ੍ਤਃ ਸ ਕਿਮਹੰ? ਪਸ਼੍ਚਾਦ੍ ਅਨ੍ਯ ਏਕੋਭਿਦਧੇ ਸ ਕਿਮਹੰ?
20 “It's one of the Twelve, one of you sharing this food with me,” he replied.
ਤਤਃ ਸ ਪ੍ਰਤ੍ਯਵਦਦ੍ ਏਤੇਸ਼਼ਾਂ ਦ੍ਵਾਦਸ਼ਾਨਾਂ ਯੋ ਜਨੋ ਮਯਾ ਸਮੰ ਭੋਜਨਾਪਾਤ੍ਰੇ ਪਾਣਿੰ ਮੱਜਯਿਸ਼਼੍ਯਤਿ ਸ ਏਵ|
21 “The Son of man will die, just as the Scriptures predicted. But how terrible it will be for the man who betrays the Son of man! It would be better for that man if he'd never been born.”
ਮਨੁਜਤਨਯਮਧਿ ਯਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ੰ ਲਿਖਿਤਮਾਸ੍ਤੇ ਤਦਨੁਰੂਪਾ ਗਤਿਸ੍ਤਸ੍ਯ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤਿ, ਕਿਨ੍ਤੁ ਯੋ ਜਨੋ ਮਾਨਵਸੁਤੰ ਸਮਰ੍ਪਯਿਸ਼਼੍ਯਤੇ ਹਨ੍ਤ ਤਸ੍ਯ ਜਨ੍ਮਾਭਾਵੇ ਸਤਿ ਭਦ੍ਰਮਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤ੍|
22 As they were eating, Jesus picked up some bread. He blessed it, and gave it to them. “Take it. This is my body,” he told them.
ਅਪਰਞ੍ਚ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਭੋਜਨਸਮਯੇ ਯੀਸ਼ੁਃ ਪੂਪੰ ਗ੍ਰੁʼਹੀਤ੍ਵੇਸ਼੍ਵਰਗੁਣਾਨ੍ ਅਨੁਕੀਰ੍ਤ੍ਯ ਭਙ੍ਕ੍ਤ੍ਵਾ ਤੇਭ੍ਯੋ ਦੱਤ੍ਵਾ ਬਭਾਸ਼਼ੇ, ਏਤਦ੍ ਗ੍ਰੁʼਹੀਤ੍ਵਾ ਭੁਞ੍ਜੀਧ੍ਵਮ੍ ਏਤਨ੍ਮਮ ਵਿਗ੍ਰਹਰੂਪੰ|
23 Then he picked up the cup. He blessed it, and gave it to them. They all drank from it.
ਅਨਨ੍ਤਰੰ ਸ ਕੰਸੰ ਗ੍ਰੁʼਹੀਤ੍ਵੇਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਗੁਣਾਨ੍ ਕੀਰ੍ੱਤਯਿਤ੍ਵਾ ਤੇਭ੍ਯੋ ਦਦੌ, ਤਤਸ੍ਤੇ ਸਰ੍ੱਵੇ ਪਪੁਃ|
24 “This is my blood,” he told them, “the agreement that's being poured out for many.
ਅਪਰੰ ਸ ਤਾਨਵਾਦੀਦ੍ ਬਹੂਨਾਂ ਨਿਮਿੱਤੰ ਪਾਤਿਤੰ ਮਮ ਨਵੀਨਨਿਯਮਰੂਪੰ ਸ਼ੋਣਿਤਮੇਤਤ੍|
25 I tell you the truth, I won't drink of the fruit of the vine until the day I drink it fresh in God's kingdom.”
ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨਹੰ ਯਥਾਰ੍ਥੰ ਵਦਾਮਿ, ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਰਾਜ੍ਯੇ ਯਾਵਤ੍ ਸਦ੍ਯੋਜਾਤੰ ਦ੍ਰਾਕ੍ਸ਼਼ਾਰਸੰ ਨ ਪਾਸ੍ਯਾਮਿ, ਤਾਵਦਹੰ ਦ੍ਰਾਕ੍ਸ਼਼ਾਫਲਰਸੰ ਪੁਨ ਰ੍ਨ ਪਾਸ੍ਯਾਮਿ|
26 After they had sung a psalm, they left for the Mount of Olives.
ਤਦਨਨ੍ਤਰੰ ਤੇ ਗੀਤਮੇਕੰ ਸੰਗੀਯ ਬਹਿ ਰ੍ਜੈਤੁਨੰ ਸ਼ਿਖਰਿਣੰ ਯਯੁਃ
27 “All of you will abandon me,” Jesus told them. “For as the Scriptures say, ‘I will attack the shepherd, and the sheep will be completely scattered.’
ਅਥ ਯੀਸ਼ੁਸ੍ਤਾਨੁਵਾਚ ਨਿਸ਼ਾਯਾਮਸ੍ਯਾਂ ਮਯਿ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਸਰ੍ੱਵੇਸ਼਼ਾਂ ਪ੍ਰਤ੍ਯੂਹੋ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤਿ ਯਤੋ ਲਿਖਿਤਮਾਸ੍ਤੇ ਯਥਾ, ਮੇਸ਼਼ਾਣਾਂ ਰਕ੍ਸ਼਼ਕਞ੍ਚਾਹੰ ਪ੍ਰਹਰਿਸ਼਼੍ਯਾਮਿ ਵੈ ਤਤਃ| ਮੇਸ਼਼ਾਣਾਂ ਨਿਵਹੋ ਨੂਨੰ ਪ੍ਰਵਿਕੀਰ੍ਣੋ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤਿ|
28 But after I have risen from the dead, I will go before you to Galilee.”
ਕਨ੍ਤੁ ਮਦੁੱਥਾਨੇ ਜਾਤੇ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕਮਗ੍ਰੇ(ਅ)ਹੰ ਗਾਲੀਲੰ ਵ੍ਰਜਿਸ਼਼੍ਯਾਮਿ|
29 “I won't abandon you even if everyone else does,” Peter replied.
ਤਦਾ ਪਿਤਰਃ ਪ੍ਰਤਿਬਭਾਸ਼਼ੇ, ਯਦ੍ਯਪਿ ਸਰ੍ੱਵੇਸ਼਼ਾਂ ਪ੍ਰਤ੍ਯੂਹੋ ਭਵਤਿ ਤਥਾਪਿ ਮਮ ਨੈਵ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤਿ|
30 Jesus answered him, “I tell you the truth that today, this very night, before the rooster crows twice, you will deny that you even know me three times.”
ਤਤੋ ਯੀਸ਼ੁਰੁਕ੍ਤਾਵਾਨ੍ ਅਹੰ ਤੁਭ੍ਯੰ ਤਥ੍ਯੰ ਕਥਯਾਮਿ, ਕ੍ਸ਼਼ਣਾਦਾਯਾਮਦ੍ਯ ਕੁੱਕੁਟਸ੍ਯ ਦ੍ਵਿਤੀਯਵਾਰਰਵਣਾਤ੍ ਪੂਰ੍ੱਵੰ ਤ੍ਵੰ ਵਾਰਤ੍ਰਯੰ ਮਾਮਪਹ੍ਨੋਸ਼਼੍ਯਸੇ|
31 But Peter was totally adamant, saying, “Even if I have to die with you, I will never deny you.” All of them said the same.
ਕਿਨ੍ਤੁ ਸ ਗਾਢੰ ਵ੍ਯਾਹਰਦ੍ ਯਦ੍ਯਪਿ ਤ੍ਵਯਾ ਸਾਰ੍ੱਧੰ ਮਮ ਪ੍ਰਾਣੋ ਯਾਤਿ ਤਥਾਪਿ ਕਥਮਪਿ ਤ੍ਵਾਂ ਨਾਪਹ੍ਨੋਸ਼਼੍ਯੇ; ਸਰ੍ੱਵੇ(ਅ)ਪੀਤਰੇ ਤਥੈਵ ਬਭਾਸ਼਼ਿਰੇ|
32 They arrived at a place called Gethsemane, where Jesus told his disciples, “Sit here while I go and pray.”
ਅਪਰਞ੍ਚ ਤੇਸ਼਼ੁ ਗੇਤ੍ਸ਼ਿਮਾਨੀਨਾਮਕੰ ਸ੍ਥਾਨ ਗਤੇਸ਼਼ੁ ਸ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਾਨ੍ ਜਗਾਦ, ਯਾਵਦਹੰ ਪ੍ਰਾਰ੍ਥਯੇ ਤਾਵਦਤ੍ਰ ਸ੍ਥਾਨੇ ਯੂਯੰ ਸਮੁਪਵਿਸ਼ਤ|
33 He took Peter, James, and John with him. He began to be very disturbed and troubled.
ਅਥ ਸ ਪਿਤਰੰ ਯਾਕੂਬੰ ਯੋਹਨਞ੍ਚ ਗ੍ਰੁʼਹੀਤ੍ਵਾ ਵਵ੍ਰਾਜ; ਅਤ੍ਯਨ੍ਤੰ ਤ੍ਰਾਸਿਤੋ ਵ੍ਯਾਕੁਲਿਤਸ਼੍ਚ ਤੇਭ੍ਯਃ ਕਥਯਾਮਾਸ,
34 Jesus told them, “My agony is so painful it feels like I'm dying. Please, remain here and stay awake.”
ਨਿਧਨਕਾਲਵਤ੍ ਪ੍ਰਾਣੋ ਮੇ(ਅ)ਤੀਵ ਦਃਖਮੇਤਿ, ਯੂਯੰ ਜਾਗ੍ਰਤੋਤ੍ਰ ਸ੍ਥਾਨੇ ਤਿਸ਼਼੍ਠਤ|
35 He went a little farther on and then fell to the ground. He prayed, asking to be spared the time that was coming, if it were possible.
ਤਤਃ ਸ ਕਿਞ੍ਚਿੱਦੂਰੰ ਗਤ੍ਵਾ ਭੂਮਾਵਧੋਮੁਖਃ ਪਤਿਤ੍ਵਾ ਪ੍ਰਾਰ੍ਥਿਤਵਾਨੇਤਤ੍, ਯਦਿ ਭਵਿਤੁੰ ਸ਼ਕ੍ਯੰ ਤਰ੍ਹਿ ਦੁਃਖਸਮਯੋਯੰ ਮੱਤੋ ਦੂਰੀਭਵਤੁ|
36 “Abba, Father! You can do everything,” he said. “Please, take this cup of suffering away from me. Yet it's not what I want, but what you want.”
ਅਪਰਮੁਦਿਤਵਾਨ੍ ਹੇ ਪਿਤ ਰ੍ਹੇ ਪਿਤਃ ਸਰ੍ੱਵੇਂ ਤ੍ਵਯਾ ਸਾਧ੍ਯੰ, ਤਤੋ ਹੇਤੋਰਿਮੰ ਕੰਸੰ ਮੱਤੋ ਦੂਰੀਕੁਰੁ, ਕਿਨ੍ਤੁ ਤਨ੍ ਮਮੇੱਛਾਤੋ ਨ ਤਵੇੱਛਾਤੋ ਭਵਤੁ|
37 Then Jesus returned and found the disciples asleep. “Simon, are you sleeping?” he asked Peter. “Couldn't you stay awake for just an hour?
ਤਤਃ ਪਰੰ ਸ ਏਤ੍ਯ ਤਾਨ੍ ਨਿਦ੍ਰਿਤਾਨ੍ ਨਿਰੀਕ੍ਸ਼਼੍ਯ ਪਿਤਰੰ ਪ੍ਰੋਵਾਚ, ਸ਼ਿਮੋਨ੍ ਤ੍ਵੰ ਕਿੰ ਨਿਦ੍ਰਾਸਿ? ਘਟਿਕਾਮੇਕਾਮ੍ ਅਪਿ ਜਾਗਰਿਤੁੰ ਨ ਸ਼ਕ੍ਨੋਸ਼਼ਿ?
38 Stay awake, and pray so you won't fall into temptation. The spirit is willing, but the body is weak.”
ਪਰੀਕ੍ਸ਼਼ਾਯਾਂ ਯਥਾ ਨ ਪਤਥ ਤਦਰ੍ਥੰ ਸਚੇਤਨਾਃ ਸਨ੍ਤਃ ਪ੍ਰਾਰ੍ਥਯਧ੍ਵੰ; ਮਨ ਉਦ੍ਯੁਕ੍ਤਮਿਤਿ ਸਤ੍ਯੰ ਕਿਨ੍ਤੁ ਵਪੁਰਸ਼ਕ੍ਤਿਕੰ|
39 He left them once more, and prayed, saying the same things.
ਅਥ ਸ ਪੁਨਰ੍ਵ੍ਰਜਿਤ੍ਵਾ ਪੂਰ੍ੱਵਵਤ੍ ਪ੍ਰਾਰ੍ਥਯਾਞ੍ਚਕ੍ਰੇ|
40 Then he returned, and again he found them sleeping because they couldn't keep their eyes open. They didn't know what to say!
ਪਰਾਵ੍ਰੁʼਤ੍ਯਾਗਤ੍ਯ ਪੁਨਰਪਿ ਤਾਨ੍ ਨਿਦ੍ਰਿਤਾਨ੍ ਦਦਰ੍ਸ਼ ਤਦਾ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਲੋਚਨਾਨਿ ਨਿਦ੍ਰਯਾ ਪੂਰ੍ਣਾਨਿ, ਤਸ੍ਮਾੱਤਸ੍ਮੈ ਕਾ ਕਥਾ ਕਥਯਿਤਵ੍ਯਾ ਤ ਏਤਦ੍ ਬੋੱਧੁੰ ਨ ਸ਼ੇਕੁਃ|
41 He returned a third time, and asked them, “Are you still asleep? Are you still resting? Well that's enough, because the time has come! Look, the Son of man is about to be betrayed into the hands of sinners.
ਤਤਃਪਰੰ ਤ੍ਰੁʼਤੀਯਵਾਰੰ ਆਗਤ੍ਯ ਤੇਭ੍ਯੋ (ਅ)ਕਥਯਦ੍ ਇਦਾਨੀਮਪਿ ਸ਼ਯਿਤ੍ਵਾ ਵਿਸ਼੍ਰਾਮ੍ਯਥ? ਯਥੇਸ਼਼੍ਟੰ ਜਾਤੰ, ਸਮਯਸ਼੍ਚੋਪਸ੍ਥਿਤਃ ਪਸ਼੍ਯਤ ਮਾਨਵਤਨਯਃ ਪਾਪਿਲੋਕਾਨਾਂ ਪਾਣਿਸ਼਼ੁ ਸਮਰ੍ਪ੍ਯਤੇ|
42 Get up! Let's go! See, here comes my betrayer.”
ਉੱਤਿਸ਼਼੍ਠਤ, ਵਯੰ ਵ੍ਰਜਾਮੋ ਯੋ ਜਨੋ ਮਾਂ ਪਰਪਾਣਿਸ਼਼ੁ ਸਮਰ੍ਪਯਿਸ਼਼੍ਯਤੇ ਪਸ਼੍ਯਤ ਸ ਸਮੀਪਮਾਯਾਤਃ|
43 Just as he was saying this, Judas—one of the twelve disciples—arrived with a mob carrying swords and clubs, sent by the chief priests, religious leaders, and elders.
ਇਮਾਂ ਕਥਾਂ ਕਥਯਤਿ ਸ, ਏਤਰ੍ਹਿਦ੍ਵਾਦਸ਼ਾਨਾਮੇਕੋ ਯਿਹੂਦਾ ਨਾਮਾ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਃ ਪ੍ਰਧਾਨਯਾਜਕਾਨਾਮ੍ ਉਪਾਧ੍ਯਾਯਾਨਾਂ ਪ੍ਰਾਚੀਨਲੋਕਾਨਾਞ੍ਚ ਸੰਨਿਧੇਃ ਖਙ੍ਗਲਗੁਡਧਾਰਿਣੋ ਬਹੁਲੋਕਾਨ੍ ਗ੍ਰੁʼਹੀਤ੍ਵਾ ਤਸ੍ਯ ਸਮੀਪ ਉਪਸ੍ਥਿਤਵਾਨ੍|
44 Now the betrayer had arranged a sign with them: “He's the one that I kiss. Arrest him, and take him away under guard.”
ਅਪਰਞ੍ਚਾਸੌ ਪਰਪਾਣਿਸ਼਼ੁ ਸਮਰ੍ਪਯਿਤਾ ਪੂਰ੍ੱਵਮਿਤਿ ਸਙ੍ਕੇਤੰ ਕ੍ਰੁʼਤਵਾਨ੍ ਯਮਹੰ ਚੁਮ੍ਬਿਸ਼਼੍ਯਾਮਿ ਸ ਏਵਾਸੌ ਤਮੇਵ ਧ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਸਾਵਧਾਨੰ ਨਯਤ|
45 Judas went right up to Jesus. “Rabbi,” he said, and kissed him affectionately.
ਅਤੋ ਹੇਤੋਃ ਸ ਆਗਤ੍ਯੈਵ ਯੋਸ਼ੋਃ ਸਵਿਧੰ ਗਤ੍ਵਾ ਹੇ ਗੁਰੋ ਹੇ ਗੁਰੋ, ਇਤ੍ਯੁਕ੍ਤ੍ਵਾ ਤੰ ਚੁਚੁਮ੍ਬ|
46 So they grabbed hold of Jesus and arrested him.
ਤਦਾ ਤੇ ਤਦੁਪਰਿ ਪਾਣੀਨਰ੍ਪਯਿਤ੍ਵਾ ਤੰ ਦਧ੍ਨੁਃ|
47 But one of those standing there pulled out his sword and struck the high priest's servant, cutting off his ear.
ਤਤਸ੍ਤਸ੍ਯ ਪਾਰ੍ਸ਼੍ਵਸ੍ਥਾਨਾਂ ਲੋਕਾਨਾਮੇਕਃ ਖਙ੍ਗੰ ਨਿਸ਼਼੍ਕੋਸ਼਼ਯਨ੍ ਮਹਾਯਾਜਕਸ੍ਯ ਦਾਸਮੇਕੰ ਪ੍ਰਹ੍ਰੁʼਤ੍ਯ ਤਸ੍ਯ ਕਰ੍ਣੰ ਚਿੱਛੇਦ|
48 “Am I some kind of rebel that you have come to arrest me with swords and clubs?” Jesus asked them.
ਪਸ਼੍ਚਾਦ੍ ਯੀਸ਼ੁਸ੍ਤਾਨ੍ ਵ੍ਯਾਜਹਾਰ ਖਙ੍ਗਾਨ੍ ਲਗੁਡਾਂਸ਼੍ਚ ਗ੍ਰੁʼਹੀਤ੍ਵਾ ਮਾਂ ਕਿੰ ਚੌਰੰ ਧਰ੍ੱਤਾਂ ਸਮਾਯਾਤਾਃ?
49 “I was there with you, teaching in the Temple every day. Why didn't you arrest me then? But this is happening to fulfill the Scriptures.”
ਮਧ੍ਯੇਮਨ੍ਦਿਰੰ ਸਮੁਪਦਿਸ਼ਨ੍ ਪ੍ਰਤ੍ਯਹੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਭਿਃ ਸਹ ਸ੍ਥਿਤਵਾਨਤਹੰ, ਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਕਾਲੇ ਯੂਯੰ ਮਾਂ ਨਾਦੀਧਰਤ, ਕਿਨ੍ਤ੍ਵਨੇਨ ਸ਼ਾਸ੍ਤ੍ਰੀਯੰ ਵਚਨੰ ਸੇਧਨੀਯੰ|
50 Then all Jesus' disciples deserted him and ran away.
ਤਦਾ ਸਰ੍ੱਵੇ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਾਸ੍ਤੰ ਪਰਿਤ੍ਯਜ੍ਯ ਪਲਾਯਾਞ੍ਚਕ੍ਰਿਰੇ|
51 (One of his followers was a young man who was wearing only a linen garment.
ਅਥੈਕੋ ਯੁਵਾ ਮਾਨਵੋ ਨਗ੍ਨਕਾਯੇ ਵਸ੍ਤ੍ਰਮੇਕੰ ਨਿਧਾਯ ਤਸ੍ਯ ਪਸ਼੍ਚਾਦ੍ ਵ੍ਰਜਨ੍ ਯੁਵਲੋਕੈ ਰ੍ਧ੍ਰੁʼਤੋ
52 They seized hold of him, but he ran off naked, leaving the garment behind.)
ਵਸ੍ਤ੍ਰੰ ਵਿਹਾਯ ਨਗ੍ਨਃ ਪਲਾਯਾਞ੍ਚਕ੍ਰੇ|
53 They took Jesus to the high priest's house where all the chief priests, elders, and religious teachers had gathered.
ਅਪਰਞ੍ਚ ਯਸ੍ਮਿਨ੍ ਸ੍ਥਾਨੇ ਪ੍ਰਧਾਨਯਾਜਕਾ ਉਪਾਧ੍ਯਾਯਾਃ ਪ੍ਰਾਚੀਨਲੋਕਾਸ਼੍ਚ ਮਹਾਯਾਜਕੇਨ ਸਹ ਸਦਸਿ ਸ੍ਥਿਤਾਸ੍ਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਸ੍ਥਾਨੇ ਮਹਾਯਾਜਕਸ੍ਯ ਸਮੀਪੰ ਯੀਸ਼ੁੰ ਨਿਨ੍ਯੁਃ|
54 Peter followed him at a distance, and went into the courtyard of the high priest's house. He sat down with the guards and warmed himself by the fire.
ਪਿਤਰੋ ਦੂਰੇ ਤਤ੍ਪਸ਼੍ਚਾਦ੍ ਇਤ੍ਵਾ ਮਹਾਯਾਜਕਸ੍ਯਾੱਟਾਲਿਕਾਂ ਪ੍ਰਵਿਸ਼੍ਯ ਕਿਙ੍ਕਰੈਃ ਸਹੋਪਵਿਸ਼੍ਯ ਵਹ੍ਨਿਤਾਪੰ ਜਗ੍ਰਾਹ|
55 Inside the chief priests and the whole governing council were trying to find some evidence to have Jesus put to death, but they couldn't find anything.
ਤਦਾਨੀਂ ਪ੍ਰਧਾਨਯਾਜਕਾ ਮਨ੍ਤ੍ਰਿਣਸ਼੍ਚ ਯੀਸ਼ੁੰ ਘਾਤਯਿਤੁੰ ਤਤ੍ਪ੍ਰਾਤਿਕੂਲ੍ਯੇਨ ਸਾਕ੍ਸ਼਼ਿਣੋ ਮ੍ਰੁʼਗਯਾਞ੍ਚਕ੍ਰਿਰੇ, ਕਿਨ੍ਤੁ ਨ ਪ੍ਰਾਪ੍ਤਾਃ|
56 Many were giving false testimony against him, but their statements didn't agree.
ਅਨੇਕੈਸ੍ਤਦ੍ਵਿਰੁੱਧੰ ਮ੍ਰੁʼਸ਼਼ਾਸਾਕ੍ਸ਼਼੍ਯੇ ਦੱਤੇਪਿ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਵਾਕ੍ਯਾਨਿ ਨ ਸਮਗੱਛਨ੍ਤ|
57 Some of them got up to speak falsely against Jesus.
ਸਰ੍ੱਵਸ਼ੇਸ਼਼ੇ ਕਿਯਨ੍ਤ ਉੱਥਾਯ ਤਸ੍ਯ ਪ੍ਰਾਤਿਕੂਲ੍ਯੇਨ ਮ੍ਰੁʼਸ਼਼ਾਸਾਕ੍ਸ਼਼੍ਯੰ ਦੱਤ੍ਵਾ ਕਥਯਾਮਾਸੁਃ,
58 “We heard him say, ‘I will destroy this Temple that human hands built, and in three days I will build another without hands.’”
ਇਦੰ ਕਰਕ੍ਰੁʼਤਮਨ੍ਦਿਰੰ ਵਿਨਾਸ਼੍ਯ ਦਿਨਤ੍ਰਯਮਧ੍ਯੇ ਪੁਨਰਪਰਮ੍ ਅਕਰਕ੍ਰੁʼਤੰ ਮਨ੍ਦਿਰੰ ਨਿਰ੍ੰਮਾਸ੍ਯਾਮਿ, ਇਤਿ ਵਾਕ੍ਯਮ੍ ਅਸ੍ਯ ਮੁਖਾਤ੍ ਸ਼੍ਰੁਤਮਸ੍ਮਾਭਿਰਿਤਿ|
59 But even so their testimony didn't agree.
ਕਿਨ੍ਤੁ ਤਤ੍ਰਾਪਿ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਸਾਕ੍ਸ਼਼੍ਯਕਥਾ ਨ ਸਙ੍ਗਾਤਾਃ|
60 Then the high priest stood up in front of the council, and asked Jesus, “Have you nothing to say in response to these charges made against you?”
ਅਥ ਮਹਾਯਾਜਕੋ ਮਧ੍ਯੇਸਭਮ੍ ਉੱਥਾਯ ਯੀਸ਼ੁੰ ਵ੍ਯਾਜਹਾਰ, ਏਤੇ ਜਨਾਸ੍ਤ੍ਵਯਿ ਯਤ੍ ਸਾਕ੍ਸ਼਼੍ਯਮਦੁਃ ਤ੍ਵਮੇਤਸ੍ਯ ਕਿਮਪ੍ਯੁੱਤਰੰ ਕਿੰ ਨ ਦਾਸ੍ਯਸਿ?
61 But Jesus remained silent and didn't answer. So the high priest asked again, “Are you the Messiah, the Son of the Blessed One?”
ਕਿਨ੍ਤੁ ਸ ਕਿਮਪ੍ਯੁੱਤਰੰ ਨ ਦਤ੍ਵਾ ਮੌਨੀਭੂਯ ਤਸ੍ਯੌ; ਤਤੋ ਮਹਾਯਾਜਕਃ ਪੁਨਰਪਿ ਤੰ ਪ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਾਵਾਨ੍ ਤ੍ਵੰ ਸੱਚਿਦਾਨਨ੍ਦਸ੍ਯ ਤਨਯੋ (ਅ)ਭਿਸ਼਼ਿਕ੍ਤਸ੍ਤ੍ਰਤਾ?
62 “I am,” Jesus replied, “and you will see the Son of man sitting on the right of the Mighty One, and coming with the clouds of heaven.”
ਤਦਾ ਯੀਸ਼ੁਸ੍ਤੰ ਪ੍ਰੋਵਾਚ ਭਵਾਮ੍ਯਹਮ੍ ਯੂਯਞ੍ਚ ਸਰ੍ੱਵਸ਼ਕ੍ਤਿਮਤੋ ਦਕ੍ਸ਼਼ੀਣਪਾਰ੍ਸ਼੍ਵੇ ਸਮੁਪਵਿਸ਼ਨ੍ਤੰ ਮੇਘ ਮਾਰੁਹ੍ਯ ਸਮਾਯਾਨ੍ਤਞ੍ਚ ਮਨੁਸ਼਼੍ਯਪੁਤ੍ਰੰ ਸਨ੍ਦ੍ਰਕ੍ਸ਼਼੍ਯਥ|
63 The high priest tore his clothes and asked, “Why do we need any more witnesses?
ਤਦਾ ਮਹਾਯਾਜਕਃ ਸ੍ਵੰ ਵਮਨੰ ਛਿਤ੍ਵਾ ਵ੍ਯਾਵਹਰਤ੍
64 You have heard the blasphemy! What's your reaction?” They all found him guilty and condemned him to death.
ਕਿਮਸ੍ਮਾਕੰ ਸਾਕ੍ਸ਼਼ਿਭਿਃ ਪ੍ਰਯੋਜਨਮ੍? ਈਸ਼੍ਵਰਨਿਨ੍ਦਾਵਾਕ੍ਯੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਭਿਰਸ਼੍ਰਾਵਿ ਕਿੰ ਵਿਚਾਰਯਥ? ਤਦਾਨੀਂ ਸਰ੍ੱਵੇ ਜਗਦੁਰਯੰ ਨਿਧਨਦਣ੍ਡਮਰ੍ਹਤਿ|
65 Then some of them began to spit on him. They blindfolded him, hit him with their fists, and said, “Why don't you prophesy then, you ‘Prophet’!” The guards took him away and beat him up.
ਤਤਃ ਕਸ਼੍ਚਿਤ੍ ਕਸ਼੍ਚਿਤ੍ ਤਦ੍ਵਪੁਸ਼਼ਿ ਨਿਸ਼਼੍ਠੀਵੰ ਨਿਚਿਕ੍ਸ਼਼ੇਪ ਤਥਾ ਤਨ੍ਮੁਖਮਾੱਛਾਦ੍ਯ ਚਪੇਟੇਨ ਹਤ੍ਵਾ ਗਦਿਤਵਾਨ੍ ਗਣਯਿਤ੍ਵਾ ਵਦ, ਅਨੁਚਰਾਸ਼੍ਚ ਚਪੇਟੈਸ੍ਤਮਾਜਘ੍ਨੁਃ
66 Meanwhile Peter was down below in the courtyard. One of the high priest's servant-girls passed by,
ਤਤਃ ਪਰੰ ਪਿਤਰੇ(ਅ)ੱਟਾਲਿਕਾਧਃਕੋਸ਼਼੍ਠੇ ਤਿਸ਼਼੍ਠਤਿ ਮਹਾਯਾਜਕਸ੍ਯੈਕਾ ਦਾਸੀ ਸਮੇਤ੍ਯ
67 and seeing Peter warming himself, looked straight at him and said, “You were with Jesus of Nazareth too!”
ਤੰ ਵਿਹ੍ਨਿਤਾਪੰ ਗ੍ਰੁʼਹ੍ਲਨ੍ਤੰ ਵਿਲੋਕ੍ਯ ਤੰ ਸੁਨਿਰੀਕ੍ਸ਼਼੍ਯ ਬਭਾਸ਼਼ੇ ਤ੍ਵਮਪਿ ਨਾਸਰਤੀਯਯੀਸ਼ੋਃ ਸਙ੍ਗਿਨਾਮ੍ ਏਕੋ ਜਨ ਆਸੀਃ|
68 But he denied it. “I don't know what you're talking about or what you mean,” he replied. Then he went out to the forecourt, and a rooster crowed.
ਕਿਨ੍ਤੁ ਸੋਪਹ੍ਨੁਤ੍ਯ ਜਗਾਦ ਤਮਹੰ ਨ ਵਦ੍ਮਿ ਤ੍ਵੰ ਯਤ੍ ਕਥਯਮਿ ਤਦਪ੍ਯਹੰ ਨ ਬੁੱਧ੍ਯੇ| ਤਦਾਨੀਂ ਪਿਤਰੇ ਚਤ੍ਵਰੰ ਗਤਵਤਿ ਕੁੱਕੁਟੋ ਰੁਰਾਵ|
69 Seeing him there, the servant girl repeated to those standing around, “This man is one of them!”
ਅਥਾਨ੍ਯਾ ਦਾਸੀ ਪਿਤਰੰ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟ੍ਵਾ ਸਮੀਪਸ੍ਥਾਨ੍ ਜਨਾਨ੍ ਜਗਾਦ ਅਯੰ ਤੇਸ਼਼ਾਮੇਕੋ ਜਨਃ|
70 Once more Peter denied it. A little while later they said to Peter again, “You're definitely one of them because you're a Galilean too!”
ਤਤਃ ਸ ਦ੍ਵਿਤੀਯਵਾਰਮ੍ ਅਪਹ੍ਨੁਤਵਾਨ੍ ਪਸ਼੍ਚਾਤ੍ ਤਤ੍ਰਸ੍ਥਾ ਲੋਕਾਃ ਪਿਤਰੰ ਪ੍ਰੋਚੁਸ੍ਤ੍ਵਮਵਸ਼੍ਯੰ ਤੇਸ਼਼ਾਮੇਕੋ ਜਨਃ ਯਤਸ੍ਤ੍ਵੰ ਗਾਲੀਲੀਯੋ ਨਰ ਇਤਿ ਤਵੋੱਚਾਰਣੰ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਯਤਿ|
71 Peter began calling down curses on himself and he swore, “I don't know this man who you're talking about.”
ਤਦਾ ਸ ਸ਼ਪਥਾਭਿਸ਼ਾਪੌ ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਪ੍ਰੋਵਾਚ ਯੂਯੰ ਕਥਾਂ ਕਥਯਥ ਤੰ ਨਰੰ ਨ ਜਾਨੇ(ਅ)ਹੰ|
72 Immediately the rooster crowed the second time. Then Peter remembered what Jesus had said to him: “Before the rooster crows twice, you will deny me three times.” When he realized what he'd done, he burst into tears.
ਤਦਾਨੀਂ ਦ੍ਵਿਤੀਯਵਾਰੰ ਕੁੱਕੁਟੋ (ਅ)ਰਾਵੀਤ੍| ਕੁੱਕੁਟਸ੍ਯ ਦ੍ਵਿਤੀਯਰਵਾਤ੍ ਪੂਰ੍ੱਵੰ ਤ੍ਵੰ ਮਾਂ ਵਾਰਤ੍ਰਯਮ੍ ਅਪਹ੍ਨੋਸ਼਼੍ਯਸਿ, ਇਤਿ ਯਦ੍ਵਾਕ੍ਯੰ ਯੀਸ਼ੁਨਾ ਸਮੁਦਿਤੰ ਤਤ੍ ਤਦਾ ਸੰਸ੍ਮ੍ਰੁʼਤ੍ਯ ਪਿਤਰੋ ਰੋਦਿਤੁਮ੍ ਆਰਭਤ|
