< Luke 24 >

1 Very early on the first day of the week, the women went to the tomb, taking the spices they'd prepared.
τη δε μια των σαββατων ορθρου βαθεος ηλθον επι το μνημα φερουσαι α ητοιμασαν αρωματα και τινες συν αυταις
2 They found that the stone had been rolled away from the entrance to the tomb,
ευρον δε τον λιθον αποκεκυλισμενον απο του μνημειου
3 but when they went in they didn't find the body of the Lord Jesus.
και εισελθουσαι ουχ ευρον το σωμα του κυριου ιησου
4 While they were wondering what was going on, two men suddenly appeared dressed in clothes that shone brilliantly.
και εγενετο εν τω διαπορεισθαι αυτας περι τουτου και ιδου δυο ανδρες επεστησαν αυταις εν εσθησεσιν αστραπτουσαις
5 The women were terrified and bowed down, their faces on the ground. They said to the women, “Why are you looking for someone who is alive among the dead?
εμφοβων δε γενομενων αυτων και κλινουσων το προσωπον εις την γην ειπον προς αυτας τι ζητειτε τον ζωντα μετα των νεκρων
6 He's not here; he's risen from the dead! Remember what he told you while you were still in Galilee:
ουκ εστιν ωδε αλλ ηγερθη μνησθητε ως ελαλησεν υμιν ετι ων εν τη γαλιλαια
7 ‘The Son of man must be betrayed into the hands of evil men, be crucified, and on the third day rise again.’”
λεγων οτι δει τον υιον του ανθρωπου παραδοθηναι εις χειρας ανθρωπων αμαρτωλων και σταυρωθηναι και τη τριτη ημερα αναστηναι
8 Then they remembered what he'd said.
και εμνησθησαν των ρηματων αυτου
9 When they returned from the tomb they reported all that had happened to the eleven disciples and to all the others.
και υποστρεψασαι απο του μνημειου απηγγειλαν ταυτα παντα τοις ενδεκα και πασιν τοις λοιποις
10 Those who told the apostles what had happened were Mary Magdalene, Joanna, Mary the mother of James, and other women with them.
ησαν δε η μαγδαληνη μαρια και ιωαννα και μαρια ιακωβου και αι λοιπαι συν αυταις αι ελεγον προς τους αποστολους ταυτα
11 But it seemed like nonsense to them, so they didn't believe the women.
και εφανησαν ενωπιον αυτων ωσει ληρος τα ρηματα αυτων και ηπιστουν αυταις
12 However, Peter got up and ran to the tomb. Bending down, he looked in and saw only the linen grave-clothes. So he went back home, wondering what had happened.
ο δε πετρος αναστας εδραμεν επι το μνημειον και παρακυψας βλεπει τα οθονια κειμενα μονα και απηλθεν προς εαυτον θαυμαζων το γεγονος
13 The same day two disciples were on their way to a village called Emmaus, about seven miles from Jerusalem.
και ιδου δυο εξ αυτων ησαν πορευομενοι εν αυτη τη ημερα εις κωμην απεχουσαν σταδιους εξηκοντα απο ιερουσαλημ η ονομα εμμαους
14 They were talking about all that had happened.
και αυτοι ωμιλουν προς αλληλους περι παντων των συμβεβηκοτων τουτων
15 As they discussed and debated, Jesus came up and fell into step with them.
και εγενετο εν τω ομιλειν αυτους και συζητειν και αυτος ο ιησους εγγισας συνεπορευετο αυτοις
16 But they were kept from recognizing him.
οι δε οφθαλμοι αυτων εκρατουντο του μη επιγνωναι αυτον
17 “What are you discussing as you walk along?” he asked them. They stopped, their faces sad.
ειπεν δε προς αυτους τινες οι λογοι ουτοι ους αντιβαλλετε προς αλληλους περιπατουντες και εστε σκυθρωποι
18 One of them, called Cleopas, replied, “Are you just visiting Jerusalem? You must be the only person who doesn't know the things that have happened in the past few days.”
αποκριθεις δε ο εις ω ονομα κλεοπας ειπεν προς αυτον συ μονος παροικεις εν ιερουσαλημ και ουκ εγνως τα γενομενα εν αυτη εν ταις ημεραις ταυταις
19 “What things?” Jesus asked. “About Jesus of Nazareth,” they replied. “He was a prophet who spoke powerfully and performed great miracles before God and all the people.
και ειπεν αυτοις ποια οι δε ειπον αυτω τα περι ιησου του ναζωραιου ος εγενετο ανηρ προφητης δυνατος εν εργω και λογω εναντιον του θεου και παντος του λαου
20 But our high priests and leaders handed him over to be condemned to death, and they crucified him.
οπως τε παρεδωκαν αυτον οι αρχιερεις και οι αρχοντες ημων εις κριμα θανατου και εσταυρωσαν αυτον
21 We had hoped he was the one who was going to rescue Israel. It's been three days now since all this happened.
ημεις δε ηλπιζομεν οτι αυτος εστιν ο μελλων λυτρουσθαι τον ισραηλ αλλα γε συν πασιν τουτοις τριτην ταυτην ημεραν αγει σημερον αφ ου ταυτα εγενετο
22 But then some of the women in our group surprised us.
αλλα και γυναικες τινες εξ ημων εξεστησαν ημας γενομεναι ορθριαι επι το μνημειον
23 At dawn they went to the tomb and they didn't find his body. They came back saying that they'd seen a vision of angels who told them he's alive.
και μη ευρουσαι το σωμα αυτου ηλθον λεγουσαι και οπτασιαν αγγελων εωρακεναι οι λεγουσιν αυτον ζην
24 Some of us went to the tomb, and found it just as the women said—but they didn't see him.”
και απηλθον τινες των συν ημιν επι το μνημειον και ευρον ουτως καθως και αι γυναικες ειπον αυτον δε ουκ ειδον
25 Jesus told them, “You're so dull! How slow you are to trust in all that the prophets said!
και αυτος ειπεν προς αυτους ω ανοητοι και βραδεις τη καρδια του πιστευειν επι πασιν οις ελαλησαν οι προφηται
26 Didn't the Messiah have to suffer before he could enter into his glory?”
ουχι ταυτα εδει παθειν τον χριστον και εισελθειν εις την δοξαν αυτου
27 Then, starting with Moses and all the prophets, he explained to them everything that was said in Scripture about himself.
και αρξαμενος απο μωσεως και απο παντων των προφητων διηρμηνευεν αυτοις εν πασαις ταις γραφαις τα περι εαυτου
28 As they approached the village they were going to, Jesus made it seem as if he was going farther.
και ηγγισαν εις την κωμην ου επορευοντο και αυτος προσεποιειτο πορρωτερω πορευεσθαι
29 But they urged him, saying, “Please come and stay with us. It's getting late—the day is almost over.” So he went to stay with them.
και παρεβιασαντο αυτον λεγοντες μεινον μεθ ημων οτι προς εσπεραν εστιν και κεκλικεν η ημερα και εισηλθεν του μειναι συν αυτοις
30 When he sat down to eat with them, he took the bread and gave thanks, broke it, and gave it to them.
και εγενετο εν τω κατακλιθηναι αυτον μετ αυτων λαβων τον αρτον ευλογησεν και κλασας επεδιδου αυτοις
31 Their eyes were opened, and they recognized him. Then he disappeared from view.
αυτων δε διηνοιχθησαν οι οφθαλμοι και επεγνωσαν αυτον και αυτος αφαντος εγενετο απ αυτων
32 The two disciples said to each other, “Weren't our thoughts on fire when he spoke to us, as he explained the Scriptures to us?”
και ειπον προς αλληλους ουχι η καρδια ημων καιομενη ην εν ημιν ως ελαλει ημιν εν τη οδω και ως διηνοιγεν ημιν τας γραφας
33 They got up right away and returned to Jerusalem. There they found the eleven disciples and those who were with them meeting together,
και ανασταντες αυτη τη ωρα υπεστρεψαν εις ιερουσαλημ και ευρον συνηθροισμενους τους ενδεκα και τους συν αυτοις
34 who said, “The Lord has really risen again! He has appeared to Simon.”
λεγοντας οτι ηγερθη ο κυριος οντως και ωφθη σιμωνι
35 Then those who had just arrived explained to the other disciples what had happened to them on the road, and how they had recognized Jesus when he broke bread.
και αυτοι εξηγουντο τα εν τη οδω και ως εγνωσθη αυτοις εν τη κλασει του αρτου
36 While they were talking, Jesus himself stood among them, and said, “Peace to you!”
ταυτα δε αυτων λαλουντων αυτος ο ιησους εστη εν μεσω αυτων και λεγει αυτοις ειρηνη υμιν
37 They were startled and afraid, thinking they were seeing a ghost.
πτοηθεντες δε και εμφοβοι γενομενοι εδοκουν πνευμα θεωρειν
38 “Why are you frightened? Why are you doubting?” he asked them.
και ειπεν αυτοις τι τεταραγμενοι εστε και διατι διαλογισμοι αναβαινουσιν εν ταις καρδιαις υμων
39 “Look at my hands and my feet—you can see it's me. Touch me and you'll be certain, for a spirit doesn't have flesh and bones, as you see I have.”
ιδετε τας χειρας μου και τους ποδας μου οτι αυτος εγω ειμι ψηλαφησατε με και ιδετε οτι πνευμα σαρκα και οστεα ουκ εχει καθως εμε θεωρειτε εχοντα
40 Having said this, he showed them his hands and feet.
και τουτο ειπων επεδειξεν αυτοις τας χειρας και τους ποδας
41 But they still couldn't believe it because they were so elated and amazed. He asked them, “Do you have anything to eat?”
ετι δε απιστουντων αυτων απο της χαρας και θαυμαζοντων ειπεν αυτοις εχετε τι βρωσιμον ενθαδε
42 They gave him a piece of cooked fish,
οι δε επεδωκαν αυτω ιχθυος οπτου μερος και απο μελισσιου κηριου
43 and he took it and ate it in front of them.
και λαβων ενωπιον αυτων εφαγεν
44 Then Jesus said to them, “This is what I explained to you while I was still with you. Everything written about me in the law of Moses, the prophets, and the psalms, had to be fulfilled.”
ειπεν δε αυτοις ουτοι οι λογοι ους ελαλησα προς υμας ετι ων συν υμιν οτι δει πληρωθηναι παντα τα γεγραμμενα εν τω νομω μωσεως και προφηταις και ψαλμοις περι εμου
45 Then he opened their minds so they were able to understand the Scriptures.
τοτε διηνοιξεν αυτων τον νουν του συνιεναι τας γραφας
46 He told them, “It was written like this: the Messiah would suffer and rise from the dead on the third day, and in his name
και ειπεν αυτοις οτι ουτως γεγραπται και ουτως εδει παθειν τον χριστον και αναστηναι εκ νεκρων τη τριτη ημερα
47 repentance for the forgiveness of sins would be preached to all nations, beginning in Jerusalem.
και κηρυχθηναι επι τω ονοματι αυτου μετανοιαν και αφεσιν αμαρτιων εις παντα τα εθνη αρξαμενον απο ιερουσαλημ
48 You are witnesses of all this.
υμεις δε εστε μαρτυρες τουτων
49 Now I'm going to send you what my Father promised—but wait in the city until you receive power from heaven.”
και ιδου εγω αποστελλω την επαγγελιαν του πατρος μου εφ υμας υμεις δε καθισατε εν τη πολει ιερουσαλημ εως ου ενδυσησθε δυναμιν εξ υψους
50 Then he led them out until they were near Bethany, and lifting up his hands, he blessed them.
εξηγαγεν δε αυτους εξω εως εις βηθανιαν και επαρας τας χειρας αυτου ευλογησεν αυτους
51 While he was blessing them, he left them, and was taken up to heaven.
και εγενετο εν τω ευλογειν αυτον αυτους διεστη απ αυτων και ανεφερετο εις τον ουρανον
52 They worshiped him, and then they returned to Jerusalem full of joy.
και αυτοι προσκυνησαντες αυτον υπεστρεψαν εις ιερουσαλημ μετα χαρας μεγαλης
53 They spent all their time in the Temple praising God.
και ησαν διαπαντος εν τω ιερω αινουντες και ευλογουντες τον θεον αμην

< Luke 24 >