Luke 2
1 It was the time when Caesar Augustus issued a decree that there should be a census of everyone in the Roman Empire.
| و در آن ایام حکمی از اوغسطس قیصرصادر گشت که تمام ربع مسکون را اسم نویسی کنند. | ۱ |
2 This was the first census under governor Quirinius of Syria.
| و این اسم نویسی اول شد، هنگامی که کیرینیوس والی سوریه بود. | ۲ |
3 So everybody went to their own city to be registered.
| پس همه مردم هر یک به شهر خود برای اسم نویسی می‌رفتند. | ۳ |
4 Joseph was descended from King David, so he left Nazareth in Galilee to go to Bethlehem, the city of David, in Judea.
| و یوسف نیز از جلیل از بلده ناصره به یهودیه به شهر داود که بیت لحم نام داشت، رفت. زیرا که او از خاندان و آل داود بود. | ۴ |
5 He went to register there, together with Mary, who was pledged in marriage to him and expecting a baby.
| تا نام او بامریم که نامزد او بود و نزدیک به زاییدن بود، ثبت گردد. | ۵ |
6 While they were there, the time came for her to have her baby.
| و وقتی که ایشان در آنجا بودند، هنگام وضع حمل او رسیده، | ۶ |
7 She gave birth to her firstborn son. She wrapped him up in strips of cloth and laid him in a manger because the inn had no rooms left.
| پسر نخستین خود رازایید. و او را در قنداقه پیچیده، در آخورخوابانید. زیرا که برای ایشان در منزل جای نبود. | ۷ |
8 Nearby some shepherds were spending the night out in the fields, keeping watch over their flocks.
| و در آن نواحی، شبانان در صحرا بسرمی بردند و در شب پاسبانی گله های خویش می‌کردند. | ۸ |
9 An angel of the Lord appeared to them, and the glory of the Lord shone all around them. They were scared out of their wits!
| ناگاه فرشته خداوند بر ایشان ظاهرشد و کبریایی خداوند بر گرد ایشان تابید و بغایت ترسان گشتند. | ۹ |
10 “Don't be afraid!” the angel told them. “I'm here to bring you good news that will make the all the people really glad.
| فرشته ایشان را گفت: «مترسید، زیرا اینک بشارت خوشی عظیم به شما می‌دهم که برای جمیع قوم خواهد بود. | ۱۰ |
11 The Savior has been born to you today, here in David's city. He is the Messiah, the Lord.
| که امروز برای شما در شهر داود، نجات‌دهنده‌ای که مسیح خداوند باشد متولد شد. | ۱۱ |
12 You will recognize him by this sign: you will find the child wrapped in strips of cloth and lying in a manger.”
| و علامت برای شمااین است که طفلی در قنداقه پیچیده و در آخورخوابیده خواهید یافت.» | ۱۲ |
13 Suddenly many heavenly beings appeared, praising God, saying,
| در همان حال فوجی از لشکر آسمانی با فرشته حاضر شده، خدا راتسبیح‌کنان می‌گفتند: | ۱۳ |
14 “Glory to the God of heaven, and on earth peace to those with whom he is pleased!”
| «خدا را در اعلی علیین جلال و بر زمین سلامتی و در میان مردم رضامندی باد.» | ۱۴ |
15 After the angels had left them and returned to heaven, the shepherds said to one another, “Let's go to Bethlehem and see what's happened concerning these things the Lord has told us about.”
| و چون فرشتگان از نزد ایشان به آسمان رفتند، شبانان با یکدیگر گفتند: «الان به بیت لحم برویم و این چیزی را که واقع شده و خداوند آن را به ما اعلام نموده است ببینیم.» | ۱۵ |
16 They hurried there and found Mary, Joseph, and the baby, who was lying in the manger.
| پس به شتاب رفته، مریم و یوسف و آن طفل رادر آخور خوابیده یافتند. | ۱۶ |
17 After they'd seen for themselves, they spread the news of what had happened and what they had been told about this baby.
| چون این را دیدند، آن سخنی را که درباره طفل بدیشان گفته شده بود، شهرت دادند. | ۱۷ |
18 All those who heard about it were amazed at what the shepherds told them.
| و هر‌که می‌شنید از آنچه شبانان بدیشان گفتند، تعجب می‌نمود. | ۱۸ |
19 But Mary was careful to remember all the things that had happened and often thought about them.
| امامریم در دل خود متفکر شده، این همه سخنان رانگاه می‌داشت. | ۱۹ |
20 The shepherds went back to watching their flocks, glorifying and thanking God for all that they'd heard and seen, for it was just as they'd been told.
| و شبانان خدا را تمجید وحمدکنان برگشتند، به‌سبب همه آن اموری که دیده و شنیده بودند چنانکه به ایشان گفته شده بود. | ۲۰ |
21 After eight days, the time came for the baby to be circumcised, and he was named Jesus. This was the name given to him by the angel before he had even been conceived.
| و چون روز هشتم، وقت ختنه طفل رسید، او را عیسی نام نهادند، چنانکه فرشته قبل از قرارگرفتن او در رحم، او را نامیده بود. | ۲۱ |
22 When the time of their purification according to the law of Moses was finished, Joseph and Mary took him to Jerusalem to present him to the Lord,
| و چون ایام تطهیر ایشان برحسب شریعت موسی رسید، او رابه اورشلیم بردند تا به خداوند بگذرانند. | ۲۲ |
23 as the law of the Lord states, “Every firstborn son must be dedicated to the Lord.”
| چنانکه در شریعت خداوند مکتوب است که هر ذکوری که رحم را گشاید، مقدس خداوندخوانده شود. | ۲۳ |
24 There they made a sacrifice, as God's law also states, of “a pair of turtle doves or two young pigeons.”
| و تا قربانی گذرانند، چنانکه درشریعت خداوند مقرر است، یعنی جفت فاخته‌ای یا دو جوجه کبوتر. | ۲۴ |
25 Living in Jerusalem at that time was a man called Simeon. Simeon did what was good and was very devout. He was waiting expectantly for the hope of Israel, and the Holy Spirit was upon him.
| و اینک شخصی شمعون نام در اورشلیم بود که مرد صالح و متقی و منتظر تسلی اسرائیل بود و روح‌القدس بر وی بود. | ۲۵ |
26 The Holy Spirit had shown him that he would not die before he saw the Lord's Messiah.
| و از روح‌القدس بدو وحی رسیده بود که، تا مسیح خداوند را نبینی موت را نخواهی دید. | ۲۶ |
27 Following the Spirit's leading, he went to the Temple. When Jesus' parents brought in the little boy to be dedicated as required by the Law,
| پس به راهنمایی روح، به هیکل درآمد وچون والدینش آن طفل یعنی عیسی را آوردند تا رسوم شریعت را بجهت او بعمل آورند، | ۲۷ |
28 Simeon took Jesus in his arms, thanked God, and said,
| او رادر آغوش خود کشیده و خدا را متبارک خوانده، گفت: | ۲۸ |
29 “Lord and Master, now you can let your servant die in peace as you promised,
| «الحال‌ای خداوند بنده خود را رخصت می‌دهی، به سلامتی برحسب کلام خود. | ۲۹ |
30 because I have seen for myself your salvation
| زیراکه چشمان من نجات تو را دیده است، | ۳۰ |
31 which you have prepared for everyone.
| که آن راپیش روی جمیع امت‌ها مهیا ساختی. | ۳۱ |
32 He is a light that will show you to the nations, the glory of your people Israel.”
| نوری که کشف حجاب برای امت‌ها کند و قوم تواسرائیل را جلال بود.» | ۳۲ |
33 Jesus' father and mother were shocked at what Simeon said about him.
| و یوسف و مادرش ازآنچه درباره او گفته شد، تعجب نمودند. | ۳۳ |
34 Then Simeon blessed them, and said to Jesus' mother Mary, “This child is destined to cause many in Israel to fall and many to rise. He is a sign from God that many will reject,
| پس شمعون ایشان را برکت داده، به مادرش مریم گفت: «اینک این طفل قرار داده شد، برای افتادن وبرخاستن بسیاری از آل اسرائیل و برای آیتی که به خلاف آن خواهند گفت. | ۳۴ |
35 revealing what they really think. For you it will feel like a sword piercing right though you.”
| و در قلب تو نیزشمشیری فرو خواهد رفت، تا افکار قلوب بسیاری مکشوف شود.» | ۳۵ |
36 Anna the prophetess also lived in Jerusalem. She was the daughter of Phanuel of the tribe of Asher, and she was very old. She had been married for seven years,
| و زنی نبیه بود، حنا نام، دختر فنوئیل ازسبط اشیر بسیار سالخورده، که از زمان بکارت هفت سال با شوهر بسر برده بود. | ۳۶ |
37 and then she had been widowed. She was eighty-four years old. She spent her time at the Temple in worship, fasting and praying.
| و قریب به هشتاد و چهار سال بود که او بیوه گشته ازهیکل جدا نمی شد، بلکه شبانه‌روز به روزه ومناجات در عبادت مشغول می‌بود. | ۳۷ |
38 She came up to them right at that moment, and began praising God. She spoke about Jesus to all those who were looking forward to the time when God would set Jerusalem free.
| او درهمان ساعت در‌آمده، خدا را شکر نمود ودرباره او به همه منتظرین نجات در اورشلیم، تکلم نمود. | ۳۸ |
39 Once they had completed everything God's law required, they returned to their home town of Nazareth in Galilee.
| و چون تمامی رسوم شریعت خداوند را به پایان برده بودند، به شهر خود ناصره جلیل مراجعت کردند. | ۳۹ |
40 The child grew strong, and was very wise. God's blessing was with him.
| و طفل نمو کرده، به روح قوی می‌گشت و از حکمت پر شده، فیض خدا بروی می‌بود. | ۴۰ |
41 Jesus' parents traveled to Jerusalem every year for the Passover festival.
| و والدین او هر ساله بجهت عید فصح، به اورشلیم می‌رفتند. | ۴۱ |
42 When Jesus was twelve years old, they went to the festival as they always did.
| و چون دوازده ساله شد، موافق رسم عید، به اورشلیم آمدند. | ۴۲ |
43 When the festival had finished and it was time to return home, the boy Jesus remained in Jerusalem, but his parents didn't realize this.
| وچون روزها را تمام کرده مراجعت می‌نمودند، آن طفل یعنی عیسی، در اورشلیم توقف نمودو یوسف و مادرش نمی دانستند. | ۴۳ |
44 They assumed he was with all the others traveling home. A day passed before they started looking for him among their friends and relatives.
| بلکه چون گمان می‌بردند که او در قافله است، سفریکروزه کردند و او را در میان خویشان وآشنایان خود می‌جستند. | ۴۴ |
45 When they couldn't find him they returned to Jerusalem to look for him there.
| و چون او را نیافتند، در طلب او به اورشلیم برگشتند. | ۴۵ |
46 It was three days before they found him in the Temple. He was sitting among the religious teachers, listening to them and asking them questions.
| و بعد ازسه روز، او را در هیکل یافتند که در میان معلمان نشسته، سخنان ایشان را می‌شنود و ازایشان سوال همی کرد. | ۴۶ |
47 All who heard him speak were surprised by his understanding and his answers.
| و هر‌که سخن او رامی شنید، از فهم و جوابهای او متحیرمی گشت. | ۴۷ |
48 His parents were totally confused when they saw what he was doing. His mother asked him, “Son, why have you treated us like this? Your father and I—we've been worried sick! We've been looking everywhere for you!”
| چون ایشان او را دیدند، مضطرب شدند. پس مادرش به وی گفت: «ای فرزند چرا با ماچنین کردی؟ اینک پدرت و من غمناک گشته تو را جستجو می‌کردیم.» | ۴۸ |
49 “Why is it that you were looking for me?” Jesus replied. “Didn't you know I should be here in my Father's house?”
| او به ایشان گفت: «از بهر‌چه مرا طلب می‌کردید، مگرندانسته‌اید که باید من در امور پدر خود باشم؟» | ۴۹ |
50 But they didn't understand what he meant.
| ولی آن سخنی را که بدیشان گفت، نفهمیدند. | ۵۰ |
51 Then he went back with them to Nazareth, and did what he was told. His mother kept a careful note of everything that happened.
| پس با ایشان روانه شده، به ناصره آمد و مطیع ایشان می‌بود و مادر او تمامی این امور را درخاطر خود نگاه می‌داشت. | ۵۱ |
52 Jesus grew steadily wiser and stronger, favored both by God and by the people.
| و عیسی درحکمت و قامت و رضامندی نزد خدا و مردم ترقی می‌کرد. | ۵۲ |
