Lamentations 3
1 I am the man who has experienced suffering under the rod of God's anger.
RAB'bin gazap değneği altında acı çeken adam benim.
2 He has driven me away, forcing me to walk in darkness instead of the light.
Beni güttü, Işıkta değil karanlıkta yürüttü.
3 In fact he hits me again and again all day long.
Evet, dönüp dönüp bütün gün bana elini kaldırıyor.
4 He has worn me out; he has broken me in pieces.
Etimi, derimi yıprattı, kemiklerimi kırdı.
5 He has besieged me, surrounding me with bitterness and misery.
Beni kuşattı, Acı ve zahmetle sardı çevremi.
6 He has forced me to live in darkness like those long dead.
Çoktan ölmüş ölüler gibi Beni karanlıkta yaşattı.
7 He has built a wall around me so I can't escape; he has bound me with heavy chains.
Çevreme duvar çekti, dışarı çıkamıyorum, Zincirimi ağırlaştırdı.
8 Even when I keep on crying out for help, he refuses to listen to my prayer.
Feryat edip yardım isteyince de Duama set çekiyor.
9 He has put stone blocks in my way and sends me down crooked paths.
Yontma taşlarla yollarımı kesti, Dolaştırdı yollarımı.
10 He is a bear that lies in wait for me, a lion in hiding ready to attack,
Benim için O pusuya yatmış bir ayı, Gizlenmiş bir aslandır.
11 He dragged me from my path and ripped me to pieces, leaving me helpless.
Yollarımı saptırdı, paraladı, Mahvetti beni.
12 He loaded his bow with an arrow and used me as his target,
Yayını gerdi, okunu savurmak için Beni nişangah olarak dikti.
13 He shot me in my kidneys with his arrows.
Oklarını böbreklerime sapladı.
14 Now everyone laughs at me, singing songs that mock me all day long.
Halkımın önünde gülünç düştüm, Gün boyu alay konusu oldum türkülerine.
15 He has filled me with bitterness; he has filled me up with bitter wormwood.
Beni acıya doyurdu, Bana doyasıya pelinsuyu içirdi.
16 He has broken my teeth with grit; he has trampled me in the dust.
Dişlerimi çakıl taşlarıyla kırdı, Kül içinde diz çöktürdü bana.
17 Peace has been torn away from me; I've forgotten all that's good in life.
Esenlik yüzü görmedi canım, Mutluluğu unuttum.
18 That's why I say, “My expectation of a long life is gone, along with all that I hoped for from Lord.
Bu yüzden diyorum ki, “Dermanım tükendi, RAB'den umudum kesildi.”
19 Don't forget everything I've suffered in my wandering, as bitters as wormwood and poison.
Acımı, başıboşluğumu, Pelinotuyla ödü anımsa!
20 I certainly haven't forgotten. I remember it all too well, so I sink into depression.
Hâlâ onları düşünmekte Ve sıkılmaktayım.
21 But I still hope when I think about this:
Ama şunu anımsadıkça umutlanıyorum:
22 It's because of the Lord's trustworthy love that our lives are not finished, for through his merciful actions he never lets us down.
RAB'bin sevgisi hiç tükenmez, Merhameti asla son bulmaz;
23 He renews them every morning. How wonderfully trustworthy you are, Lord!
Her sabah tazelenir onlar, Sadakatin büyüktür.
24 The Lord is all I need,” I tell myself, “so I will put my hope in him.”
“Benim payıma düşen RAB'dir” diyor canım, “Bu yüzden O'na umut bağlıyorum.”
25 The Lord is good to those who trust in him, to anyone who seeks to follow him.
RAB kendisini bekleyenler, O'nu arayan canlar için iyidir.
26 It is good to wait quietly for the Lord's salvation.
RAB'bin kurtarışını sessizce beklemek iyidir.
27 It is good for people to learn to patiently bear discipline while they're still young.
İnsan için boyunduruğu gençken taşımak iyidir.
28 They should sit by themselves in silence, because it's God who has disciplined them.
RAB insana boyunduruk takınca, İnsan tek başına oturup susmalı;
29 They should bow low with their faces to the ground, for there may still be hope.
Umudunu kesmeden yere kapanmalı,
30 They should turn a cheek to someone who wants to slap them; they should take the insults of others.
Kendisine vurana yanağını dönüp Utanca doymalı;
31 For the Lord won't abandon us forever.
Çünkü Rab kimseyi sonsuza dek geri çevirmez.
32 Even though he may bring sadness, he shows us mercy because his trustworthy love is so great.
Dert verse de, Büyük sevgisinden ötürü yine merhamet eder;
33 For he doesn't willingly hurt people, or cause them grief.
Çünkü isteyerek acı çektirmez, İnsanları üzmez.
34 Whether it's mistreating all the prisoners of the land,
Ülkedeki bütün tutsakları ayak altında ezmeyi,
35 Or denying someone their rights as the Most High watches,
Yüceler Yücesi'nin huzurunda insan hakkını saptırmayı,
36 Or cheating someone in their legal case—these things the Lord doesn't approve of.
Davasında insana haksızlık etmeyi Rab doğru bulmaz.
37 Who spoke and it came into existence? Wasn't it the Lord who commanded it?
Rab buyurmadıkça kim bir şey söyler de yerine gelir?
38 When the Most High speaks it can be a disaster or a blessing.
İyilikler gibi felaketler de Yüceler Yücesi'nin ağzından çıkmıyor mu?
39 Why should any human being complain about the results of their sins?
İnsan, yaşayan insan Niçin günahlarının cezasından yakınır?
40 We should look at ourselves, examine what we're doing, and return to the Lord.
Davranışlarımızı sınayıp gözden geçirelim, Yine RAB'be dönelim.
41 Let's not just hold up our hands to God in heaven, but our minds as well, saying,
Ellerimizin yanısıra yüreklerimizi de göklerdeki Tanrı'ya açalım:
42 “We are the ones who sinned; we are the ones who rebelled; and you haven't forgiven us!”
“Biz karşı çıkıp başkaldırdık, Sen bağışlamadın.
43 You have wrapped yourself in anger and chased us down, killing without mercy. You have killed without pity.
Öfkeyle örtünüp bizi kovaladın, Acımadan öldürdün.
44 You have wrapped yourself with a cloud that no prayer can penetrate.
Dualar sana erişmesin diye Bulutları örtündün.
45 You have made us waste and refuse to the nations around.
Uluslar arasında bizi pisliğe, süprüntüye çevirdin.
46 All our enemies open their mouths to criticize us.
Düşmanlarımızın hepsi bizimle alay etti.
47 We're terrified and trapped, devastated and destroyed.
Dehşet ve çukur, kırgın ve yıkım çıktı önümüze.”
48 Tears stream from my eyes over the death of my people.
Kırılan halkım yüzünden Gözlerimden sel gibi yaşlar akıyor.
49 My eyes overflow with tears all the time. They won't stop
Durup dinmeden yaş boşanıyor gözümden,
50 Until the Lord looks down from heaven and sees what's going on.
RAB göklerden bakıp görünceye dek.
51 What I've seen torments me because of what's happened to all the women in my city.
Kentimdeki kızların halini gördükçe Yüreğim sızlıyor.
52 For no reason my enemies trapped me like a bird.
Boş yere bana düşman olanlar bir kuş gibi avladılar beni.
53 They tried to kill me by tossing me into a pit and throwing stones at me.
Beni sarnıca atıp öldürmek istediler, Üzerime taş attılar.
54 Water flooded over my head, and I thought I was going to die.
Sular başımdan aştı, “Tükendim” dedim.
55 I called out for you, Lord, from deep inside the pit.
Sarnıcın dibinden seni adınla çağırdım, ya RAB;
56 You heard me when I prayed, “Please don't ignore my cry for help.”
Sesimi, “Ahıma, çağrıma kulağını kapama!” dediğimi duydun.
57 You came to me when I called you, and you told me, “Don't be afraid!”
Seni çağırınca yaklaşıp, “Korkma!” dedin.
58 You have taken my case and defended me; you have saved my life!
Davamı sen savundun, ya Rab, Canımı kurtardın.
59 Lord, you have seen the injustices done to me; please vindicate me!
Bana yapılan haksızlığı gördün, ya RAB, Davamı sen gör.
60 You have observed how vengeful they are and how often they've plotted against me.
Benden nasıl öç aldıklarını, Bana nasıl dolap çevirdiklerini gördün.
61 Lord, you have heard how they've insulted me, and what they've plotted against me,
Aşağılamalarını, ya RAB, Çevirdikleri bütün dolapları, Bana saldıranların dediklerini, Gün boyu söylendiklerini duydun.
62 How my enemies talk against me and complain about me all the time!
63 Just look! Whether they're sitting down and or standing up, they go on making fun of me in their songs.
Oturup kalkışlarına bak, Alay konusu oldum türkülerine.
64 Pay them back as they deserve, Lord, for all they've done!
Yaptıklarının karşılığını ver, ya RAB.
65 Give them a covering for their minds! May your curse be on them!
İnat etmelerini sağla, Lanetin üzerlerinden eksilmesin.
66 Chase them down in your anger, Lord, and get rid of them from the earth!
Göklerinin altından öfkeyle kovala, yok et onları, ya RAB.
