James 1
1 This letter comes from James, servant of God and of the Lord Jesus Christ. It is sent to the twelve tribes scattered abroad. Best wishes to you!
| یعقوب که غلام خدا و عیسی مسیح خداوند است، به دوازده سبط که پراکنده هستند. خوش باشید. | ۱ |
2 My friends, choose to stay happy even when all kinds of troubles come your way,
| ای برادران من، وقتی که در تجربه های گوناگون مبتلا شوید، کمال خوشی دانید. | ۲ |
3 because you know that endurance comes from dealing with challenges to your trust in God.
| چونکه می‌دانید که امتحان ایمان شما صبر راپیدا می‌کند. | ۳ |
4 Let your endurance become as strong as possible, so that you will be completely mature, without any shortcomings.
| لکن صبر را عمل تام خود باشد تاکامل و تمام شوید و محتاج هیچ‌چیز نباشید. | ۴ |
5 If any of you need wisdom, ask God, who gives generously to everyone without holding back.
| واگر از شما کسی محتاج به حکمت باشد، سوال بکند از خدایی که هر کس را به سخاوت عطامی کند و ملامت نمی نماید و به او داده خواهدشد. | ۵ |
6 But when you ask, remember to trust in God—don't have any doubts. Someone who doubts is like the crashing waves of the sea, tossed about and driven by the wind.
| لکن به ایمان سوال بکند و هرگز شک نکندزیرا هرکه شک کند، مانند موج دریاست که از بادرانده و متلاطم می‌شود. | ۶ |
7 Nobody like that should think they'll get anything from the Lord—
| زیرا چنین شخص گمان نبرد که از خداوند چیزی خواهد یافت. | ۷ |
8 their minds think every which way, and they're unstable in whatever they do.
| مرد دودل در تمام رفتار خود ناپایدار است. | ۸ |
9 Believers who are born poor should take pride in the high position they've been given,
| لکن برادر مسکین به‌سرافرازی خود فخربنماید، | ۹ |
10 while the rich should “boast” in the humble position they now have, since they will fade away like flowers in the field.
| و دولتمند از مسکنت خود، زیرا مثل گل علف در گذر است. | ۱۰ |
11 For the sun rises along with the blistering wind and scorches the grass. The flowers fall and their beauty is marred. Everything the rich achieve will fade in just the same way.
| از آنرو که آفتاب باگرمی طلوع کرده، علف را خشکانید و گلش به زیر افتاده، حسن صورتش زایل شد. به همینطورشخص دولتمند نیز در راههای خود، پژمرده خواهد گردید. | ۱۱ |
12 Happy is anyone who patiently endures temptation, for when they've proved that they are trustworthy, they will receive the crown of life which God promises to those who love him.
| خوشابحال کسی‌که متحمل تجربه شود، زیرا که چون آزموده شد، آن تاج حیاتی را که خداوند به محبان خود وعده فرموده است خواهد یافت. | ۱۲ |
13 Nobody should say when they're tempted, “I'm being tempted by God.” For God is not tempted by evil, nor does he tempt anyone.
| هیچ‌کس چون در تجربه افتد، نگوید: «خدا مرا تجربه می‌کند»، زیرا خدا هرگزاز بدیها تجربه نمی شود و او هیچ‌کس را تجربه نمی کند. | ۱۳ |
14 Temptations come from our own evil desires that lead us astray and entrap us.
| لکن هرکس در تجربه می‌افتد وقتی که شهوت وی او را می‌کشد و فریفته می‌سازد. | ۱۴ |
15 Such desires lead to sin, and sin, when it's fully developed, causes death.
| پس شهوت آبستن شده، گناه را می‌زاید و گناه به انجام رسیده، موت را تولید می‌کند. | ۱۵ |
16 My dear friends, don't be deceived.
| ای برادران عزیز من، گمراه مشوید! | ۱۶ |
17 All that's good, every perfect gift, is from above, and comes down from the Father who made heaven's lights. Unlike them he doesn't change—he doesn't vary or cause shadows.
| هر بخشندگی نیکو و هر بخشش کامل از بالا است و نازل می‌شود از پدر نورها که نزد او هیچ تبدیل و سایه گردش نیست. | ۱۷ |
18 He chose to give us new life through the word of truth, so that out of all his creation we would be very special to him.
| او محض اراده خود ما رابوسیله کلمه حق تولید نمود تا ما چون نوبرمخلوقات او باشیم. | ۱۸ |
19 Remember this, my dear friends: everyone should be quick to listen but slow to speak, and slow to get angry,
| بنابراین، ای برادران عزیز من، هرکس درشنیدن تند و در گفتن آهسته و در خشم سست باشد. | ۱۹ |
20 because human anger doesn't reflect the good character of God.
| زیرا خشم انسان عدالت خدا را به عمل نمی آورد. | ۲۰ |
21 So get rid of all that's filthy and evil. Humbly accept the word that's been implanted within you—for this is what can save you.
| پس هر نجاست و افزونی شر را دورکنید و با فروتنی، کلام کاشته شده را بپذیرید که قادر است که جانهای شما را نجات‌بخشد. | ۲۱ |
22 But do what the word says—don't just listen to it and delude yourselves.
| لکن کنندگان کلام باشید نه فقط شنوندگان که خود را فریب می‌دهند. | ۲۲ |
23 If you just listen to the word, and don't act on it, it's like staring at your own face in a mirror.
| زیرا اگر کسی کلام را بشنود و عمل نکند، شخصی را ماند که صورت طبیعی خود را در آینه می‌نگرد. | ۲۳ |
24 You see yourself, but then you leave, and immediately forget what you looked like.
| زیرا خود رانگریست و رفت و فور فراموش کرد که چطورشخصی بود. | ۲۴ |
25 But if you look to the perfect law of freedom and follow it, not as someone who just listens and then forgets, but as someone who acts on it—then you will be blessed in what you do.
| لکن کسی‌که بر شریعت کامل آزادی چشم دوخت و در آن ثابت ماند، او چون شنونده فراموشکار نمی باشد، بلکه کننده عمل پس او در عمل خود مبارک خواهد بود. | ۲۵ |
26 If you think you're religious, but don't control what you say, you deceive yourself—your religion is pointless.
| اگرکسی از شما گمان برد که پرستنده خدا است وعنان زبان خود را نکشد بلکه دل خود را فریب دهد، پرستش او باطل است. | ۲۶ |
27 In the eyes of our God and Father, religion that's pure and genuine is to visit orphans and widows in their suffering, and to keep yourself from being contaminated by the world.
| پرستش صاف وبی عیب نزد خدا و پدر این است که یتیمان وبیوه‌زنان را در مصیبت ایشان تفقد کنند و خود رااز آلایش دنیا نگاه دارند. | ۲۷ |
