Galatians 4
1 Let me explain what I'm saying. An heir who is under-age is no different from a slave, even though the heir may be the owner of everything.
Ang ipasabut ko mao kini: nga ang manununod, samtang bata pa siya, dili labaw ug kahimtang sa ulipon, bisan tuod siya mao ang tag-iya sa tanang kabtangan;
2 An heir is subject to guardians and managers until the time set by the father.
hinonoa siya ilalum sa mga magtatagad ug sa mga piniyalan hangtud sa panahon nga gitagal sa amahan.
3 It's just the same for us. When we were children, we were slaves subject to the basic rules of the law.
Maingon usab niana kita; sa mga bata pa kita, mga ulipon kita ngadto sa mga pinasiunang pagtulon-an sa kalibutan.
4 But at the appropriate time God sent his Son, born of a woman, born under the rule of law,
Apan sa pag-abut na sa tukma nga panahon, ang Dios mipadala sa iyang Anak nga natawo ug babaye, natawo ilalum sa kasugoan,
5 so that he could rescue those who were kept under the rule of law, so that we could receive the inheritance of adopted children.
aron sa pagtubos sa mga nailalum sa kasugoan, aron kita managdawat sa pagkasinagop ingon nga mga anak.
6 To show you are his children, God sent the Spirit of his Son to convince us, causing us to call out, “Abba,” meaning “Father.”
Ug tungod kay kamo mga anak man, ang Dios mipadala sa Espiritu sa iyang Anak nganhi sa atong mga kasingkasing, nga nagatuwaw, "Abba! Amahan!"
7 Since you are now no longer a slave, but a child, and if you are his child, then God has made you his heir.
Busa pinaagi sa Dios dili na ikaw ulipon kondili anak, ug kon anak, nan, manununod.
8 At the time when you didn't know God, you were enslaved by the supposed “gods” of this world.
Kaniadto, sa wala pa kamo makaila sa Dios, kamo naulipon ngadto sa mga binuhat nga sa kinaiya dili mga dios;
9 But now you've come to know God—or better, to be known by God. So how can you go back to those useless and worthless rules? Do you want to be slaves to those rules all over again?
apan karon nga nanagpakaila na kamo sa Dios, o ingnon ba hinoon nga karon nga hing-ilhan na kamo sa Dios, naunsa ba nga nanagpamalik na man hinoon kamo pag-usab ngadto sa mahuyang ug walay bili nga mga pinasiunang pagtulon-an sa kalibutan, ug buot magpaulipon kanila pag-usab?
10 You're observing special days and months, seasons and years.
Ginabantayan ninyo ang mga adlaw, ug mga bulan, ug mga panahon sa pangilin, ug mga tuig!
11 I'm concerned that all I did for you has been wasted!
Nabalaka ako tungod kaninyo, nga tingali napakyas ang akong paghago diha kaninyo.
12 I'm pleading with you, my friends: be like me, because I became like you. You've never treated me badly.
Mga igsoon, mangamuyo ako kaninyo, panig-ingon kamo kanako, kay ako usab nahimo man nga ingon kaninyo. Wala ako ninyo buhatig dautan;
13 You remember that it was because I was sick that I shared with you the good news on my first visit.
kamo nasayud nga gumikan sa pagmasakit sa akong lawas, nakagayon ako sa una kong pagwali kaninyo sa Maayong Balita,
14 Even though my illness was difficult for you, you didn't despise or reject me—in fact you treated me like an angel of God, like Christ Jesus himself.
ngani wala kamo magtamay kanako ni manohi tungod sa akong panglawas nga misulay kaninyo, hinonoa gidawat ninyo ako nga daw usa ka manolunda sa Dios, nga daw si Cristo Jesus gayud.
15 So what's happened to all your gratefulness? I tell you, back then if you could have pulled out your eyes and given them to me, you would have!
Unsa na may gidangatan niadtong kalipay nga inyong gibati? Kay ako makapamatuod kaninyo, nga kon mahimo pa, inyo gayud untang lugiton ang inyong mga mata aron inyo kining ihatag kanako.
16 So what has happened—have I become your enemy by telling you the truth?
Sarang ba nga karon ako nahimo nang inyong kaaway tungod sa akong pagsugilon kaninyo sa matuod?
17 These people are keen to gain your support, but not for any good reasons. On the contrary, they want to keep you away from us so that you will enthusiastically support them.
Sila nagmatinagdanon kaayo kaninyo, apan dili alang sa maayong katuyoan; buot nilang kasirhan kamo sa gawas, aron kamo magmatinagdanon kanila.
18 Of course it's good to want to do good. But this should be at all times, not just when I'm there with you!
Alang sa maayong katuyoan kanunayng maayo ang pagkamatinagdanon, ug dili lamang sa diha nga maanaa ako uban kaninyo.
19 My dear friends, I want to work with you until Christ's character is duplicated in you.
Mga anak ko, alang kaninyo ginasakit ako pag-usab hangtud nga si Cristo mahulad diha sa sulod ninyo!
20 I really wish I could be with you right now so I could change my tone of voice… I'm so worried about you.
Maanaa pa lang unta ako karon uban kaninyo diha, usbon ko gayud ang akong paningog, kay nalibog gayud ako mahitungod kaninyo.
21 Answer me this, you people who want to live under the law: Don't you hear what the law is saying?
Sultihi ako, kamo nga buot magpailalum sa kasugoan, wala ba kamo makabati sa kasugoan?
22 As Scripture says, Abraham had two sons, one from the servant girl, and one from the free woman.
Kay nahisulat niini nga si Abraham may duha ka anak nga lalaki, ang usa sa babayeng ulipon, ug ang usa sa babayeng may kagawasan.
23 However, the son from the servant girl was born following a human plan, while the son from the free woman was born as the result of the promise.
Apan ang anak sa babayeng ulipon natawo sumala sa paagi sa kinaiya, samtang ang anak sa babayeng may kagawasan natawo pinaagi sa saad.
24 This provides an analogy: these two women represent two agreements. One agreement is from Mount Sinai—Hagar—and she gives birth to slave children.
Usa kini ka sambingay: kining mga babayehana mao ang duha ka pakigsaad. Ang usa gikan sa Bukid sa Sinai, nagpasanay ug mga anak alang sa kaulipnan; siya mao si Agar.
25 Hagar symbolizes Mount Sinai in Arabia, and corresponds to the current Jerusalem, because she is in slavery with her children.
Ug si Agar mao ang Bukid sa Sinai sa Arabia; kini siya nahisibo sa Jerusalem nga mao karon, tungod kay siya naulipon man karon kauban sa iyang mga anak.
26 But the heavenly Jerusalem is free. She is our mother.
Apan ang Jerusalem nga anaa sa itaas may kagawasan, ug siya mao ang atong inahan.
27 As Scripture says, “Rejoice you who are childless and who have never given birth! Shout aloud for joy, you who have never been in labor—for the abandoned woman has more children than the woman who has a husband!”
Kay nahisulat kini nga nagaingon: Pagsadya, O ikaw nga apuli nga dili na manganak: paghugyaw ug suminggit ka, ikaw nga dili na magbati sa kasakit sa pag-anak; kay ang babaye nga wala na tagda labi pang daghan ug mga anak kay kaniya nga adunay bana."
28 Now my friends, we are children of promise just like Isaac.
Karon, mga igsoon, kita ingon kang Isaac, mga anak sa saad.
29 However, just as the one born according to a human plan persecuted the one born through the Spirit, so it is today.
Apan maingon nga kaniadtong panahona kadtong natawo sumala sa paagi sa kinaiya milutos niadtong natawo sumala sa Espiritu, mao man usab karon.
30 But what does Scripture say? “Send away the servant girl and her son, for the son of the servant girl will not be an heir together with the son of the free woman.”
Apan unsa may ginaingon sa kasulatan? "Hinginli ang babayeng ulipon ug ang iyang anak; kay ang anak sa babayeng ulipon dili magpanununod kauban sa anak sa babayeng may kagawasan."
31 Therefore, my friends, we're not children of a servant girl, but of the free woman.
Busa, mga igsoon, kita mga anak dili sa babayeng ulipon kondili sa babayeng may kagawasan.
