Acts 23
1 Paul, looking sraight at the council, said, “Brothers, right up to now I have always conducted myself before God with a clear conscience.”
| پس پولس به اهل شورا نیک نگریسته، گفت: «ای برادران، من تا امروز با کمال ضمیر صالح در خدمت خدا رفتار کرده‌ام.» | ۱ |
2 Ananias the high priest ordered the officers standing beside Paul to hit him on the mouth.
| آنگاه حنانیا، رئیس کهنه، حاضران را فرمودتا به دهانش زنند. | ۲ |
3 Paul said to him, “God will hit you, you whitewashed wall! You're sitting there to judge me according to the law, and you order me to be hit in contravention of the law!”
| پولس بدو گفت: «خدا تو راخواهد زد، ای دیوار سفیدشده! تو نشسته‌ای تامرا برحسب شریعت داوری کنی و به ضدشریعت حکم به زدنم می‌کنی؟» | ۳ |
4 The officers standing beside Paul said, “How dare you insult the high priest!”
| حاضران گفتند: «آیا رئیس کهنه خدا را دشنام می‌دهی؟» | ۴ |
5 “Brothers, I didn't know that he was the high priest,” Paul replied. “As Scriptures say, ‘You must not speak evil of any ruler of your people.’”
| پولس گفت: «ای برادران، ندانستم که رئیس کهنه است، زیرا مکتوب است حاکم قوم خود رابد مگوی.» | ۵ |
6 When Paul realized that some of the council were Sadducees and the others Pharisees, he shouted out, “Brothers, I am a Pharisee, the son of a Pharisee! I'm on trial because of my hope in the resurrection of the dead!”
| چون پولس فهمید که بعضی از صدوقیان وبعضی از فریسیانند، در مجلس ندا در‌داد که «ای برادران، من فریسی، پسر فریسی هستم و برای امید و قیامت مردگان از من بازپرس می‌شود.» | ۶ |
7 When he said this, a tremendous argument broke out between the Pharisees and Sadducees that split the council.
| چون این را گفت، در میان فریسیان و صدوقیان منازعه برپا شد و جماعت دو فرقه شدند، | ۷ |
8 (The Sadducees say there is no resurrection from the dead, no angels, and no spirits, but Pharisees believe in all of these.)
| زیراکه صدوقیان منکر قیامت و ملائکه و ارواح هستند لیکن فریسیان قائل به هر دو. | ۸ |
9 A great commotion erupted and some of the Pharisee teachers of the law stood up and argued fiercely, saying, “We find this man not guilty! Maybe a spirit spoke to him, or an angel!”
| پس غوغای عظیم برپا شد و کاتبان از فرقه فریسیان برخاسته مخاصمه نموده، می‌گفتند که «در این شخص هیچ بدی نیافته‌ایم و اگر روحی یا فرشته‌ای با او سخن گفته باشد با خدا جنگ نبایدنمود.» | ۹ |
10 The argument was getting out of hand, so the commander, concerned that they would tear Paul to pieces, ordered the soldiers to go and rescue him from them by force, and take him back into the fortress.
| و چون منازعه زیادتر می‌شد، مین باشی ترسید که مبادا پولس را بدرند. پس فرمود تاسپاهیان پایین آمده، او را از میانشان برداشته، به قلعه درآوردند. | ۱۰ |
11 Afterwards, during the night, the Lord stood by Paul, and told him, “Keep up your courage! Just as you have given your testimony about me in Jerusalem, so you must be my witness in Rome as well.”
| و در شب همان روز خداوند نزد او آمده، گفت: «ای پولس خاطر جمع باش زیرا چنانکه دراورشلیم در حق من شهادت دادی، همچنین بایددر روم نیز شهادت دهی.» | ۱۱ |
12 Next day some Jews plotted together, and they took an oath not to eat or drink until they had killed Paul.
| و چون روز شد، یهودیان با یکدیگر عهدبسته، بر خویشتن لعن کردند که تا پولس رانکشند، نخورند و ننوشند. | ۱۲ |
13 Over forty were part of this conspiracy.
| و آنانی که درباره این، همقسم شدند، زیاده از چهل نفر بودند. | ۱۳ |
14 They went to the chief priests and leaders and said, “We have taken a solemn oath not to eat anything until we have killed Paul.
| اینها نزد روسای کهنه و مشایخ رفته، گفتند: «بر خویشتن لعنت سخت کردیم که تا پولس رانکشیم چیزی نچشیم. | ۱۴ |
15 So you and the council should send word to the commander that he should bring Paul down to meet with you, as if you wanted to examine his case in more detail. We're ready to kill him along the way.”
| پس الان شما با اهل شورا، مین باشی را اعلام کنید که او را نزد شمابیاورد که گویا اراده دارید در احوال او نیکوترتحقیق نمایید؛ و ما حاضر هستیم که قبل ازرسیدنش او را بکشیم.» | ۱۵ |
16 But Paul's nephew (his sister's son) heard about their planned ambush, and he went into the fortress and told Paul about it.
| اما خواهرزاده پولس از کمین ایشان اطلاع یافته، رفت و به قلعه درآمده، پولس را آگاهانید. | ۱۶ |
17 Paul called over one of the centurions, and told him, “Take this young man to the commander, because he has some information to share with him.”
| پولس یکی ازیوزباشیان را طلبیده، گفت: «این جوان را نزدمین باشی ببر زیرا خبری دارد که به او بگوید.» | ۱۷ |
18 So the centurion took Paul's nephew and brought him to the commander and told him, “The prisoner Paul called me over and asked me to bring this young man to you. He has something to tell you.”
| پس او را برداشته، به حضور مین باشی رسانیده، گفت: «پولس زندانی مرا طلبیده، خواهش کرد که این جوان را به خدمت تو بیاورم، زیرا چیزی داردکه به تو عرض کند.» | ۱۸ |
19 The commander took the young man by the hand and drew him aside. “What do you have to tell me?” he asked quietly.
| پس مین باشی دستش راگرفته، به خلوت برد و پرسید: «چه چیز است که می خواهی به من خبر دهی؟» | ۱۹ |
20 “The Jews have arranged to ask you to bring Paul to the council tomorrow, as if they wanted to ask more detailed questions about his case,” he explained.
| عرض کرد: «یهودیان متفق شده‌اند که از تو خواهش کنند تاپولس را فردا به مجلس شورا درآوری که گویااراده دارند در حق او زیادتر تفتیش نمایند. | ۲۰ |
21 “Please don't listen to them, because they have planned to ambush him with more than forty men who have taken an oath not to eat or drink until they have killed him. They're ready right now, waiting for you to agree to the request.”
| پس خواهش ایشان را اجابت مفرما زیرا که بیشتر از چهل نفر از ایشان در کمین وی‌اند و به سوگند عهد بسته‌اند که تا او را نکشند چیزی نخورند و نیاشامند و الان مستعد و منتظر وعده تو می‌باشند.» | ۲۱ |
22 The commander sent the young man on his way, warning him, “Don't tell anyone that you've told me about this.”
| مین باشی آن جوان را مرخص فرموده، قدغن نمود که «به هیچ‌کس مگو که مرا ازاین راز مطلع ساختی.» | ۲۲ |
23 He summoned two centurions and told them, “Get two hundred soldiers ready to go to Caesarea, together with seventy cavalry-men and two hundred spearmen. Be ready to leave at nine p.m. tonight.
| پس دو نفر از یوزباشیان را طلبیده، فرمودکه «دویست سپاهی و هفتاد سوار و دویست نیزه‌دار در ساعت سوم از شب حاضر سازید تا به قیصریه بروند؛ | ۲۳ |
24 Provide horses for Paul to ride to make sure he gets to Governor Felix safely.”
| و مرکبی حاضر کنید تا پولس را سوار کرده، او را به سلامتی به نزد فیلکس والی برسانند.» | ۲۴ |
25 He also wrote a letter that went like this:
| و نامه‌ای بدین مضمون نوشت: | ۲۵ |
26 “From Claudius Lysias to His Excellency Governor Felix, greetings!
| «کلودیوس لیسیاس، به والی گرامی فیلکس سلام می‌رساند. | ۲۶ |
27 This man was seized by the Jews and they were about to kill him, when I arrived on the scene with soldiers and rescued him, because I had found out he was a Roman citizen.
| یهودیان این شخص را گرفته، قصد قتل او داشتند. پس با سپاه رفته، او را ازایشان گرفتم، چون دریافت کرده بودم که رومی است. | ۲۷ |
28 I wanted to know the reason for their accusations, so I took him before their council.
| و چون خواستم بفهمم که به چه سبب بروی شکایت می‌کنند، او را به مجلس ایشان درآوردم. | ۲۸ |
29 I found out the charges against him had to do with issues regarding their law, but he was not guilty of anything that merited death or imprisonment.
| پس یافتم که در مسائل شریعت خود از او شکایت می‌دارند، ولی هیچ شکوه‌ای مستوجب قتل یا بند نمی دارند. | ۲۹ |
30 When I discovered a plot against this man I sent him to you right away, ordering his accusers to make their complaints before you.”
| و چون خبریافتم که یهودیان قصد کمین سازی برای او دارند، بی‌درنگ او را نزد تو فرستادم و مدعیان او را نیزفرمودم تا در حضور تو بر او ادعا نمایندوالسلام.» | ۳۰ |
31 So the soldiers followed their orders and took Paul overnight to Antipatris.
| پس سپاهیان چنانکه مامور شدند، پولس را در شب برداشته، به انتیپاتریس رسانیدند. | ۳۱ |
32 The next morning they sent him on with the cavalry, and went back to the fortress.
| و بامدادان سواران را گذاشته که با او بروند، خود به قلعه برگشتند. | ۳۲ |
33 When the cavalry arrived at Caesarea they delivered the letter to the governor and brought Paul before him.
| و چون ایشان وارد قیصریه شدند، نامه را به والی سپردند و پولس را نیز نزد اوحاضر ساختند. | ۳۳ |
34 After reading the letter, the governor asked Paul what province he came from. When he learned he was from Cilicia he told Paul,
| پس والی نامه را ملاحظه فرموده، پرسید که از کدام ولایت است. چون دانست که از قیلیقیه است، | ۳۴ |
35 “I will investigate your case when your accusers arrive.” He ordered Paul detained in Herod's palace.
| گفت: «چون مدعیان تو حاضر شوند، سخن تو را خواهم شنید.» و فرمود تا او را در سرای هیرودیس نگاه دارند. | ۳۵ |
