Acts 12
1 Around this time King Herod began to persecute some members of the church.
| و در آن زمان هیرودیس پادشاه، دست تطاول بر بعضی از کلیسا دراز کرد | ۱ |
2 He had James, John's brother, executed by sword.
| ویعقوب برادر یوحنا را به شمشیر کشت. | ۲ |
3 When he saw that the Jews were pleased by this, he had Peter arrested too. (This was during the Feast of Unleavened Bread.)
| و چون دید که یهود را پسند افتاد، بر آن افزوده، پطرس رانیز گرفتار کرد و ایام فطیر بود. | ۳ |
4 After having Peter arrested, he threw him in prison, with four squads of four soldiers each to guard him. He planned to have Peter brought out for a public trial after the Passover.
| پس او را گرفته، در زندان انداخت و به چهار دسته رباعی سپاهیان سپرد که او را نگاهبانی کنند و اراده داشت که بعداز فصح او را برای قوم بیرون آورد. | ۴ |
5 While Peter was kept in prison the church prayed earnestly to God for him.
| پس پطرس را در زندان نگاه می‌داشتند. | ۵ |
6 The night before Herod was to have him put on trial, Peter was sleeping between two soldiers, chained to each of them, and with guards at the door keeping watch.
| و در شبی که هیرودیس قصد بیرون آوردن وی داشت، پطرس به دو زنجیر بسته، درمیان دو سپاهی خفته بود و کشیکچیان نزد درزندان را نگاهبانی می‌کردند. | ۶ |
7 Suddenly an angel of the Lord appeared, and a light shone in the cell. The angel shook Peter awake, saying “Quick! Get up!” The chains fell from his wrists,
| ناگاه فرشته خداوند نزد وی حاضر شد و روشنی در آن خانه درخشید. پس به پهلوی پطرس زده، او را بیدارنمود و گفت: «بزودی برخیز.» که در ساعت زنجیرها از دستش فرو ریخت. | ۷ |
8 and the angel told him, “Get dressed, and put on your sandals.” So he did. Then the angel told him, “Put on your coat and follow me.”
| و فرشته وی راگفت: «کمر خود را ببند و نعلین برپا کن.» پس چنین کرد و به وی گفت: «ردای خود را بپوش و ازعقب من بیا.» | ۸ |
9 So Peter followed the angel out. He didn't realize that what the angel was doing was actually happening—he thought he was seeing a vision.
| پس بیرون شده، از عقب او روانه گردید و ندانست که آنچه از فرشته روی نمودحقیقی است بلکه گمان برد که خواب می‌بیند. | ۹ |
10 They passed the first and second sets of guards, and came to the iron gate that led into the city. This opened for them by itself. They went out and down the street, when suddenly the angel left him.
| پس از قراولان اول و دوم گذشته، به دروازه آهنی که به سوی شهر می‌رود رسیدند و آن خودبخود پیش روی ایشان باز شد؛ و از آن بیرون رفته، تا آخر یک کوچه برفتند که در ساعت فرشته از او غایب شد. | ۱۰ |
11 When Peter came to his senses, he said, “Now I realize this really happened! The Lord sent an angel to rescue me from Herod's power, and from everything that the Jewish people had planned.”
| آنگاه پطرس به خودآمده گفت: «اکنون به تحقیق دانستم که خداوندفرشته خود را فرستاده، مرا از دست هیرودیس واز تمامی انتظار قوم یهود رهانید.» | ۱۱ |
12 Now that he was conscious of what had happened, Peter went to the house of Mary, the mother of John Mark. Many believers had gathered there, and were praying.
| چون این را دریافت، به خانه مریم مادریوحنای ملقب به مرقس آمد و در آنجا بسیاری جمع شده، دعا می‌کردند. | ۱۲ |
13 When he knocked on the gateway door, a servant girl called Rhoda came to open up.
| چون او در خانه راکوبید، کنیزی رودا نام آمد تا بفهمد. | ۱۳ |
14 But recognizing Peter's voice, in her excitement she didn't open the door. Instead she ran back inside shouting, “Peter's at the door!”
| چون آوازپطرس را شناخت، از خوشی در را باز نکرده، به اندرون شتافته، خبر داد که «پطرس به درگاه ایستاده است.» | ۱۴ |
15 “You're mad!” they told her. But she kept on insisting it was true. So they said, “It must be his angel.”
| وی را گفتند: «دیوانه‌ای.» وچون تاکید کرد که چنین است، گفتند که فرشته اوباشد.» | ۱۵ |
16 Peter continued knocking. When they did eventually open the door, they saw it was him, and were totally shocked.
| اما پطرس پیوسته در را می‌کوبید. پس در را گشوده، او را دیدند و در حیرت افتادند. | ۱۶ |
17 Peter held up his hand for them to be quiet, and then explained to them how the Lord had led him out of the prison. “Let James and the brothers know about this,” he told them, and then left to go somewhere else.
| اما او به‌دست خود به سوی ایشان اشاره کردکه خاموش باشند و بیان نمود که چگونه خدا او رااز زندان خلاصی داد و گفت: «یعقوب و سایربرادران را از این امور مطلع سازید.» پس بیرون شده، به‌جای دیگر رفت | ۱۷ |
18 When daylight came the soldiers were totally confused as to what had happened to Peter.
| و چون روز شداضطرابی عظیم در سپاهیان افتاد که پطرس را چه شد. | ۱۸ |
19 Herod had a thorough search made for him, but he couldn't be found. After interrogating the guards, Herod ordered that they should be executed. Then Herod left Judea and went to stay in Caesarea.
| و هیرودیس چون او را طلبیده نیافت، کشیکچیان را بازخواست نموده، فرمود تا ایشان را به قتل رسانند؛ و خود از یهودیه به قیصریه کوچ کرده، در آنجا اقامت نمود. | ۱۹ |
20 Now Herod had become furious with the people of Tyre and Sidon. They sent a joint delegation to see him and managed to win Blastus, the king's personal assistant, over to their side. They pleaded for peace with Herod because they were dependent on the king's territory for food.
| اما هیرودیس با اهل صور و صیدون خشمناک شد. پس ایشان به یکدل نزد او حاضرشدند و بلاستس ناظر خوابگاه پادشاه را با خودمتحد ساخته، طلب مصالحه کردند زیرا که دیارایشان از ملک پادشاه معیشت می‌یافت. | ۲۰ |
21 When the day came for their appointment with the king, Herod put on his royal robes, sat on his throne, and gave a speech to them.
| و درروزی معین، هیرودیس لباس ملوکانه در بر کرد وبر مسند حکومت نشسته، ایشان را خطاب می‌کرد. | ۲۱ |
22 The audience shouted in response, “This is the voice of a god, not that of a man!”
| و خلق ندا می‌کردند که آواز خداست نه آواز انسان. | ۲۲ |
23 Immediately the angel of the Lord struck him down, because he did not give God the glory. He was consumed by worms and died.
| که در ساعت فرشته خداوند اورا زد زیرا که خدا را تمجید ننمود و کرم او راخورد که بمرد. | ۲۳ |
24 But the word of God spread, and more and more people believed.
| اما کلام خدا نمو کرده، ترقی یافت. | ۲۴ |
25 Barnabas and Saul returned from Jerusalem once they had finished their mission, taking John Mark with them.
| و برنابا و سولس چون آن خدمت را به انجام رسانیدند، از اورشلیم مراجعت کردند و یوحنای ملقب به مرقس را همراه خود بردند. | ۲۵ |
