2 Corinthians 11

1 I hope you can put up with a little more foolishness from me—well you already do put up with me!

۱ کاشکه مرا در اندک جهالتی متحمل شوید و متحمل من هم می‌باشید.

2 I agonize over you with a divine kind of jealousy, for I promised you to a single husband—Christ—so that I could present you as a pure virgin to him.

۲ زیراکه من بر شما غیور هستم به غیرت الهی؛ زیرا که شما را به یک شوهر نامزد ساختم تا باکره‌ای عفیفه به مسیح سپارم.

3 I worry that in some way, just as the serpent deceived Eve with his devious cunning, that you might be led astray in your thinking from your sincere and pure commitment to Christ.

۳ لیکن می‌ترسم که چنانکه مار به مکر خود حوا را فریفت، همچنین خاطرشما هم از سادگی‌ای که در مسیح است، فاسدگردد.

4 If anyone comes and tells you about a different Jesus to the one we shared with you, you easily go along with them, accepting a different spirit to the one you received, and a different kind of good news to the one you believed.

۴ زیرا هرگاه آنکه آمد، وعظ می‌کرد به عیسای دیگر، غیر از آنکه ما بدو موعظه کردیم، یا شما روحی دیگر را جز آنکه یافته بودید، یاانجیلی دیگر را سوای آنچه قبول کرده بودیدمی پذیرفتید، نیکو می‌کردید که متحمل می‌شدید.

5 I don't believe I'm inferior to these “super-apostles.”

۵ زیرا مرا یقین است که از بزرگترین رسولان هرگز کمتر نیستم.

6 Even though I may not be skilled in giving speeches, I do know what I'm talking about. We have made this absolutely clear to you in every way.

۶ اما هرچند در کلام نیز امی باشم، لیکن در معرفت نی. بلکه در هر امری نزدهمه کس به شما آشکار گردیدیم.

7 Was it wrong of me to humble myself so you could be elevated, since I shared the good news with you at no charge?

۷ آیا گناه کردم که خود را ذلیل ساختم تا شما سرافراز شوید دراینکه به انجیل خدا شما را مفت بشارت دادم؟

8 I robbed as it were other churches, taking pay from them so I could work for you.

۸ کلیساهای دیگر را غارت نموده، اجرت گرفتم تا شما را خدمت نمایم و چون به نزد شما حاضربوده، محتاج شدم، بر هیچ‌کس بار ننهادم.

9 When I was there with you and needed something, I wasn't a burden to anyone because the believers who came from Macedonia took care of my needs. I was determined never to be a burden to you and I never shall.

۹ زیرابرادرانی که از مکادونیه آمدند، رفع حاجت مرانمودند و در هرچیز از بار نهادن بر شما خود رانگاه داشته و خواهم داشت.

10 This is as certain as the truth of Christ that is in me: nobody in all Achaia will stop me boasting about this!

۱۰ به راستی مسیح که در من است قسم که این فخر در نواحی اخائیه از من گرفته نخواهد شد.

11 And why? Because I don't love you? God knows that I do!

۱۱ از چه سبب؟ آیا ازاینکه شما را دوست نمی دارم؟ خدا می‌داند!

12 I'll continue to do what I've always done, so as to remove any opportunity for those who want to boast that their work is the same as ours.

۱۲ لیکن آنچه می‌کنم هم خواهم کرد تا از جویندگان فرصت، فرصت را منقطع سازم تا درآنچه فخر می‌کنند، مثل ما نیز یافت شوند.

13 These people are false apostles, dishonest workers, who pretend to be apostles of Christ.

۱۳ زیرا که چنین اشخاص رسولان کذبه و عمله مکار هستند که خویشتن را به رسولان مسیح مشابه می‌سازند.

14 Don't be surprised at this for even Satan himself pretends to be an angel of light.

۱۴ و عجب نیست، چونکه خودشیطان هم خویشتن را به فرشته نور مشابه می‌سازد.

15 So it's no wonder then if those who serve him pretend to be agents of good. But their final end will be in accordance with what they've done.

۱۵ پس امر بزرگ نیست که خدام وی خویشتن را به خدام عدالت مشابه سازند که عاقبت ایشان برحسب اعمالشان خواهد بود.

16 Let me say it again: please don't think I'm being foolish. However, even if you do, accept me as someone who is foolish, and let me also boast a little.

۱۶ باز می‌گویم، کسی مرا بی‌فهم نداند والا مراچون بی‌فهمی بپذیرید تا من نیز اندکی افتخارکنم.

17 What I'm saying is not as the Lord would say it—all this foolish boasting.

۱۷ آنچه می‌گویم از جانب خداوندنمی گویم، بلکه از راه بی‌فهمی در این اعتمادی که فخر ما است.

18 But since many others are boasting in the way the world does, let me boast too.

۱۸ چونکه بسیاری از طریق جسمانی فخر می‌کنند، من هم فخر می‌نمایم.

19 (You're happy to put up with fools, since you are so wise!)

۱۹ زیرا چونکه خود فهیم هستید، بی‌فهمان را به خوشی متحمل می‌باشید.

20 You put up with people who make you slaves, who take what you have, who exploit you, who arrogantly put you down, who hit you in the face.

۲۰ زیرا متحمل می‌شوید هرگاه کسی شما را غلام سازد، یا کسی شما را فرو خورد، یا کسی شما را گرفتار کند، یاکسی خود را بلند سازد، یا کسی شما را بر رخسارطپانچه زند.

21 I'm so sorry that we were too weak to do anything like that! But whatever people dare to boast about, I dare to do too. (Here I'm talking like a fool again.)

۲۱ از روی استحقار می‌گویم که گویاما ضعیف بوده‌ایم.

22 Are they Hebrews? Me too. Are they Israelites? Me too. Are they descendants of Abraham? Me too.

۲۲ آیاعبرانی هستند؟ من نیز هستم! اسرائیلی هستند؟ من نیز هستم! از ذریت ابراهیم هستند؟ من نیزمی باشم!

23 Are they servants of Christ? (I know I'll sound like I'm crazy, talking like this.) But I have done so much more. I've worked harder, been imprisoned more often, whipped more times than I can count, faced death time and again.

۲۳ آیا خدام مسیح هستند؟ چون دیوانه حرف می‌زنم، من بیشتر هستم! در محنتهاافزونتر، در تازیانه‌ها زیادتر، در زندانها بیشتر، در مرگها مکرر.

24 Five times I received from the Jews the forty lashes less one.

۲۴ از یهودیان پنج مرتبه از چهل یک کم تازیانه خوردم.

25 Three times I was beaten with rods, once I was stoned, three times I was shipwrecked. Once I spent twenty-four hours adrift on the ocean.

۲۵ سه مرتبه مرا چوب زدند؛ یک دفعه سنگسار شدم؛ سه کرت شکسته کشتی شدم؛ شبانه‌روزی در دریا بسر بردم؛

26 During my many journeys I have faced the dangers of crossing rivers, robber gangs, attacks from my own countrymen, as well as from foreigners. I have faced danger in cities, in the deserts, and on the sea. I have faced the danger of people who pretend to be Christians.

۲۶ درسفرها بارها؛ در خطرهای نهرها؛ در خطرهای دزدان؛ در خطرها از قوم خود و در خطرها ازامت‌ها؛ در خطرها در شهر؛ در خطرها دربیابان؛ در خطرها در دریا؛ در خطرها در میان برادران کذبه؛

27 I have faced hard labor and struggles, many sleepless nights, hungry and thirsty, often going without food, cold, without enough clothing to keep warm.

۲۷ در محنت و مشقت، در بی‌خوابیها بارها؛ در گرسنگی و تشنگی، در روزه‌ها بارها؛ در سرماو عریانی.

28 Besides all this, I face the daily concerns of dealing with all the churches.

۲۸ بدون آنچه علاوه بر اینها است، آن باری که هر روزه بر من است، یعنی اندیشه برای همه کلیساها.

29 Who is weak, and I don't feel weak too? Who is led into sin, and I don't burn up?

۲۹ کیست ضعیف که من ضعیف نمی شوم؟ که لغزش می‌خورد که من نمی سوزم؟

30 If I have to boast, I will boast about how weak I am.

۳۰ اگر فخر می‌باید کرد از آنچه به ضعف من تعلق دارد، فخر می‌کنم.

31 The God and Father of the Lord Jesus—may he be praised forever—knows I am not lying. (aiōn g165)

۳۱ خدا و پدر عیسی مسیح خداوند که تا به ابد متبارک است، می‌داند که دروغ نمی گویم. (aiōn g165)

32 While I was in Damascus, the governor under King Aretas had the city guarded in order to capture me.

۳۲ در دمشق، والی حارث پادشاه، شهر دمشقیان را برای گرفتن من محافظت می‌نمود.

33 But I was lowered in a basket from a window in the city wall, and so I escaped from him.

۳۳ و مرا از دریچه‌ای در زنبیلی از باره قلعه پایین کردند و از دستهای وی رستم.