1 Corinthians 5

1 I hear reports that sexual immorality is happening among you, immorality that even the foreigners don't practice. A man is living with his father's wife!

۱ فی الحقیقه شنیده می‌شود که در میان شمازنا پیدا شده است، و چنان زنایی که درمیان امت‌ها هم نیست؛ که شخصی زن پدر خود را داشته باشد.

2 You are so proud of yourselves! Shouldn't you have wept with sadness, and excluded the man who did this?

۲ و شما فخر می‌کنید بلکه ماتم هم ندارید، چنانکه باید تا آن کسی‌که این عمل را کرداز میان شما بیرون شود.

3 Even though I'm not physically present there, I am there in spirit and just as if I were there I've already made my judgment of the one who has done this.

۳ زیرا که من هرچند درجسم غایبم، اما در روح حاضرم؛ و الان چون حاضر، حکم کردم در حق کسی‌که این را چنین کرده است.

4 When you meet together in the name of the Lord Jesus I'll be there with you in spirit and with the power of our Lord Jesus.

۴ به نام خداوند ما عیسی مسیح، هنگامی که شما با روح من با قوت خداوند ماعیسی مسیح جمع شوید،

5 Hand over this man to Satan so his sinful nature may be destroyed and he himself be saved on the day of the Lord.

۵ که چنین شخص به شیطان سپرده شود بجهت هلاکت جسم تا روح در روز خداوند عیسی نجات یابد.

6 You shouldn't be proud about this. Don't you know that it only takes a little yeast to make the whole batch of dough rise?

۶ فخر شما نیکو نیست. آیا آگاه نیستید که اندک خمیرمایه، تمام خمیر را مخمر می‌سازد؟

7 Get rid of this old yeast so that you can be a new batch of dough to make bread without yeast. Christ our Passover lamb has been sacrificed.

۷ پس خود را از خمیرمایه کهنه پاک سازید تافطیر تازه باشید، چنانکه بی‌خمیرمایه هستید زیراکه فصح ما مسیح در راه ما ذبح شده است.

8 So let us celebrate this festival, not with old yeast or the yeast of evil and wickedness, but with the bread made without yeast, the bread of sincerity and truth.

۸ پس عید را نگاه داریم نه به خمیرمایه کهنه و نه به خمیرمایه بدی و شرارت، بلکه به فطیر ساده دلی و راستی.

9 In my previous letter I wrote that you should not associate with immoral people.

۹ در آن رساله به شما نوشتم که با زانیان معاشرت نکنید.

10 I wasn't referring to the immoral people of this world, those who are greedy and cheat others, or those who worship idols, otherwise you'd have to leave this world!

۱۰ لکن نه مطلق با زانیان این جهان یا طمعکاران و یا ستمکاران یا بت‌پرستان، که در این صورت می‌باید از دنیا بیرون شوید.

11 What I meant when I wrote was that you shouldn't associate with anyone who is called a Christian who is immoral or greedy or worships idols; or who is abusive or a drunkard or who cheats others. Don't even share a meal with anyone like that!

۱۱ لکن الان به شما می‌نویسم که اگر کسی‌که به برادر نامیده می‌شود، زانی یا طماع یا بت‌پرست یافحاش یا میگسار یا ستمگر باشد، با چنین شخص معاشرت مکنید بلکه غذا هم مخورید.

12 It's not my place to judge those outside the church. But shouldn't you judge those who are inside the church?

۱۲ زیرا مرا چه‌کار است که بر آنانی که خارج اندداوری کنم. آیا شما بر اهل داخل داوری نمی کنید؟

13 God judges those that are outside the church. “Expel the wicked from among you.”

۱۳ لکن آنانی را که خارج‌اند خدا داوری خواهد کرد. پس آن شریر را از میان خودبرانید.