Romans 12

1 Now then, brothers, I exhort you, in view of God's compassions, to present your bodies as a living sacrifice, holy, satisfying to God—your intelligent duty.

παρακαλω ουν υμας αδελφοι δια των οικτιρμων του θεου παραστησαι τα σωματα υμων θυσιαν ζωσαν αγιαν ευαρεστον τω θεω την λογικην λατρειαν υμων

2 Yes, stop conforming to the pattern of this world; rather, be transformed by the renewing of your mind so as to be able to experience the good and satisfying and perfect will of God. (aiōn g165)

και μη συσχηματιζεσθαι τω αιωνι τουτω αλλα μεταμορφουσθαι τη ανακαινωσει του νοος υμων εις το δοκιμαζειν υμας τι το θελημα του θεου το αγαθον και ευαρεστον και τελειον (aiōn g165)

3 Based on the grace given to me, I say to everyone among you not to set your sights higher than you should, but set them sensibly, as God has apportioned a measure of faith to each.

λεγω γαρ δια της χαριτος της δοθεισης μοι παντι τω οντι εν υμιν μη υπερφρονειν παρ ο δει φρονειν αλλα φρονειν εις το σωφρονειν εκαστω ως ο θεος εμερισεν μετρον πιστεως

4 Because just as in one body we have many parts, but all the parts do not have the same function,

καθαπερ γαρ εν ενι σωματι μελη πολλα εχομεν τα δε μελη παντα ου την αυτην εχει πραξιν

5 so we, who are many, are one body in Christ and individually members of one another.

ουτως οι πολλοι εν σωμα εσμεν εν χριστω ο δε καθ εις αλληλων μελη

6 Since we have different spiritual gifts according to the grace that was given us, let us use them: if prophecy, according to the analogy of the Faith;

εχοντες δε χαρισματα κατα την χαριν την δοθεισαν ημιν διαφορα ειτε προφητειαν κατα την αναλογιαν της πιστεως

7 if serving, in the serving; if teaching, in the teaching;

ειτε διακονιαν εν τη διακονια ειτε ο διδασκων εν τη διδασκαλια

8 if exhorting, in the exhortation; the sharer, with simplicity; the leader, with diligence; the mercy-shower, with cheerfulness.

ειτε ο παρακαλων εν τη παρακλησει ο μεταδιδους εν απλοτητι ο προισταμενος εν σπουδη ο ελεων εν ιλαροτητι

9 Love is to be genuine: abhorring the malignant; clinging to the good;

η αγαπη ανυποκριτος αποστυγουντες το πονηρον κολλωμενοι τω αγαθω

10 showing family affection to one another in brotherly love; in honor preferring one another;

τη φιλαδελφια εις αλληλους φιλοστοργοι τη τιμη αλληλους προηγουμενοι

11 not lagging in diligence; serving the Lord with an enthusiastic spirit;

τη σπουδη μη οκνηροι τω πνευματι ζεοντες τω κυριω δουλευοντες

12 rejoicing in the hope; enduring the affliction; continuing steadfastly in prayer;

τη ελπιδι χαιροντες τη θλιψει υπομενοντες τη προσευχη προσκαρτερουντες

13 distributing to the needs of the saints; practicing hospitality.

ταις χρειαις των αγιων κοινωνουντες την φιλοξενιαν διωκοντες

14 Bless those who persecute you; bless and do not curse.

ευλογειτε τους διωκοντας υμας ευλογειτε και μη καταρασθε

15 Rejoice with those who rejoice and weep with those who weep.

χαιρειν μετα χαιροντων και κλαιειν μετα κλαιοντων

16 Regard each other as being on the same level—do not distinguish the upper classes, but associate with the lower classes; do not exalt yourself.

το αυτο εις αλληλους φρονουντες μη τα υψηλα φρονουντες αλλα τοις ταπεινοις συναπαγομενοι μη γινεσθε φρονιμοι παρ εαυτοις

17 Do not repay anyone evil for evil. Have regard for things that everyone considers to be good.

μηδενι κακον αντι κακου αποδιδοντες προνοουμενοι καλα ενωπιον παντων ανθρωπων

18 If possible, what depends on you, live at peace with everyone.

ει δυνατον το εξ υμων μετα παντων ανθρωπων ειρηνευοντες

19 Dear ones, do not avenge yourselves; rather give place to the wrath; for it is written: “Vengeance is up to me; I will repay,” says the Lord.

μη εαυτους εκδικουντες αγαπητοι αλλα δοτε τοπον τη οργη γεγραπται γαρ εμοι εκδικησις εγω ανταποδωσω λεγει κυριος

20 Therefore, “If your enemy is hungry, feed him; if he is thirsty, give him a drink; for in doing this you will heap coals of fire on his head.”

εαν ουν πεινα ο εχθρος σου ψωμιζε αυτον εαν διψα ποτιζε αυτον τουτο γαρ ποιων ανθρακας πυρος σωρευσεις επι την κεφαλην αυτου

21 Do not be overcome by evil, but overcome the evil with the good.

μη νικω υπο του κακου αλλα νικα εν τω αγαθω το κακον