Mark 1
1 A beginning of the Gospel of Jesus Christ, Son of God!
Худаниң оғли Әйса Мәсиһниң хуш хәвириниң башлиниши:
2 As it is written in the prophets —“Take note, I am sending my messenger ahead of you, who will prepare your way before you.”
Йәшая пәйғәмбәрниң язмисида хатириләнгәндәк: — «Мана, алдиңда әлчимни әвәтимән. У сениң йолуңни алдин-ала тәйярлайду.
3 “A voice calling out: ‘In the wilderness prepare the way of the Lord, make His paths straight!’”—
Аңлаңлар, далада бирисиниң товлиған авазини! У: «Пәрвәрдигарниң йолини тәйярлаңлар, Униң үчүн чиғир йоллирини түптүз қилиңлар!» — дәйду».
4 John started baptizing in the wilderness and proclaiming a baptism of repentance for forgiveness of sins.
Кишиләрни чөмүлдүрүш елип баридиған Йәһя [пәйғәмбәр] чөл-баяванда пәйда болуп, гуналарға кәчүрүм елип келидиған, товва қилишни билдүридиған [суға] «чөмүлдүрүш»ни җакалашқа башлиди.
5 Well, the whole Judean countryside and the Jerusalemites started going out to him, and were all being baptized by him in the Jordan River, confessing their sins.
Пүтүн Йәһудийә өлкисидикиләр вә пүткүл Йерусалим шәһиридикиләр униң алдиға чиқип, гуналирини иқрар қилиши билән униң тәрипидин Иордан дәриясида чөмүлдүрүлди.
6 Now John was clothed with camel's hair and with a leather belt around his waist; and he was eating locusts and wild honey.
Йәһя болса төгә жуңидин қилинған кийим кийгән, белигә көн тасма бағлиған еди; йемәклиги чекәткә билән явайи һәрә һәсили еди.
7 And he was proclaiming: “After me my Superior is coming, whose sandal strap I am not worthy to stoop down and loosen.
У мундақ дәп җакалайтти: — Мәндин қудрәтлик болған бири мәндин кейин келиду. Мән һәтта еңишип кәшлириниң боқучини йешишкиму лайиқ әмәсмән!
8 I indeed baptized you with water, but He will baptize you with Holy Spirit.”
Мән силәрни суғила чөмүлдүримән, лекин у силәрни Муқәддәс Роһқа чөмүлдүриду.
9 Well it happened in those days that Jesus came from Natsareth of Galilee and was baptized by John in the Jordan.
Шу күнләрдә шундақ болдики, Әйса Галилийә өлкисиниң Насарәт шәһиридин келип, Йәһя тәрипидин Иордан дәриясида чөмүлдүрүлди.
10 And immediately upon coming up from the water He saw the heavens being torn open and the Spirit, like a dove, descending upon Him.
У судин чиққандила, асманларниң йерилип, Роһниң кәптәр қияпитидә чүшүп, өз үстигә қонуватқанлиғини көрди.
11 And a Voice came from the heavens: “You are my Son, the beloved, in whom I am well pleased!”
Шуниң билән асманлардин: «Сән Мениң сөйүмлүк Оғлум, Мән сәндин толуқ хурсәнмән!» дегән бир аваз аңланди.
12 Immediately the Spirit impelled Him into the wilderness.
Вә Роһ дәрһал уни чөл-баяванға сүйләп чиқарди.
13 And He was there in the wilderness forty days being tested by Satan, and was with the wild animals; and the angels were ministering to Him.
У чөлдә қириқ күн туруп, Шәйтан тәрипидин синилип туратти. У шу йәрдә явайи һайванлар билән биллә еди; шу күнләрдә пәриштиләр униң хизмитини қилди.
14 Now after John was put in prison, Jesus went into Galilee proclaiming the Gospel of the Kingdom of God,
Әнди Йәһя соланғандин кейин, Әйса Галилийә өлкисигә берип: «Вақит-саити тошти, Худаниң падишалиғи йеқинлашти! Товва қилиңлар, хуш хәвәргә ишиниңлар!» дәп Худаниң падишалиғиниң хуш хәвирини җакалашқа башлиди.
15 and saying: “The time has been fulfilled and the Kingdom of God has approached. Repent and believe in the Gospel.”
16 Then, as He was walking beside the Sea of Galilee, He saw Simon and Andrew his brother, of Simon, casting a circular net onto the water, for they were fishermen.
[Шу күнләрдә] у Галилийә деңизи бойида кетиветип, Симон билән иниси Андриясни көрди. Улар белиқчи болуп, деңизға тор ташлавататти.
17 So Jesus said to them: “Come, follow me and I will turn you into fishers of men.”
Әйса уларға: — Мениң кәйнимдин меңиңлар, мән силәрни адәм тутқучи белиқчи қилимән! — деди.
18 At once they left their nets and followed Him.
Улар шуан торлирини ташлап, униңға әгишип маңди.
19 And going on from there a little ways He saw James, son of Zebedee, and his brother John; they were in their boat mending their nets.
У шу йәрдин бир аз өтүп Зәбәдийниң оғли Яқупни иниси Юһанна билән көрди. Бу иккиси кемидә туруп торлирини оңшавататти.
20 Right away He called them, and leaving their father Zebedee in the boat with the hired men they followed Him.
У шуан уларниму чақирди. Улар атиси Зәбәдийни мәдикарлар билән биллә кемидә қалдуруп, өзлири униң билән маңди.
21 Then they went into Capernaum. The very next Sabbath He entered the synagogue and began to teach.
Улар КәпәрНаһум шәһиригә кирди. Шабат күни у удул синагогқа кирип, тәлим беришкә башлиди.
22 And they kept on being amazed at His teaching, because He was teaching them as one having authority, and not like the scribes.
Халайиқ униң тәлимигә һәйрануһәс болушти. Чүнки униң тәлимлири Тәврат устазлириниңкигә охшимайтти, бәлки толиму нопузлуқ еди.
23 Now there was a man in their synagogue with an unclean spirit; and he cried out,
Синагогта напак роһ чаплашқан бир адәм бар еди. У:
24 saying: “Hey, what do you want with us, Jesus Natsarene?! Have you come to destroy us? I know who you are—the Holy One of God!”
— И Насарәтлик Әйса, биз билән кариң болмисун! Сән бизни йоқатқили кәлдиңму? Мән сениң кимлигиңни билимән, сән Худаниң Муқәддәс болғучисисән! — дәп товлайтти.
25 So Jesus rebuked him saying: “Shut up and get out of him!”
Лекин Әйса [җинға] тәнбиһ берип: — Ағзиңни юм, бу адәмдин чиқ! — деди.
26 The unclean spirit, convulsing him and crying with a loud voice, came out of him.
Напак роһ һелиқи адәмниң тенини тартиштуруп, қаттиқ вақириғиничә униңдин чиқип кәтти.
27 And all were astounded, so that they questioned among themselves, saying: “What is this? What can this new doctrine be? Because with authority he commands even the unclean spirits, and they obey him!”
Халайиқ һәммиси буниңдин интайин һәйран болуп, өз ара ғул-ғула қилишип: — Бу қандақ иш? Йеңи бир тәлимғу! Чүнки у һоқуқ билән һәтта напак роһларғиму буйруқ қилалайдикән, уларму униң сөзигә бойсунидикән, — дейишти.
28 So His fame spread directly into the whole surrounding area of Galilee.
Буниңдин униң шөһрити шу һаман пүтүн Галилийә өлкисиниң әтрапиға пур кәтти.
29 Immediately upon exiting the synagogue they went into the house of Simon and Andrew, with James and John.
Улар синагогдин чиқипла, Яқуп вә Юһанна билән Симон вә Андриясниң өйигә барди.
30 Simon's mother-in-law was lying down with a fever, so without delay they told Him about her.
Амма Симонниң қейинаниси қизитма ичидә йетип қалған еди. Улар дәрһал униң әһвалини [Әйсаға] ейтти.
31 So He went and grasping her hand lifted her up; immediately the fever left her and she began to serve them.
У аялниң қешиға берип, қолидин тутуп, йөләп өрә турғузди. Униң қизитмиси дәрһал янди вә у уларни күтүшкә киришти.
32 That evening, when the sun had set, they started bringing to Him all who were sick and the demonized.
Кәчқурун күн патқанда, кишиләр барлиқ ағриқларни вә җин чаплашқанларни униң алдиға елип келишти.
33 So much so that the whole town was gathered at the door,
Пүтүн шәһәрдикиләр ишик алдиға топлашқан еди.
34 and He healed many who were sick with various diseases and cast out many demons; and He did not allow the demons to speak, because they knew He was Messiah.
Шуниң билән у һәр түрлүк кесәлләргә гириптар болған нурғун кишиләрни сақайтти вә нурғун җинларни кишиләрдин һайдивәтти. Лекин у җинларниң гәп қилишқа йол қоймиди, чүнки улар униң ким екәнлигини билишәтти.
35 Now very early, still night, He got up, slipped out, and went off to a solitary place, where He was praying.
Әтиси әтигән таң техи атмастинла, у орнидин туруп, [шәһәрдин] чиқип, хилвәт бир җайға берип дуа-тилавәт қилди.
36 Simon and those with him hunted for Him,
Симон билән униң һәмраһлири уни издәп чиқти.
37 and upon finding Him they said to Him, “Everyone is looking for you.”
Уни тапқанда: — Һәммә адәм сени издишиватиду! — дейишти.
38 But He said to them: “Let us go to the neighboring towns, so I can preach there also; that is why I have come.”
У уларға: — Башқа йәрләргә, әтраптики йезиларғиму сөз-каламни җакалишим үчүн барайли. Чүнки мән дәл мошу иш үчүн келишим, — деди.
39 He was constantly preaching in their synagogues throughout all Galilee, and also casting out demons.
Шундақ қилип, у пүткүл Галилийә өлкисини айлинип, синагоглирида сөз-каламни җакалайтти һәмдә җинларни кишиләрдин һайдиветәтти.
40 A leper came to Him, imploring Him, kneeling before Him and saying to Him, “If you want to, you are able to cleanse me.”
Мохо кесили бар бир киши униң алдиға келип йелинип, тизлинип туруп: — Әгәр халисиңиз, мени кесилимдин пак қилалайсиз! — дәп өтүнди.
41 So being moved with compassion, Jesus stretched out His hand and touched him, and said to him: “I want to; be cleansed!”
Әйса ичи ағриғач қолини созуп униңға тәккүзүп туруп: — Халаймән, пак қилинғин! — девиди,
42 And when He said this, immediately the leprosy left him, and he was cleansed.
шу сөз биләнла мохо кесили дәрһал бемардин кетип, у пак қилинди.
43 And He sent him away at once, sternly warning him,
У униңға: — Һазир бу ишни һеч кимгә ейтма, бәлки удул берип [мәсъул] каһинға өзүңни көрситип, каһинларда гувалиқ болуш үчүн, Муса бу кесәлдин пакланғанларға әмир қилған [қурбанлиқларни] сунғин, — дәп уни қаттиқ агаһландуруп йолға салди.
44 by saying: “See that you say nothing to anyone; but go, show yourself to the priest and offer for your cleansing the things that Moses commanded, as a testimony to them.”
45 However he went out and began to proclaim it freely, spreading the news, so that He was no longer able to enter a town openly, but remained outside in deserted places; yet they kept coming to Him from all over.
Бирақ у адәм чиқип, бу ишни көп йәрләрдә җар селип, кәң йейивәтти. Шуниң билән Әйса һеч қандақ шәһәргә очуқ-ашкарә кирәлмәй, бәлки шәһәрләр сиртидики хилвәт җайларда турушқа мәҗбур болди; халайиқ һәр тәрәптин униң йениға топлишатти.
