Acts 24
1 Now after five days the high priest Ananias went down with the elders and a certain orator, Tertullus, and they informed the governor against Paul.
Vijf dagen later kwam de de hogepriester Ananias met enige oudsten, vergezeld van een advocaat, Tertullus genaamd, om Paulus bij den landvoogd aan te klagen.
2 So when he had been called in, Tertullus began his accusation, saying: “Seeing that by you we enjoy much peace, and your foresight has brought prosperity to this nation,
Toen deze vóórgeroepen was, begon Tertullus zijn aanklacht in deze vorm: Dat wij, dank zij u, volkomen vrede genieten, en dat door uw beleid veel verbeteringen voor dit volk tot stand zijn gekomen,
3 we recognize this, most noble Felix, with full gratitude, always and everywhere.
dat, edele Felix, erkennen we met grote dankbaarheid altijd en overal.
4 But so as not to detain you unduly, I would request that you be kind enough to hear us briefly.
Maar om u niet te lang op te houden, bid ik u, met uw gewone welwillendheid een ogenblik naar ons te luisteren.
5 We have found this man to be a plague, a creator of discord among all the Jews throughout the world, a ringleader of the Natsorean sect,
We hebben namelijk bevonden, dat deze man een pest is; dat hij onrust stookt onder de Joden van heel de wereld; dat hij een voorman van de sekte der Nazareërs is;
6 and he even tried to profane the temple; so we arrested him.
en dat hij zelfs heeft getracht, de tempel te ontwijden. We hebben hem dus gegrepen, en wilden hem oordelen naar onze Wet.
Maar de hoofdman Lúsias is tussenbeide gekomen, heeft hem met groot geweld aan onze handen ontrukt,
8 By examining him yourself you may ascertain all these things of which we accuse him.”
en zijn aanklagers gelast, voor u te verschijnen. Zo ge hem er naar vraagt, kunt ge zelf alles van hem te weten komen, waarvan wij dezen hier beschuldigen.
9 And the Jews also joined in the attack, affirming that these things were so.
De Joden vielen hem bij, en verzekerden, dat het inderdaad zó was.
10 When the governor had nodded to him to speak, Paul answered: “Knowing, as I do, that you have been an equitable judge of this nation for many years, I do the more cheerfully answer for myself,
Op een wenk van den landvoogd, dat Paulus mocht spreken, antwoordde hij aldus Daar ik weet, dat gij sedert vele jaren rechter zijt over dit volk, ga ik welgemoed mij verantwoorden.
11 because you can ascertain that it is not more than twelve days since I went up to Jerusalem to worship.
Ge kunt u vergewissen, dat het niet meer dan twaalf dagen geleden is, dat ik naar Jerusalem ben gekomen, om te aanbidden.
12 They did not find me disputing with anyone or stirring up a crowd—not in the temple, not in the synagogues, not around the city.
Ook heeft men mij met niemand zien redetwisten of een volksoploop zien verwekken, noch in de tempel, noch in de synagogen,
13 Nor can they prove the things of which they now accuse me.
noch in de stad. Ook kunnen ze u niet bewijzen, waarvan ze mij nu beschuldigen.
14 But I do profess this to you, that according to the Way that they call a sect, that is how I worship the ancestral God, believing all things that stand written throughout the Law and the Prophets,
Maar dit beken ik u wel: Ik dien den God onzer vaderen volgens de richting, die zij ketterij gelieven te noemen, ofschoon ik toch alles geloof, wat in de Wet en de Profeten geschreven staat.
15 having hope in God, which these themselves also look for, that there will be a resurrection of the dead, both the just and unjust.
Op God heb ik de hoop gebouwd, die ze zelf ook delen, dat er een verrijzenis zal zijn van rechtvaardigen en onrechtvaardigen.
16 And this is why I apply myself to always have a clear conscience before both God and men.
En daarom doe ik mijn best, altijd een onbesmet geweten te hebben voor God en voor de mensen.
17 Now after many years I came to bring alms and offerings to my nation,
Welnu, na een afwezigheid van meerdere jaren keerde ik terug, om aalmoezen aan mijn volk te brengen, en om offers op te dragen.
18 in the midst of which certain Jews from Asia found me purified in the temple, with neither crowd nor confusion.
Terwijl ik me hiertoe aan het reinigen was, vonden enige Joden uit Azië mij in de tempel; dus zonder volksoploop en zonder rumoer.
19 They are the ones that had to be here before you and make accusation, if they had anything against me.
Die lieden dus hadden eigenlijk voor u moeten verschijnen, en mij in staat van beschuldiging stellen, zo ze iets tegen mij hadden in te brengen.
20 Or let these themselves say what wrong they found in me, when I stood before the council,
Of laten zij hier eens zeggen, aan welk misdrijf ze mij schuldig hebben bevonden, toen ik voor de Hoge Raad ben verschenen;
21 unless it be for this one statement that I called out, standing among them, ‘Concerning the resurrection of the dead I am being judged by you today.’”
of het moest gaan over dat éne woord, dat ik uitriep, toen ik in hun midden stond: Om de verrijzenis der doden sta ik thans voor u terecht.
22 Upon hearing these things Felix, having an accurate knowledge of the things concerning the Way, adjourned the proceedings and said, “When Lysias the commander comes down I will decide your case.”
Ofschoon Felix zeer goed bekend was met al wat deze richting betrof, verdaagde hij toch het proces, en zeide tot hen: Wanneer de overste Lúsias hier is gekomen, zal ik uw zaak onderzoeken.
23 And he ordered the centurion that Paul should be kept in custody but have some freedom, and not to forbid any of his friends to provide for or to visit him.
Hij beval den honderdman, hem wel gevangen te houden, maar het hem niet moeilijk te maken, en niemand van zijn vrienden te beletten, hem te verzorgen.
24 Now after some days, when Felix came with his wife Drusilla, who was a Jewess, he sent for Paul and heard him concerning the faith into Christ Jesus.
Enige dagen later lieten Felix en zijn vrouw Drusilla, die een jodin was, Paulus ontbieden, en hoorden hem over het geloof in Christus Jesus.
25 But as he expounded on righteousness, self-control, and the judgment to come, Felix became afraid and answered, “Go away for now; when I have occasion I will summon you.”
Maar toen hij sprak van rechtvaardigheid, kuisheid en het toekomstig oordeel, werd Felix bang, en zeide: Ga nu maar heen; als ik tijd heb, zal ik u weer laten roepen.
26 At the same time he was also hoping that Paul would give him money, that he might release him; so he frequently summoned and conversed with him.
Hij hoopte meteen, dat Paulus hem geld zou geven; ook daarom ontbood hij hem vaak, en onderhield zich met hem.
27 But after two years, Felix was succeeded by Porcius Festus; so Felix, wanting to do the Jews a favor, left Paul in prison.
Maar na verloop van twee jaren kreeg Felix tot opvolger Pórcius Festus. En daar Felix de Joden aan zich wilde verplichten, liet hij Paulus in de gevangenis achter.
