Song of Solomon 2

1 I am the flower of the field, and the lily of the valleys.

Jestem różą Saronu i lilią dolin.

2 As the lily among thorns, so is my love among the daughters.

Jak lilia między cierniami, tak moja umiłowana między pannami.

3 As the apple tree among the trees of the woods, so is my beloved among the sons. I sat down under his shadow, whom I desired: and his fruit was sweet to my palate.

Jak jabłoń między leśnymi drzewami, tak mój miły między młodzieńcami. Z wielkim pragnieniem usiadłam w jego cieniu, a jego owoc [jest] słodki memu podniebieniu.

4 He brought me into the cellar of wine, he set in order charity in me.

Wprowadził mnie do komnaty biesiadnej, a jego chorągwią nade mną jest miłość.

5 Stay me up with flowers, compass me about with apples: because I languish with love.

Pokrzepcie mnie bukłakami, posilcie mnie jabłkami, bo jestem chora z miłości.

6 His left hand is under my head, and his right hand shall embrace me.

Jego lewa ręka pod moją głową, a jego prawa ręka mnie obejmuje.

7 I adjure you, O ye daughters of Jerusalem, by the roes, and the harts of the, fields, that you stir not up, nor make the beloved to awake, till she please.

Zaklinam was, córki Jerozolimy, na sarny i łanie polne: Nie budźcie mego umiłowanego i nie przerywajcie [jego] snu, dopóki nie zechce.

8 The voice of my beloved, behold he cometh leaping upon the mountains, skipping over the hills.

Głos mego umiłowanego! Oto idzie, skacząc po górach, a podskakując po pagórkach.

9 My beloved is like a roe, or a young hart. Behold he standeth behind our wall, looking through the windows, looking through the lattices.

Mój umiłowany podobny jest do sarny albo młodego jelenia. Oto stoi za naszym murem, zagląda przez okna, patrzy przez kraty.

10 Behold my beloved speaketh to me: Arise, make haste, my love, my dove, my beautiful one, and come.

Mój umiłowany odezwał się i powiedział mi: Wstań, moja umiłowana, moja piękna, i chodź!

11 For winter is now past, the rain is over and gone.

Oto bowiem minęła zima, deszcz ustał i przeszedł.

12 The flowers have appeared in our land, the time of pruning is come: the voice of the turtle is heard in our land:

Kwiatki pokazały się na ziemi, nadszedł czas śpiewania i głos synogarlicy słychać w naszej ziemi.

13 The fig tree hath put forth her green figs: the vines in flower yield their sweet smell. Arise, my love, my beautiful one, and come:

Drzewo figowe już wypuściło swoje niedojrzałe figi, a kwitnąca winorośl wydaje swoją woń. Wstań, moja umiłowana, moja piękna, i chodź!

14 My dove in the clefts of the rock, in the hollow places of the wall, shew me thy face, let thy voice sound in my ears: for thy voice is sweet, and thy face comely.

Moja gołębico, [mieszkająca] w skalnych szczelinach, w stromych kryjówkach, ukaż mi swoją twarz, daj mi usłyszeć swój głos, gdyż twój głos jest słodki i twoja twarz piękna.

15 Catch us the little foxes that destroy the vines: for our vineyard hath flourished.

Schwytajcie nam lisy, małe lisy, które psują winnice, ponieważ nasze winnice kwitną.

16 My beloved to me, and I to him who feedeth among the lilies,

Mój umiłowany [jest] mój, a ja jestem jego. Pasie on wśród lilii.

17 Till the day break, and the shadows retire. Return: be like, my beloved, to a roe, or to a young hart upon the mountains of Bether.

Nim zaświta dzień i znikną cienie, zawróć, mój umiłowany, bądź jak sarna albo młode jelenie na górach Beter.