Psalms 70

1 Unto the end, a psalm for David, to bring to remembrance that the Lord saved him. O God, come to my assistance; O Lord, make haste to help me.

برای رهبر سرایندگان. مزمور داوود، که از خدا می‌خواهد او را به یاد آورد. خدایا، به یاری من بشتاب و مرا نجات ده!

2 Let them be confounded and ashamed that seek my soul:

بگذار آنانی که قصد جانم را دارند خجل و سرافکنده شوند و بدخواهان من پریشان گردند؛

3 Let them be turned backward, and blush for shame that desire evils to me: Let them be presently turned away blushing for shame that say to me: Tis well, tis well.

بگذار کسانی که مرا مسخره می‌کنند رسوا و ناکام شوند.

4 Let all that seek thee rejoice and be glad in thee; and let such as love thy salvation say always: The Lord be magnified.

بگذار کسانی که تو را طلب می‌کنند در تو شاد و خرسند باشند و آنانی که نجات تو را دوست دارند پیوسته بگویند: «خداوند بزرگ است!»

5 But I am needy and poor; O God, help me. Thou art my helper and my deliverer: O Lord, make no delay.

من فقیر و نیازمند هستم. خدایا، به یاری من بشتاب! ای خداوند، تو مددکار و نجا‌ت‌دهندۀ من هستی، پس تأخیر نکن!